Newsletter
 
 
united kingdom
ukraine
poland
Prawo.pl
  1. Akty Prawne
  2. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria L
  3. Dz.U.UE.L.1995.226.1

Dyrektywa 95/45/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych

DYREKTYWA KOMISJI 95/45/WE
z dnia 26 lipca 1995 r.
ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 94/34/WE(2), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

należy ustanowić kryteria czystości dla wszystkich barwników wymienionych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 94/36/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych(3);

należy zweryfikować kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(4), ostatnio zmienionej dyrektywą 85/7/EWG(5);

należy uwzględnić wymagania techniczne i techniki analityczne dla barwników określone w Kodeksie żywnościowym oraz przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków Żywnościowych (JECFA);

dodatki do środków spożywczych, otrzymywane metodami produkcji lub materiały wyjściowe znacznie różniące się od tych objętych oceną Naukowego Komitetu ds. Żywności lub też różniące się od tych wymienionych w niniejszej dyrektywie, zostaną przedłożone do oceny przez Naukowy Komitet ds. Żywności w celu dokonania pełnej ich oceny ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Kryteria czystości określone w art. 3 lit. a) dyrektywy 89/107/EWG dla barwników wymienionych w dyrektywie 94/36/WE są określone w Załączniku.

Niniejszym skreśla się art. 8 i załącznik III do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 lipca 1996 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Produkty wprowadzone na rynek lub oznakowane przed dniem 1 lipca 1996 r., które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą mogą być jednakże sprzedawane aż do wyczerpania zapasów.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1995 r.
W imieniu Komisji
Martin BANGEMANN
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

(2) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.

(3) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13.

(4) Dz.U. 115 z 11.11.1962, str. 2645/62.

(5) Dz.U. L 2 z 3.1.1985, str. 22.

ZAŁĄCZNIK 1

A. Specyfikacja ogólna dla laków aluminiowych barwników
Definicja: Laki aluminiowe wytwarzane są poprzez reakcję barwników odpowiadających kryteriom czystości wymienionym we właściwej specyfikacji monograficznej z tlenkiem glinu w warunkach wodnych. Tlenek glinu jest to zazwyczaj świeżo przygotowywany niesuszony materiał wytworzony poprzez reakcję siarczanu lub chlorku glinu z węglanem sodu lub wapnia lub też diwęglanem czy też amoniakiem. Po wytworzeniu się laki, produkt jest filtrowany, wymyty wodą i wysuszony. W produkcie gotowym może także występować tlenek glinu, który nie wszedł w reakcję (obojętny).
substancja nierozpuszczalna w HCl Nie więcej niż 0,5 %
substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % (w warunkach neutralnych)
Stosuje się określone kryteria czystości dla odpowiednich barwników.
B. SZCZEGÓLNE KRYTERIA CZYSTOŚCI
E 100 KURKUMINA
Synonimy CI Natural Yellow 3, kurkuma, Metan diferoilu
Definicja Kurkuminę otrzymuje się poprzez ekstrakcję rozpuszczalnikową kurkumy tzn. zmielonych kłączy naturalnych szczepów Curcuma longa L. W celu otrzymania stężonej kurkuminy w proszku, ekstrakt oczyszcza się poprzez krystalizację. Produkt składa się głównie z kurkumin; tzn. barwnika zasadniczego (l,7-bis(4- hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion) i jego dwóch pochodnych desmetoksy w zróżnicowanych proporcjach. Mogą być obecne małe ilości olejów i żywic naturalnie występujących w kurkumie.
W ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: octan etylu, aceton, ditlenek węgla, dichlorometan, n-butanol, metanol, etanol, heksan.
Klasa Dicynamoilometan
Nr wskaźnika barwnika 75300
Einecs 207-280-5
Nazwy związków chemicznych I. 1,7-bis(4-hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion
II. 1-(4-Hydroksyfenylo)-7-(4-hydroksy-3-metoksy-fenylo-)hepta-1,6-dien-3,5-dion
III. 1,7-bis(4-hydroksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion
Wzór chemiczny I. C21H20°6
II. C20H18O5
III. C19H16O4
Masa cząsteczkowa I. 368,39 II. 338,39 III. 308,39
Wyszczególnienie Zawartość nie mniej niż 90 % barwników łącznie
1.607 przy około 426 nm w etanolu
Opis Pomarańczowo-żółty krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w etanolu przy około 426 nm
B. Zakres temperatur topnienia 179-182 °C
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników Octan etylu )
Aceton )
n-butanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Metanol )
Etanol )
Heksan
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 101 i) RYBOFLAWINA
Synonimy Laktoflawina
Klasa Izoalloksazyn
Einecs 201-507-1
Nazwy chemiczne 7,8-Dimetylo-10-(D-rybo-2,3,4,5-tetrahydroksypentylo)benzo(g)pterydyno- 2,4(3H,10H)-dion
7,8-dimetylo-10-(1'-D-rybitylo)izoalloksazyn
Wzór chemiczny C17H20N4O6
Masa cząsteczkowa 376,37
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej
Opis Krystaliczny proszek o słabym zapachu i barwie żółtej do pomarańczowo-żółtej
Identyfikacja
A. Spektrometria Stosunek A375/A267 pomiędzy 0,31 i 0,33 w roztworze wodnym
Stosunek A444/A267 pomiędzy 0,36 i 0,39
Maksymalna w wodzie dla około 444 nm
B. Skręcalność właściwa pomiędzy - 115° i - 140° w 0,05 roztworze N wodorotlenku sodu
Czystość
Ubytek na skutek suszenia Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w temp. 105 °C przez 4 godz.
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,1 %
Pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 100 mg/kg (liczone jako anilina)
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 101 ii) RYBOFLAWINY-5'-FOSFORAN
Synonimy Ryboflawiny-5'-fosforan sodu
Definicja Niniejsze specyfikacje odnoszą się do ryboflawiny-5'-fosforanu łącznie z małymi ilościami wolnej ryboflawiny oraz difosforanu ryboflawiny.
Klasa Izoalloksazyn
Einecs 204-988-6
Nazwy chemiczne Jednosodowy
(2R,3R,4S)-5-(3')10'-dihydro-7',8'-dimetylo-2',4'-diokso-10'-benzo[γ]pterydynylo)- 2,3,4-trihydroksypentylo fosforan;
jednosodowa sól 5'-monofosforanu estru ryboflawiny
Wzór chemiczny Dla formy diwodzianu: C17H20N4NaO9P.2H2O
Dla formy bezwodnej: C17H20N4NaO9P
Masa cząsteczkowa 541,36
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 95 % łącznych barwników liczona jako C17H20N4NaO9P.2H2O
250 przy około 375 nm w roztworze wodnym
Opis higroskopijny krystaliczny proszek, o słabym zapachu i gorzkim smaku i barwie żółtej do pomarańczowej
Identyfikacja
A. Spektrometria Stosunek A375/A267 pomiędzy 0,30 i 0,34 w roztworze wodnym
Stosunek A444/A267 pomiędzy 0,35 i 0,40
Maksymalna w wodzie przy około 444 nm
B. Skręcalność właściwa pomiędzy + 38° i + 42° w 5 molowym roztworze HCl
Czystość
Ubytek na skutek suszenia Nie więcej niż 8 % (100 °C, 5 godz. w próżni nad P2O5) dla postaci diwodzianu
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 25 %
Fosforan nieorganiczny Nie więcej niż 1,0 % (liczone jako PO4 na bazie bezwodnej)
Barwniki pomocnicze Ryboflawina (wolna): Nie więcej niż 6 %
Difosforan ryboflawiny: Nie więcej niż 6 %
Pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 70 mg/kg (liczone jako anilina)
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 102 TARTRAZYNA
Synonimy CI Food Yellow 4
Definicja Tartrazyna składa się głównie z trisodowego 5-hydroksy-1-(4-sulfonatofenylo)-4-(4- sulfonatofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Tartrazynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 19140
Einecs 217-699-5
Nazwy chemiczne Trisodo-5-hydroksy-1-(4-sulfonofenylo)-4-(4-sulfonofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylan
Wzór chemiczny C16H9N4Na3O9S2
Masa cząsteczkowa 534,37
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
530 przy około 426 nm w roztworze wodnym
Jasnopomarańczowy proszek lub granulki
Opis
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 426 nm
B. Żółty roztwór w wodzie
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-hydrazynobenzeno sulfonowy )
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy )
Kwas 5-okso-1-(4-sulfofenylo)-2-pirazolino-3-karboksylowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
4,4'-diazoaminodi(kwas benzeno sulfonowy) )
Kwas tetrahydroksybursztynowy )
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 104 ŻÓŁCIEŃ CHINOLINOWA
Synonimy CI Food Yellow 13
Definicja Żółcień chinolinową otrzymuje się poprzez sulfonowanie 2-(2-chinolilo) indan-1,3- dionu. Żółcień chinolinowa składa się głównie z soli sodowych mieszaniny disulfonianów (głównie), monosulfonianów i trisulfonianów powyższego związku i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.

