(Sprawa C-708/22 1 , Asprovac)(Odesłanie prejudycjalne - Płatności bezpośrednie dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej - Finansowanie wspólnej polityki rolnej, zarządzanie nią i monitorowanie jej - Trwałe użytki zielone stanowiące własność publiczną - Warunki dostępu do płatności bezpośrednich dla rolników - Zwierzęta, które muszą należeć do własnego gospodarstwa rolnego rolników)
(C/2024/4930)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 19 sierpnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Asociación Española de Productores de Vacuno de Carne (Asoprovac)
Druga strona postępowania: Administración General del Estado
Sentencja
1) Artykuł 4 i art. 32 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które w celu uniknięcia sztucznego tworzenia warunków wymaganych do uzyskania pomocy w ramach przyznawania trwałych użytków zielonych stanowiących własność publiczną i przeznaczonych do użytku wspólnego rolnikom, którzy ich nie użytkują, wymaga, aby działalność w zakresie wypasu na tych użytkach zielonych była prowadzona z wykorzystaniem zwierząt należących do własnego gospodarstwa rolnego rolnika wnioskującego o przyznanie pomocy.
2) Artykuł 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1200/2005 i (WE) nr 485/2008
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które w celu uniknięcia sztucznego tworzenia warunków wymaganych do uzyskania pomocy w ramach przyznawania trwałych użytków zielonych stanowiących własność publiczną i przeznaczonych do użytku wspólnego rolnikom, którzy ich nie użytkują, wymaga, aby działalność w zakresie wypasu na tych użytkach zielonych była prowadzona z wykorzystaniem zwierząt należących do własnego gospodarstwa rolnego rolnika wnioskującego o przyznanie pomocy.
3) Artykuł 4 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia nr 1307/2013
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które wyklucza możliwość, że działalność w zakresie wypasu na trwałym użytku zielonym stanowiącym własność publiczną i przeznaczonym do użytku wspólnego mogłaby zostać uznana za działalność polegającą na utrzymaniu tych gruntów w stanie, dzięki któremu nadają się one do wypasu.
4) Artykuł 4 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 1307/2013
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego osoba, której przysługuje jedynie niewyłączne prawo do wypasu na trwałych użytkach zielonych stanowiących własność publiczną i przeznaczonych do użytku wspólnego i która przenosi to prawo na hodowcę będącego osobą trzecią, aby prowadził on działalność wypasu z wykorzystaniem własnych zwierząt, nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (i) tego rozporządzenia i nie może zostać uznana za zarządzającego tymi użytkami zielonymi dla celów prowadzenia działalności polegającej na utrzymaniu tego użytku w stanie, dzięki któremu nadaje się on do wypasu w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) wspomnianego rozporządzenia.