uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 94/34/WE(2), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),
po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,
a także mając na uwadze, co następuje:
należy ustanowić kryteria czystości dla wszystkich barwników wymienionych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 94/36/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych(3);
należy zweryfikować kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(4), ostatnio zmienionej dyrektywą 85/7/EWG(5);
należy uwzględnić wymagania techniczne i techniki analityczne dla barwników określone w Kodeksie żywnościowym oraz przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków Żywnościowych (JECFA);
dodatki do środków spożywczych, otrzymywane metodami produkcji lub materiały wyjściowe znacznie różniące się od tych objętych oceną Naukowego Komitetu ds. Żywności lub też różniące się od tych wymienionych w niniejszej dyrektywie, zostaną przedłożone do oceny przez Naukowy Komitet ds. Żywności w celu dokonania pełnej ich oceny ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości;
środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Kryteria czystości określone w art. 3 lit. a) dyrektywy 89/107/EWG dla barwników wymienionych w dyrektywie 94/36/WE są określone w Załączniku.
Niniejszym skreśla się art. 8 i załącznik III do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
W imieniu Komisji | |
Martin BANGEMANN | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.
(2) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.
(3) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13.
(4) Dz.U. 115 z 11.11.1962, str. 2645/62.
(5) Dz.U. L 2 z 3.1.1985, str. 22.
A. Specyfikacja ogólna dla laków aluminiowych barwników | ||||
Definicja: | Laki aluminiowe wytwarzane są poprzez reakcję barwników odpowiadających kryteriom czystości wymienionym we właściwej specyfikacji monograficznej z tlenkiem glinu w warunkach wodnych. Tlenek glinu jest to zazwyczaj świeżo przygotowywany niesuszony materiał wytworzony poprzez reakcję siarczanu lub chlorku glinu z węglanem sodu lub wapnia lub też diwęglanem czy też amoniakiem. Po wytworzeniu się laki, produkt jest filtrowany, wymyty wodą i wysuszony. W produkcie gotowym może także występować tlenek glinu, który nie wszedł w reakcję (obojętny). | |||
substancja nierozpuszczalna w HCl | Nie więcej niż 0,5 % | |||
substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % (w warunkach neutralnych) | |||
Stosuje się określone kryteria czystości dla odpowiednich barwników. | ||||
B. SZCZEGÓLNE KRYTERIA CZYSTOŚCI | ||||
E 100 KURKUMINA | ||||
Synonimy | CI Natural Yellow 3, kurkuma, Metan diferoilu | |||
Definicja | Kurkuminę otrzymuje się poprzez ekstrakcję rozpuszczalnikową kurkumy tzn. zmielonych kłączy naturalnych szczepów Curcuma longa L. W celu otrzymania stężonej kurkuminy w proszku, ekstrakt oczyszcza się poprzez krystalizację. Produkt składa się głównie z kurkumin; tzn. barwnika zasadniczego (l,7-bis(4- hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion) i jego dwóch pochodnych desmetoksy w zróżnicowanych proporcjach. Mogą być obecne małe ilości olejów i żywic naturalnie występujących w kurkumie. | |||
W ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: octan etylu, aceton, ditlenek węgla, dichlorometan, n-butanol, metanol, etanol, heksan. | ||||
Klasa | Dicynamoilometan | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75300 | |||
Einecs | 207-280-5 | |||
Nazwy związków chemicznych | I. 1,7-bis(4-hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion | |||
II. 1-(4-Hydroksyfenylo)-7-(4-hydroksy-3-metoksy-fenylo-)hepta-1,6-dien-3,5-dion | ||||
III. 1,7-bis(4-hydroksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion | ||||
Wzór chemiczny | I. C21H20°6 | |||
II. C20H18O5 | ||||
III. C19H16O4 | ||||
Masa cząsteczkowa | I. 368,39 II. 338,39 III. 308,39 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniej niż 90 % barwników łącznie | |||
Opis | Pomarańczowo-żółty krystaliczny proszek | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w etanolu przy około 426 nm | |||
B. Zakres temperatur topnienia | 179-182 °C | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalników | Octan etylu | ) | ||
Aceton | ) | |||
n-butanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Metanol | ) | |||
Etanol | ) | |||
Heksan | ||||
Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 101 i) RYBOFLAWINA | ||||
Synonimy | Laktoflawina | |||
Klasa | Izoalloksazyn | |||
Einecs | 201-507-1 | |||
Nazwy chemiczne | 7,8-Dimetylo-10-(D-rybo-2,3,4,5-tetrahydroksypentylo)benzo(g)pterydyno- 2,4(3H,10H)-dion | |||
7,8-dimetylo-10-(1'-D-rybitylo)izoalloksazyn | ||||
Wzór chemiczny | C17H20N4O6 | |||
Masa cząsteczkowa | 376,37 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej | |||
Opis | Krystaliczny proszek o słabym zapachu i barwie żółtej do pomarańczowo-żółtej | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Stosunek A375/A267 pomiędzy 0,31 i 0,33 | w roztworze wodnym | ||
Stosunek A444/A267 pomiędzy 0,36 i 0,39 | ||||
Maksymalna w wodzie dla około 444 nm | ||||
B. Skręcalność właściwa | ||||
Czystość | ||||
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w temp. 105 °C przez 4 godz. | |||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 100 mg/kg (liczone jako anilina) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 101 ii) RYBOFLAWINY-5'-FOSFORAN | ||||
Synonimy | Ryboflawiny-5'-fosforan sodu | |||
Definicja | Niniejsze specyfikacje odnoszą się do ryboflawiny-5'-fosforanu łącznie z małymi ilościami wolnej ryboflawiny oraz difosforanu ryboflawiny. | |||
Klasa | Izoalloksazyn | |||
Einecs | 204-988-6 | |||
Nazwy chemiczne | Jednosodowy | |||
(2R,3R,4S)-5-(3')10'-dihydro-7',8'-dimetylo-2',4'-diokso-10'-benzo[γ]pterydynylo)- 2,3,4-trihydroksypentylo fosforan; | ||||
jednosodowa sól 5'-monofosforanu estru ryboflawiny | ||||
Wzór chemiczny | Dla formy diwodzianu: | C17H20N4NaO9P.2H2O | ||
Dla formy bezwodnej: | C17H20N4NaO9P | |||
Masa cząsteczkowa | 541,36 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 95 % łącznych barwników liczona jako | C17H20N4NaO9P.2H2O | ||
Opis | higroskopijny krystaliczny proszek, o słabym zapachu i gorzkim smaku i barwie żółtej do pomarańczowej | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Stosunek A375/A267 pomiędzy 0,30 i 0,34 w roztworze wodnym | |||
Stosunek A444/A267 pomiędzy 0,35 i 0,40 | ||||
Maksymalna w wodzie przy około 444 nm | ||||
B. Skręcalność właściwa | ||||
Czystość | ||||
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 8 % (100 °C, 5 godz. w próżni nad P2O5) dla postaci diwodzianu | |||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 25 % | |||
Fosforan nieorganiczny | Nie więcej niż 1,0 % (liczone jako PO4 na bazie bezwodnej) | |||
Barwniki pomocnicze | Ryboflawina (wolna): | Nie więcej niż 6 % | ||
Difosforan ryboflawiny: | Nie więcej niż 6 % | |||
Pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 70 mg/kg (liczone jako anilina) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 102 TARTRAZYNA | ||||
Synonimy | CI Food Yellow 4 | |||
Definicja | Tartrazyna składa się głównie z trisodowego 5-hydroksy-1-(4-sulfonatofenylo)-4-(4- sulfonatofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Tartrazynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 19140 | |||
Einecs | 217-699-5 | |||
Nazwy chemiczne | Trisodo-5-hydroksy-1-(4-sulfonofenylo)-4-(4-sulfonofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylan | |||
Wzór chemiczny | C16H9N4Na3O9S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 534,37 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa | |||
Jasnopomarańczowy proszek lub granulki | ||||
Opis | ||||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 426 nm | |||
B. Żółty roztwór w wodzie | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 1,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-hydrazynobenzeno sulfonowy | ) | |||
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy | ) | |||
Kwas 5-okso-1-(4-sulfofenylo)-2-pirazolino-3-karboksylowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
4,4'-diazoaminodi(kwas benzeno sulfonowy) | ) | |||
Kwas tetrahydroksybursztynowy | ) | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 104 ŻÓŁCIEŃ CHINOLINOWA | ||||
Synonimy | CI Food Yellow 13 | |||
Definicja |
Żółcień chinolinową otrzymuje się poprzez sulfonowanie 2-(2-chinolilo) indan-1,3- dionu. Żółcień chinolinowa składa się głównie z soli sodowych mieszaniny disulfonianów (głównie), monosulfonianów i trisulfonianów powyższego związku i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. Żółcień chinolinową opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. |
|||
Klasa | Chinoftalon | |||
Nr wskaźnika barwnika | 47005 | |||
Einecs | 305-897-5 | |||
Nazwa związku chemicznego | disodowe sole disulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu (główny składnik) | |||
Wzór chemiczny | C18H9N Na2O8S2 (główny składnik) | |||
Masa cząsteczkowa | 477,38 (główny składnik) | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniej niż 70 % łącznych barwników liczonych jako sól sodowa | |||
Żółcień chinolinowa ma następujący skład: | ||||