Żółcień chinolinową opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Chinoftalon
Nr wskaźnika barwnika 47005
Einecs 305-897-5
Nazwa związku chemicznego disodowe sole disulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu (główny składnik)
Wzór chemiczny C18H9N Na2O8S2 (główny składnik)
Masa cząsteczkowa 477,38 (główny składnik)
Wyszczególnienie Zawartość nie mniej niż 70 % łącznych barwników liczonych jako sól sodowa
Żółcień chinolinowa ma następujący skład:
łącznych obecnych barwników:
- nie mniej niż 80 % disodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-disulfonianów
- nie więcej niż 15 % 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-monosulfonianów sodu
- nie więcej niż 7,0 % trisodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-trisulfonianów
865 (główny składnik) przy około 411 nm w wodnym roztworze kwasu octowego
Opis Żółty proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodnym roztworze kwasu octowego o pH 5 przy około 411 nm
B. Żółty roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 4,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
2-metylochinolina )
Kwas 2-metylochinolino-sulfonowy )
Kwas ftalowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
2,6-dimetylo chinolina )
Kwas 2,6-dimetylo chinolino sulfonowy )
2'-(2-chinolilo)indan-1,3-dion Nie więcej niż 4 mg/kg
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF
Synonimy CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S
Definicja Żółcień pomarańczowa FCF składa się głównie z 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z chlorkiem sodu i/ lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi.
Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa.
Klasa Monoazo
Numer wg Colour Index 15985
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych 220-491-7
Nazwy chemiczne 2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny C16H10N2Na2O7S2
Masa cząsteczkowa 452,37
Analiza Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową.
przy około 485 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7
B. Pomarańczowy roztwór wodny
Czystość
Substancja nierozpuszczalna w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Dodatkowe substancje barwiące Nie więcej niż 5,0 %
1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I) Nie więcej niż 0,5 mg/kg
Związki organiczne inne niż substancje barwiące: )
kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy )
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy }
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy )
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy )Łącznie nie więcej niż 0,5 %
4,4'-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy )
6,6'-oksydi(kwas naftaleno-2-sulfonowy) Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
E 120 KOSZENILA, KWAS KARMINOWY, KARMINY
Definicja Karminy i kwas karminowy otrzymuje się z ekstraktów wodnych, wodno-alkoholowych lub alkoholowych z koszenili, składającej się z suszonych odwłoków samic owadów Dactylopius coccus Costa.
Głównym barwnikiem jest kwas karminowy.
Laki aluminiowe kwasu karminowego (karminy) otrzymuje się z aluminium i kwasu karminowego obecnych w stosunku molowym 1:2.
W produktach przemysłowych barwnik występuje razem z kationami amonu, wapnia, potasu lub sodu pojedynczo lub w połączeniu, a kationy te mogą być również obecne w nadmiarze.
Produkty przemysłowe mogą również zawierać substancje białkopodobne pochodzące od insektów źródłowych, mogą też zawierać wolne kationy karminu lub małe pozostałości niezwiązanych kationów glinu.
Klasa Antrachinon
Nr wskaźnika barwnika 75470
Einecs Koszelina: 215-680-6; kwas karminowy: 215-023-3; karminy: 215-724-4
Nazwy chemiczne Kwas 7-β -D-glukopiranozylo-3,5,6,8-tetrahydroksy-1-metylo-9,10-dioksoantraceno-2- karboksylowy (kwas karminowy); karmin jest uwodnionym chelatem glinu tego kwasu
Wzór chemiczny C22H20°13 (kwas karminowy)
Masa cząsteczkowa 492,39 (kwas karminowy)
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 2,0 % kwasu karminowego w ekstrakcie zawierającym kwas karminowy; nie mniejsza niż 50 % kwasu karminowego w chelatach.
Opis Czerwony do ciemnoczerwonego, w stanie kruchym, stałym lub sproszkowanym. Ekstrakt koszeliny jest zazwyczaj ciemnoczerwoną cieczą, może być też wysuszony na proszek.
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w wodnym roztworze amoniaku przy około 518 nm
Maksymalna w rozcieńczonym roztworze chlorowodorowym przy około 494 nm dla kwasu karminowego
Czystość
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 122 AZORUBINA, KARMOIZYNA
Synonimy CI Food Red 3
Definicja Azorubina składa się głównie z disodowego 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Azorubinę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 14720
Einecs 222-657-4
Nazwa związku chemicznego Disodowy 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonian
Wzór chemiczny C20H12N2Na2O7S2
Masa cząsteczkowa 502,44
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
510 przy około 516 nm w roztworze wodnym
Opis Proszek lub granulki o barwie czerwonej do rdzawo-czerwonej
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 516 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 4-hydroksynaftaleno-1-sulfonowy
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 123 AMARANT
Synonimy CI Food Red 9
Definicja Amarant składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Amarant opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 16185
Einecs 213-022-2
Nazwa związku chemicznego Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonian
Wzór chemiczny C20H11N2Na3O10S3
Masa cząsteczkowa 604,48
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
Opis Czerwono-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 520 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 3,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy )
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy )
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy )
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy )
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 124 PĄS 4R, CZERWIEŃ KOSZELINOWA A
Synonimy CI Food Red 7, Nowa koszelina
Definicja Pąs 4R składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Pąs 4R opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 16255
Einecs 220-036-2
Nazwa związku chemicznego Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonian
Wzór chemiczny C20H11N2Na3O10S3
Masa cząsteczkowa 604,48
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
E1 cm 1 % 430 przy około 505 nm w roztworze wodnym
Opis Czerwonawy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 505 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy )
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy )
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy )
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy )
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 127 ERYTROZYNA
Synonimy CI Food Red 14
Definicja Erytrozyna składa się głównie z disodowego 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno- 9-ylo) monohydratu benzoesanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Erytrozynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Ksanten
Nr wskaźnika barwnika 45430
Einecs 240-474-8
Nazwa związku chemicznego Disodowy 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno-9-ylo) monohydrat benzoesanu
Wzór chemiczny C20H6I4Na2O5.H2O
Masa cząsteczkowa 897,88
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 87 % łącznych barwników, obliczone jako bezwodna sól sodowa
1.100 przy około 526 nm w roztworze wodnym dla pH 7
Opis Czerwony proszek lub granulki.
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 526 nm dla pH7
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Nieorganiczne jodki obliczone jako jodek sodu Nie więcej niż 0,1 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze (z wyjątkiem fluoresceiny) Nie więcej niż 4,0 %
Fluoresceina Nie więcej niż 20 mg/kg
Związki organiczne inne niż barwniki:
Tri-jodorezorcynol Nie więcej niż 0,2 %
Kwas 2-(2,4-dihydroksy-3,5-diodobenzoilo) benzoesowy Nie więcej niż 0,2 %
Substancje ekstrahowane eterem Z roztworu o pH od 7 do 8, nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
Laki aluminiowe Nie stosuje się metody substancji nierozpuszczalnych w kwasie solnym. Zastąpiona jest substancją nierozpuszczalną w wodorotlenku sodu dla nie więcej niż 0,5 % wyłącznie w przypadku tego barwnika
E 128 CZERWIEŃ 2G
Synonimy CI Food Red 10, Azogeranina
Definicja Czerwień 2G składa się głównie z disodowego 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazonaftaleno- 3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Czerwień 2G opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 18050
Einecs 223-098-9
Nazwa związku chemicznego Disodowy 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazo-naftaleno-3,6-disulfonian
Wzór chemiczny C18H13N3Na2O8S2
Masa cząsteczkowa 509,43
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
620 przy około 532 nm w roztworze wodnym
Opis Czerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 532 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 5-acetamido-4-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy )
Kwas 5-amino-4-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy )Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) }
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych )
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 129 CZERWIEŃ ALLURA AC
Synonimy CI Food Red 17
Definicja Czerwień Allura AC składa się głównie z disodowego 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5- metylo-4-sulfono-fenylazo) naftaleno-6-sulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Czerwień Allura AC opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 16035
Einecs 247-368-0
Nazwa związku chemicznego Disodowy 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5-metylo-4-sulfonofenylazo) naftaleno-6-sulfonian
Wzór chemiczny C18H14N2Na2O8S2
Masa cząsteczkowa 496,42
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
E1 cm
1 % 540 przy około 504 nm w roztworze wodnym dla pH 7
Opis Ciemnoczerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 504 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 3,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 6-hydroksy-2-naftaleno sulfonowy, sól sodowa Nie więcej niż 0,3 %
Kwas 4-amino-5-metoksy-2-metylobenezeno sulfonowy Nie więcej niż 0,2 %
6,6-oksybis (kwas 2-naftaleno sulfonowy) sól disodowa Nie więcej niż 1,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 131 BŁĘKIT PATENTOWY V
Synonimy CI Food Blue 5
Definicja Błękit patentowy V składa się głównie ze związków wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5- cyckloheksadien-1-ylideno] dietylowego wodorotlenku amonu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Dozwolona jest również sól potasu
Klasa Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika 42051
Einecs 222-573-8
Nazwy chemiczne Związek wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy- 2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5-cykloheksadien-1-ylodeno] dietylowy wodorotlenek amonu
Wzór chemiczny Związek wapnia: C27H31N2O7S2CA1/2
Związek sodu: C27H31N2O7S2Na
Masa cząsteczkowa Związek wapnia: 579,72
Związek sodu: 582,67
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
2.000 przy około 638 nm w roztworze wodnym dla pH 5
Opis Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy 638 nm dla pH 5
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
3-hydroksy benzaldehyd )
Kwas 3-hydroksy benzoesowy )
Kwas 3-hydroksy-4-sulfobenzoesowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas Ν,Ν-dietyloamino benzenosulfonowy )
Leukozasada Nie więcej niż 4,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Z roztworu o pH 5 nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 132 INDYGOTYNA, KARMIN INDYGO
Synonimy CI Food Blue 1
Definicja Indygotyna składa się głównie z mieszaniny disodowego 3,3'diokso-2,2'-bi-indolilodeno- 5,5'-disulfonianu, i disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Indygotynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Indygoid
Nr wskaźnika barwnika 73015
Einecs 212-728-8
Nazwy chemiczne Disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,5'-disulfonian
Wzór chemiczny C16H8N2Na2O8S2
Masa cząsteczkowa 466,36
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa; disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonian: nie więcej niż 18 %
480 przy około 610 nm w roztworze wodnym
Opis Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 610 nm
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Z wyjątkiem disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu: nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas izatyno-5-sulfonowy )
Kwas 5-sulfoantranilowy }Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas antranilowy )
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 133 BŁĘKIT BRYLANTOWY FCF
Synonimy CI Food Blue 2
Definicja Błękit brylantowy FCF składa się głównie z disodowego α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonianiu i jego izomerów oraz barwników pomocniczych, oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Błękit brylantowy FCF opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika 42090
Einecs 223-339-8
Nazwy chemiczne Disodowy α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonian
Wzór chemiczny C37H34N2Na2O9S3
Masa cząsteczkowa 792,84
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
1.630 przy około 630 nm w roztworze wodnym
Opis Czerwonawo-niebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 630 nm
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 6,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Suma kwasów 2-, 3- i 4-formylo benzeno sulfonowych Nie więcej niż 1,5 %
Kwas 3-((etylo)(4-sulfofenylo) amino) metylo benzeno sulfonowy Nie więcej niż 0,3 %
Leukozasada Nie więcej niż 5,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % dla pH 7
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 140 (i) CHLOROFILE
Synonimy CI Natural Green 3, Chlorofil magnezowy, Faeofityna magnezowa
Definicja Chlorofile otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Podczas poekstrakcyjnego usuwania rozpuszczalnika, naturalnie obecny magnez koordynowany, może być częściowo lub całkowicie usunięty w celu uzyskania odpowiednich faeofityn. Główne barwniki to faeofityny i chlorofile magnezu. Produkt wyekstrahowany, z którego usunięto rozpuszczalnik, zawiera pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz oleje, tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propano-2-ol i heksan.
Klasa Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika 75810
Einecs Chlorofile: 215-800-7, chlorofil a: 207-536-6, chlorofil b: 208-272-4
Nazwy chemiczne Główne barwniki to:
Fityl (132R,17S,18S)-3)-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo) propionian, (feofityna a), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil a)
Fityl (132R,l7S,18S)-3-(8-etylo-7-formylo-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-13'-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo)propionian, (feofityna b), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil b)
Wzór chemiczny Chlorofil a (kompleks magnezowy): C55H72MgN4O5
Chlorofil a: C55H74N4O5
Chlorofil b (kompleks magnezowy): C55H70MgN4O6
Chlorofil b: C55H72N4O6
Masa cząsteczkowa Chlorofil a (kompleks magnezowy): 893,51
Chlorofil a: 871,22
Chlorofil b (kompleks magnezowy): 907,49
Chlorofil b: 885,20
Wyszczególnienie Łączna zawartość połączonych chlorofili i ich kompleksów magnezowych nie mniejsza niż 10 %
700 przy około 409 nm w chloroformie
Opis Ciało stałe woskowe o barwie od oliwkowo-zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości koordynowanego magnezu
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w chloroformie przy około 409 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton )
Metylo etylo keton )
Metanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Etanol )
Propan-2-ol )
Heksan )
Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 140 (ii) CHLOROFILINY
Synonimy CI Natural Green 5, Chlorofilina sodowa, Chlorofilina potasowa
Definicja Sole alkaliczne chlorofilin otrzymuje się przez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Grupy kwasowe neutralizuje się i tworzą sole potasu lub/i sodu.
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan.
Klasa Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika 75815
Einecs 287-483-3
Nazwy chemiczne Główne barwniki w postaci kwasowej to:
- 3-(10-karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo) propionian (chlorofilina a) i
- 3-(10-karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7- ylo)propionian (chloroflina b)
W zależności od stopnia hydrolizy, pierścień cyklopentenylowy można rozszczepić i uzyskać trzecią funkcją karboksylową.
Może również występować kompleks magnezowy.
Wzór chemiczny Chlorofilina a (forma kwasowa): C34H34N4O5
Chlorofilina b (forma kwasowa): C34H32N4O6
Masa cząsteczkowa Chlorofilina a: 578,68
Chlorofilina b: 592,66
Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego
Wyszczególnienie Łączna zawartość chlorofilin nie mniejsza niż 95 % w próbce suszonej w temp. około 100 °C przez 1 godzinę.
700 przy około 405 nm w roztworze wodnym o pH 9
140 przy około 653 nm w roztworze wodnym o pH 9
Opis Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 9 przy około 405 nm i przy około 653 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton )
Metylo etylo keton )
Metanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Etanol )
Propan-2-ol )
Heksan )
Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 141 i) MIEDZIOWE KOMPLEKSY CHROLOFILI
Synonimy CI Natural Green 3, Chlorofil miedziowy, Faeofityna miedziowa
Definicja Chlorofile miedziowe otrzymuje się poprzez dodanie soli miedzi do substancji otrzymanej przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Po usunięciu rozpuszczalnika, produkt zawiera: pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Główne barwniki to faeofityny miedziowe. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan.
Klasa Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika 75815
Einecs Chlorofil miedziowy a: 239-830-5; chlorofil miedziowy b: 246-020-5
Nazwy chemiczne [Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-ylo)propionian] miedzi (II) (Chlorofil miedziowy a) [Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etyl-7-formyl-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-yl)propionian] miedzi (II) (chlorofil miedziowy b)
Wzór chemiczny Chlorofil miedziowy a: C55H72Cu N4O5
chlorofil miedziowy b: C55H70Cu N4O6
Masa cząsteczkowa Chlorofil miedziowy a: 932,75
chlorofil miedziowy b: 946,73
Wyszczególnienie Łączna zawartość chlorofili miedziowych nie mniejsza niż 10 %.
540 przy około 422 nm w chloroformie
300 przy około 652 nm w chloroformie
Opis Ciało stałe woskowe o barwie od niebiesko zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości materiału wyjściowego
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w chloroformie przy około 422 nm i przy około 652 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Metylo etylo keton
Metanol
Etanol
Propan-2-ol
Heksan
Dichlorometan: )
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg )
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg }Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg )
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg )
Jony miedzi Nie więcej niż 200 mg/kg )
Całkowita miedź Nie więcej niż 8,0 % łącznych faeofityn miedziowych )
E 141 ii) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILIN
Synonimy Chlorofilina miedziowa sodu, Chlorofilina miedziowa potasu, CI Natural Green 5
Definicja Sole alkaliczne chlorofilin miedziowych otrzymuje się przez dodanie miedzi do produktu otrzymanego poprzez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Po dodaniu miedzi do oczyszczonej chlorofiliny, grupy kwasowe neutralizują się i tworzą sole potasu lub/i sodu. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan.
Klasa Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika 75815
Einecs
Nazwy chemiczne Główne barwniki to formy kwasowe
3-(10-Karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionianu, kompleksy miedziowe (chlorofilina miedziowa a)

