a także mając na uwadze, co następuje:(1) Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) zobowiązuje do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt oraz ochrony środowiska przy określaniu i urzeczywistnianiu polityk i działań Unii. Założenie to należy realizować między innymi poprzez środki w dziedzinach weterynaryjnej i fitosanitarnej, mające za swój ostateczny cel ochronę zdrowia ludzkiego.
(2) Ponadto TFUE stanowi, że Unia ma przyczyniać się do zapewniania wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez środki, które przyjmuje w ramach urzeczywistniania rynku wewnętrznego.
(3) W prawodawstwie Unii przewidziano zbiór zharmonizowanych przepisów w celu zapewnienia, by żywność i pasze były bezpieczne i zdrowe, a działania, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo w łańcuchu rolno-spożywczym lub ochronę interesów konsumentów w związku z żywnością i informacjami dotyczącymi żywności, były prowadzone zgodnie z określonymi wymogami. Istnieją również przepisy Unii mające na celu zapewnienie wysokiego poziomu zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, jak również dobrostanu zwierząt w całym łańcuchu rolno-spożywczym oraz we wszystkich tych obszarach działalności, w których kluczowym celem jest zwalczanie zagrożenia rozprzestrzeniania się chorób zwierząt, mogących przenosić się w niektórych przypadkach na ludzi, lub organizmów szkodliwych stanowiących zagrożenie dla roślin lub produktów roślinnych, a także w celu zapewnienia ochrony środowiska przed ryzykiem, jakie mogą stwarzać organizmy zmodyfikowane genetycznie (GMO) oraz środki ochrony roślin. Prawidłowe stosowanie takich przepisów, zwanych dalej łącznie "prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego", przyczynia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(4) Podstawowe przepisy unijne dotyczące prawa żywnościowego i paszowego określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002 4 . W uzupełnieniu do tych przepisów, bardziej szczegółowe prawo żywnościowe i paszowe obejmuje takie dziedziny, jak żywienie zwierząt, w tym pasze lecznicze, higienę żywności i pasz, choroby odzwierzęce, produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych, zanieczyszczenia, kontrole i zwalczanie chorób zwierząt mających wpływ na zdrowie ludzkie, etykietowanie pasz i żywności, środki ochrony roślin, dodatki do żywności i dodatki paszowe, witaminy, sole mineralne, pierwiastki śladowe i inne dodatki, materiały do kontaktu z żywnością, wymogi jakościowe i składowe, woda pitna, jonizacja, nowa żywność oraz GMO.
(5) Celem prawodawstwa Unii dotyczącego zdrowia zwierząt jest zapewnienie w Unii wysokich standardów zdrowia ludzi i zwierząt, racjonalny rozwój sektorów rolnictwa i akwakultury oraz zwiększenie wydajności. Prawodawstwo to jest konieczne, aby przyczynić się do urzeczywistnienia rynku wewnętrznego w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych oraz w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych stanowiących przedmiot zainteresowania Unii. Prawodawstwo to obejmuje takie obszary jak: handel wewnątrzunijny, wprowadzanie na terytorium Unii, zwalczanie chorób, kontrole weterynaryjne oraz powiadamianie o chorobach, a ponadto przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa żywności i pasz.
(6) Zakaźne choroby zwierząt, w tym wywoływane przez drobnoustroje, które rozwinęły oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe, mogą mieć istotny wpływ na zdrowie publiczne, bezpieczeństwo żywności i paszy oraz zdrowie i dobrostan zwierząt. W celu zapewnienia wysokich standardów w zakresie zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w Unii przepisy dotyczące środków w zakresie zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa paszy i żywności przyjmuje się na poziomie Unii. Zgodność z tymi przepisami, w tym przepisami mającymi na celu rozwiązanie problemu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, powinna podlegać kontrolom urzędowym określonym w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto prawodawstwo unijne przewiduje również przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu i stosowania weterynaryjnych produktów leczniczych, które przyczyniają się na poziomie Unii do spójnego działania ukierunkowanego na egzekwowanie rozważnego stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych na poziomie gospodarstwa, a także zminimalizowanie rozwoju oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe u zwierząt i jej przenoszenia poprzez żywność pochodzenia zwierzęcego. W działaniach nr 2 i 3 zalecanych w komunikacie Komisji z dnia 15 listopada 2011 r. do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. "Plan działania na rzecz zwalczania rosnącego zagrożenia związanego z opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe" podkreślono zasadniczą rolę, jaką mają odgrywać szczególne przepisy unijne w dziedzinie weterynaryjnych produktów leczniczych. Zgodność z tymi przepisami szczególnymi powinna być przedmiotem kontroli określonych we wspomnianych przepisach unijnych i dlatego nie jest objęta zakresem niniejszego rozporządzenia.
(7) Art. 13 TFUE uznaje, że zwierzęta są istotami zdolnymi do odczuwania. Prawodawstwo Unii dotyczące dobrostanu zwierząt zobowiązuje właścicieli zwierząt, posiadaczy zwierząt oraz właściwe organy do przestrzegania przepisów w zakresie dobrostanu zwierząt, zapewnienia im humanitarnego traktowania oraz oszczędzania im niepotrzebnego bólu i cierpienia. Przepisy te oparte są na dowodach naukowych i mogą poprawić jakość i bezpieczeństwo żywności pochodzenia zwierzęcego.
(8) Prawodawstwo Unii dotyczące zdrowia roślin reguluje wprowadzanie, zadomowienie się i rozprzestrzenianie agrofagów roślin, które to agrofagi nie występują lub nie są szeroko rozpowszechnione w Unii. Jego celem jest ochrona upraw w Unii oraz publicznych i prywatnych terenów zielonych oraz lasów przed agrofagami przy jednoczesnej ochronie różnorodności biologicznej i środowiska w Unii oraz zapewnieniu jakości roślin i produktów roślinnych, a także bezpieczeństwa żywności i pasz wytworzonych z roślin.
(9) Prawodawstwo Unii dotyczące ochrony roślin reguluje wydawanie zezwoleń, wprowadzanie do obrotu, stosowanie i kontrolę środków ochrony roślin oraz substancji czynnych, sejfnerów, synergetyków, składników obojętnych i adiuwantów, które mogą lub mogłyby wchodzić w skład tych środków. Przepisy te mają na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt oraz ochrony środowiska za pomocą oceny ryzyka stwarzanego przez środki ochrony roślin przy jednoczesnej poprawie funkcjonowania rynku unijnego dzięki harmonizacji przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu przy jednoczesnej poprawie produkcji rolnej.
(10) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE 5 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 6 przewidują uprzednie zezwolenie na stosowanie GMO oraz genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, ich identyfikowalność i etykietowanie. Na stosowanie GMO, które nie są przeznaczone do bezpośredniego spożycia, takich jak nasiona stosowane jako materiał źródłowy do produkcji żywności i paszy, można zezwolić na mocy dyrektywy 2001/18/WE lub na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Niezależnie od podstawy prawnej wydania zezwoleń na stosowanie GMO, powinny mieć zastosowanie te same przepisy dotyczące kontroli urzędowych.
(11) Prawodawstwo unijne dotyczące produkcji ekologicznej oraz etykietowania produktów ekologicznych stanowi podstawę zrównoważonego rozwoju produkcji ekologicznej, a jego celem jest przyczynianie się do ochrony zasobów naturalnych, różnorodności biologicznej i dobrostanu zwierząt, jak również do rozwoju obszarów wiejskich.
(12) W prawodawstwie Unii dotyczącym systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych wskazuje się produkty i środki spożywcze uprawiane i produkowane zgodnie z dokładnymi specyfikacjami przy jednoczesnym zachęcaniu do zróżnicowanej produkcji rolnej, ochronie nazw produktów oraz informowaniu konsumentów o szczególnej naturze produktów rolnych i środków spożywczych.
(13) Prawodawstwo Unii dotyczące łańcucha rolno-spożywczego opiera się na zasadzie, zgodnie z którą podmioty na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji pod ich kontrolą są odpowiedzialne za zapewnienie spełniania wymogów mających znaczenie dla prowadzonej przez nie działalności, określonych w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego.
(14) Przepisy unijne w dziedzinie norm handlowych dotyczących produktów rybołówstwa i akwakultury zapewniają zrównoważone produkty oraz pełne wykorzystanie potencjału rynku wewnętrznego; ułatwiają prowadzenie działalności handlowej w oparciu o uczciwą konkurencję, tym samym wpływając na poprawę rentowności produkcji. Przepisy te zapewniają zgodność z tym samym wymogiem zarówno produktów importowanych, jak i pochodzących z Unii. Przepisy unijne w dziedzinie norm handlowych dotyczących produktów rolnych przyczyniają się do poprawy warunków gospodarczych produkcji i sprzedaży oraz jakości tych produktów.
(15) Za egzekwowanie prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego odpowiadają państwa członkowskie, których właściwe organy - poprzez organizację kontroli urzędowych - monitorują i weryfikują, czy odpowiednie wymogi unijne są faktycznie przestrzegane i egzekwowane.
(16) Rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 7 ustanowiono jednolite ramy prawne organizacji kontroli urzędowych. Ramy te w znacznym stopniu przyczyniły się do poprawy efektywności kontroli urzędowych, egzekwowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego oraz poziomu ochrony przed ryzykiem dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, a także dobrostanu zwierząt w Unii, jak również poziomu ochrony środowiska przed ryzykiem, jakie mogą stwarzać GMO i środki ochrony roślin. Ponadto rozporządzenie to zapewniło skonsolidowane ramy prawne mające stanowić wsparcie zintegrowanego podejścia do przeprowadzania kontroli urzędowych w całym łańcuchu rolno-spożywczym.
(17) Prawodawstwo Unii dotyczące łańcucha rolno-spożywczego zawiera szereg przepisów, których egzekwowanie nie zostało uregulowane w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 lub zostało uregulowane jedynie częściowo. Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych utrzymano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 8 . Również zdrowie roślin w znacznym stopniu pozostaje poza zakresem rozporządzenia (WE) nr 882/2004, a niektóre przepisy dotyczące kontroli urzędowych określono w dyrektywie Rady 2000/29/WE 9 .