łącznych obecnych barwników: | ||||
- nie mniej niż 80 % disodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-disulfonianów | ||||
- nie więcej niż 15 % 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-monosulfonianów sodu | ||||
- nie więcej niż 7,0 % trisodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-trisulfonianów | ||||
Opis | Żółty proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodnym roztworze kwasu octowego o pH 5 przy około 411 nm | |||
B. Żółty roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 4,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
2-metylochinolina | ) | |||
Kwas 2-metylochinolino-sulfonowy | ) | |||
Kwas ftalowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
2,6-dimetylo chinolina | ) | |||
Kwas 2,6-dimetylo chinolino sulfonowy | ) | |||
2'-(2-chinolilo)indan-1,3-dion | Nie więcej niż 4 mg/kg | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF | ||||
Synonimy | CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S | |||
Definicja | Żółcień pomarańczowa FCF składa się głównie z 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z chlorkiem sodu i/ lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. | |||
Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Numer wg Colour Index | 15985 | |||
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych | 220-491-7 | |||
Nazwy chemiczne | 2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy | |||
Wzór chemiczny | C16H10N2Na2O7S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 452,37 | |||
Analiza | Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową. | |||
Opis | Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7 | |||
B. Pomarańczowy roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancja nierozpuszczalna w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Dodatkowe substancje barwiące | Nie więcej niż 5,0 % | |||
1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I) | Nie więcej niż 0,5 mg/kg | |||
Związki organiczne inne niż substancje barwiące: | ) | |||
kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy | ) | |||
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | } | |||
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy | ) | |||
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy | )Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
4,4'-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy | ) | |||
6,6'-oksydi(kwas naftaleno-2-sulfonowy) | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę) | |||
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
E 120 KOSZENILA, KWAS KARMINOWY, KARMINY | ||||
Definicja | Karminy i kwas karminowy otrzymuje się z ekstraktów wodnych, wodno-alkoholowych lub alkoholowych z koszenili, składającej się z suszonych odwłoków samic owadów Dactylopius coccus Costa. | |||
Głównym barwnikiem jest kwas karminowy. | ||||
Laki aluminiowe kwasu karminowego (karminy) otrzymuje się z aluminium i kwasu karminowego obecnych w stosunku molowym 1:2. | ||||
W produktach przemysłowych barwnik występuje razem z kationami amonu, wapnia, potasu lub sodu pojedynczo lub w połączeniu, a kationy te mogą być również obecne w nadmiarze. | ||||
Produkty przemysłowe mogą również zawierać substancje białkopodobne pochodzące od insektów źródłowych, mogą też zawierać wolne kationy karminu lub małe pozostałości niezwiązanych kationów glinu. | ||||
Klasa | Antrachinon | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75470 | |||
Einecs | Koszelina: 215-680-6; kwas karminowy: 215-023-3; karminy: 215-724-4 | |||
Nazwy chemiczne | Kwas 7-β -D-glukopiranozylo-3,5,6,8-tetrahydroksy-1-metylo-9,10-dioksoantraceno-2- karboksylowy (kwas karminowy); karmin jest uwodnionym chelatem glinu tego kwasu | |||
Wzór chemiczny | C22H20°13 (kwas karminowy) | |||
Masa cząsteczkowa | 492,39 (kwas karminowy) | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 2,0 % kwasu karminowego w ekstrakcie zawierającym kwas karminowy; nie mniejsza niż 50 % kwasu karminowego w chelatach. | |||
Opis | Czerwony do ciemnoczerwonego, w stanie kruchym, stałym lub sproszkowanym. Ekstrakt koszeliny jest zazwyczaj ciemnoczerwoną cieczą, może być też wysuszony na proszek. | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w wodnym roztworze amoniaku przy około 518 nm | |||
Maksymalna w rozcieńczonym roztworze chlorowodorowym przy około 494 nm dla kwasu karminowego | ||||
Czystość | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 122 AZORUBINA, KARMOIZYNA | ||||
Synonimy | CI Food Red 3 | |||
Definicja | Azorubina składa się głównie z disodowego 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Azorubinę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 14720 | |||
Einecs | 222-657-4 | |||
Nazwa związku chemicznego | Disodowy 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonian | |||
Wzór chemiczny | C20H12N2Na2O7S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 502,44 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Proszek lub granulki o barwie czerwonej do rdzawo-czerwonej | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 516 nm | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 2,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy | Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Kwas 4-hydroksynaftaleno-1-sulfonowy | ||||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 123 AMARANT | ||||
Synonimy | CI Food Red 9 | |||
Definicja | Amarant składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Amarant opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 16185 | |||
Einecs | 213-022-2 | |||
Nazwa związku chemicznego | Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonian | |||
Wzór chemiczny | C20H11N2Na3O10S3 | |||
Masa cząsteczkowa | 604,48 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Czerwono-brązowy proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 520 nm | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 3,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy | ) | |||
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | ) | |||
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy | ) | |||
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy | ) | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 124 PĄS 4R, CZERWIEŃ KOSZELINOWA A | ||||
Synonimy | CI Food Red 7, Nowa koszelina | |||
Definicja | Pąs 4R składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Pąs 4R opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 16255 | |||
Einecs | 220-036-2 | |||
Nazwa związku chemicznego | Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonian | |||
Wzór chemiczny | C20H11N2Na3O10S3 | |||
Masa cząsteczkowa | 604,48 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
E1 cm 1 % 430 przy około 505 nm w roztworze wodnym | ||||
Opis | Czerwonawy proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 505 nm | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 1,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy | ) | |||
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy | ) | |||
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy | ) | |||
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy | ) | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 127 ERYTROZYNA | ||||
Synonimy | CI Food Red 14 | |||
Definicja | Erytrozyna składa się głównie z disodowego 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno- 9-ylo) monohydratu benzoesanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Erytrozynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Ksanten | |||
Nr wskaźnika barwnika | 45430 | |||
Einecs | 240-474-8 | |||
Nazwa związku chemicznego Disodowy 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno-9-ylo) monohydrat benzoesanu | ||||
Wzór chemiczny | C20H6I4Na2O5.H2O | |||
Masa cząsteczkowa | 897,88 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 87 % łącznych barwników, obliczone jako bezwodna sól sodowa | |||
Opis | Czerwony proszek lub granulki. | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 526 nm dla pH7 | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Nieorganiczne jodki obliczone jako jodek sodu | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze (z wyjątkiem fluoresceiny) | Nie więcej niż 4,0 % | |||
Fluoresceina | Nie więcej niż 20 mg/kg | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Tri-jodorezorcynol | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Kwas 2-(2,4-dihydroksy-3,5-diodobenzoilo) benzoesowy | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Z roztworu o pH od 7 do 8, nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
Laki aluminiowe | Nie stosuje się metody substancji nierozpuszczalnych w kwasie solnym. Zastąpiona jest substancją nierozpuszczalną w wodorotlenku sodu dla nie więcej niż 0,5 % wyłącznie w przypadku tego barwnika | |||
E 128 CZERWIEŃ 2G | ||||
Synonimy | CI Food Red 10, Azogeranina | |||
Definicja | Czerwień 2G składa się głównie z disodowego 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazonaftaleno- 3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Czerwień 2G opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 18050 | |||
Einecs | 223-098-9 | |||