i
3-(10-Karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)
propionian, kompleks miedziowy (chlorofilina miedziowa b)
Wzór chemiczny Chlorofilina miedziowa a (forma kwasowa): C34H32Cu N4O5
Chlorofilina miedziowa b (forma kwasowa): C34H30Cu N4O6
Masa cząsteczkowa Chlorofilina miedziowa a: 640,20
Chlorofilina miedziowa b: 654,18
Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego.
Wyszczególnienie Łączna zawartość chlorofilin miedziowych jest nie mniejsza niż 95 % próbki suszonej w temp. 100 °C przez 1 h.
565 przy około 405 nm w wodnym roztworze dla pH 7,5
145 dla około 630 nm w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 7,5
Opis Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 7,5 przy około 405 nm i przy 630 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton )
Metylo etylo keton )
Metanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Etanol )
Propan-2-ol )
Heksan )
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Jony miedzi Nie więcej niż 200 mg/kg
Całkowita miedź Nie więcej niż 8,0 % całkowitych chlorofilin miedziowych
E 142 ZIELEŃ S
Synonimy CI Food Green 4, Zieleń brylantowa BS
Definicja Zieleń S składa się głównie z N-[4-(dimetyloamino)fenylo] 2-hydroksy-3,6-disulfo-1- naftalenylo)metyleno]-2,5-cykloheksadien-1-ylodeno]-N-metylometanoaminianu sodu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Zieleń S opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika 44090
Einecs 221-409-2
Nazwy chemiczne N-[4-[[4-(dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylo)-metyleno]2,5- cykloheksadien-1-ylodeno-N-metylometanoaminian sodu;