(18) W dyrektywie Rady 96/23/WE 10 ustanowiono również bardzo szczegółowy zbiór przepisów określających między innymi minimalną częstotliwość przeprowadzania kontroli urzędowych oraz szczególne środki egzekwowania, które należy przyjąć w przypadku niezgodności.
(19) Aby zracjonalizować oraz uprościć ogólne ramy prawne, dążąc jednocześnie do osiągnięcia celu lepszego stanowienia prawa, przepisy mające zastosowanie do kontroli urzędowych w określonych obszarach należy włączyć do jednolitych ram legislacyjnych dotyczących kontroli urzędowych. W tym celu należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 882/2004 oraz inne unijne akty prawne regulujące obecnie kontrole urzędowe i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem.
(20) Celem niniejszego rozporządzenia powinno być ustanowienie zharmonizowanych ram Unii w zakresie organizacji kontroli urzędowych oraz czynności urzędowych innych niż kontrole urzędowe w całym łańcuchu rolno-spożywczym, z uwzględnieniem przepisów dotyczących kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 oraz w odpowiednim prawodawstwie sektorowym, jak również doświadczenia zdobytego w wyniku stosowania tych przepisów.
(21) Przepisy określające wymogi dotyczące zrównoważonego stosowania środków ochrony roślin zawarte w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE 11 obejmują, w jego art. 8, przepisy dotyczące kontroli sprzętu do aplikacji pestycydów, które będą nadal obowiązywały, zaś przepisy dotyczące kontroli urzędowych określone w niniejszym rozporządzeniu nie będą miały zastosowania do tych działań kontrolnych.
(22) Funkcjonuje już należycie ustanowiony system kontroli do celów weryfikacji zgodności z przepisami dotyczącymi wspólnej organizacji rynków produktów rolnych (roślin uprawnych, wina, oliwy z oliwek, owoców i warzyw, chmielu, mleka i przetworów mlecznych, wołowiny i cielęciny, mięsa baraniego i mięsa koziego oraz miodu). Niniejsze rozporządzenie nie powinno zatem mieć zastosowania do weryfikacji zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 12 regulującym wspólną organizację rynków produktów rolnych, z wyjątkiem przypadków, gdy kontrole przeprowadzane w związku z normami handlowymi na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 13 wskazują na możliwe przypadki nieuczciwych lub oszukańczych praktyk.
(23) Niektóre definicje określone obecnie w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 należy dostosować, aby uwzględnić szerszy zakres stosowania niniejszego rozporządzenia, dostosować je do definicji określonych w innych unijnych aktach prawnych oraz doprecyzować lub w stosownych przypadkach zastąpić terminologię, której znaczenie różni się w zależności od sektora.
(24) W przypadku gdy prawodawstwo Unii dotyczące łańcucha rolno-spożywczego nakłada na właściwe organy obowiązek sprawdzenia, czy podmioty działają zgodnie ze stosownymi przepisami Unii i czy zwierzęta lub towary spełniają szczególne wymogi na potrzeby wydania świadectw urzędowych lub poświadczeń urzędowych, tego typu sprawdzanie zgodności powinno się uznawać za kontrole urzędowe.
(25) Na mocy prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego właściwym organom państw członkowskich dodatkowo powierza się specjalistyczne zadania, które mają być przeprowadzane w szczególności w związku z ochroną zdrowia zwierząt, zdrowia roślin oraz dobrostanu zwierząt i ochroną środowiska w odniesieniu do GMO oraz środków ochrony roślin. Zadania te są działaniami w interesie publicznym, które muszą być wykonywane przez właściwe organy państw członkowskich w celu eliminowania mogącego wystąpić zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub również dla środowiska, powstrzymywania tego zagrożenia lub jego ograniczania. Powyższe inne czynności urzędowe, obejmujące udzielanie zezwoleń lub zatwierdzeń, nadzór epidemiologiczny i monitorowanie epidemiologiczne, zwalczanie i powstrzymywanie rozprzestrzeniania się chorób lub agrofagów, a także wydawanie świadectw urzędowych lub poświadczeń urzędowych, są regulowane tymi samymi przepisami sektorowymi, które są egzekwowane w trakcie kontroli urzędowych, a zatem niniejszym rozporządzeniem.
(26) Państwa członkowskie powinny wyznaczyć właściwe organy we wszystkich obszarach objętych zakresem niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie są odpowiednie do wskazywania właściwych organów i decydowania o tym, który właściwy organ lub które właściwe organy wyznaczyć w odniesieniu do poszczególnych obszarów lub ich części; państwa członkowskie powinny mieć także obowiązek wyznaczania pojedynczego organu, który w każdym z obszarów lub ich części zapewni właściwą koordynację wymiany informacji z właściwymi organami z innych państw członkowskich oraz z Komisją.
(27) Do przeprowadzania kontroli urzędowych mających na celu zweryfikowanie prawidłowego stosowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego oraz innych czynności urzędowych powierzonych organom państw członkowskich na mocy prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego państwa członkowskie powinny wyznaczyć właściwe organy, które działają w interesie publicznym, posiadają właściwe zasoby oraz wyposażenie, a także gwarantują bezstronność i profesjonalizm. Właściwe organy powinny zapewniać odpowiednią jakość, spójność i skuteczność kontroli urzędowych.
(28) Prawidłowe stosowanie i egzekwowanie przepisów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia wymaga odpowiedniej znajomości zarówno tych przepisów, jak i przepisów niniejszego rozporządzenia. W związku z tym istotne jest, aby pracownicy przeprowadzający kontrole urzędowe oraz inne czynności urzędowe przechodzili regularne szkolenia w zakresie mającego zastosowanie prawodawstwa, zgodnie z zakresem swoich kompetencji, jak również w odniesieniu do obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
(29) Właściwe organy powinny przeprowadzać audyty wewnętrzne lub zlecać przeprowadzenie audytów w ich imieniu, by zapewnić zgodność z niniejszym rozporządzeniem. Audyty te powinny być przeprowadzane w sposób przejrzysty i podlegać niezależnej kontroli.
(30) Podmioty - z zastrzeżeniem przepisów prawa krajowego - powinny mieć prawo do odwoływania się od decyzji wydanych przez właściwe organy. Właściwe organy powinny informować podmioty o tym prawie.
(31) Właściwe organy powinny zapewniać, by pracownicy odpowiedzialni za kontrole urzędowe nie ujawniali informacji uzyskanych w wyniku takich kontroli, jeżeli są one objęte tajemnicą służbową. O ile nie występuje nadrzędny interes uzasadniający ujawnienie, tajemnica służbowa powinna dotyczyć informacji, których udostępnienie mogłoby zaszkodzić realizacji celu kontroli urzędowej, postępowań wyjaśniających lub audytów, ochronie interesów handlowych lub ochronie postępowań sądowych i porad prawnych. Tajemnica służbowa nie powinna jednak uniemożliwiać właściwym organom publikowania rzeczowych informacji dotyczących wyników kontroli urzędowych poszczególnych podmiotów, w przypadku gdy dany podmiot uzyskał możliwość przedstawienia uwag na ich temat przed ujawnieniem, a uwagi te uwzględniono lub udostępniono wraz z ujawnieniem informacji przez właściwe organy. Konieczność zachowania tajemnicy służbowej pozostaje bez uszczerbku dla obowiązku informowania opinii publicznej przez właściwe organy na podstawie art. 10 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 w przypadku istnienia uzasadnionych powodów, aby podejrzewać, że żywność lub pasza mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu na prawo osób fizycznych do ochrony ich danych osobowych, jak przewidziano w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 14 . Przepisy te powinny również pozostawać bez uszczerbku dla sytuacji, w których ujawnienie informacji jest wymagane przez prawodawstwo unijne lub krajowe.
(32) Właściwe organy powinny regularnie przeprowadzać kontrole urzędowe, w oparciu o ocenę ryzyka oraz z właściwą częstotliwością, we wszystkich sektorach oraz w odniesieniu do wszystkich podmiotów, działań, zwierząt i towarów podlegających prawodawstwu Unii dotyczącemu łańcucha rolno-spożywczego. Właściwe organy powinny określić częstotliwość przeprowadzania kontroli urzędowych z uwzględnieniem konieczności dostosowania działań kontrolnych do rodzaju ryzyka oraz poziomu zgodności z przepisami oczekiwanej w różnych sytuacjach, w tym możliwych naruszeń prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego wynikających ze stosowania nieuczciwych lub oszukańczych praktyk. W związku z tym przy dostosowywaniu działań kontrolnych należy uwzględnić prawdopodobieństwo wystąpienia niezgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, które objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia. Jednak w niektórych przypadkach w celu wydania świadectwa lub poświadczenia urzędowego, które jest warunkiem wstępnym dla wprowadzenia do obrotu lub przemieszczania zwierząt lub towarów zgodnie z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, kontrole urzędowe należy przeprowadzać niezależnie od poziomu ryzyka lub prawdopodobieństwa wystąpienia niezgodności. W takich przypadkach częstotliwość przeprowadzania kontroli urzędowych zależy od konieczności przeprowadzenia certyfikacji lub wydania poświadczenia.
(33) Aby zapewnić skuteczność kontroli urzędowych w zakresie weryfikacji zgodności, należy je przeprowadzać bez zapowiedzi, chyba że jest absolutnie konieczne, by kontrola mogła się odbyć (przykładowo w przypadku kontroli urzędowych w rzeźni podczas uboju wymagających stałej lub regularnej obecności personelu lub przedstawicieli właściwych organów w obiektach podmiotu) lub wymaga tego charakter działań prowadzonych w ramach kontroli urzędowej (ma to miejsce zwłaszcza w odniesieniu do działań audytowych).
