(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 9500)(Jedynie teksty w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim oraz włoskim są autentyczne)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 3 listopada 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 1 , w szczególności jego art. 16 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu stopniowego ograniczenia ilości wodorofluorowęglowodorów, które mogą być wprowadzane do obrotu w Unii, rozporządzenie (UE) nr 517/2014 poddaje wprowadzanie wodorofluorowęglowodorów do obrotu w Unii w ilości co najmniej 100 ton ekwiwalentu CO 2 rocznie limitom ilościowym.
(2) Co trzy lata Komisja powinna określać wartość odniesienia dla każdego importera i producenta, który zgodnie z prawem wprowadził wodorofluorowęglowodory do obrotu w odpowiednim okresie odniesienia, jak zgłoszono zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014. Obowiązujące w danym trzyletnim okresie roczne limity ilościowe dla każdego z tych przedsiębiorstw dotyczące wprowadzania wodorofluorowęglowodorów do obrotu będą następnie określane i przydzielane corocznie na podstawie ich indywidualnych wartości odniesienia zgodnie z załącznikiem VI do rozporządzenia (UE) nr 517/2014 i mogą również obejmować dodatkowe ilości przydzielone zgodnie z art. 16 ust. 4 i załącznikiem VI do tego rozporządzenia.
(3) Zgodnie z art. 16 ust. 3 i załącznikiem V do rozporządzenia (UE) nr 517/2014 wartość odniesienia dla każdego producenta i importera powinna być obliczana na podstawie średniej rocznej ilości wodorofluorowęglowodorów wprowadzonych zgodnie z prawem do obrotu od dnia 1 stycznia 2015 r., zgłoszonych zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, w odniesieniu do lat, dla których dane są dostępne, z wyłączeniem ilości wodorofluorowęglowodorów do zastosowań, o których mowa w art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia w tym samym okresie, na podstawie dostępnych danych.
(4) Średnią roczną ilości wprowadzonych zgodnie z prawem do obrotu przez importera lub producenta należy obliczyć na podstawie wzoru określonego w parametrze 4M w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1191/2014 2 , dodając wszelkie upoważnienia na wykorzystanie kontyngentu zrealizowane zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 przez tego samego importera lub producenta w danym roku kalendarzowym.
(5) W celu określenia wartości odniesienia na lata 2021-2023 należy uwzględnić wszelkie dane zgłoszone przez producentów i importerów zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014 za lata 2015, 2016, 2017, 2018 i 2019, jak również dodatkowe zweryfikowane dane za lata 2015, 2016 i 2017 zgłoszone przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie.
(6) W celu określenia wartości odniesienia na lata 2021-2023 należy uwzględnić wyłącznie okres rozpoczynający się od roku, na który kontyngent został przydzielony po raz pierwszy zgodnie z art. 16 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, lub wyłącznie okres rozpoczynający się od roku, w którym przedsiębiorstwo po raz pierwszy zgodnie z prawem wprowadziło wodorofluorowęglowodory do obrotu, jak zgłoszono zgodnie z art. 19 tego rozporządzenia, w zależności od tego, które zdarzenie miało miejsce wcześniej. Zasada ta nie powinna mieć zastosowania, jeżeli przedsiębiorstwo wprowadzało wodorofluorowęglowodory do obrotu na podstawie kontyngentu, który obejmuje kontyngent przeniesiony na rzecz tego przedsiębiorstwa zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 517/2014, a suma kontyngentów przeniesionych we wszystkich latach począwszy od 2015 r. jest równa lub wyższa niż limit 100 ton ekwiwalentu CO 2 określony w art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia. W tym przypadku należy uwzględnić okres rozpoczynający się od 2015 r., ponieważ przeniesienie kontyngentu zostało pierwotnie zrealizowane na podstawie wprowadzenia do obrotu w poprzednich latach.
(7) Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/661 3 do celów określenia wartości odniesienia wszystkich importerów lub producentów o tym samym beneficjencie rzeczywistym lub beneficjentach rzeczywistych uznaje się za jedno przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwa objęte art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/661 należy określić biorąc pod uwagę stan faktyczny, którego istnienie do momentu przyjęcia niniejszej decyzji może zostać udowodnione.
(8) Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/661, w przypadku gdy wszystkie przedsiębiorstwa o tym samym beneficjencie rzeczywistym lub beneficjentach rzeczywistych uznaje się za jednego importera lub producenta, określa się tylko jedną wartość odniesienia. O ile beneficjent rzeczywisty nie wskazał inaczej, jednym przedsiębiorstwem, dla którego ustala się jedną wartość odniesienia mającą zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw o tym samym beneficjencie rzeczywistym, jest przedsiębiorstwo o tym samym beneficjencie rzeczywistym, które jako pierwsze zostało zarejestrowane w rejestrze ustanowionym na podstawie art. 17 rozporządzenia (UE) nr 517/2014. W tym celu suma indywidualnych wartości odniesienia określonych dla każdego przedsiębiorstwa o tym samym beneficjencie rzeczywistym powinna być ustalona jako wartość odniesienia importera lub producenta uznanego za jedno przedsiębiorstwo o tym samym beneficjencie rzeczywistym.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu utworzonego na mocy art. 24 rozporządzenia (UE) nr 517/2014,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 23 października 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Frans TIMMERMANS |
|
Wiceprzewodniczący wykonawczy |