5-[4-dimetyloamino-α-(4-dimetylominocykloheksa-2,5-dienylodeno) benzylo]-6-hydroksy- 7-sulfono-naftaleno-2-sulfonian sodu (alternatywna nazwa związku chemicznego).
Wzór chemiczny C27H25N2NaO7S2
Masa cząsteczkowa 576,63
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
1.720 przy około 632 nm w roztworze wodnym
Opis Ciemnozielony lub ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 632 nm
B. Niebieski lub zielony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Alkohol 4,4'-bis(dimetyloamino)-benzohydrylowy Nie więcej niż 0,1 %
4,4'-bis(dimetyloamino)-benzofenon Nie więcej niż 0,1 %
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy Nie więcej niż 0,2 %
Leukozasada Nie więcej niż 5,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 150a KARMEL
Definicja Karmel otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane i cukier gronowy). Do celów karmelizacji używa się kwasów, alkaliów i soli, z wyjątkiem związków amonu oraz siarczynów
Einecs 232-435-9
Opis Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą Nie więcej niż 50 %
Barwniki związane celulozą fosforylową Nie więcej niż 50 %
Intensywność barwy(1) 0,01-0,12
Całkowity azot Nie więcej niż 0,1 %
Całkowita siarka Nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 25 mg/kg
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm.
E 150b KARMEL SIARCZYNOWY
Definicja Karmel siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków siarczynów (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu oraz disiarczyn sodu); nie używa się związków amonu.
Einecs 232-435-9
Opis Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą Więcej niż 50 %
Intensywność barwy(1) 0,05-0,13
Całkowity azot Nie więcej niż 0,3 %(1)
Ditlenek siarki Nie więcej niż 0,2 %(1)
Całkowita siarka 0,3-3,5 %(1)
Siarka związana DEAE-celulozą Więcej niż 40 %
Stosunek absorbancji barwników związanych DEAEcelulozą 19-34
Stosunek absorbancji
(A 280/560) Więcej niż 50
Arsen Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 25 mg/kg
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm.

(2) Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji.

E 150c KARMEL AMONIAKALNY
Definicja Karmel amoniakalny otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu (wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu oraz fosforan amonu); nie używa się związków siarczynów
Einecs 232-435-9
Opis Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą Nie więcej niż 50 %
Barwniki związane celulozą fosforylową Więcej niż 50 %
Intensywność barwy(1) 0,08-0,36
Azot amoniakalny Nie więcej niż 0,3 %(1)
4-metylomidazol Nie więcej niż 250 mg/kg(1)
2-acetylo-4-tetrahydroksy-butylomidazol Nie więcej niż 10 mg/kg(1)
Całkowita siarka Nie więcej niż 0,2 %(1)
Całkowity azot 0,7-3,3 %(1)
Stosunek absorbancji barwników związanych celulozą fosforylową 13-35
Arsen Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 25 mg/kg
(1) 1Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm.

(2) 2Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji.

E 15°d KARMEL AMONIAKALNO-SIARCZYNOWY
Definicja Karmel amoniakalno-siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu i siarczynu (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu, disiarczyn sodu, wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu, fosforan amonu, siarczan amonu, siarczyn amonu oraz wodorosiarczyn amonu)
Einecs 232-435-9
Opis Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą Więcej niż 50 %
Intensywność barwy(1) 0,10-0,60
Azot amoniakalny Nie więcej niż 0,6 %(1)
Ditlenek siarki Nie więcej niż 0,2 %(1)
4-metylomidazol Nie więcej niż 250 mg/kg(1)
Całkowity azot 0,3-1,7 %(1)
Całkowita siarka 0,8-2,5 %(1)
Stosunek azot/siarka w osadzie alkoholowym 0,7-2,7
Stosunek absorbancji w osadzie alkoholowym(1) 8-14
Stosunek absorbancji (A 280/560) Nie więcej niż 50
Arsen Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 25 mg/kg
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm.

(2) Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji.

(3) Stosunek absorbancji osadu alkoholowego określa się jako absorbancję osadu dla 280 mm podzieloną przez absorbancję dla 560 nm (komórka 1cm).