(34) Kontrole urzędowe powinny być dokładne i skuteczne, a także zapewniać prawidłowe stosowanie prawodawstwa Unii. Biorąc pod uwagę, że kontrole urzędowe mogą stanowić obciążenie dla podmiotów, właściwe organy powinny organizować i przeprowadzać czynności w ramach kontroli urzędowych z uwzględnieniem interesów tych podmiotów oraz ograniczając wspomniane obciążenie do poziomu niezbędnego w celu przeprowadzenia sprawnych i skutecznych kontroli urzędowych.
(35) Kontrole urzędowe powinny być przeprowadzane przez pracowników niezależnych, tj. wolnych od konfliktu interesów, a w szczególności nieznajdujących się w sytuacji, która bezpośrednio lub pośrednio mogłaby wpłynąć na ich zdolność bezstronnego wykonywania obowiązków służbowych w ramach kontroli urzędowej. Należy również wprowadzić odpowiednie rozwiązania, by zapewnić bezstronność w przypadkach, w których kontrole urzędowe dotyczą zwierząt, towarów lub miejsc należących do organu lub podmiotu publicznego czy też działań takiego organu lub podmiotu.
(36) Właściwe organy państw członkowskich powinny przeprowadzać kontrole urzędowe z zachowaniem takiego samego poziomu dokładności, niezależnie od tego, czy egzekwowane przepisy mają zastosowanie do działalności istotnej jedynie na terytorium danego państwa członkowskiego czy też do działalności, która będzie miała wpływ na zgodność z prawodawstwem Unii dotyczącym zwierząt i towarów, które mają zostać przemieszczone lub wprowadzone do obrotu w innym państwie członkowskim, czy też wywiezione poza Unię. W przypadku wywozu poza Unię właściwe organy mogą także być zobowiązane zgodnie z prawodawstwem Unii do sprawdzania zgodności zwierząt i towarów z wymogami ustanowionymi przez państwo trzecie przeznaczenia dla takich zwierząt lub towarów. Ponadto, w odniesieniu do określania wzorów świadectw eksportowych, odpowiednie uprawnienia wykonawcze określone w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie wyłącznie, gdy takie świadectwa są przewidziane w prawie unijnym, w szczególności w umowach dwustronnych zawartych między Unią a państwem trzecim lub stowarzyszeniem państw trzecich.
(37) Bez uszczerbku dla wymogów dotyczących identyfikowalności określonych w prawodawstwie sektorowym i w zakresie ściśle niezbędnym do organizacji kontroli urzędowych, właściwe organy państwa członkowskiego powinny móc w wyjątkowych przypadkach wymagać od podmiotów zgłoszenia przybycia zwierząt i towarów z innego państwa członkowskiego.
(38) W celu zapewnienia prawidłowego egzekwowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego właściwe organy powinny być uprawnione do przeprowadzania kontroli urzędowych na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji zwierząt i towarów, których dotyczą wspomniane przepisy. Aby zapewnić dokładność prowadzenia kontroli urzędowych i ich skuteczność, właściwe organy powinny być także uprawnione do przeprowadzania ich na wszystkich etapach produkcji i dystrybucji towarów, substancji, materiałów lub przedmiotów, które nie są regulowane prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego w zakresie, w jakim jest to konieczne do pełnego zbadania możliwych naruszeń tych przepisów oraz zidentyfikowania przyczyny każdego takiego naruszenia. Aby sprawnie przeprowadzać te kontrole urzędowe, właściwe organy powinny sporządzać i prowadzić wykaz lub rejestr podmiotów, które mają zostać poddane kontroli.
(39) Właściwe organy działają w interesie podmiotów i społeczeństwa, zapewniając, by ustanowione w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego wysokie normy ochrony były stale zachowywane i chronione poprzez właściwe ich egzekwowanie oraz by poprzez kontrole urzędowe w całym łańcuchu rolno-spożywczym sprawdzana była zgodność z takim prawodawstwem. Właściwe organy, jak również jednostki upoważnione i osoby fizyczne, którym przekazano określone zadania, powinny w związku z tym odpowiadać przed podmiotami i społeczeństwem za sprawność i skuteczność przeprowadzanych przez nie kontroli urzędowych. Powinny one zapewniać dostęp do informacji dotyczących organizacji i przeprowadzania kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych, a także regularnie publikować informacje dotyczące kontroli urzędowych oraz ich wyników. Z zastrzeżeniem pewnych warunków, właściwe organy powinny być także uprawnione do publikowania lub udostępniania informacji dotyczących ratingu poszczególnych podmiotów na podstawie wyników kontroli urzędowych. Należy zezwolić państwom członkowskim na stosowanie systemów oceny i zachęcać do ich stosowania, by zwiększać przejrzystość w łańcuchu rolno-spożywczym, o ile systemy te oferują stosowne gwarancje uczciwości, spójności, przejrzystości i obiektywności. Właściwe organy powinny wdrożyć konieczne rozwiązania, by ocena rzetelnie odzwierciedlała poziom zgodności w danym momencie; w szczególności należy zachęcać właściwe organy do zapewnienia, by ocena była oparta na wynikach kilku kontroli urzędowych lub - jeżeli ocena jest oparta na wyniku jednej kontroli urzędowej, a wyniki nie są satysfakcjonujące - by w rozsądnym terminie przeprowadzane były dalsze kontrole urzędowe. Szczególnie potrzebna jest przejrzystość kryteriów oceny, co umożliwi porównywanie wzorców postępowania, a po pewnym czasie rozważenie opracowania spójnego podejścia na poziomie Unii.
(40) Ważne jest, aby właściwe organy, jak również jednostki upoważnione i osoby fizyczne, którym przekazano określone zadania, zapewniały i weryfikowały skuteczność oraz spójność przeprowadzanych przez siebie kontroli urzędowych. W tym celu powinny one prowadzić działania w oparciu o pisemnie udokumentowane procedury oraz przekazywać informacje i instrukcje pracownikom zajmującym się przeprowadzaniem kontroli urzędowych. Ponadto powinny one dysponować właściwymi udokumentowanymi procedurami i mechanizmami pozwalającymi stale weryfikować, czy ich własne działania są skuteczne i spójne, a także przeprowadzać działania korygujące w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości.
(41) Aby ułatwić identyfikację przypadków braku zgodności oraz usprawnić podejmowanie przez dany podmiot działań korygujących, wynik kontroli urzędowych należy odnotować na piśmie, a kopię przekazać podmiotowi na jego wniosek. W przypadku gdy w trakcie kontroli urzędowych wymagana jest stała lub regularna obecność pracowników właściwych organów w celu monitorowania działalności podmiotu, pisemna dokumentacja każdej poszczególnej kontroli lub wizyty u podmiotu byłaby nieproporcjonalna. W takich przypadkach pisemną dokumentację należy opracowywać z częstotliwością pozwalającą na regularne informowanie właściwych organów i podmiotu o poziomie zgodności oraz na szybkie powiadamianie o wszelkich stwierdzonych nieprawidłowościach lub niezgodnościach.
(42) Podmioty powinny w pełni współpracować z właściwymi organami, jednostkami upoważnionymi lub osobami fizycznymi, którym przekazano określone zadania, w celu zapewnienia sprawnego przeprowadzania kontroli urzędowych oraz umożliwienia właściwym organom przeprowadzania innych czynności urzędowych. Podmioty odpowiedzialne za przesyłkę wprowadzaną do Unii powinny zapewnić wszelkie dostępne informacje odnoszące się do tej przesyłki. Wszystkie podmioty powinny przekazywać właściwym organom co najmniej informacje niezbędne do identyfikacji tych podmiotów, prowadzonej przez nie działalności oraz podmiotów, które są ich dostawcami i odbiorcami ich produktów.
(43) W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite ramy prawne w zakresie organizacji kontroli urzędowych w celu zweryfikowania zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego we wszystkich obszarach nim objętych. W niektórych z tych obszarów w prawodawstwie Unii określa się szczegółowe wymogi, których należy przestrzegać i które do przeprowadzania kontroli urzędowych wymagają szczególnych umiejętności i środków. Aby uniknąć różnicowania praktyk w zakresie egzekwowania, co mogłoby doprowadzić do nierównej ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt oraz - w przypadku GMO i środków ochrony roślin - także środowiska, zakłócić funkcjonowanie rynku wewnętrznego zwierząt i towarów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, a także zakłócić konkurencję, Komisja powinna mieć możliwość uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjęcie szczególnych przepisów dotyczących kontroli urzędowych pozwalających na zaspokojenie potrzeb w zakresie kontroli przeprowadzanych w tych obszarach. W przepisach tych powinno się w szczególności określić szczegółowe wymogi dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych oraz ich minimalnej częstotliwości, środki szczególne lub dodatkowe w stosunku do środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, które właściwe organy powinny podejmować w przypadku braku zgodności, szczególne obowiązki i zadania właściwych organów w uzupełnieniu do przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz szczególne kryteria uruchamiania mechanizmów pomocy administracyjnej przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. W innych przypadkach takie dodatkowe przepisy mogą stać się konieczne w celu zapewnienia bardziej szczegółowych ram przeprowadzania kontroli urzędowych w odniesieniu do żywności i pasz, w przypadku pojawienia się nowych informacji na temat ryzyka dla zdrowia ludzi lub zwierząt, lub - w przypadku GMO oraz środków ochrony roślin - również ryzyka dla środowiska, które to informacje wskazywałyby, że w przypadku braku wspólnych zasad w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych w państwach członkowskich kontrole nie zapewniałyby oczekiwanego - przewidzianego w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego - poziomu ochrony przed takim ryzykiem.
