W dniu 16 października 2024 r. do Trybunału EFTA została wniesiona skarga przeciwko Islandii, złożona przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Sigurbjorna Bernharda Edvardssona, Sigrun Ingibjorg Gisladóttir i Melpo-Menie Joséphidès, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, Avenue des Arts 19H, 1000 Bruksela, Belgia.Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:
1. orzeczenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 7 Porozumienia EOG poprzez niewłączenie do krajowego porządku prawnego aktu przywołanego w pkt 6 załącznika XVII do Porozumienia EOG (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/933 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 469/2009 dotyczące dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych), dostosowanego protokołem 1 do Porozumienia EOG, oraz
2. obciążenie Islandii kosztami postępowania.
Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:
- W niniejszym wniosku Urząd Nadzoru EFTA ("Urząd") wnosi o orzeczenie przez Trybunał, że Islandia nie przyjęła środków niezbędnych do włączenia do krajowego porządku prawnego aktu przywołanego w pkt 6 załącznika XVII do Porozumienia EOG, dostosowanego protokołem 1 do tego Porozumienia, jak wymaga tego art. 7 Porozumienia EOG.
- Islandia nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie do usunięcia uchybienia wystosowane przez Urząd Nadzoru EFTA 22 września 2023 r.
- Urząd Nadzoru EFTA wydał 6 marca 2024 r. uzasadnioną opinię, w której zobowiązał Islandię do wprowadzenia środków niezbędnych do zastosowania się do uzasadnionej opinii w ciągu dwóch miesięcy, tj. najpóźniej do 6 maja 2024 r.
- Urząd Nadzoru EFTA nie otrzymał odpowiedzi od Islandii w terminie określonym w uzasadnionej opinii.
- Ponieważ Islandia nie zastosowała się do uzasadnionej opinii w wyznaczonym w niej terminie, Urząd postanowił wnieść sprawę do Trybunału zgodnie z art. 31 porozumienia o nadzorze i Trybunale.
- Urząd Nadzoru EFTA zauważa, że do chwili złożenia niniejszego wniosku Islandia nie poinformowała Urzędu o żadnych środkach wprowadzonych w celu włączenia aktu do swojego wewnętrznego porządku prawnego. Urząd nie dysponował również żadnymi innymi informacjami, które wskazywałyby na to, że akt ten został włączony do krajowego porządku prawnego Islandii.