Nazwa związku chemicznego | Disodowy 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazo-naftaleno-3,6-disulfonian | |||
Wzór chemiczny | C18H13N3Na2O8S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 509,43 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Czerwony proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 532 nm | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 2,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 5-acetamido-4-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy | ) | |||
Kwas 5-amino-4-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | )Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | } | |||
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | ) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 129 CZERWIEŃ ALLURA AC | ||||
Synonimy | CI Food Red 17 | |||
Definicja | Czerwień Allura AC składa się głównie z disodowego 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5- metylo-4-sulfono-fenylazo) naftaleno-6-sulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Czerwień Allura AC opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 16035 | |||
Einecs | 247-368-0 | |||
Nazwa związku chemicznego | Disodowy 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5-metylo-4-sulfonofenylazo) naftaleno-6-sulfonian | |||
Wzór chemiczny | C18H14N2Na2O8S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 496,42 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
E1 cm | ||||
1 % 540 przy około 504 nm w roztworze wodnym dla pH 7 | ||||
Opis | Ciemnoczerwony proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 504 nm | |||
B. Czerwony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 3,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 6-hydroksy-2-naftaleno sulfonowy, sól sodowa | Nie więcej niż 0,3 % | |||
Kwas 4-amino-5-metoksy-2-metylobenezeno sulfonowy | Nie więcej niż 0,2 % | |||
6,6-oksybis (kwas 2-naftaleno sulfonowy) sól disodowa | Nie więcej niż 1,0 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 131 BŁĘKIT PATENTOWY V | ||||
Synonimy | CI Food Blue 5 | |||
Definicja | Błękit patentowy V składa się głównie ze związków wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5- cyckloheksadien-1-ylideno] dietylowego wodorotlenku amonu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Dozwolona jest również sól potasu | ||||
Klasa | Triarylometan | |||
Nr wskaźnika barwnika | 42051 | |||
Einecs | 222-573-8 | |||
Nazwy chemiczne | Związek wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy- 2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5-cykloheksadien-1-ylodeno] dietylowy wodorotlenek amonu | |||
Wzór chemiczny | Związek wapnia: | C27H31N2O7S2CA1/2 | ||
Związek sodu: | C27H31N2O7S2Na | |||
Masa cząsteczkowa | Związek wapnia: | 579,72 | ||
Związek sodu: | 582,67 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Ciemnoniebieski proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy 638 nm dla pH 5 | |||
B. Niebieski roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 2,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
3-hydroksy benzaldehyd | ) | |||
Kwas 3-hydroksy benzoesowy | ) | |||
Kwas 3-hydroksy-4-sulfobenzoesowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Kwas Ν,Ν-dietyloamino benzenosulfonowy | ) | |||
Leukozasada | Nie więcej niż 4,0 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Z roztworu o pH 5 nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 132 INDYGOTYNA, KARMIN INDYGO | ||||
Synonimy | CI Food Blue 1 | |||
Definicja | Indygotyna składa się głównie z mieszaniny disodowego 3,3'diokso-2,2'-bi-indolilodeno- 5,5'-disulfonianu, i disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Indygotynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Indygoid | |||
Nr wskaźnika barwnika | 73015 | |||
Einecs | 212-728-8 | |||
Nazwy chemiczne | Disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,5'-disulfonian | |||
Wzór chemiczny | C16H8N2Na2O8S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 466,36 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa; disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonian: nie więcej niż 18 % | |||
Opis | Ciemnoniebieski proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 610 nm | |||
B. Niebieski roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Z wyjątkiem disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu: nie więcej niż 1,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas izatyno-5-sulfonowy | ) | |||
Kwas 5-sulfoantranilowy | }Łącznie nie więcej niż 0,5 % | |||
Kwas antranilowy | ) | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 133 BŁĘKIT BRYLANTOWY FCF | ||||
Synonimy | CI Food Blue 2 | |||
Definicja | Błękit brylantowy FCF składa się głównie z disodowego α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonianiu i jego izomerów oraz barwników pomocniczych, oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Błękit brylantowy FCF opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Triarylometan | |||
Nr wskaźnika barwnika | 42090 | |||
Einecs | 223-339-8 | |||
Nazwy chemiczne | Disodowy α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonian | |||
Wzór chemiczny | C37H34N2Na2O9S3 | |||
Masa cząsteczkowa | 792,84 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Czerwonawo-niebieski proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 630 nm | |||
B. Niebieski roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 6,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Suma kwasów 2-, 3- i 4-formylo benzeno sulfonowych | Nie więcej niż 1,5 % | |||
Kwas 3-((etylo)(4-sulfofenylo) amino) metylo benzeno sulfonowy | Nie więcej niż 0,3 % | |||
Leukozasada | Nie więcej niż 5,0 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % dla pH 7 | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 140 (i) CHLOROFILE | ||||
Synonimy | CI Natural Green 3, Chlorofil magnezowy, Faeofityna magnezowa | |||
Definicja | Chlorofile otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Podczas poekstrakcyjnego usuwania rozpuszczalnika, naturalnie obecny magnez koordynowany, może być częściowo lub całkowicie usunięty w celu uzyskania odpowiednich faeofityn. Główne barwniki to faeofityny i chlorofile magnezu. Produkt wyekstrahowany, z którego usunięto rozpuszczalnik, zawiera pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz oleje, tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propano-2-ol i heksan. | |||
Klasa | Porfiryna | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75810 | |||
Einecs | Chlorofile: 215-800-7, chlorofil a: 207-536-6, chlorofil b: 208-272-4 | |||
Nazwy chemiczne | Główne barwniki to: | |||
Fityl (132R,17S,18S)-3)-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo) propionian, (feofityna a), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil a) | ||||
Fityl (132R,l7S,18S)-3-(8-etylo-7-formylo-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-13'-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo)propionian, (feofityna b), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil b) | ||||
Wzór chemiczny | Chlorofil a (kompleks magnezowy): | C55H72MgN4O5 | ||
Chlorofil a: | C55H74N4O5 | |||
Chlorofil b (kompleks magnezowy): | C55H70MgN4O6 | |||
Chlorofil b: | C55H72N4O6 | |||
Masa cząsteczkowa | Chlorofil a (kompleks magnezowy): | 893,51 | ||
Chlorofil a: | 871,22 | |||
Chlorofil b (kompleks magnezowy): | 907,49 | |||
Chlorofil b: | 885,20 | |||
Wyszczególnienie | Łączna zawartość połączonych chlorofili i ich kompleksów magnezowych nie mniejsza niż 10 % | |||
Opis | Ciało stałe woskowe o barwie od oliwkowo-zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości koordynowanego magnezu | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w chloroformie przy około 409 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | ) | ||
Metylo etylo keton | ) | |||
Metanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Etanol | ) | |||
Propan-2-ol | ) | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 140 (ii) CHLOROFILINY | ||||
Synonimy | CI Natural Green 5, Chlorofilina sodowa, Chlorofilina potasowa | |||
Definicja | Sole alkaliczne chlorofilin otrzymuje się przez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Grupy kwasowe neutralizuje się i tworzą sole potasu lub/i sodu. | |||
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan. | ||||
Klasa | Porfiryna | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75815 | |||
Einecs | 287-483-3 | |||
Nazwy chemiczne | Główne barwniki w postaci kwasowej to: | |||
- 3-(10-karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo) propionian (chlorofilina a) i | ||||
- 3-(10-karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7- ylo)propionian (chloroflina b) | ||||
W zależności od stopnia hydrolizy, pierścień cyklopentenylowy można rozszczepić i uzyskać trzecią funkcją karboksylową. | ||||
Może również występować kompleks magnezowy. | ||||
Wzór chemiczny | Chlorofilina a (forma kwasowa): C34H34N4O5 | |||
Chlorofilina b (forma kwasowa): C34H32N4O6 | ||||
Masa cząsteczkowa | Chlorofilina a: 578,68 | |||
Chlorofilina b: 592,66 | ||||
Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego | ||||