(44) Aby umożliwić sprawną organizację kontroli urzędowych objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny określić, które osoby spośród personelu będą najwłaściwsze do przeprowadzania takich kontroli, pod warunkiem że zapewniony zostanie wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i roślin oraz dobrostanu zwierząt w całym łańcuchu rolno-spożywczym oraz że będą przestrzegane normy i zobowiązania międzynarodowe. Jednak w niektórych przypadkach, gdy dla zapewnienia rzetelności kontroli urzędowej wymagane są konkretne umiejętności, od państw członkowskich powinno się wymagać, by zwracały się do urzędowych lekarzy weterynarii, urzędowych inspektorów ds. zdrowia roślin lub innych specjalnie wyznaczonych osób. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla możliwości zatrudniania przez państwa członkowskie również urzędowych lekarzy weterynarii (w tym w odniesieniu do kontroli urzędowych drobiu i zajęczaków), inspektorów ds. zdrowia roślin i innych specjalnie wyznaczonych osób w przypadkach, w których nie jest to wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia.
(45) Do celów opracowywania nowych metod i technik kontroli w związku z kontrolami urzędowymi produkcji mięsa, właściwym organom należy zezwolić na przyjmowanie środków krajowych służących wdrożeniu projektów pilotażowych o ograniczonym zakresie i czasie trwania. Te środki powinny zapewniać prowadzenie przez właściwe organy weryfikacji przestrzegania przez podmioty wszystkich podstawowych przepisów mających zastosowanie do produkcji mięsa, w tym wymogu, by mięso było bezpieczne i zdatne do spożycia przez ludzi. Aby zapewnić Komisji i państwom członkowskim możliwość oceny skutków takich środków krajowych i wyrażenia opinii zanim środki te zostaną przyjęte, a następnie podjęcia najwłaściwszych działań, środki te należy zgłaszać Komisji zgodnie z art. 5 i 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1535 15 , w celach określonych w tych artykułach.
(46) Właściwe organy powinny mieć możliwość przekazania innym organom niektórych powierzonych im zadań. Należy określić właściwe warunki, aby zapewnić zachowanie bezstronności, jakości i spójności kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych. Jednostka upoważniona powinna w szczególności posiadać zgodną z normą ISO akredytację na prowadzenie kontroli.
(47) W celu zapewnienia wiarygodności i spójności kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych w całej Unii metody stosowane do pobierania próbek oraz przeprowadzania laboratoryjnych analiz, badań i diagnostyki powinny być zgodne ze standardami naukowymi, zaspokajać konkretne potrzeby analityczne, badawcze i diagnostyczne danego laboratorium, a także zapewniać poprawne i wiarygodne wyniki testów analitycznych, badań i diagnostyki. Należy określić jasne reguły wyboru stosowanej metody, w przypadku gdy dostępne są co najmniej dwie metody z różnych źródeł, takich jak ISO, Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Roślin (EPPO), Międzynarodowa konwencja ochrony roślin (IPCC), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE), Unia Europejska oraz krajowe laboratoria referencyjne lub prawo krajowe.
(48) Podmioty, których zwierzęta lub towary podlegają procedurze pobierania próbek, analizy, badania lub diagnostyki w związku z kontrolami urzędowymi, powinny mieć prawo do drugiej ekspertyzy na swój koszt. To prawo powinno umożliwiać operatorowi zwrócenie się o przeprowadzenie przez innego eksperta przeglądu dokumentów dotyczących pobrania pierwotnej próbki, wykonania analizy, badania lub diagnostyki, jak również o przeprowadzenie powtórnej analizy, powtórnego badania lub powtórnej diagnostyki części pobranego pierwotnie materiału, chyba że wspomniana powtórna analiza, powtórne badanie lub powtórna diagnostyka są technicznie niewykonalne lub nie mają znaczenia. Byłoby tak - w szczególności - w przypadku gdy częstość występowania zagrożenia jest wyjątkowo niska dla danego zwierzęcia lub towaru lub gdy rozkład tego zagrożenia jest szczególnie niewielki lub nieregularny do celów oceny występowania organizmów kwarantannowych lub, w stosownych przypadkach, przeprowadzenia analizy mikrobiologicznej.
(49) W celu przeprowadzenia kontroli urzędowych wymiany handlowej odbywającej się za pośrednictwem internetu lub innych form sprzedaży na odległość właściwe organy powinny mieć możliwość uzyskania próbek poprzez składane anonimowo zamówienia, w odniesieniu do których można następnie przeprowadzić analizę lub badanie, lub poddać je weryfikacji zgodności. Właściwe organy powinny podejmować wszelkie kroki, aby zachować prawo podmiotów do drugiej ekspertyzy.
(50) Laboratoria wyznaczone przez właściwe organy do przeprowadzania analiz, badań i diagnostyki na podstawie próbek pobieranych w ramach kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych powinny dysponować wiedzą fachową, wyposażeniem, infrastrukturą oraz pracownikami, aby wykonywać wspomniane zadania zgodnie z najwyższymi standardami. W celu zapewnienia prawidłowych i wiarygodnych wyników laboratoria te powinny posiadać akredytację w zakresie stosowania metod zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 w sprawie ogólnych wymogów dotyczących kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących. Akredytacji powinna udzielać krajowa jednostka akredytująca działająca zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 16 .
(51) Akredytacja jest wprawdzie preferowanym instrumentem do zapewnienia działalności laboratoriów urzędowych na wysokim poziomie, ale jest przy tym złożonym i kosztownym procesem, który może powodować nieproporcjonalne obciążenia dla laboratorium w przypadkach, w których metoda laboratoryjnych analiz, badań lub diagnostyki jest szczególnie prosta do zastosowania i nie wymaga specjalistycznych procedur ani wyposażenia, jak w przypadku wykrywania włośnia w ramach kontroli, oraz - w określonych warunkach - w przypadkach, w których laboratorium przeprowadza analizy, badania lub diagnostykę jedynie w ramach innych czynności urzędowych, a nie w ramach kontroli urzędowych.
(52) Aby zapewnić stosowanie elastycznego i proporcjonalnego podejścia, w szczególności w odniesieniu do laboratoriów zajmujących się zdrowiem zwierząt lub zdrowiem roślin, należy wprowadzić przepis dotyczący przyjmowania odstępstw dopuszczających, aby niektóre laboratoria nie były akredytowane w zakresie wszystkich stosowanych przez nie metod. Sytuacja taka zachodzi w szczególności, gdy nie są dostępne zwalidowane metody wykrywania konkretnych agrofagów roślin. Ponadto akredytacja laboratorium w zakresie wszystkich metod, które powinny być stosowane przez laboratorium urzędowe, może nie być natychmiast dostępna w przypadkach, gdy należy zastosować nowe lub niedawno zmodyfikowane metody, w przypadkach pojawiającego się ryzyka lub w sytuacjach nadzwyczajnych. Pod pewnymi warunkami laboratoria urzędowe powinny mieć w związku z tym możliwość przeprowadzania analiz, badań oraz diagnostyki dla właściwych organów, zanim uzyskają właściwą akredytację.
(53) Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich mają kluczowe znaczenie ponieważ zapewniają zgodność tych zwierząt i towarów z prawodawstwem mającym zastosowanie w Unii, w szczególności z przepisami mającymi na celu ochronę zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt, oraz - w odniesieniu do GMO oraz środków ochrony roślin - także środowiska. Takie kontrole urzędowe powinny odbywać się przed wprowadzeniem zwierząt lub towarów do obrotu w Unii. Częstotliwość kontroli urzędowych powinna w należyty sposób uwzględniać ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt oraz środowiska, jakie mogą stwarzać zwierzęta i towary wprowadzane na terytorium Unii, uwzględniając historię zgodności podmiotu z wymogami przewidzianymi w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, kontrole tych zwierząt i towarów już przeprowadzone w danych państwach trzecich oraz gwarancje udzielone przez dane państwo trzecie, że zwierzęta i towary przywożone do Unii spełniają wymogi określone w prawodawstwie Unii.
(54) Należy określić kategorie zwierząt i towarów, które zawsze powinno się przedstawiać do kontroli urzędowej w punktach kontroli granicznej przed ich wprowadzeniem do Unii. Należy również przewidzieć możliwość czasowego objęcia innych kategorii towarów tym samym wymogiem w drodze przyjęcia szczegółowych środków w tym zakresie, a także możliwość wprowadzenia wymogu przedstawiania przed wprowadzeniem do Unii pewnych innych kategorii towarów, w szczególności środków spożywczych zawierających zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i przetworzone produkty pochodzenia zwierzęcego (produktów złożonych) do kontroli urzędowej w punktach kontroli granicznej.
(55) Zważywszy na ryzyko, jakie niektóre zwierzęta lub towary mogą stwarzać dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dla dobrostanu zwierząt lub dla środowiska, powinny one podlegać szczególnym kontrolom urzędowym w momencie ich wprowadzania na terytorium Unii. W obowiązujących przepisach unijnych wymaga się, aby kontrole urzędowe były przeprowadzane na granicach Unii, w celu sprawdzenia, czy przestrzegane są normy w zakresie zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt oraz dobrostanu zwierząt, które mają zastosowanie do zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego oraz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, a także spełniania wymogów fitosanitarnych przez rośliny i produkty roślinne. Częstsze kontrole przy wprowadzaniu na terytorium Unii przeprowadza się także w odniesieniu do niektórych innych towarów, w przypadku których wymaga tego pojawiające się lub znane ryzyko. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć specyfikę takich kontroli, regulowanych obecnie dyrektywami Rady 97/78/WE 17 , 91/496/EWG 18 i 2000/29/WE oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 669/2009 19 .
(56) W celu zwiększenia efektywności systemu kontroli urzędowych Unii, zapewnienia optymalnego podziału zasobów przeznaczonych na kontrole graniczne w ramach kontroli urzędowych, a także ułatwienia egzekwowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego, należy ustanowić wspólny zintegrowany system kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej, zastępując obecne rozproszone ramy kontroli, aby miał zastosowanie do wszystkich przesyłek, których kontrolę - z uwagi na ryzyko, jakie mogą stwarzać - należy przeprowadzić przy ich wprowadzaniu na terytorium Unii.