E 151 CZERŃ BRYLANTOWA BN, CZERŃ PN
Synonimy CI Food Black 1
Definicja Czerń brylantowa BN składa się głównie z tetrasodowego 4-acetamido-5-hydroksy- 6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Czerń brylantową BN opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Bisazo
Nr wskaźnika barwnika 28440
Einecs 219-746-5
Nazwy chemiczne Tetrasodowy 4-acetamido-5-hydroksy-6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonian
Wzór chemiczny C28H17N5Na4O14S4
Masa cząsteczkowa 867,69
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
530 przy około 570 nm w roztworze
Opis Czarny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie przy około 570 nm
B. Czarno-niebieskawy roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 10 % (wyrażone w zawartości barwnika)
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-acetamido-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy
Kwas 4-amino-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy )
Kwas 8-aminonaftaleno-2-sulfonowy })Łącznie nie więcej niż 0,8 %
Kwas 4,4'-diazoaminodi-(benzenosulfonowy) )
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 153 WĘGIEL ROŚLINNY
Synonimy Czerń roślinna
Definicja Węgiel roślinny wytwarza się przez karbonizację substancji roślinnych, takich jak drewno, pozostałości celulozy, torf, kokos i inne łupiny. Surowiec poddaje się karbonizacji w wysokich temperaturach. Składa się głównie z miałkiego węgla. Może zawierać małe ilości azotu, wodoru oraz tlenu. Po wytworzeniu produkt może wchłonąć nieco wilgoci.
Nr wskaźnika barwnika 77266
Einecs 215-609-9
Nazwy chemiczne Węgiel
Wzór chemiczny C
Masa cząsteczkowa 12,01
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 95 % węgla liczone na bazie bezwodnej i wolnej od popiołu
Opis Czarny proszek bez zapachu i smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych
B. Spalanie Przy podgrzaniu do czerwoności, spala się wolno bez płomienia
Czystość
Popiół (łącznie) Nie więcej niż 4,0 % (temperatura prażenia: 625 °C)
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
Poliaromatyczne węglowodory Ekstrakt otrzymany przez ekstrakcję 1 g produktu z 10 g czystego cykloheksanu w przyrządzie do ekstrakcji ciągłej jest bezbarwny a fluorescencja ekstraktu w świetle ultrafioletowym nie jest bardziej intensywna niż fluorescencja roztworu 0,100 mg siarczanu chininy w 1.000 ml 0,01 M kwasu siarkowego.
Ubytek na skutek suszenia Nie więcej niż 12 % (120 °C, 4 godz.)
Substancje rozpuszczalne w alkaliach Filtrat, otrzymany przez gotowanie 2 g próbki zawierającej 20 ml N wodorotlenku sodu i filtrację, jest bezbarwny.
E 154 BRĄZ FK
Synonimy CI Food Brown 1
Definicja Brąz FK składa się głównie z mieszaniny:
I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu
II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu
III. disodowego 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
IV. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
V. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
VI. trisodowego 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu)
i barwników pomocniczych oraz wody, chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. Brąz FK opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Azo (mieszanina barwników mono-, bis- i trisazo)
Einecs
Nazwy chemiczne Mieszanina:
I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu
II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu
III. 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
IV. 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
V. 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
VI. 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu) trisodowego
Wzór chemiczny I. C12H11N4NaO3S
II. C13H13N4NaO3S
III. C18H14N6Na2O6S2
IV. C18H14N6Na2O6S2
V C19H16N6Na2O6S2
VI. C24H17N8Na3O9S3
Masa cząsteczkowa I. 314,30
II. 328,33
III. 520,46
IV. 520,46
V. 534,47
VI. 726,59
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników
Proporcje składników łącznych obecnych barwników nie mogą przekroczyć:
I 26%
II 17 %
III 17 %
IV 16 %
V 20%
VI 16 %
Opis Czerwono-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
Roztwór o barwie pomarańczowej do czerwonej
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 3,5 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy Nie więcej niż 0,7 %
m-fenylenodiamina i 4-metylo-m-fenylenodiamina Nie więcej niż 0,35 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne inne
niż m-fenyleno diamina i 4-metylo-m-fenyleno diamina
Nie więcej niż 0,007 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 155 BRĄZ HT
Synonimy CI Food Brown 3
Definicja Brąz HT składa się głównie z disodowego 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo- 1,3-fenyleno bisazo) di (naftaleno-1-sulfonianu) barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Brąz HT opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa Bisazo
Nr wskaźnika barwnika 20285
Einecs 224-924-0
Nazwy chemiczne Disodowy 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo-1,3-fenyleno bisazo)di (naftaleno- 1-sulfonian)
Wzór chemiczny C27H18N4Na2O9S2
Masa cząsteczkowa 652,57
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa.
403 przy około 460 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis Czerwonawo-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w wodzie o pH 7 przy około 460 nm
B. Brązowy roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 10 % (metoda TLC)
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy Nie więcej niż 0,7 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w roztworze o pH 7
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160 a i) MIESZANE KAROTENY

1. Karoteny roślinne

Synonimy CI Oranż do żywności 5
Definicje Mieszaninę karotenów otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, marchwi, olejów roślinnych, trawy, alfalfa (lucerna siewna) oraz pokrzywy.
Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa, gamma-karoten i inne pigmenty. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym.
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metyloetyloketon, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan(1), dichlorometan i ditlenek węgla.
Klasa Karotenoidy
Nr barwnika (CI) 75130
EINECS 230-636-6
Wzór chemiczny Beta-karoten C40H56
Masa cząsteczkowa Beta-karoten 536,88
Oznaczenie Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksimum w cykloheksanie dla długości fal: 440 - 457 nm i 470 nm - 486 nm
Czystość
Pozostałości Aceton )
rozpuszczalnika Metyloetyloketon ) Nie więcej niż 50

} mg/kg,
Metanol ) pojedynczo lub w
Propan-2-ol ) połączeniu
Heksan, )
etanol )
Dichlorometan Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 5 mg/kg
2. Karoteny glonów
Synonimy CI Oranż do żywności 5
Definicje Mieszane karoteny mogą być także wytwarzane z naturalnych szczepów glonów Dunaliella salina, rozwijających się w dużych słonych jeziorach położonych w Whyalla, południowa Australia. Beta-karoten jest ekstrahowany za pomocą olejku eterycznego. Preparatem jest zawiesina o stężeniu 20-30 % w oleju jadalnym. Stosunek izomerów trans-cis jest w zakresie 50/50 do 71/29.

Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym.
Klasa Karotenoidy
Nr barwnika (CI) 75130
Wzór chemiczny Beta-karoten C40H56
Masa cząsteczkowa Beta-karoten 536,88
Oznaczenie Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 20 %.
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 440 nm do 457 nm i 474 nm do 486 nm
Czystość
Naturalne