Wyszczególnienie | Łączna zawartość chlorofilin nie mniejsza niż 95 % w próbce suszonej w temp. około 100 °C przez 1 godzinę. | |||
Opis | Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 9 przy około 405 nm i przy około 653 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | ) | ||
Metylo etylo keton | ) | |||
Metanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Etanol | ) | |||
Propan-2-ol | ) | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 141 i) MIEDZIOWE KOMPLEKSY CHROLOFILI | ||||
Synonimy | CI Natural Green 3, Chlorofil miedziowy, Faeofityna miedziowa | |||
Definicja | Chlorofile miedziowe otrzymuje się poprzez dodanie soli miedzi do substancji otrzymanej przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Po usunięciu rozpuszczalnika, produkt zawiera: pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Główne barwniki to faeofityny miedziowe. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan. | |||
Klasa | Porfiryna | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75815 | |||
Einecs | Chlorofil miedziowy a: 239-830-5; chlorofil miedziowy b: 246-020-5 | |||
Nazwy chemiczne | [Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-ylo)propionian] miedzi (II) (Chlorofil miedziowy a) [Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etyl-7-formyl-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-yl)propionian] miedzi (II) (chlorofil miedziowy b) | |||
Wzór chemiczny | Chlorofil miedziowy a: C55H72Cu N4O5 | |||
chlorofil miedziowy b: C55H70Cu N4O6 | ||||
Masa cząsteczkowa | Chlorofil miedziowy a: 932,75 | |||
chlorofil miedziowy b: 946,73 | ||||
Wyszczególnienie | Łączna zawartość chlorofili miedziowych nie mniejsza niż 10 %. | |||
Opis | Ciało stałe woskowe o barwie od niebiesko zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości materiału wyjściowego | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w chloroformie przy około 422 nm i przy około 652 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | ||
Metylo etylo keton | ||||
Metanol | ||||
Etanol | ||||
Propan-2-ol | ||||
Heksan | ||||
Dichlorometan: | ) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | ) | ||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | }Nie więcej niż 10 mg/kg | ||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | ) | ||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | ) | ||
Jony miedzi | Nie więcej niż 200 mg/kg | ) | ||
Całkowita miedź | Nie więcej niż 8,0 % łącznych faeofityn miedziowych | ) | ||
E 141 ii) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILIN | ||||
Synonimy | Chlorofilina miedziowa sodu, Chlorofilina miedziowa potasu, CI Natural Green 5 | |||
Definicja | Sole alkaliczne chlorofilin miedziowych otrzymuje się przez dodanie miedzi do produktu otrzymanego poprzez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Po dodaniu miedzi do oczyszczonej chlorofiliny, grupy kwasowe neutralizują się i tworzą sole potasu lub/i sodu. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan. | |||
Klasa | Porfiryna | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75815 | |||
Einecs | ||||
Nazwy chemiczne | Główne barwniki to formy kwasowe | |||
3-(10-Karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionianu, kompleksy miedziowe (chlorofilina miedziowa a) i |
||||
3-(10-Karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo) | ||||
propionian, kompleks miedziowy (chlorofilina miedziowa b) | ||||
Wzór chemiczny | Chlorofilina miedziowa a (forma kwasowa): | C34H32Cu N4O5 | ||
Chlorofilina miedziowa b (forma kwasowa): | C34H30Cu N4O6 | |||
Masa cząsteczkowa | Chlorofilina miedziowa a: | 640,20 | ||
Chlorofilina miedziowa b: | 654,18 | |||
Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego. | ||||
Wyszczególnienie | Łączna zawartość chlorofilin miedziowych jest nie mniejsza niż 95 % próbki suszonej w temp. 100 °C przez 1 h. | |||
Opis | Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 7,5 przy około 405 nm i przy 630 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | ) | ||
Metylo etylo keton | ) | |||
Metanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Etanol | ) | |||
Propan-2-ol | ) | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: | nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Jony miedzi | Nie więcej niż 200 mg/kg | |||
Całkowita miedź | Nie więcej niż 8,0 % całkowitych chlorofilin miedziowych | |||
E 142 ZIELEŃ S | ||||
Synonimy | CI Food Green 4, Zieleń brylantowa BS | |||
Definicja | Zieleń S składa się głównie z N-[4-(dimetyloamino)fenylo] 2-hydroksy-3,6-disulfo-1- naftalenylo)metyleno]-2,5-cykloheksadien-1-ylodeno]-N-metylometanoaminianu sodu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Zieleń S opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Triarylometan | |||
Nr wskaźnika barwnika | 44090 | |||
Einecs | 221-409-2 | |||
Nazwy chemiczne |
N-[4-[[4-(dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylo)-metyleno]2,5- cykloheksadien-1-ylodeno-N-metylometanoaminian sodu; 5-[4-dimetyloamino-α-(4-dimetylominocykloheksa-2,5-dienylodeno) benzylo]-6-hydroksy- 7-sulfono-naftaleno-2-sulfonian sodu (alternatywna nazwa związku chemicznego). |
|||
Wzór chemiczny | C27H25N2NaO7S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 576,63 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Ciemnozielony lub ciemnoniebieski proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 632 nm | |||
B. Niebieski lub zielony roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 1,0 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Alkohol 4,4'-bis(dimetyloamino)-benzohydrylowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
4,4'-bis(dimetyloamino)-benzofenon | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Leukozasada | Nie więcej niż 5,0 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 150a KARMEL | ||||
Definicja | Karmel otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane i cukier gronowy). Do celów karmelizacji używa się kwasów, alkaliów i soli, z wyjątkiem związków amonu oraz siarczynów | |||
Einecs | 232-435-9 | |||
Opis | Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej | |||
Czystość | ||||
Barwniki związane DEAE-celulozą | Nie więcej niż 50 % | |||
Barwniki związane celulozą fosforylową | Nie więcej niż 50 % | |||
Intensywność barwy(1) 0,01-0,12 | ||||
Całkowity azot | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Całkowita siarka | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 25 mg/kg | |||
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. | ||||
E 150b KARMEL SIARCZYNOWY | ||||
Definicja | Karmel siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków siarczynów (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu oraz disiarczyn sodu); nie używa się związków amonu. | |||
Einecs | 232-435-9 | |||
Opis | Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej | |||
Czystość | ||||
Barwniki związane DEAE-celulozą | Więcej niż 50 % | |||
Intensywność barwy(1) | 0,05-0,13 | |||
Całkowity azot | Nie więcej niż 0,3 %(1) | |||
Ditlenek siarki | Nie więcej niż 0,2 %(1) | |||
Całkowita siarka | 0,3-3,5 %(1) | |||
Siarka związana DEAE-celulozą | Więcej niż 40 % | |||
Stosunek absorbancji barwników związanych DEAEcelulozą | 19-34 | |||
Stosunek absorbancji | ||||
(A 280/560) | Więcej niż 50 | |||
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 25 mg/kg | |||
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. (2) Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji. | ||||
E 150c KARMEL AMONIAKALNY | ||||
Definicja | Karmel amoniakalny otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu (wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu oraz fosforan amonu); nie używa się związków siarczynów | |||
Einecs | 232-435-9 | |||
Opis | Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej | |||
Czystość | ||||
Barwniki związane DEAE-celulozą | Nie więcej niż 50 % | |||
Barwniki związane celulozą fosforylową | Więcej niż 50 % | |||
Intensywność barwy(1) | 0,08-0,36 | |||
Azot amoniakalny | Nie więcej niż 0,3 %(1) | |||
4-metylomidazol | Nie więcej niż 250 mg/kg(1) | |||
2-acetylo-4-tetrahydroksy-butylomidazol | Nie więcej niż 10 mg/kg(1) | |||
Całkowita siarka | Nie więcej niż 0,2 %(1) | |||
Całkowity azot | 0,7-3,3 %(1) | |||
Stosunek absorbancji barwników związanych celulozą fosforylową | 13-35 | |||
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 25 mg/kg | |||
(1) 1Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. (2) 2Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji. | ||||
E 15°d KARMEL AMONIAKALNO-SIARCZYNOWY | ||||
Definicja | Karmel amoniakalno-siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu i siarczynu (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu, disiarczyn sodu, wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu, fosforan amonu, siarczan amonu, siarczyn amonu oraz wodorosiarczyn amonu) | |||
Einecs | 232-435-9 | |||
Opis | Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej | |||
Czystość | ||||
Barwniki związane DEAE-celulozą | Więcej niż 50 % | |||
Intensywność barwy(1) | 0,10-0,60 | |||
Azot amoniakalny | Nie więcej niż 0,6 %(1) | |||
Ditlenek siarki | Nie więcej niż 0,2 %(1) | |||
4-metylomidazol | Nie więcej niż 250 mg/kg(1) | |||