(57) Kontrole urzędowe przesyłek należy przeprowadzać w momencie przybycia przesyłki do punktu kontroli granicznej. Te kontrole urzędowe powinny obejmować kontrole dokumentacji wszystkich przesyłek, w stosownych przypadkach za pomocą środków elektronicznych, a także kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przeprowadzane z częstotliwością zależną od ryzyka, jakie stwarza każda przesyłka zwierząt lub towarów.
(58) Częstotliwość kontroli bezpośrednich należy określać i modyfikować w zależności od ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin lub dobrostanu zwierząt, lub - w przypadku GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska. Takie podejście powinno pozwolić właściwym organom na przeznaczenie zasobów w zakresie kontroli na przypadki, w których ryzyko jest największe. Częstotliwość kontroli identyfikacyjnych powinna również podlegać zmniejszeniu lub ograniczać się do sprawdzenia urzędowej pieczęci przesyłki, gdy jest to uzasadnione mniejszym ryzykiem stwarzanym przez przesyłki wprowadzane na terytorium Unii. W odniesieniu do kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich należy stosować podejście oparte na ocenie ryzyka poprzez wykorzystywanie dostępnych zestawów danych i informacji, jak również komputerowych systemów gromadzenia danych oraz zarządzania nimi.
(59) W niektórych przypadkach oraz pod warunkiem zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt, oraz - w odniesieniu do GMO oraz środków ochrony roślin - również ochrony środowiska kontrole urzędowe przeprowadzane zwykle przez właściwe organy w punktach kontroli granicznej mogą być przeprowadzane w innych punktach kontroli lub przez inne organy.
(60) W celu zorganizowania sprawnego systemu kontroli urzędowych do przywożonych z państw trzecich przesyłek, które wymagają kontroli przy ich wprowadzeniu na terytorium Unii, należy dołączyć wspólny zdrowotny dokument wejścia (zwany dalej "dokumentem CHED") stosowany w celu wcześniejszego powiadomienia o przybyciu przesyłek w punkcie kontroli granicznej, a także w celu udokumentowania wyniku przeprowadzonych kontroli urzędowych oraz decyzji podjętych przez właściwe organy w odniesieniu do przesyłki, której taki dokument towarzyszy. Po przeprowadzeniu wszystkich kontroli ten sam dokument powinien zostać użyty przez podmiot w celu przedłożenia do odprawy celnej.
(61) W niektórych państwach członkowskich, ze względu na szczególne ograniczenia geograficzne, takie jak długie wybrzeża lub granice lądowe, minimalne wymogi dotyczące punktów kontroli granicznej są trudne do spełnienia na stałe. Przywóz nieobrobionych kłód drewna odbywa się zazwyczaj w znacznych ilościach poprzez wyspecjalizowane porty lub punkty kontroli, przy czym odbywa się to z różną częstotliwością, co utrudnia zapewnienie stałej obsady i odpowiedniego wyposażenia w punktach kontroli granicznej. Należy zezwolić na odstępstwa od minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej, by zapewnić skuteczne kontrole urzędowe określonych nieobrobionych kłód drewna.
(62) Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich należy przeprowadzać w punktach kontroli granicznej wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z zakresem minimalnych wymogów. Należy cofnąć wyznaczenie takich punktów lub zawiesić je, w przypadku gdy nie spełniają one już minimalnych wymogów lub gdy ich działania mogą stwarzać ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w przypadku GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska. Przy podejmowaniu decyzji o wycofaniu lub zawieszeniu takiego wyznaczenia należy uwzględnić wagę ryzyka i zasadę proporcjonalności.
(63) W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów w zakresie kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek przywożonych z państw trzecich należy przyjąć wspólne przepisy regulujące działania, jakie powinny wykonać właściwe organy i podmioty w przypadku przesyłek, dla których stwierdzono podejrzenie niezgodności, lub stwierdzono niezgodność oraz przesyłek mogących stwarzać ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w przypadku GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.
(64) Aby uniknąć niespójności lub dublowania czynności w ramach kontroli urzędowych, umożliwić terminową identyfikację przesyłek podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej i innych punktach kontroli, a także zapewnić sprawne przeprowadzanie kontroli, należy zapewnić współpracę i wymianę informacji wśród właściwych organów, organów celnych oraz innych odpowiednich organów zajmujących się przesyłkami przywożonymi z państw trzecich.
(65) Państwa członkowskie powinny zapewnić stałą dostępność odpowiednich zasobów finansowych pozwalających na zatrudnienie odpowiedniej liczby pracowników oraz należyte wyposażenie właściwych organów przeprowadzających kontrole urzędowe oraz inne czynności urzędowe. Chociaż to w głównej mierze podmioty są odpowiedzialne za zapewnienie, by prowadzona przez nie działalność była zgodna z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, stosowany przez nie w tym celu system własnych kontroli należy uzupełnić specjalnym systemem kontroli urzędowych utrzymywanym przez każde państwo członkowskie w celu zapewnienia skutecznego nadzoru rynku w całym łańcuchu rolno-spożywczym. Taki system jest z natury złożony i wymagający pod względem zasobów, w związku z czym należy mu zapewnić stabilne zasoby do prowadzenia kontroli urzędowych w stopniu pozwalającym na zaspokajanie potrzeb w zakresie egzekwowania przepisów w każdym momencie. Aby ograniczyć zależność systemu kontroli urzędowych od finansów publicznych, właściwe organy powinny pobierać opłaty lub należności na pokrycie kosztów ponoszonych przez nie przy przeprowadzaniu kontroli urzędowych u niektórych podmiotów oraz z tytułu niektórych czynności, w przypadku których prawodawstwo Unii dotyczące łańcucha rolno-spożywczego wymaga rejestracji lub zatwierdzenia zgodnie z przepisami Unii dotyczącymi higieny żywności i pasz lub przepisami regulującymi kwestie zdrowia roślin. Opłaty lub należności należy również pobierać od podmiotów, aby zrekompensować koszty kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu wydania świadectwa lub poświadczenia urzędowego, a także koszty kontroli urzędowych przeprowadzanych przez właściwe organy w punktach kontroli granicznej.
(66) Opłaty lub należności powinny pokrywać koszty poniesione przez właściwe organy podczas przeprowadzania kontroli urzędowych, w tym koszty ogólne, nie powinny ich jednak przekraczać. Koszty ogólne mogą obejmować koszty wsparcia i koszty organizacyjne niezbędne do planowania i przeprowadzania kontroli urzędowych. Koszty takie należy obliczać na podstawie każdej konkretnej kontroli urzędowej lub na podstawie wszystkich kontroli urzędowych przeprowadzonych w określonym czasie. W przypadku gdy opłaty lub należności nalicza się na podstawie rzeczywistych kosztów poszczególnych kontroli urzędowych, podmioty zachowujące zgodność we wcześniejszych okresach powinny wnosić niższe opłaty ogólne niż podmioty niezachowujące zgodności, gdyż powinny podlegać rzadszym kontrolom urzędowym. Aby promować zachowywanie zgodności z prawodawstwem Unii przez wszystkie podmioty niezależnie od metody (opartej na faktycznych kosztach lub na stawce ryczałtowej) obranej przez poszczególne państwa członkowskie do obliczania opłat lub należności, w przypadku ich obliczania na podstawie ogólnych kosztów poniesionych przez właściwe organy w określonym czasie oraz nakładania ich na wszystkie podmioty niezależnie od tego, czy podlegają one kontroli urzędowej w okresie referencyjnym, te opłaty i należności należy obliczać w sposób nagradzający podmioty ze stałą pozytywną historią zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego.
(67) Należy zabronić bezpośrednich lub pośrednich zwrotów opłat lub należności pobranych przez właściwe organy, ponieważ postawiłoby to w niekorzystnej sytuacji podmioty, które nie otrzymują zwrotu, oraz mogłoby potencjalnie doprowadzić do zakłóceń konkurencji.
(68) Finansowanie kontroli urzędowych z opłat lub należności pobieranych od podmiotów powinno być w pełni przejrzyste, aby umożliwić obywatelom i przedsiębiorstwom zrozumienie metod i danych stosowanych w celu ustalenia wysokości opłat lub należności.
(69) Prawodawstwo Unii dotyczące łańcucha rolno-spożywczego określa przypadki, w których wprowadzaniu na rynek lub przemieszczaniu niektórych zwierząt lub towarów powinno towarzyszyć wydanie urzędowego świadectwa podpisanego przez urzędnika certyfikującego. Należy ustanowić wspólny zbiór przepisów określających obowiązki właściwych organów oraz urzędników certyfikujących w zakresie wydawania świadectw urzędowych, a także cechy, jakimi powinny się charakteryzować świadectwa urzędowe, aby zapewnić ich wiarygodność.
(70) W innych przypadkach przepisy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia stanowią, że wprowadzaniu do obrotu lub przemieszczaniu niektórych zwierząt lub towarów ma towarzyszyć wydanie - przez podmioty pod nadzorem urzędowym właściwych organów lub przez same właściwe organy - etykiety urzędowej, znaku urzędowego lub innego poświadczenia urzędowego. Poświadczenia urzędowe obejmują przykładowo paszporty roślin, oznaczenia ekologiczne i oznakowania identyfikacyjne, o ile wymaga ich prawodawstwo Unii, oraz oznaczenia chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych lub gwarantowanych tradycyjnych specjalności. Należy ustanowić minimalny zbiór przepisów zapewniający również wydawanie poświadczeń urzędowych z zachowaniem właściwych gwarancji wiarygodności.