tokoferole w oleju

jadalnym

 Nie więcej niż 0,3 %
Ołów Nie więcej niż 5 mg/kg
E 160 a ii) BETA-KAROTEN

1. Beta-karoten

Synonimy CI Oranż do żywności 5
Definicje Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans.
Klasa Karotenoidy
Nr barwnika (CI) 40800
EINECS 230-636-6
Nazwy chemiczne Beta-karoten; beta,beta-karoten
Wzór chemiczny C40H56
Masa cząsteczkowa 536,88
Oznaczenie Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten)
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Opis Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształy lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 do 456 nm
Czystość
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,2 %
Podrzędne barwniki Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwników
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
2. Beta-karoten z Blakeslea trispora
Synonimy CI Oranż do żywności 5
Definicje Otrzymywany w procesie fermentacji z użyciem mieszanej kultury dwupłciowych skojarzonych typów (+) i (-) z naturalnych szczepów grzybów Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy za pomocą octanu etylu, lub octanu izobutylu, następnie alkoholem izopropylowym i krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. Z powodu procesu naturalnego, około 3 % produktu składa się z mieszanych karotenoidów, co jest specyficzne dla produktu.
Klasa Karotenoidy
Nr barwnika (CI) 40800
EINECS 230-636-6
Nazwy chemiczne Beta-karoten, beta,beta-karoten
Wzór chemiczny C40H56
Masa cząsteczkowa 536,88
Oznaczenie Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten)
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Opis Czerwone, brązowo-czerwone lub purpurowo-fioletowe kryształy lub proszek krystaliczny (barwa zmienia się w zależności od użytego rozpuszczalnika i warunków krystalizacji)
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 nm do 456 nm
Czystość
Pozostałości Octan etylu ) nie więcej niż 0,8 % pojedynczo lub
rozpuszczalnika Etanol }w połączeniu
izobutylu: nie więcej niż 1,0 %
Alkohol izopropylowy: nie więcej niż 0,1 %
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki podrzędne Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwnika
Ołów Nie więcej niż 2 mg/kg
Mykotoksyny
Aflatoksyna B1 Nieobecne
Trichothecene (T2) Nieobecne
Ochratoksyna Nieobecne
Zearalenon Nieobecne
Microbiologia:
Pleś Nie więcej niż 100/g
Drożdże Nie więcej niż 100/g
Salmonella Nieobecne w 25 g
Escherichia coli Nieobecne w 5 g
E 160b ANNATO, BIKSYNA, NORBIKSYNA
Synonimy CI Natural Orange 4
Definicja
Klasa Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika 75120
Einecs Annato: 215-735-4, ekstrakt z nasion annato: 289-561-2; biksyna: 230-248-7
Nazwy chemiczne Biksyna: '-Metylowodoro-9'-cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan 6'-Metylowodoro-9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan
Norbiksyna: kwas 9'cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy kwas 9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy
Wzór chemiczny Biksyna: C25H30°4
Norbiksyna: C24H28O4
Masa cząsteczkowa Biksyna: 394,51
Norbiksyna: 380,48
Opis Czerwonawo-brązowy proszek, zawiesina lub roztwór
Identyfikacja
Spektrometria Biksyna: maksymalna w chloroformie około 502 nm
Norbiksyna: maksymalna w rozcieńczonym roztworze KOH około 482 nm
i) Biksyna i norbiksyna ekstrahowane rozpuszczalnikiem
Definicja Biksynę otrzymuje się poprzez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) przy użyciu jednego lub kilku z następujących rozpuszczalników: aceton, metanol, heksan lub dichlorometan, ditlenek węgla i następnie usunięciu rozpuszczalnika.
Norbiksynę otrzymuje się przez hydrolizę alkaliów wodnych wyekstrahowanej biksyny.
Biksyna i norbiksyna mogą zawierać inne substancje wyekstrahowane z nasion annato.
Sproszkowana biksyna zawiera kilka składników barwnikowych, głównym z nich
jest biksyna, która może występować w formach cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Sproszkowana norbiksyna zawiera produkty hydrolizy biksyny w postaci soli sodowej lub potasowej jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-.
Wyszczególnienie Zawartość sproszkowanej biksyny nie mniej niż 75 % łącznych karotenoidów liczone jako biksyna.
Zawartość sproszkowanej norbiksyny nie mniej niż 25 % łącznych karotenoidów liczone jako norbiksyna
Biksyna: 2.870 dla około 502 nm w chloroformie
Norbiksyna: 2.870 dla około 482 nm w roztworze KOH
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton )
Metanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Heksan )
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
ii) Annato ekstrahowane alkaliami
Definicja Annato rozpuszczalne w wodzie otrzymuje się poprzez ekstrakcję alkaliami wodnymi (wodorotlenek sodu lub potasu) zewnętrznych powłok nasion drzewa annato (Bixa orellana L.)
Annato rozpuszczalne w wodzie zawiera norbiksynę, produkt hydrolizy biksyny, w postaci soli sodu lub potasu jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-.
Wyszczególnienie Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako norbiksyna
Norbiksyna: 2.870 dla około 482 nm w roztworze KOH
Czystość
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
iii) Annato ekstrahowane olejem
Definicja Olejowe ekstrakty annato w formie zawiesiny lub roztworu otrzymuje się przez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) jadalnym olejem roślinnym. Olejowy ekstrakt annato zawiera szereg barwników, z których głównym jest biksyna, która może występować w formie cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Wyszczególnienie Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako biksyna