Całkowity azot | 0,3-1,7 %(1) | |||
Całkowita siarka | 0,8-2,5 %(1) | |||
Stosunek azot/siarka w osadzie alkoholowym | 0,7-2,7 | |||
Stosunek absorbancji w osadzie alkoholowym(1) | 8-14 | |||
Stosunek absorbancji (A 280/560) | Nie więcej niż 50 | |||
Arsen | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 25 mg/kg | |||
(1) Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. (2) Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji. (3) Stosunek absorbancji osadu alkoholowego określa się jako absorbancję osadu dla 280 mm podzieloną przez absorbancję dla 560 nm (komórka 1cm). | ||||
E 151 CZERŃ BRYLANTOWA BN, CZERŃ PN | ||||
Synonimy | CI Food Black 1 | |||
Definicja | Czerń brylantowa BN składa się głównie z tetrasodowego 4-acetamido-5-hydroksy- 6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Czerń brylantową BN opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Bisazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 28440 | |||
Einecs | 219-746-5 | |||
Nazwy chemiczne | Tetrasodowy 4-acetamido-5-hydroksy-6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonian | |||
Wzór chemiczny | C28H17N5Na4O14S4 | |||
Masa cząsteczkowa | 867,69 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa | |||
Opis | Czarny proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie przy około 570 nm | |||
B. Czarno-niebieskawy roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 10 % (wyrażone w zawartości barwnika) | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-acetamido-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy | ||||
Kwas 4-amino-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy | ) | |||
Kwas 8-aminonaftaleno-2-sulfonowy | })Łącznie nie więcej niż 0,8 % | |||
Kwas 4,4'-diazoaminodi-(benzenosulfonowy) | ) | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 153 WĘGIEL ROŚLINNY | ||||
Synonimy | Czerń roślinna | |||
Definicja | Węgiel roślinny wytwarza się przez karbonizację substancji roślinnych, takich jak drewno, pozostałości celulozy, torf, kokos i inne łupiny. Surowiec poddaje się karbonizacji w wysokich temperaturach. Składa się głównie z miałkiego węgla. Może zawierać małe ilości azotu, wodoru oraz tlenu. Po wytworzeniu produkt może wchłonąć nieco wilgoci. | |||
Nr wskaźnika barwnika | 77266 | |||
Einecs | 215-609-9 | |||
Nazwy chemiczne | Węgiel | |||
Wzór chemiczny | C | |||
Masa cząsteczkowa | 12,01 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 95 % węgla liczone na bazie bezwodnej i wolnej od popiołu | |||
Opis | Czarny proszek bez zapachu i smaku | |||
Identyfikacja | ||||
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych | |||
B. Spalanie | Przy podgrzaniu do czerwoności, spala się wolno bez płomienia | |||
Czystość | ||||
Popiół (łącznie) | Nie więcej niż 4,0 % (temperatura prażenia: 625 °C) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
Poliaromatyczne węglowodory | Ekstrakt otrzymany przez ekstrakcję 1 g produktu z 10 g czystego cykloheksanu w przyrządzie do ekstrakcji ciągłej jest bezbarwny a fluorescencja ekstraktu w świetle ultrafioletowym nie jest bardziej intensywna niż fluorescencja roztworu 0,100 mg siarczanu chininy w 1.000 ml 0,01 M kwasu siarkowego. | |||
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 12 % (120 °C, 4 godz.) | |||
Substancje rozpuszczalne w alkaliach | Filtrat, otrzymany przez gotowanie 2 g próbki zawierającej 20 ml N wodorotlenku sodu i filtrację, jest bezbarwny. | |||
E 154 BRĄZ FK | ||||
Synonimy | CI Food Brown 1 | |||
Definicja | Brąz FK składa się głównie z mieszaniny: | |||
I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu | ||||
II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu | ||||
III. disodowego 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) | ||||
IV. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) | ||||
V. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) | ||||
VI. trisodowego 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu) | ||||
i barwników pomocniczych oraz wody, chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. Brąz FK opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Azo (mieszanina barwników mono-, bis- i trisazo) | |||
Einecs | ||||
Nazwy chemiczne | Mieszanina: | |||
I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu | ||||
II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu | ||||
III. 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego | ||||
IV. 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego | ||||
V. 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego | ||||
VI. 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu) trisodowego | ||||
Wzór chemiczny | I. C12H11N4NaO3S | |||
II. C13H13N4NaO3S | ||||
III. C18H14N6Na2O6S2 | ||||
IV. C18H14N6Na2O6S2 | ||||
V C19H16N6Na2O6S2 | ||||
VI. C24H17N8Na3O9S3 | ||||
Masa cząsteczkowa | I. 314,30 | |||
II. 328,33 | ||||
III. 520,46 | ||||
IV. 520,46 | ||||
V. 534,47 | ||||
VI. 726,59 | ||||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników | |||
Proporcje składników łącznych obecnych barwników nie mogą przekroczyć: | ||||
I 26% | ||||
II 17 % | ||||
III 17 % | ||||
IV 16 % | ||||
V 20% | ||||
VI 16 % | ||||
Opis | Czerwono-brązowy proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
Roztwór o barwie pomarańczowej do czerwonej | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 3,5 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy | Nie więcej niż 0,7 % | |||
m-fenylenodiamina i 4-metylo-m-fenylenodiamina | Nie więcej niż 0,35 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne inne | ||||
niż m-fenyleno diamina i 4-metylo-m-fenyleno diamina | ||||
Nie więcej niż | 0,007 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 155 BRĄZ HT | ||||
Synonimy | CI Food Brown 3 | |||
Definicja | Brąz HT składa się głównie z disodowego 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo- 1,3-fenyleno bisazo) di (naftaleno-1-sulfonianu) barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Brąz HT opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu. | ||||
Klasa | Bisazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 20285 | |||
Einecs | 224-924-0 | |||
Nazwy chemiczne | Disodowy 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo-1,3-fenyleno bisazo)di (naftaleno- 1-sulfonian) | |||
Wzór chemiczny | C27H18N4Na2O9S2 | |||
Masa cząsteczkowa | 652,57 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa. | |||
Opis | Czerwonawo-brązowy proszek lub granulki | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w wodzie o pH 7 przy około 460 nm | |||
B. Brązowy roztwór wodny | ||||
Czystość | ||||
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 10 % (metoda TLC) | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy | Nie więcej niż 0,7 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Nie więcej niż 0,2 % w roztworze o pH 7 | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 160 a i) MIESZANE KAROTENY 1. Karoteny roślinne | ||||
Synonimy | CI Oranż do żywności 5 | |||
Definicje | Mieszaninę karotenów otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, marchwi, olejów roślinnych, trawy, alfalfa (lucerna siewna) oraz pokrzywy. | |||
Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa, gamma-karoten i inne pigmenty. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym. | ||||
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metyloetyloketon, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan(1), dichlorometan i ditlenek węgla. | ||||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr barwnika (CI) | 75130 | |||
EINECS | 230-636-6 | |||
Wzór chemiczny | Beta-karoten C40H56 | |||
Masa cząsteczkowa | Beta-karoten 536,88 | |||
Oznaczenie | Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych | |||
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie | ||||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie dla długości fal: 440 - 457 nm i 470 nm - 486 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości | Aceton | ) | ||
rozpuszczalnika | Metyloetyloketon |
) Nie więcej niż 50 } mg/kg, |
||
Metanol | ) pojedynczo lub w | |||
Propan-2-ol | ) połączeniu | |||
Heksan, | ) | |||
etanol | ) | |||
Dichlorometan | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |||
2. Karoteny glonów | ||||
Synonimy | CI Oranż do żywności 5 | |||
Definicje |
Mieszane karoteny mogą być także wytwarzane z naturalnych szczepów glonów Dunaliella salina, rozwijających się w dużych słonych jeziorach położonych w Whyalla, południowa Australia. Beta-karoten jest ekstrahowany za pomocą olejku eterycznego. Preparatem jest zawiesina o stężeniu 20-30 % w oleju jadalnym. Stosunek izomerów trans-cis jest w zakresie 50/50 do 71/29. Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym. |
|||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr barwnika (CI) | 75130 | |||
Wzór chemiczny | Beta-karoten C40H56 | |||
Masa cząsteczkowa | Beta-karoten 536,88 | |||
Oznaczenie | Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 20 %. | |||
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie | ||||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 440 nm do 457 nm i 474 nm do 486 nm | |||
Czystość | ||||
Naturalne tokoferole w oleju jadalnym |