(71) Kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe należy przeprowadzać w oparciu o metody analiz, badań i diagnostyki, które spełniają najnowocześniejsze standardy naukowe oraz zapewniają prawidłowe, wiarygodne i porównywalne wyniki w całej Unii. W związku z tym należy nieustannie udoskonalać metody stosowane przez laboratoria urzędowe, jak również jakość i jednolitość uzyskiwanych w ich wyniku danych analitycznych, badań i danych diagnostycznych. W tym celu Komisja powinna mieć możliwość wyznaczania laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej oraz polegania na ich wsparciu w zakresie wiedzy fachowej we wszystkich tych obszarach łańcucha rolno-spożywczego, w których niezbędne są precyzyjne i wiarygodne wyniki analiz, badań i diagnostyki. Laboratoria referencyjne Unii Europejskiej powinny w szczególności zapewniać, by krajowe laboratoria referencyjne oraz laboratoria urzędowe otrzymywały aktualne informacje na temat dostępnych metod, organizować międzylaboratoryjne badania porównawcze i aktywnie w nich uczestniczyć oraz oferować szkolenia dla krajowych laboratoriów referencyjnych lub laboratoriów urzędowych.
(72) Art. 32 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 i art. 21 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady 20 powierzają odpowiednio laboratorium referencyjnemu Unii Europejskiej odpowiedzialnemu za żywność i pasze modyfikowane genetycznie oraz laboratorium referencyjnemu Unii Europejskiej odpowiedzialnemu za dodatki paszowe określone obowiązki w ramach procedury udzielania zezwoleń dotyczących żywności i pasz modyfikowanych genetycznie lub dodatków paszowych, w szczególności w zakresie weryfikacji, oceny i zatwierdzania trybu prowadzenia badań lub analiz zaproponowanego przez wnioskodawców. Zatem do celów niniejszego rozporządzenia laboratoria te powinny pełnić funkcję laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej.
(73) Do celów związanych z przeprowadzaniem kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych służących wykrywaniu ewentualnych naruszeń przepisów, w tym wynikających ze stosowania nieuczciwych lub oszukańczych praktyk, jak również w zakresie dobrostanu zwierząt, właściwe organy powinny mieć dostęp do aktualnych, wiarygodnych i spójnych danych technicznych, ustaleń z badań, nowych technik oraz wiedzy fachowej niezbędnych do prawidłowego stosowania prawodawstwa Unii mającego zastosowanie w tych dwóch obszarach. W tym celu Komisja powinna mieć możliwość wyznaczania ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej ds. autentyczności i integralności łańcucha rolno-spożywczego, jak również polegania na ich fachowym wsparciu.
(74) Aby dążyć do realizacji celów niniejszego rozporządzenia oraz wnieść wkład w sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, zapewniając zaufanie konsumentów do tego rynku, należy w sprawny i spójny sposób zająć się niezgodnościami z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, które wymagają podjęcia działań egzekucyjnych w więcej niż jednym państwie członkowskim. System wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (RASFF) ustanowiony na podstawie art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 pozwala już właściwym organom na szybką wymianę i rozpowszechnianie informacji na temat poważnego, bezpośredniego lub pośredniego ryzyka dla zdrowia ludzkiego w odniesieniu do żywności lub pasz bądź poważnego ryzyka dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub dla środowiska w odniesieniu do pasz, w celu umożliwienia wprowadzenia natychmiastowych środków służących wyeliminowaniu tego poważnego ryzyka. Instrument ten pozwala wprawdzie podejmować szybkie działania we wszystkich zainteresowanych państwach członkowskich w celu wyeliminowania określonego poważnego ryzyka w całym łańcuchu rolno-spożywczym, jednak nie może służyć umożliwianiu udzielania wsparcia o charakterze transgranicznym ani prowadzenia transgranicznej współpracy między właściwymi organami, aby zapewnić skuteczne wykrywanie przypadków braku zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego o wymiarze transgranicznym nie tylko w państwie członkowskim, w którym po raz pierwszy wykryto brak zgodności, ale także w państwie członkowskim będącym źródłem braku zgodności. W ramach pomocy i współpracy administracyjnej należy w szczególności umożliwić właściwym organom wymianę informacji, wykrywanie, prowadzenie postępowań wyjaśniających oraz podejmowanie skutecznych oraz proporcjonalnych działań w celu ścigania naruszeń prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego na szczeblu transgranicznym, również w przypadkach potencjalnych nieuczciwych lub oszukańczych praktyk, które mają lub mogą mieć wymiar transgraniczny.
(75) Należy zapewnić właściwe działania następcze w odniesieniu do wniosków o udzielenie pomocy administracyjnej oraz wszelkich powiadomień. W celu ułatwienia udzielania pomocy i prowadzenia współpracy administracyjnej państwa członkowskie powinny być zobowiązane do wyznaczania co najmniej jednej instytucji łącznikowej udzielającej pomocy i koordynującej przepływ informacji między właściwymi organami w różnych państwach członkowskich. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia i zoptymalizowania oraz uproszczenia współpracy między państwami członkowskimi, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania aktów wykonawczych określających specyfikacje stosowanych narzędzi technicznych, procedury wymiany informacji między instytucjami łącznikowymi oraz standardowe formaty wniosków o udzielenie pomocy, powiadomień oraz odpowiedzi.
(76) Każde państwo członkowskie powinno być zobowiązane do wprowadzenia i regularnego aktualizowania wieloletniego krajowego planu kontroli obejmującego wszystkie obszary regulowane prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego oraz zawierającego informacje na temat struktury i organizacji systemu kontroli urzędowych danego państwa. Wspomniane wieloletnie krajowe plany kontroli są instrumentem, za pomocą którego każde państwo członkowskie powinno zapewniać przeprowadzanie kontroli urzędowych w oparciu o ocenę ryzyka oraz w sprawny sposób, na całym swoim terytorium oraz w całym łańcuchu rolno-spożywczym, a także zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Właściwie przeprowadzone konsultacje ze stosownymi zainteresowanymi stronami przed przygotowaniem planów powinny zapewnić ich odpowiedniość.
(77) Aby zapewnić spójność i kompletność wieloletnich krajowych planów kontroli, każde państwo członkowskie powinno wyznaczyć jeden organ odpowiedzialny za koordynację przygotowania swoich planów kontroli oraz za gromadzenie informacji dotyczących ich wdrożenia, oraz, w razie potrzeby, przeglądu i aktualizacji.
(78) Państwa członkowskie powinny być zobowiązane do przedkładania Komisji sprawozdania rocznego zawierającego informacje na temat czynności kontrolnych oraz realizacji wieloletnich krajowych planów kontroli. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia i ułatwienia gromadzenia oraz przekazywania porównywalnych danych, a następnie ich zestawiania w formie statystyk dla całej Unii oraz opracowywania przez Komisję sprawozdań dotyczących funkcjonowania kontroli urzędowych w całej Unii, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania aktów wykonawczych w zakresie określania wzorów formularzy sprawozdań rocznych.
(79) Eksperci Komisji powinni mieć możliwość przeprowadzania kontroli, w tym audytów, w państwach członkowskich w celu zweryfikowania stosowania właściwego prawodawstwa Unii oraz funkcjonowania krajowych systemów kontroli i właściwych organów. Kontrole Komisji powinny także służyć do badania i gromadzenia informacji na temat praktyk lub problemów związanych z egzekwowaniem prawa, sytuacji wyjątkowych oraz rozwoju sytuacji w państwach członkowskich. Na wniosek zainteresowanych państw członkowskich eksperci Komisji powinni mieć również możliwość uczestniczenia w kontrolach przeprowadzanych przez właściwe organy państw trzecich na terytorium danego państwa członkowskiego; takie kontrole należy organizować w ścisłej współpracy między zainteresowanym państwem członkowskim a Komisją.
(80) Zwierzęta i towary pochodzące z państw trzecich powinny spełniać te same wymogi, które mają zastosowanie do zwierząt i towarów pochodzących z Unii, lub wymogi uznawane za przynajmniej równoważne pod względem celów, do jakich dąży się w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego. Zasadę tę zapisano w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, zgodnie z którym żywność i pasze przywożone do Unii muszą być zgodne z odpowiednimi wymogami prawa żywnościowego Unii lub z wymogami uznawanymi za przynajmniej im równoważne. Szczegółowe wymogi w zakresie stosowania tej zasady określono w przepisach unijnych dotyczących środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zabraniających wprowadzania do Unii określonych organizmów szkodliwych, które nie występują (lub występują jedynie w ograniczonym zakresie) w Unii, w przepisach unijnych ustanawiających wymogi w zakresie zdrowia zwierząt, zezwalających na wprowadzanie zwierząt oraz określonych produktów pochodzenia zwierzęcego do Unii jedynie z państw trzecich, które znajdują się w wykazie sporządzonym w tym celu, a także w przepisach unijnych dotyczących organizacji kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, które także przewidują sporządzenie wykazu państw trzecich, z których można wprowadzać do Unii takie produkty.
(81) W celu zapewnienia zgodności zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich z wszystkimi wymogami określonymi w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego lub z wymogami uznawanymi za równoważne, w uzupełnieniu do wymogów określonych w przepisach unijnych dotyczących środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, przepisów unijnych określających wymogi w zakresie zdrowia zwierząt oraz przepisów unijnych określających szczegółowe zasady higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego, aby zapewnić zachowanie zgodności z wymogami określonymi w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego w odniesieniu do kwestii fitosanitarnych i weterynaryjnych, Komisja powinna mieć możliwość określania warunków wprowadzania zwierząt i towarów na terytorium Unii w zakresie niezbędnym do zapewnienia zgodności takich zwierząt i towarów z wszystkimi odpowiednimi wymogami prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego lub z wymogami równoważnymi. Warunki te powinny mieć zastosowanie do zwierząt lub towarów bądź kategorii zwierząt lub towarów z wszystkich państw trzecich, bądź z określonych państw trzecich lub ich regionów.
(82) W szczególnych przypadkach, gdy istnieją dowody na to, że niektóre zwierzęta lub towary pochodzące z państwa trzeciego, grupy państw trzecich lub ich regionów stwarzają ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin lub - w przypadku GMO oraz środków ochrony roślin - również dla środowiska, lub gdy istnieją dowody na to, że może dochodzić do powszechnego, poważnego braku zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego, Komisja powinna mieć możliwość przyjęcia środków mających na celu powstrzymanie takiego ryzyka.