Biksyna: 2.870 dla około 502 nm w chloroformie
Czystość
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160c EKSTRAKT Z PAPRYKI, KAPSANTYNA, KAPSORUBINA
Synonimy Oleożywica paprykowa
Definicja Ekstrakt papryki rocznej otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnychs zczepów papryki rocznej, składających się ze zmielonych strąków owocu Capsicum annuum L. z lub bez nasion i zawierających główny barwnik tej przyprawy. Głównymi barwnikami są kapsantyna i kapsorubina. Występują również liczne pozostałe składniki barwiące.
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, aceton, heksan, dichlorometan, octan metylu i ditlenek węgla.
Klasa Karotenoidy
Einecs Kapsantyna: 207-364-1, kapsorubina: 207-425-2
Nazwy chemiczne Kapsantyna: (3R, 3'S, 5'R)-3,3'-dihydroksy-β,k-karoten-6-on
Kapsorubina: (3S, 3'S, 5R, 5R')-3,3'-dihydroksy-k,k-karoten-6,6'- dion
Wzór chemiczny Kapsantyna: C40H56O3
Kapsorubina: C40H56O4
Masa cząsteczkowa Kapsantyna: 584,85
Kapsorubina: 600,85
Wyszczególnienie Ekstrakt papryki: zawartość nie mniej niż 7,0 % karotynoidów
Kapsantyna/kapsorubina: nie mniej niż 30 % łącznych karotenoidów
2.100 dla około 462 nm w acetonie
Opis Ciemnoczerwona lepka ciecz
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w acetonie przy około 462 nm
B. Reakcja barwnika Barwnik głęboko-niebieski otrzymuje się przez dodanie jednej kropli kwasu siarkowego do jednej kropli próbki w 2-3 kroplach chloroformu.
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Octan etylu )
Metanol )
Etanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Aceton )
Heksan )
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Kapsaicyna Nie więcej niż 250 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160d LIKOPEN
Synonimy Natural Yellow 27
Definicja Likopen otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów czerwonych pomidorów (Lycopersicon esculentum L.) po następnym usunięciu rozpuszczalnika. Można używać jedynie następujących rozpuszczalników: dichlorometan, ditlenek węgla, octan etylu, aceton, propan-2-ol, metanol, etanol, i heksan. Głównym barwnikiem pomidorów jest likopen, mogą również występować małe ilości pozostałych pigmentów karotenoidowych. Oprócz pozostałych pigmentów, produkt może zawierać oleje, tłuszcze, woski oraz składniki smakowe naturalnie występujące w pomidorach.
Klasa Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika 75125
Nazwy chemiczne Likopen, ψ,ψ-karoten
Wzór chemiczny C40H56
Masa cząsteczkowa 536,85
Wyszczególnienie Zawiera nie mniej niż 5 % łącznych barwników 3.450 dla około 472 nm w heksanie
Opis Ciemnoczerwona lepka ciecz
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w heksanie przy około 472 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Octan etylu )
Metanol )
Etanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Aceton )
Heksan )
Propan-2-ol )
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,1 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160e BETA-APO-8'-KAROTENAL (C3O)
Synonimy CI Food Orange 6
Definicja Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów β-apo-8'-karotenalu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z β-apo-8'-karotenalu spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny β-apo-8'-karotenalu w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika 40820
Einecs 214-171-6
Nazwy chemiczne β-Apo-8'-karotenal, Trans-β-apo-8 'karoten-aldehyd
Wzór chemiczny C30H40O
Masa cząsteczkowa 416,65
Wyszczególnienie Nie mniej niż 96 % łącznych barwników
2.640 przy 460-462 nm w cykloheksanie
Opis Ciemnofioletowe kryształki z metalicznym połyskiem lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w cykloheksanie przy 460-462 nm
Czystość
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze Karotenoidy inne niż β-apo-8'-karotenal:
nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160f ESTER ETYLOWY KWASU BETA-APO-8'-KAROTENOWEGO (C30)
Synonimy CI Food Orange 7, ester β-apo-8'-karotenowy
Definicja Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów estru etylowego kwasu β-apo-8'-karotenowego łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z esteru etylowego kwasu β-apo- 8'-karotenowego spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny esteru etylowego kwasu β-apo-8-karotenowego w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika 40825
Einecs 214-173-7
Nazwy chemiczne Ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego, etylo 8'-apo-β -karoten-8'-oesan
Wzór chemiczny C32H44O2
Masa cząsteczkowa 460,70
Wyszczególnienie Nie mniej niż 96 % łącznych barwników
2.550 przy około 449 nm w cykloheksanie
Opis Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształki lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w cykloheksanie przy około 449 nm
Czystość
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze Karotenoidy inne niż ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego:
nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 161b LUTEINA
Synonimy Mieszanina karotenoidów, Ksantofile
Definicja Luteinę otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnych owoców i roślin, trawy, lucerny siewnej (alfalfa) i tagetes erecta. Głównym barwnikiem są karotenoidy, gdzie głównym elementem jest luteina i jej estry kwasów tłuszczowych. Mogą również występować zróżnicowane ilości karotenów. Luteina może zawierać tłuszcze, oleje i woski naturalnie występujące w materiale roślinnym.
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, propan-2-ol, heksan, aceton, metylo etylo keton, dichlorometan i ditlenek węgla.
Klasa Karotenoidy
Einecs 204-840-0
Nazwy chemiczne 3,3'-dihydroksy-d-karoten
Wzór chemiczny C40H56O2
Masa cząsteczkowa 568,88
Wyszczególnienie Zawartość łącznego barwnika nie mniejsza niż 4 % liczone jako luteina
2.550 przy około 445 nm w chloroformie/etanolu (10 + 90) lub w heksanie/etanolu/acetonie (80 + 10 + 10)
Opis Ciemna żółtawo-brązowa ciecz
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w chloroformie/etanolu (10 + 90) przy około 445 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Aceton )
Metyloetylo keton )
Metanol }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Etanol )
Propan-2-ol )
Heksan )
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 161g KANTAKSANTYNA
Synonimy CI Food Orange 8
Definicja Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów kantaksantyny łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z kantaksantyny spełniającej powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny kantaksantyny w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika 40850
Einecs 208-187-2
Nazwy chemiczne β-Karoten-4,4'-dion, kantaksantyna, 4,4'-diokso-β-karoten
Wzór chemiczny C40H52O2
Masa cząsteczkowa 564,86
Wyszczególnienie Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako kantaksantyna)
2.200 przy około 485 nm w chloroformie
Przy 468-472 nm w cykloheksanie
przy 464-467 nm w benzynie
Opis Ciemnofioletowe kryształki lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w chloroformie przy około 485 nm
Maksymalna w cykloheksanie przy 468-472 nm
Maksymalna w benzynie przy 464-467 nm
Czystość
Popiół siarczanowy Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze Karotenoidy inne niż kantaksantyna: nie więcej niż 5,0 % łącznych barwników
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 162 CZERWIEŃ BURACZANA, BETANINA
Synonimy Czerwień buraczana
Definicja Czerwień buraczaną otrzymuje się z korzenia naturalnych szczepów czerwonych buraków (Beta vulgaris L. var. rubra) przez wyciskanie soku z kruszonych buraków lub przez ekstrakcję wodną pociętych korzeni buraka, a następnie wzbogacanie barwnikiem czynnym. Barwnik składa się z różnych pigmentów należących do klasy betalainy. Główny barwnik składa się z betacyjanin (czerwień), gdzie betanina występuje w 75-95 %. Mogą także występować małe ilości betaksantyny (żółć) i produktów rozkładu betalain (jasny brąz).
Oprócz pigmentów, sok lub ekstrakt składa się z cukrów, soli i/lub białek naturalnie występujących w czerwonych burakach. Roztwór może być skoncentrowany i niektóre produkty mogą być rafinowane w celu usunięcia większości cukrów, soli i białek.
Klasa Betalaina
Einecs 231-628-5
Nazwy chemiczne Kwas (S-(R',R')-4-(2-(2-karboksy-5(β-D-glukopiranozyloksy)-2,3-dihydro-6-hydroksy- 1H-indolo-1-ylo)etenylo)-2,3-dihydro-2,6-pirydyno-dikarboksylowy; 1-(2-(2,6-dikarboksy- 1,2,3,4-tetrahydro-4-pirydylideno)etylodeno)-5-β -D-glukopiranozyloksy)-6- hydroksyindolo-2-karboksylan
Wzór chemiczny Betanina: C24H26N2O13
Masa cząsteczkowa 550,48
Wyszczególnienie Zawartość barwnika czerwonego (wyrażona jako betanina) nie mniejsza niż 0,4 %
1.120 przy około 535 nm w roztworze wodnym o pH 5
Opis Czerwona lub ciemnoczerwona ciecz, pasta, proszek lub ciało stałe
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w wodzie o pH 5 przy około 535 nm
Czystość
Azotan Nie więcej niż 2 g anionu azotanu/g czerwonego barwnika (jak obliczone wg oznaczenia)
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 163 ANTOCYJANINY
Definicja Antocyjaniny otrzymuje się przez ekstrakcję wodą siarczynowaną, zakwaszoną wodą, ditlenkiem węgla, metanolem lub etanolem, z naturalnych szczepów warzyw i jadalnych owoców. Antocyjany zawierają pospolite składniki materiału wyjściowego, takie jak antocyjaninę, kwasy organiczne, taniny, cukry, minerały, itp., ale niekoniecznie w takich samych proporcjach, w jakich występują one w materiale wyjściowym.
Klasa Antocyjaniny
Einecs 208-438-6 (cyjanidyna); 205-125-6 (peonidyna); 208-437-0 (delfinidyna); 211- 403-8 (malwidyna); 205-127-7 (pelargonidyna)
Nazwy chemiczne chlorek 3,3',4',5,7-pentahydroksy-flawinowy (cyjanidyna)
chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3'-metoksyflawinowy (peonidyna)
chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3',5'-dimetoksyflawinowy (malwidyna)
chlorek 3,5,7-trihydroksy-2-(3,4,5,trihydroksyfenylo)-1-benzopyryliowy (delfinidyna)
chlorek 3,3'4',5,7-pentahydroksy-5'-metoksyflawinowy (petunidyna)
3,5,7-trihydroksy-2-(4-hydroksyfenylo)-1-benzopirylowy (pelargonidyna)
Wzór chemiczny Cyjanidyna: C15H11O6Cl
Peonidyna: C16H13O6Cl
Malwinidyna: C17H15O7Cl
Delfinidyna: C15H11O7Cl
Petunidyna: C16H13O7Cl
Pelargonidyna: C15H11O5Cl
Masa cząsteczkowa Cyjanidyna: 322,6
Peonidyna: 336,7
Malwinidyna: 366,7
Delfinidyna: 340,6
Petunidyna: 352,7
Pelargonidyna: 306,7
Wyszczególnienie 300 dla czystego pigmentu przy 515-535 nm o pH 3,0
Opis Fioletowawo-czerwona ciecz, proszek lub pasta o lekkim charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
Spektrometria Maksymalna w metanolu o 0,01 % stęż. HC1
Cyjanidyna: 535 nm
Peonidyna: 532 nm
Malwinidyna: 542 nm
Delfinidyna: 546 nm
Petunidyna: 543 nm
Pelargonidyna: 530 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika Metanol Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Etanol
Ditlenek siarki Nie więcej niż 1.000 mg/kg na procent pigmentu
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 170 WĘGLAN WAPNIA
Synonimy CI Pigment White 18, Kreda
Definicja Węglan wapnia jest produktem otrzymanym z mielonego kamienia wapiennego lub poprzez strącanie jonów wapnia jonami węglanowymi
Klasa Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika 77220
Einecs Węglan wapnia: 207-439-9
Kamień wapienny: 215-279-6
Nazwy chemiczne Węglan wapnia
Wzór chemiczny CaCO3
Masa cząsteczkowa 100,1
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej
Opis Biały proszek krystaliczny lub bezpostaciowy, bezzapachowy i bez smaku
Identyfikacja
Rozpuszczalność Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i alkoholu. Rozpuszcza się musując w rozcieńczonym kwasie octowym, w rozcieńczonym kwasie solnym i rozcieńczonym kwasie azotowym i powstałe roztwory, po zagotowaniu, dają pozytywny odczyn wapnia.
Czystość
Ubytek na skutek suszenia Nie więcej niż 2,0 % (200 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie Nie więcej niż 0,2 %
Sole magnezu i alkaliowe Nie więcej niż 1,5 %
Fluorek Nie więcej niż 50 mg/kg
Antymon (Sb) )
Nie więcej niż )
Miedź (Cu) }100 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Chrom (Cr) )
Cynk (Zn) )
Bar (Ba) )
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
E 171 DITLENEK TYTANU
Synonimy CI Pigment biały 6
Definicja Ditlenek tytanu składa się głównie z czystego anatazu i/lub rutylu ditlenku tytanu, który może być pokryty małymi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy właściwości technologicznych produktu.
Klasa Nieorganiczne
Numer wg Colour Index 77891
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych 236-675-5
Nazwy chemiczne Ditlenek tytanu
Wzór chemiczny TiO2
Masa cząsteczkowa 79,88
Analiza Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu
Opis Biały lub lekko zabarwiony proszek
Identyfikacja
Rozpuszczalność Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się wolno w kwasie fluorowodorowym i w gorącym stężonym kwasie siarkowym.
Czystość
Ubytek po suszeniu Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 3 godziny)
Ubytek po prażeniu Nie więcej niż 1,0 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C)
Tlenek glinu i/lub ditlenek krzemu Łącznie nie więcej niż 2,0 %
Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na masę produktu handlowego.
Substancje rozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 0,5 %
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Antymon Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg przy całkowitym rozpuszczeniu
Cynk Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
E 172 TLENKI I WODOROTLENKI ŻELAZA
Synonimy Żółty tlenek żelaza: CI pigment żółty 42 i 43
Czerwony tlenek żelaza: CI pigment czerwony 101 i 102
Czarny tlenek żelaza: CI pigment czarny 11
Definicja Tlenki i wodorotlenki żelaza są produkowane sztucznie i składają się głównie z bezwodnych lub/i uwodnionych tlenków żelaza. Odcienie barwy obejmują żółcie, czerwienie, brązy i czernie. Tlenki żelaza nadające się do produktów żywnościowych wyróżnia stosunkowo niski poziom zanieczyszczenia innymi metalami. Dokonuje się tego poprzez selekcję i kontrolę źródła żelaza i lub stopnia oczyszczania chemicznego podczas procesu produkcyjnego.
Klasa Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika Żółty tlenek żelaza: 77492
Czerwony tlenek żelaza: 77491
Czarny tlenek żelaza: 77499
Einecs Żółty tlenek żelaza: 257-098-5
Czerwony tlenek żelaza: 215-168-2
Czarny tlenek żelaza: 235-442-5
Nazwy chemiczne Żółty tlenek żelaza: uwodniony tlenek żelazowy, uwodniony tlenek żelaza (III)
Czerwony tlenek żelaza: bezwodny tlenek żelazowy, bezwodny tlenek żelaza (III)
Czarny tlenek żelaza: tlenek żelazawo-żelazowy, tlenek żelaza (II, III)
Wzór chemiczny Żółty tlenek żelaza: FeO(OH).xH2O
Czerwony tlenek żelaza: Fe2O3
Czarny tlenek żelaza: FeO.Fe2O3
Masa cząsteczkowa 88,85: FeO(OH)
159,70: Fe2O3
231,55: FeO.Fe2O3
Wyszczególnienie Żółty nie mniej niż 60 %, czerwony i czarny nie mniej niż 68 % łącznego żelaza, wyrażone jako żelazo
Opis Proszek o odcieniu żółtym, czerwonym, brązowym, lub czarnym.
Identyfikacja
Rozpuszczalność Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych
Rozpuszczalne w skoncentrowanych kwasach mineralnych
Czystość
Substancje rozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 1,0 % )
Arsen Nie więcej niż 5 mg/kg )
Bar Nie więcej niż 50 mg/kg )
Kadm Nie więcej niż 5 mg/kg }Przez całkowite rozpuszczenie
Chrom Nie więcej niż 100 mg/kg )
Miedź Nie więcej niż 50 mg/kg )
Ołów Nie więcej niż 20 mg/kg )
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg )
Nikiel Nie więcej niż 200 mg/kg )
Cynk Nie więcej niż 100 mg/kg, )
E 173 ALUMINIUM