Nie więcej niż 0,3 % | |||
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg | |||
E 160 a ii) BETA-KAROTEN 1. Beta-karoten | ||||
Synonimy | CI Oranż do żywności 5 | |||
Definicje | Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr barwnika (CI) | 40800 | |||
EINECS | 230-636-6 | |||
Nazwy chemiczne | Beta-karoten; beta,beta-karoten | |||
Wzór chemiczny | C40H56 | |||
Masa cząsteczkowa | 536,88 | |||
Oznaczenie | Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten) | |||
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie | ||||
Opis | Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształy lub proszek krystaliczny | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 do 456 nm | |||
Czystość | ||||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Podrzędne barwniki | Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwników | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
2. Beta-karoten z Blakeslea trispora | ||||
Synonimy | CI Oranż do żywności 5 | |||
Definicje | Otrzymywany w procesie fermentacji z użyciem mieszanej kultury dwupłciowych skojarzonych typów (+) i (-) z naturalnych szczepów grzybów Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy za pomocą octanu etylu, lub octanu izobutylu, następnie alkoholem izopropylowym i krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. Z powodu procesu naturalnego, około 3 % produktu składa się z mieszanych karotenoidów, co jest specyficzne dla produktu. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr barwnika | (CI) 40800 | |||
EINECS | 230-636-6 | |||
Nazwy chemiczne | Beta-karoten, beta,beta-karoten | |||
Wzór chemiczny | C40H56 | |||
Masa cząsteczkowa | 536,88 | |||
Oznaczenie | Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten) | |||
E1%1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie | ||||
Opis | Czerwone, brązowo-czerwone lub purpurowo-fioletowe kryształy lub proszek krystaliczny (barwa zmienia się w zależności od użytego rozpuszczalnika i warunków krystalizacji) | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 nm do 456 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości | Octan etylu | ) nie więcej niż 0,8 % pojedynczo lub | ||
rozpuszczalnika | Etanol | }w połączeniu | ||
izobutylu: nie więcej niż 1,0 % | ||||
Alkohol izopropylowy: nie więcej niż 0,1 % | ||||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Barwniki podrzędne | Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwnika | |||
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg | |||
Mykotoksyny | ||||
Aflatoksyna B1 | Nieobecne | |||
Trichothecene (T2) | Nieobecne | |||
Ochratoksyna | Nieobecne | |||
Zearalenon | Nieobecne | |||
Microbiologia: | ||||
Pleś | Nie więcej niż 100/g | |||
Drożdże | Nie więcej niż 100/g | |||
Salmonella | Nieobecne w 25 g | |||
Escherichia coli | Nieobecne w 5 g | |||
E 160b ANNATO, BIKSYNA, NORBIKSYNA | ||||
Synonimy | CI Natural Orange 4 | |||
Definicja | ||||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75120 | |||
Einecs | Annato: 215-735-4, ekstrakt z nasion annato: 289-561-2; biksyna: 230-248-7 | |||
Nazwy chemiczne | Biksyna: '-Metylowodoro-9'-cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan 6'-Metylowodoro-9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan | |||
Norbiksyna: kwas 9'cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy kwas 9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy | ||||
Wzór chemiczny | Biksyna: C25H30°4 | |||
Norbiksyna: C24H28O4 | ||||
Masa cząsteczkowa | Biksyna: 394,51 | |||
Norbiksyna: | 380,48 | |||
Opis | Czerwonawo-brązowy proszek, zawiesina lub roztwór | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Biksyna: maksymalna w chloroformie około 502 nm | |||
Norbiksyna: maksymalna w rozcieńczonym roztworze KOH około 482 nm | ||||
i) Biksyna i norbiksyna ekstrahowane rozpuszczalnikiem | ||||
Definicja | Biksynę otrzymuje się poprzez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) przy użyciu jednego lub kilku z następujących rozpuszczalników: aceton, metanol, heksan lub dichlorometan, ditlenek węgla i następnie usunięciu rozpuszczalnika. | |||
Norbiksynę otrzymuje się przez hydrolizę alkaliów wodnych wyekstrahowanej biksyny. | ||||
Biksyna i norbiksyna mogą zawierać inne substancje wyekstrahowane z nasion annato. | ||||
Sproszkowana biksyna zawiera kilka składników barwnikowych, głównym z nich | ||||
jest biksyna, która może występować w formach cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Sproszkowana norbiksyna zawiera produkty hydrolizy biksyny w postaci soli sodowej lub potasowej jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-. | ||||
Wyszczególnienie | Zawartość sproszkowanej biksyny nie mniej niż 75 % łącznych karotenoidów liczone jako biksyna. | |||
Zawartość sproszkowanej norbiksyny nie mniej niż 25 % łącznych karotenoidów liczone jako norbiksyna | ||||
Biksyna: |
||||
Norbiksyna: |
||||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | ) | ||
Metanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: | nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
ii) Annato ekstrahowane alkaliami | ||||
Definicja | Annato rozpuszczalne w wodzie otrzymuje się poprzez ekstrakcję alkaliami wodnymi (wodorotlenek sodu lub potasu) zewnętrznych powłok nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) | |||
Annato rozpuszczalne w wodzie zawiera norbiksynę, produkt hydrolizy biksyny, w postaci soli sodu lub potasu jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-. | ||||
Wyszczególnienie | Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako norbiksyna | |||
Norbiksyna: |
||||
Czystość | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
iii) Annato ekstrahowane olejem | ||||
Definicja |
Olejowe ekstrakty annato w formie zawiesiny lub roztworu otrzymuje się przez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) jadalnym olejem roślinnym. Olejowy ekstrakt annato zawiera szereg barwników, z których głównym jest biksyna, która może występować w formie cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Wyszczególnienie Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako biksyna Biksyna: |
|||
Czystość | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 160c EKSTRAKT Z PAPRYKI, KAPSANTYNA, KAPSORUBINA | ||||
Synonimy | Oleożywica paprykowa | |||
Definicja | Ekstrakt papryki rocznej otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnychs zczepów papryki rocznej, składających się ze zmielonych strąków owocu Capsicum annuum L. z lub bez nasion i zawierających główny barwnik tej przyprawy. Głównymi barwnikami są kapsantyna i kapsorubina. Występują również liczne pozostałe składniki barwiące. | |||
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, aceton, heksan, dichlorometan, octan metylu i ditlenek węgla. | ||||
Klasa | Karotenoidy | |||
Einecs | Kapsantyna: 207-364-1, kapsorubina: 207-425-2 | |||
Nazwy chemiczne | Kapsantyna: (3R, 3'S, 5'R)-3,3'-dihydroksy-β,k-karoten-6-on | |||
Kapsorubina: (3S, 3'S, 5R, 5R')-3,3'-dihydroksy-k,k-karoten-6,6'- dion | ||||
Wzór chemiczny | Kapsantyna: C40H56O3 | |||
Kapsorubina: | C40H56O4 | |||
Masa cząsteczkowa | Kapsantyna: 584,85 | |||
Kapsorubina: | 600,85 | |||
Wyszczególnienie | Ekstrakt papryki: zawartość nie mniej niż 7,0 % karotynoidów | |||
Kapsantyna/kapsorubina: nie mniej niż 30 % łącznych karotenoidów | ||||
Opis | Ciemnoczerwona lepka ciecz | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w acetonie przy około 462 nm | |||
B. Reakcja barwnika | Barwnik głęboko-niebieski otrzymuje się przez dodanie jednej kropli kwasu siarkowego do jednej kropli próbki w 2-3 kroplach chloroformu. | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Octan etylu | ) | ||
Metanol | ) | |||
Etanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Aceton | ) | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: | nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Kapsaicyna | Nie więcej niż 250 mg/kg | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 160d LIKOPEN | ||||
Synonimy | Natural Yellow 27 | |||
Definicja | Likopen otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów czerwonych pomidorów (Lycopersicon esculentum L.) po następnym usunięciu rozpuszczalnika. Można używać jedynie następujących rozpuszczalników: dichlorometan, ditlenek węgla, octan etylu, aceton, propan-2-ol, metanol, etanol, i heksan. Głównym barwnikiem pomidorów jest likopen, mogą również występować małe ilości pozostałych pigmentów karotenoidowych. Oprócz pozostałych pigmentów, produkt może zawierać oleje, tłuszcze, woski oraz składniki smakowe naturalnie występujące w pomidorach. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr wskaźnika barwnika | 75125 | |||
Nazwy chemiczne | Likopen, ψ,ψ-karoten | |||
Wzór chemiczny | C40H56 | |||
Masa cząsteczkowa | 536,85 | |||
Wyszczególnienie | Zawiera nie mniej niż 5 % łącznych barwników |
|||
Opis | Ciemnoczerwona lepka ciecz | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w heksanie przy około 472 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Octan etylu | ) | ||
Metanol | ) | |||
Etanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Aceton | ) | |||
Heksan | ) | |||
Propan-2-ol | ) | |||