(83) Przeprowadzanie skutecznych i sprawnych kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych, a ostatecznie bezpieczeństwo i zdrowie ludzi, zwierząt i roślin, a także ochrona środowiska, zależą również od dostępności w organach kontrolnych dobrze wyszkolonych pracowników posiadających odpowiednią wiedzę na temat wszystkich kwestii mających znaczenie dla prawidłowego stosowania prawodawstwa Unii. Komisja powinna zapewniać właściwe i specjalne szkolenia mające na celu promowanie stosowania jednolitego podejścia do kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przez właściwe organy. Aby promować wiedzę na temat prawodawstwa i wymogów Unii dotyczących łańcucha rolno-spożywczego w państwach trzecich, szkolenia takie należy również kierować do pracowników właściwych organów w państwach trzecich. W tym drugim przypadku działania szkoleniowe należy planować z uwzględnieniem szczególnych potrzeb krajów rozwijających się w celu wspierania ich kontroli i działań egzekucyjnych, tak aby kraje te były w stanie spełnić wymogi mające zastosowanie do przywozu zwierząt i towarów do Unii.
(84) W celu promowania wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk między właściwymi organami, Komisja powinna mieć także możliwość organizowania we współpracy z państwami członkowskimi programów wymiany między państwami członkowskimi pracowników, którym powierza się zadania związane z przeprowadzaniem kontroli urzędowych lub innych czynności urzędowych.
(85) Dla przeprowadzania skutecznych kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych ważne jest, aby właściwe organy w państwach członkowskich, Komisja oraz w stosownych przypadkach podmioty miały możliwość szybkiej i sprawnej wymiany danych oraz informacji związanych z kontrolami urzędowymi lub ich wynikami. W prawodawstwie Unii ustanowiono szereg systemów informacyjnych zarządzanych przez Komisję, których celem jest umożliwianie przetwarzania takich danych i informacji i zarządzania nimi za pośrednictwem powszechnych w całej Unii narzędzi komputerowych i internetowych. Systemem przeznaczonym do rejestrowania i śledzenia wyników kontroli urzędowych jest zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny (system Traces), ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2003/24/WE 21 i 2004/292/WE 22 , zgodnie z dyrektywą Rady 90/425/ EWG 23 , i stosowany obecnie do zarządzania danymi i informacjami na temat zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz prowadzonymi w odniesieniu do nich kontrolami urzędowymi. Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić utrzymanie tego systemu i jego modernizację, tak aby umożliwić stosowanie go do wszystkich towarów, w odniesieniu do których w prawodawstwie Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego określono szczególne wymogi lub praktyczne rozwiązania dotyczące kontroli urzędowych. Dedykowane systemy komputerowe istnieją także do celów prowadzenia szybkiej wymiany informacji między państwami członkowskimi oraz Komisją na temat ryzyka, jakie może powstawać w łańcuchu rolno-spożywczym, lub ryzyka dla zdrowia zwierząt i roślin. Na mocy art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ustanowiono RASFF, system powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie grożącym zdrowiu ludzkiemu, pochodzącym z żywności lub paszy; na mocy art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 24 ustanowiono system do celów powiadamiania i sprawozdawczości w odniesieniu do środków dotyczących chorób wymienionych w wykazie, a na mocy w art. 103 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 25 ustanowiono system powiadamiania i sprawozdawczości w odniesieniu do występowania agrofagów oraz system powiadamiania o przypadkach braku zgodności. Wszystkie takie systemy powinny działać w harmonijny i spójny sposób, wykorzystując synergie między różnymi systemami, unikając dublowania zadań, upraszczając obsługę tych systemów i czyniąc je efektywniejszymi.
(86) Aby wspierać sprawniejsze zarządzanie kontrolami urzędowymi, Komisja powinna ustanowić komputerowy system informacji integrujący i modernizujący w stosownych przypadkach wszystkie odpowiednie istniejące systemy informacji, który umożliwi stosowanie zaawansowanych narzędzi komunikacji i certyfikacji, a także najbardziej efektywne stosowanie danych i informacji związanych z kontrolami urzędowymi. W celu uniknięcia niepotrzebnego powielania wymogów dotyczących informacji w projekcie takiego komputerowego systemu należy uwzględnić potrzebę zapewnienia, w stosownych przypadkach, kompatybilności i interoperacyjności takiego systemu komputerowego z innymi obsługiwanymi przez organy publiczne systemami informacyjnymi, które służą do automatycznej wymiany lub udostępniania stosownych danych. Ponadto należy przewidzieć możliwość zastosowania podpisów elektronicznych w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/93/WE 26 zgodnie z Europejską agendą cyfrową. W fazie opracowania nowych funkcji takiego systemu komputerowego, podobnie jak w trakcie opracowywania stosownych środków wykonawczych, które mogłyby wpłynąć na przetwarzanie danych osobowych i na prywatność, należy przeprowadzić konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.
(87) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia w zakresie właściwego funkcjonowania komputerowego systemu informacyjnego, jego specyfikacji technicznej oraz obowiązków i uprawnień wszystkich uczestniczących podmiotów i użytkowników, z uwzględnieniem w szczególności potrzeby zmniejszenia obciążenia administracyjnego dzięki stosowaniu, w zależności od sytuacji, ustandaryzowanego na poziomie międzynarodowym języka, struktury wiadomości i protokołów wymiany, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.
(88) Właściwe organy powinny prowadzić postępowania wyjaśniające w sprawach, w których istnieje podejrzenie braku zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego oraz - w przypadku jego potwierdzenia - ustalić jego źródło i zakres, jak również obowiązki podmiotów. Ponadto właściwe organy powinny podejmować odpowiednie środki, aby zapewnić, by dane podmioty naprawiły zaistniałą sytuację oraz aby zapobiec dalszym brakom zgodności. Organizacja i prowadzenie postępowań wyjaśniających i działań egzekucyjnych przez właściwe organy powinny należycie uwzględniać potencjalne zagrożenia oraz prawdopodobieństwo stosowania nieuczciwych lub oszukańczych praktyk w całym łańcuchu rolno-spożywczym.
(89) Weryfikacja zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego poprzez kontrole urzędowe ma fundamentalne znaczenie dla zapewnienia skutecznej realizacji celów tego prawodawstwa w całej Unii. W niektórych przypadkach zakłócenia w systemie kontroli państwa członkowskiego mogą w znacznym stopniu utrudnić realizację tych celów i doprowadzić do powstania ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt lub - w przypadku GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, bez względu na zaangażowanie lub odpowiedzialność podmiotów czy innych osób, lub też prowadzić do sytuacji powstania powszechnych, poważnych braków zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, Komisja powinna mieć możliwość reagowania w przypadku poważnych zakłóceń w systemie kontroli danego państwa członkowskiego poprzez przyjmowanie środków mających na celu ograniczanie rozprzestrzeniania się lub eliminowanie tego ryzyka ze strony łańcucha rolno-spożywczego do czasu podjęcia niezbędnych działań przez dane państwo członkowskie w celu naprawienia zakłócenia w systemie kontroli. Należy w związku z tym powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.
(90) Naruszenia prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego i niniejszego rozporządzenia powinny podlegać skutecznym, odstraszającym i proporcjonalnym sankcjom na szczeblu krajowym w całej Unii, przy czym ich surowość powinna uwzględniać między innymi potencjalne szkody dla zdrowia ludzkiego mogące wynikać z tych naruszeń, w tym w przypadkach, w których podmioty odmawiają współpracy podczas kontroli urzędowej oraz w przypadkach, w których wydaje się fałszywe lub wprowadzające w błąd świadectwa urzędowe lub poświadczenia urzędowe, czy też się je wykorzystuje. Aby kary pieniężne mające zastosowanie do naruszeń przepisów wynikających ze stosowania nieuczciwych lub oszukańczych praktyk były wystarczająco odstraszające, należy je określić na poziomie wyższym niż nienależne korzyści, jakie uzyskał sprawca dzięki tym praktykom.
(91) Każda osoba powinna mieć możliwość przekazania właściwym organom nowych informacji pomagających im w wykrywaniu naruszeń i nakładaniu sankcji w przypadkach naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2. Jednak sygnalizowanie nieprawidłowości może zostać zahamowane z powodu braku jasnych procedur lub z obawy przed odwetem. Zgłaszanie naruszeń niniejszego rozporządzenia jest pożytecznym narzędziem do zapewnienia właściwym organom możliwości wykrywania nadużyć i nakładania za nie sankcji. Niniejsze rozporządzenie powinno więc zapewnić istnienie odpowiednich rozwiązań, umożliwiających każdej osobie ostrzeganie właściwych organów o możliwych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz chroniących tę osobę przed odwetem.
(92) Niniejsze rozporządzenie obejmuje obszary, które są już objęte zakresem niektórych obecnie obowiązujących aktów prawnych. Aby uniknąć dublowania zadań oraz ustanowić spójne ramy prawne, następujące akty prawne należy uchylić i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem: rozporządzenie (WE) nr 882/2004 i rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 27 , dyrektywy Rady 89/608/EWG 28 , 89/662/EWG 29 , 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE 30 , 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG 31 .
(93) W celu zapewnienia spójności należy zmienić następujące akty prawne: rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 32 ; rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 33 ; rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady 34 , rozporządzenie (WE) nr 1069/2009; rozporządzenie Rady (WE) nr 1099/2009 35 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 36 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 37 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE 38 , 1999/74/WE 39 , 2007/43/WE 40 , 2008/119/WE 41 i 2008/120/WE 42 .
(94) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 43 przewidziano ramy finansowania przez Unię działań i środków w całym łańcuchu rolno-spożywczym w obszarach objętych zakresem jego stosowania zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2014-2020. Celem niektórych z tych działań i środków jest udoskonalenie przeprowadzania kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych w Unii. Rozporządzenie (UE) nr 652/2014 należy zmienić w celu uwzględnienia uchylenia niniejszym rozporządzeniem rozporządzenia (WE) nr 882/2004.