)

Synonimy CI Pigment metalowy, Al
Definicja Sproszkowane aluminium składa się z dokładnie rozdzielonych cząsteczek aluminium. Mielenie może odbywać się lub nie, przy użyciu roślinnych olejów jadalnych i/lub kwasów tłuszczowych nadających się do produktów żywnościowych. Jest ono wolne od domieszek substancji innych niż roślinne oleje jadalne i/lub kwasy tłuszczowe.
Nr wskaźnika barwnika` 77000
Einecs 231-072-3
Nazwy chemiczne Aluminium
Wzór chemiczny Al
Masa atomowa 26,98
Wyszczególnienie Nie mniej niż 99 % obliczone jako Al na bazie wolnej od oleju
Opis Srebrnoszary proszek lub listki
Identyfikacja
Rozpuszczalność Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym. Roztwór daje pozytywny odczyn aluminium.
Czystość
Ubytek na skutek suszenia Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, do stałej wagi)
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
E 174 SREBRO
Synonimy Argentum, Ag
Klasa Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika 77820
Einecs 231-131-3
Nazwa związku chemicznego Srebro
Wzór chemiczny Ag
Masa atomowa 107,87
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 99,5 % Ag
Opis Srebrny proszek lub listki
E 175 ZŁOTO
Synonimy Pigment metalowy 3, Aurum, Au
Klasa Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika 77480
Einecs 231-165-9
Nazwa związku chemicznego Złoto
Wzór chemiczny Au
Masa atomowa 197,0
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 90 % Au
Opis Złoty proszek lub listki
Czystość
Srebro Miedź )Nie więcej niż 7 %
po całkowitym rozpuszczeniu Nie więcej niż 4 % )
E 180 CZERWIEŃ LITOLOWA BK
Synonimy CI Pigment czerwony 57, Pigment rubinowy, Karmin 6B
Definicja Czerwień litolowa BK składa się głównie z 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)- 2-naftalenokarboksylanu wapnia i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Klasa Monoazo
Nr wskaźnika barwnika 15850:1
Einecs 226-109-5
Nazwy chemiczne 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)-2-naftaleno-karboksylan wapnia
Wzór chemiczny C18H12CaN2O6S
Masa cząsteczkowa 424,45
Wyszczególnienie Zawartość nie mniejsza niż 90 % łącznych barwników
200 przy około 442 nm w dimetyloformamidzie
Opis Czerwony proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria Maksymalna w dimetylformamidzie przy około 442 nm
Czystość
Barwniki pomocnicze Nie więcej niż 0,5 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 2-Amino-5-metylobenzenosulfonowy, sól wapnia Nie więcej niż 0,2 %
Kwas 3-hydroksy-2-naftalenokarboksylowy, sól wapnia Nie więcej niż 0,4 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (wyrażone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb) Nie więcej niż 40 mg/kg
_______

(1) Benzen nie więcej niż 0,05 % obj.
1 Załącznik:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.345.116).

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 1999/75/WE z dnia 22 lipca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.206.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 sierpnia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2001/50/WE z dnia 3 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.190.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 sierpnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2004/47/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.113.24) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/33/WE z dnia 20 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.82.10) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 kwietnia 2006 r.

Zmiany w prawie

Stosunek prezydenta Dudy do wolnej Wigilii "uległ zawieszeniu"
Stosunek prezydenta Dudy do wolnej Wigilii "uległ zawieszeniu"

Prezydent Andrzej Duda powiedział w czwartek, że ubolewa, że w sprawie ustawy o Wigilii wolnej od pracy nie przeprowadzono wcześniej konsultacji z prawdziwego zdarzenia. Jak dodał, jego stosunek do ustawy "uległ niejakiemu zawieszeniu". Wyraził ubolewanie nad tym, że pomimo wprowadzenia wolnej Wigilii, trzy niedziele poprzedzające święto mają być dniami pracującymi. Ustawa czeka na podpis prezydenta.

kk/pap 12.12.2024
ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.
ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1995.226.1
Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 95/45/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych
Data aktu: 26/07/1995
Data ogłoszenia: 22/09/1995
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 25/09/1995