Dichlorometan: | nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 160e BETA-APO-8'-KAROTENAL (C3O) | ||||
Synonimy | CI Food Orange 6 | |||
Definicja | Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów β-apo-8'-karotenalu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z β-apo-8'-karotenalu spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny β-apo-8'-karotenalu w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr wskaźnika barwnika | 40820 | |||
Einecs | 214-171-6 | |||
Nazwy chemiczne | β-Apo-8'-karotenal, Trans-β-apo-8 'karoten-aldehyd | |||
Wzór chemiczny | C30H40O | |||
Masa cząsteczkowa | 416,65 | |||
Wyszczególnienie | Nie mniej niż 96 % łącznych barwników | |||
Opis | Ciemnofioletowe kryształki z metalicznym połyskiem lub krystaliczny proszek | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w cykloheksanie przy 460-462 nm | |||
Czystość | ||||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Barwniki pomocnicze | Karotenoidy inne niż β-apo-8'-karotenal: | |||
nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 160f ESTER ETYLOWY KWASU BETA-APO-8'-KAROTENOWEGO (C30) | ||||
Synonimy | CI Food Orange 7, ester β-apo-8'-karotenowy | |||
Definicja | Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów estru etylowego kwasu β-apo-8'-karotenowego łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z esteru etylowego kwasu β-apo- 8'-karotenowego spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny esteru etylowego kwasu β-apo-8-karotenowego w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr wskaźnika barwnika | 40825 | |||
Einecs | 214-173-7 | |||
Nazwy chemiczne | Ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego, etylo 8'-apo-β -karoten-8'-oesan | |||
Wzór chemiczny | C32H44O2 | |||
Masa cząsteczkowa | 460,70 | |||
Wyszczególnienie | Nie mniej niż 96 % łącznych barwników | |||
Opis | Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształki lub proszek krystaliczny | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w cykloheksanie przy około 449 nm | |||
Czystość | ||||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Barwniki pomocnicze | Karotenoidy inne niż ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego: | |||
nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników | ||||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 161b LUTEINA | ||||
Synonimy | Mieszanina karotenoidów, Ksantofile | |||
Definicja | Luteinę otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnych owoców i roślin, trawy, lucerny siewnej (alfalfa) i tagetes erecta. Głównym barwnikiem są karotenoidy, gdzie głównym elementem jest luteina i jej estry kwasów tłuszczowych. Mogą również występować zróżnicowane ilości karotenów. Luteina może zawierać tłuszcze, oleje i woski naturalnie występujące w materiale roślinnym. | |||
Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, propan-2-ol, heksan, aceton, metylo etylo keton, dichlorometan i ditlenek węgla. | ||||
Klasa | Karotenoidy | |||
Einecs | 204-840-0 | |||
Nazwy chemiczne | 3,3'-dihydroksy-d-karoten | |||
Wzór chemiczny | C40H56O2 | |||
Masa cząsteczkowa | 568,88 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość łącznego barwnika nie mniejsza niż 4 % liczone jako luteina | |||
Opis | Ciemna żółtawo-brązowa ciecz | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w chloroformie/etanolu (10 + 90) przy około 445 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Aceton | ) | ||
Metyloetylo keton | ) | |||
Metanol | }Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Etanol | ) | |||
Propan-2-ol | ) | |||
Heksan | ) | |||
Dichlorometan: | nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 161g KANTAKSANTYNA | ||||
Synonimy | CI Food Orange 8 | |||
Definicja | Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów kantaksantyny łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z kantaksantyny spełniającej powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny kantaksantyny w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans. | |||
Klasa | Karotenoidy | |||
Nr wskaźnika barwnika | 40850 | |||
Einecs | 208-187-2 | |||
Nazwy chemiczne | β-Karoten-4,4'-dion, kantaksantyna, 4,4'-diokso-β-karoten | |||
Wzór chemiczny | C40H52O2 | |||
Masa cząsteczkowa | 564,86 | |||
Wyszczególnienie | Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako kantaksantyna) | |||
Przy 468-472 nm w cykloheksanie | ||||
przy 464-467 nm w benzynie | ||||
Opis | Ciemnofioletowe kryształki lub krystaliczny proszek | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w chloroformie przy około 485 nm | |||
Maksymalna w cykloheksanie przy 468-472 nm | ||||
Maksymalna w benzynie przy 464-467 nm | ||||
Czystość | ||||
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % | |||
Barwniki pomocnicze | Karotenoidy inne niż kantaksantyna: nie więcej niż 5,0 % łącznych barwników | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 162 CZERWIEŃ BURACZANA, BETANINA | ||||
Synonimy | Czerwień buraczana | |||
Definicja | Czerwień buraczaną otrzymuje się z korzenia naturalnych szczepów czerwonych buraków (Beta vulgaris L. var. rubra) przez wyciskanie soku z kruszonych buraków lub przez ekstrakcję wodną pociętych korzeni buraka, a następnie wzbogacanie barwnikiem czynnym. Barwnik składa się z różnych pigmentów należących do klasy betalainy. Główny barwnik składa się z betacyjanin (czerwień), gdzie betanina występuje w 75-95 %. Mogą także występować małe ilości betaksantyny (żółć) i produktów rozkładu betalain (jasny brąz). | |||
Oprócz pigmentów, sok lub ekstrakt składa się z cukrów, soli i/lub białek naturalnie występujących w czerwonych burakach. Roztwór może być skoncentrowany i niektóre produkty mogą być rafinowane w celu usunięcia większości cukrów, soli i białek. | ||||
Klasa | Betalaina | |||
Einecs | 231-628-5 | |||
Nazwy chemiczne | Kwas (S-(R',R')-4-(2-(2-karboksy-5(β-D-glukopiranozyloksy)-2,3-dihydro-6-hydroksy- 1H-indolo-1-ylo)etenylo)-2,3-dihydro-2,6-pirydyno-dikarboksylowy; 1-(2-(2,6-dikarboksy- 1,2,3,4-tetrahydro-4-pirydylideno)etylodeno)-5-β -D-glukopiranozyloksy)-6- hydroksyindolo-2-karboksylan | |||
Wzór chemiczny | Betanina: C24H26N2O13 | |||
Masa cząsteczkowa | 550,48 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość barwnika czerwonego (wyrażona jako betanina) nie mniejsza niż 0,4 % | |||
Opis | Czerwona lub ciemnoczerwona ciecz, pasta, proszek lub ciało stałe | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w wodzie o pH 5 przy około 535 nm | |||
Czystość | ||||
Azotan | Nie więcej niż 2 g anionu azotanu/g czerwonego barwnika (jak obliczone wg oznaczenia) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 163 ANTOCYJANINY | ||||
Definicja | Antocyjaniny otrzymuje się przez ekstrakcję wodą siarczynowaną, zakwaszoną wodą, ditlenkiem węgla, metanolem lub etanolem, z naturalnych szczepów warzyw i jadalnych owoców. Antocyjany zawierają pospolite składniki materiału wyjściowego, takie jak antocyjaninę, kwasy organiczne, taniny, cukry, minerały, itp., ale niekoniecznie w takich samych proporcjach, w jakich występują one w materiale wyjściowym. | |||
Klasa | Antocyjaniny | |||
Einecs | 208-438-6 (cyjanidyna); 205-125-6 (peonidyna); 208-437-0 (delfinidyna); 211- 403-8 (malwidyna); 205-127-7 (pelargonidyna) | |||
Nazwy chemiczne | chlorek 3,3',4',5,7-pentahydroksy-flawinowy (cyjanidyna) | |||
chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3'-metoksyflawinowy (peonidyna) | ||||
chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3',5'-dimetoksyflawinowy (malwidyna) | ||||
chlorek 3,5,7-trihydroksy-2-(3,4,5,trihydroksyfenylo)-1-benzopyryliowy (delfinidyna) | ||||
chlorek 3,3'4',5,7-pentahydroksy-5'-metoksyflawinowy (petunidyna) | ||||
3,5,7-trihydroksy-2-(4-hydroksyfenylo)-1-benzopirylowy (pelargonidyna) | ||||
Wzór chemiczny | Cyjanidyna: | C15H11O6Cl | ||
Peonidyna: | C16H13O6Cl | |||
Malwinidyna: | C17H15O7Cl | |||
Delfinidyna: | C15H11O7Cl | |||
Petunidyna: | C16H13O7Cl | |||
Pelargonidyna: | C15H11O5Cl | |||
Masa cząsteczkowa | Cyjanidyna: | 322,6 | ||
Peonidyna: | 336,7 | |||
Malwinidyna: | 366,7 | |||
Delfinidyna: | 340,6 | |||
Petunidyna: | 352,7 | |||
Pelargonidyna: | 306,7 | |||
Wyszczególnienie | ||||
Opis | Fioletowawo-czerwona ciecz, proszek lub pasta o lekkim charakterystycznym zapachu | |||
Identyfikacja | ||||
Spektrometria | Maksymalna w metanolu o 0,01 % stęż. HC1 | |||
Cyjanidyna: | 535 nm | |||
Peonidyna: | 532 nm | |||
Malwinidyna: | 542 nm | |||
Delfinidyna: | 546 nm | |||
Petunidyna: | 543 nm | |||
Pelargonidyna: | 530 nm | |||
Czystość | ||||
Pozostałości rozpuszczalnika | Metanol | Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | ||
Etanol | ||||
Ditlenek siarki | Nie więcej niż 1.000 mg/kg na procent pigmentu | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 170 WĘGLAN WAPNIA | ||||
Synonimy | CI Pigment White 18, Kreda | |||
Definicja | Węglan wapnia jest produktem otrzymanym z mielonego kamienia wapiennego lub poprzez strącanie jonów wapnia jonami węglanowymi | |||
Klasa | Nieorganiczne | |||
Nr wskaźnika barwnika | 77220 | |||
Einecs | Węglan wapnia: 207-439-9 | |||
Kamień wapienny: | 215-279-6 | |||
Nazwy chemiczne | Węglan wapnia | |||
Wzór chemiczny | CaCO3 | |||