(95) Uwzględniając specyficzną sytuację sektora produkcji roślinnej, który jak dotąd nie był przedmiotem kontroli na tym samym poziomie co inne towary objęte przepisami niniejszego rozporządzenia, konieczne jest, by wprowadzenie nowego systemu było jak najsprawniejsze i pozbawione zakłóceń. Z tego powodu konieczne jest wprowadzenie szczegółowych przepisów dotyczących terminu przyjęcia stosownych aktów delegowanych. Uzasadnione jest również zwolnienie z obowiązku kontroli dokumentacji przeprowadzanych w punktach kontroli granicznej w przypadku roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów stwarzających niskie ryzyko oraz umożliwienie kontroli dokumentacji dotyczącej roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w odległości od punktów kontroli granicznej, jeżeli takie kontrole są w stanie zapewnić równoważny poziom wiarygodności.
(96) Komisji należy zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów dotyczących zmian w odniesieniach do norm europejskich oraz zmiany załączników II i III do niniejszego rozporządzenia w celu uwzględnienia zmian ustawodawstwa, technicznych oraz naukowych, jak również w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami szczegółowymi regulującymi kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe w obszarach objętych jego zakresem, w tym przepisami dotyczącymi kwalifikacji i szkolenia pracowników, dodatkowych obowiązków i zadań właściwych organów, przypadków, w których nie jest wymagana akredytacja laboratoriów, pewnych wyłączeń z kontroli urzędowych na granicach, kryteriów stosowanych w celu określenia częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, określania warunków, jakie muszą spełniać niektóre zwierzęta lub towary wprowadzane na terytorium Unii z państw trzecich, dodatkowych wymogów i zadań laboratoriów i ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej oraz dodatkowych wymogów dla krajowych laboratoriów referencyjnych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 44 . W szczególności, aby zapewnić równe uczestnictwo w przygotowaniu aktów delegowanych, Parlament Europejski i Rada otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(97) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie wyznaczania laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej oraz ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej ds. autentyczności i integralności łańcucha rolno-spożywczego i ds. dobrostanu zwierząt, przyjęcia programu kontroli Komisji w państwach członkowskich oraz przeprowadzania częstszych kontroli urzędowych w przypadku naruszenia prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego, które to kontrole wymagają skoordynowanej pomocy i działań następczych ze strony Komisji.
(98) Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze, aby zapewnić jednolite warunki wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym zasad i praktycznych rozwiązań dotyczących audytów, wzorów świadectw i innych dokumentów, ustanowienia komputerowego systemu zarządzania informacjami, współpracy między podmiotami i właściwymi organami oraz wśród właściwych organów, organów celnych i innych organów, metod pobierania próbek oraz prowadzenia laboratoryjnych analiz, badań i diagnostyki, jak również ich zatwierdzania i interpretacji, identyfikowalności, tworzenia wykazów zwierząt lub towarów podlegających kontrolom, jak również tworzenia wykazów państw lub regionów, z których możliwy jest wywóz określonych zwierząt i towarów do Unii, wcześniejszego powiadamiania o przesyłkach, wymiany informacji, punktów kontroli granicznej, izolacji i kwarantanny, zatwierdzania kontroli przedeksportowych przeprowadzanych przez państwa trzecie, środków mających ograniczać rozprzestrzenianie się ryzyka lub powstrzymywać powszechne, poważne niezgodności w odniesieniu do określonych zwierząt lub towarów pochodzących z państwa trzeciego lub jego regionu, uznawania państw trzecich lub regionów, które zapewniają gwarancje równoważne tym stosowanym w Unii, oraz jego uchylania, działań szkoleniowych, programów wymiany pracowników pomiędzy państwami członkowskimi oraz planów awaryjnych dotyczących żywności i pasz do celów stosowania ogólnego planu dotyczącego zarządzania kryzysowego przewidzianych w art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 45 .
(99) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, czyli zapewnienie zharmonizowanego podejścia w odniesieniu do kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych przeprowadzanych, aby zapewnić stosowanie prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego skutek, złożoność, transgraniczny i międzynarodowy charakter, może zostać w lepszym stopniu osiągnięty na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 67 z 6.3.2014, s. 166.
2 Dz.U. C 114 z 15.4.2014, s. 96.
3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 19 grudnia 2016 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2017 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).
4 Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1).
6 Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1).
7 Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie w sprawie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).
9 Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
10 Dyrektywa Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylająca dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10).
11 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71).
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).
14 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1535 z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).
16 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).
17 Dyrektywa Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9).
18 Dyrektywa Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniająca dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/ EWG (Dz.U. L 268 z 24.9.1991, s. 56).
19 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniające decyzję 2006/504/WE (Dz.U. L 194 z 25.7.2009, s. 11).
20 Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29).
21 Decyzja Komisji 2003/24/WE z dnia 30 grudnia 2002 r. dotycząca opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (Dz.U. L 8 z 14.1.2003, s. 44).
22 Decyzja Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/ EWG (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 63).
23 Dyrektywa Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29).
24 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).
25 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/ 91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4).
26 Dyrektywa 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (Dz.U. L 13 z 19.1.2000, s. 12).
27 Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206).
28 Dyrektywa Rady 89/608/EWG z dnia 21 listopada 1989 r. w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa dotyczącego spraw weterynaryjnych i zootechnicznych (Dz.U. L 351 z 2.12.1989, s. 34).
29 Dyrektywa Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13).
30 Dyrektywa Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (Dz.U. L 13 z 16.1.1997, s. 28).
31 Decyzja Rady 92/438/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. w sprawie komputeryzacji weterynaryjnych procedur przywozowych (Projekt SHIFT), zmieniająca dyrektywy 90/675/EWG, 91/496/EWG, 91/628/EWG i decyzję 90/424/EWG oraz uchylająca decyzję 88/192/ EWG (Dz.U. L 243 z 25.8.1992, s. 27).
32 Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).
33 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1).
34 Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1).
35 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania (Dz. U. L 303 z 18.11.2009, s. 1).
36 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414 EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).
37 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
38 Dyrektywa Rady 98/58/WE z dnia 20 lipca 1998 r. dotyczącą ochrony zwierząt hodowlanych (Dz.U. L 221 z 8.8.1998, s. 23).
39 Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony kur niosek (Dz.U. L 203 z 3.8.1999, s. 53).
40 Dyrektywa Rady 2007/43/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie ustanowienia minimalnych zasad dotyczących ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa (Dz.U. L 182 z 12.7.2007, s. 19).
41 Dyrektywa Rady 2008/119/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony cieląt (Dz.U. L 10 z 15.1.2009, s. 7).
42 Dyrektywa Rady 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony świń (Dz.U. L 47 z 18.2.2009, s. 5).
43 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/ WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1).
44 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
45 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
46 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE z dnia 22 września 2010 r. w sprawie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych (Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 33).
47 Art. 1 ust. 4 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 stycznia 2022 r.
48 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych i uchylające dyrektywę 2001/82/WE (Dz.U. L 4 z 7.1.2019, s. 43).
49 Rozporządzanie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).
50 Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).
51 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
52 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
53 Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).
54 Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz (Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1).
55 Z dniem 14 grudnia 2019 r. wprowadzono odstępstwo od stosowania art. 18 ust. 2 lit. a) zgodnie z art. 3 i 4 rozporządzenia nr (UE) 2019/624 z dnia 8 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.131.1).
56 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1).
57 Art. 18 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.
58 Art. 18 ust. 7 lit. g) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.
59 Art. 18 ust. 8 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.
60 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
61 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).
62 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
63 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1375 z dnia 10 sierpnia 2015 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włosieni (Trichinella) w mięsie (Dz.U. L 212 z 11.8.2015, s. 7).
64 Art. 47 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/478 z dnia 14 stycznia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.82.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2019 r.
65 Art. 47 ust. 1 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.
66 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1).
67 Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 3 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).
68 Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 4 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).
69 Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 5 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).
70 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 284/2011 z dnia 22 marca 2011 r. ustanawiające specjalne warunki i szczegółowe procedury dotyczące przywozu przyborów kuchennych z tworzyw poliamidowych i melaminowych pochodzących lub wysłanych z Chińskiej Republiki Ludowej i Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong (Dz.U. L 77 z 23.3.2011, s. 25).
71 Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 64 ust. 1 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).
72 Art. 76 ust. 4 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
73 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).
74 Art. 79 ust. 2 lit. c) pkt i) zmieniony przez sprostowanie z dnia 9 grudnia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.317.114).
75 Art. 135 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
76 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
77 Art. 149 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2019/2127 z dnia 10 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.321.111) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2019 r.
78 Art. 151 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
79 Art. 154 ust. 1 pkt 1 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/ 662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
80 Art. 154 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
81 Art. 154 ust. 1 pkt 1 lit. c) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
82 Art. 154 ust. 1 pkt 1 lit. d) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
83 Art. 156 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1)
84 Art. 157 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
85 Art. 158 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
86 Art. 159 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
87 Art. 160 pkt 1 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/ 662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
88 Art. 160 pkt 1 lit. b) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/ 662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
89 Art. 162 pkt 2 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
90 Art. 163 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/ EWG i uchylające niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt (»rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt«) (Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 66).
91 Art. 163 pkt 2 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
92 Art. 164 ust. 1 pkt 1 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/ 662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
93 Art. 164 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
94 Art. 164 ust. 1 pkt 1 lit. d) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
95 Art. 164 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
96 Art. 165 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/ 2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/ 662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
97 Art. 165 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
98 Art. 165 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
99 Art. 165 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
100 Art. 165 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
101 Art. 165 ust. 1 pkt 6 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
102 Art. 165 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
103 Art. 165 ust. 1 pkt 8 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
104 Art. 165 ust. 1 pkt 9 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
105 Art. 165 ust. 1 pkt 10 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
106 Art. 165 ust. 1 pkt 11 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
107 Art. 165 ust. 1 pkt 16 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
108 Art. 165 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2019/2127 z dnia 10 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.321.111) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2019 r.
109 Podpis zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).
