Gabinet Ignacego Jana Paderewskiego został utworzony 16 stycznia 1919 r. w wyniku wcześniejszego porozumienia Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z prezesem Komitetu Narodowego Polskiego Romanem Dmowskim. Na czele rządu stanął polityk, którego zasługi były znane na arenie międzynarodowej i który dawał nadzieję na pogodzenie bardzo różnorodnej w tym czasie sceny politycznej. Był to pierwszy polski rząd po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, któremu podporządkowały się wszystkie lokalne instytucje rządowe w byłym Królestwie Polskim, w Galicji, Wielkopolsce i na Śląsku Cieszyńskim. W jego skład wchodzili zarówno ministrowie bezpartyjni, w tym zwolennicy Narodowej Demokracji, jak i przedstawiciele Polskiej Partii Socjalistycznej, Polskiego Stronnictwa Ludowego-Lewicy oraz innych ugrupowań.Gabinet Ignacego Paderewskiego w trakcie swojej działalności przyczynił się do wyłonienia wspólnej polskiej delegacji pokojowej na konferencję pokojową w Paryżu. Na jej czele stanął Ignacy Paderewski - Prezydent Ministrów i jednocześnie Minister Spraw Zagranicznych oraz Roman Dmowski - prezes Komitetu Narodowego Polskiego. Dzięki działalności delegacji Polska zdobyła międzynarodowe uznanie jako suwerenne państwo europejskie i sojusznik zwycięskich mocarstw, co zostało potwierdzone w traktacie wersalskim z 28 czerwca 1919 r.
Rząd Ignacego Paderewskiego doprowadził do przeprowadzenia demokratycznych wyborów do Sejmu Ustawodawczego 26 stycznia 1919 r. i do samorządu terytorialnego w lutym 1919 r., powstania Policji Państwowej, rozbudowy administracji państwowej i samorządowej, szkolnictwa publicznego wszystkich typów, polskiej służby dyplomatycznej i innych instytucji państwowych, a także rozpoczęcia odbudowy gospodarki kraju z wykorzystaniem mechanizmów gospodarki rynkowej.
W uznaniu wielkich zasług gabinetu Ignacego Jana Paderewskiego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej upamiętnia 100-lecie jego powstania.