Masa cząsteczkowa | 100,1 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej | |||
Opis | Biały proszek krystaliczny lub bezpostaciowy, bezzapachowy i bez smaku | |||
Identyfikacja | ||||
Rozpuszczalność | Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i alkoholu. Rozpuszcza się musując w rozcieńczonym kwasie octowym, w rozcieńczonym kwasie solnym i rozcieńczonym kwasie azotowym i powstałe roztwory, po zagotowaniu, dają pozytywny odczyn wapnia. | |||
Czystość | ||||
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 2,0 % (200 °C, 4 godziny) | |||
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Sole magnezu i alkaliowe | Nie więcej niż 1,5 % | |||
Fluorek | Nie więcej niż 50 mg/kg | |||
Antymon (Sb) | ) | |||
Nie więcej niż | ) | |||
Miedź (Cu) | }100 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu | |||
Chrom (Cr) | ) | |||
Cynk (Zn) | ) | |||
Bar (Ba) | ) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
E 171 DITLENEK TYTANU | ||||
Synonimy | CI Pigment biały 6 | |||
Definicja | Ditlenek tytanu składa się głównie z czystego anatazu i/lub rutylu ditlenku tytanu, który może być pokryty małymi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy właściwości technologicznych produktu. | |||
Klasa | Nieorganiczne | |||
Numer wg Colour Index | 77891 | |||
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych | 236-675-5 | |||
Nazwy chemiczne | Ditlenek tytanu | |||
Wzór chemiczny | TiO2 | |||
Masa cząsteczkowa | 79,88 | |||
Analiza | Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu | |||
Opis | Biały lub lekko zabarwiony proszek | |||
Identyfikacja | ||||
Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się wolno w kwasie fluorowodorowym i w gorącym stężonym kwasie siarkowym. | |||
Czystość | ||||
Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 3 godziny) | |||
Ubytek po prażeniu | Nie więcej niż 1,0 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C) | |||
Tlenek glinu i/lub ditlenek krzemu | Łącznie nie więcej niż 2,0 % | |||
Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl | Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na masę produktu handlowego. | |||
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,5 % | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Antymon | Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg przy całkowitym rozpuszczeniu | |||
Cynk | Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu | |||
E 172 TLENKI I WODOROTLENKI ŻELAZA | ||||
Synonimy | Żółty tlenek żelaza: CI pigment żółty 42 i 43 | |||
Czerwony tlenek żelaza: CI pigment czerwony 101 i 102 | ||||
Czarny tlenek żelaza: CI pigment czarny 11 | ||||
Definicja | Tlenki i wodorotlenki żelaza są produkowane sztucznie i składają się głównie z bezwodnych lub/i uwodnionych tlenków żelaza. Odcienie barwy obejmują żółcie, czerwienie, brązy i czernie. Tlenki żelaza nadające się do produktów żywnościowych wyróżnia stosunkowo niski poziom zanieczyszczenia innymi metalami. Dokonuje się tego poprzez selekcję i kontrolę źródła żelaza i lub stopnia oczyszczania chemicznego podczas procesu produkcyjnego. | |||
Klasa | Nieorganiczne | |||
Nr wskaźnika barwnika | Żółty tlenek żelaza: 77492 | |||
Czerwony tlenek żelaza: | 77491 | |||
Czarny tlenek żelaza: | 77499 | |||
Einecs | Żółty tlenek żelaza: 257-098-5 | |||
Czerwony tlenek żelaza: | 215-168-2 | |||
Czarny tlenek żelaza: | 235-442-5 | |||
Nazwy chemiczne | Żółty tlenek żelaza: uwodniony tlenek żelazowy, uwodniony tlenek żelaza (III) | |||
Czerwony tlenek żelaza: bezwodny tlenek żelazowy, bezwodny tlenek żelaza (III) | ||||
Czarny tlenek żelaza: tlenek żelazawo-żelazowy, tlenek żelaza (II, III) | ||||
Wzór chemiczny | Żółty tlenek żelaza: FeO(OH).xH2O | |||
Czerwony tlenek żelaza: Fe2O3 | ||||
Czarny tlenek żelaza: FeO.Fe2O3 | ||||
Masa cząsteczkowa | 88,85: FeO(OH) | |||
159,70: Fe2O3 | ||||
231,55: FeO.Fe2O3 | ||||
Wyszczególnienie | Żółty nie mniej niż 60 %, czerwony i czarny nie mniej niż 68 % łącznego żelaza, wyrażone jako żelazo | |||
Opis | Proszek o odcieniu żółtym, czerwonym, brązowym, lub czarnym. | |||
Identyfikacja | ||||
Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych | |||
Rozpuszczalne w skoncentrowanych kwasach mineralnych | ||||
Czystość | ||||
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1,0 % | ) | ||
Arsen | Nie więcej niż 5 mg/kg | ) | ||
Bar | Nie więcej niż 50 mg/kg | ) | ||
Kadm | Nie więcej niż 5 mg/kg | }Przez całkowite rozpuszczenie | ||
Chrom | Nie więcej niż 100 mg/kg | ) | ||
Miedź | Nie więcej niż 50 mg/kg | ) | ||
Ołów | Nie więcej niż 20 mg/kg | ) | ||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | ) | ||
Nikiel | Nie więcej niż 200 mg/kg | ) | ||
Cynk | Nie więcej niż 100 mg/kg, | ) | ||
E 173 ALUMINIUM ) | ||||
Synonimy | CI Pigment metalowy, Al | |||
Definicja | Sproszkowane aluminium składa się z dokładnie rozdzielonych cząsteczek aluminium. Mielenie może odbywać się lub nie, przy użyciu roślinnych olejów jadalnych i/lub kwasów tłuszczowych nadających się do produktów żywnościowych. Jest ono wolne od domieszek substancji innych niż roślinne oleje jadalne i/lub kwasy tłuszczowe. | |||
Nr wskaźnika barwnika` | 77000 | |||
Einecs | 231-072-3 | |||
Nazwy chemiczne | Aluminium | |||
Wzór chemiczny | Al | |||
Masa atomowa | 26,98 | |||
Wyszczególnienie | Nie mniej niż 99 % obliczone jako Al na bazie wolnej od oleju | |||
Opis | Srebrnoszary proszek lub listki | |||
Identyfikacja | ||||
Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym. Roztwór daje pozytywny odczyn aluminium. | |||
Czystość | ||||
Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, do stałej wagi) | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
E 174 SREBRO | ||||
Synonimy | Argentum, Ag | |||
Klasa | Nieorganiczne | |||
Nr wskaźnika barwnika | 77820 | |||
Einecs | 231-131-3 | |||
Nazwa związku chemicznego | Srebro | |||
Wzór chemiczny | Ag | |||
Masa atomowa | 107,87 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 99,5 % Ag | |||
Opis | Srebrny proszek lub listki | |||
E 175 ZŁOTO | ||||
Synonimy | Pigment metalowy 3, Aurum, Au | |||
Klasa | Nieorganiczne | |||
Nr wskaźnika barwnika | 77480 | |||
Einecs | 231-165-9 | |||
Nazwa związku chemicznego | Złoto | |||
Wzór chemiczny | Au | |||
Masa atomowa | 197,0 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 90 % Au | |||
Opis | Złoty proszek lub listki | |||
Czystość | ||||
Srebro | Miedź | )Nie więcej niż 7 % | ||
po całkowitym rozpuszczeniu | Nie więcej niż 4 % | ) | ||
E 180 CZERWIEŃ LITOLOWA BK | ||||
Synonimy | CI Pigment czerwony 57, Pigment rubinowy, Karmin 6B | |||
Definicja | Czerwień litolowa BK składa się głównie z 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)- 2-naftalenokarboksylanu wapnia i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. | |||
Klasa | Monoazo | |||
Nr wskaźnika barwnika | 15850:1 | |||
Einecs | 226-109-5 | |||
Nazwy chemiczne | 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)-2-naftaleno-karboksylan wapnia | |||
Wzór chemiczny | C18H12CaN2O6S | |||
Masa cząsteczkowa | 424,45 | |||
Wyszczególnienie | Zawartość nie mniejsza niż 90 % łącznych barwników | |||
Opis | Czerwony proszek | |||
Identyfikacja | ||||
A. Spektrometria | Maksymalna w dimetylformamidzie przy około 442 nm | |||
Czystość | ||||
Barwniki pomocnicze | Nie więcej niż 0,5 % | |||
Związki organiczne inne niż barwniki: | ||||
Kwas 2-Amino-5-metylobenzenosulfonowy, sól wapnia | Nie więcej niż 0,2 % | |||
Kwas 3-hydroksy-2-naftalenokarboksylowy, sól wapnia | Nie więcej niż 0,4 % | |||
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne | Nie więcej niż 0,01 % (wyrażone jako anilina) | |||
Substancje ekstrahowane eterem | Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 % | |||
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg | |||
Ołów | Nie więcej niż 10 mg/kg | |||
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg | |||
Metale ciężkie (np. Pb) | Nie więcej niż 40 mg/kg | |||
_______ (1) Benzen nie więcej niż 0,05 % obj. |
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.345.116).
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 1999/75/WE z dnia 22 lipca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.206.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 sierpnia 1999 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2001/50/WE z dnia 3 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.190.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 sierpnia 2001 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2004/47/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.113.24) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/33/WE z dnia 20 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.82.10) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 kwietnia 2006 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
Grażyna J. Leśniak 13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
Grażyna J. Leśniak 11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.1995.226.1 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 95/45/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych |
Data aktu: | 26/07/1995 |
Data ogłoszenia: | 22/09/1995 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 25/09/1995 |