(C/2024/3599)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2024 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Société Air France, Air France-KLM (przedstawiciele: J. Derenne i D. Vallindas, avocats, A. Alvarez Vidal, abogada)
Druga strona postępowania: Ryanair DAC, Komisja Europejska, Republika Francuska, Królestwo Niderlandów, Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku;
- skorzystanie z przyznanego mu w art. 61 akapit pierwszy zdanie drugie statutu Trybunału Sprawiedliwości uprawnienia do wydania ostatecznego orzeczenia w sprawie i oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej w sprawie T-146/22;
- tytułem żądania ewentualnego - przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w celu zbadania zarzutów, które nie zostały jeszcze ocenione; oraz
- obciążenie Ryanair DAC kosztami postępowania odwoławczego i w pierwszej instancji, jeżeli Trybunał wyda orzeczenie kończące postępowanie w sprawie, lub orzeczenie, że rozstrzygnięcie o kosztach niniejszego postępowania nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, jeżeli sprawa zostanie skierowana do ponownego rozpoznania przez Sąd.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnoszący je podnoszą trzy zarzuty.
Po pierwsze, Sąd zastosował błędne kryterium w celu określenia beneficjenta pomocy w ramach grupy przedsiębiorstw i w konsekwencji doszedł do błędnego wniosku, że Air France-KLM (holding) i Air France nie mogły zostać wykluczone z beneficjentów rozpatrywanej pomocy.
Po drugie, Sąd zastąpił ocenę Komisji własną oceną ustalenia beneficjenta pomocy, nie wykazując w wystarczający sposób, że decyzja Komisji zawiera oczywisty błąd w ocenie.
Po trzecie, Sąd naruszył prawo poprzez swoją interpretację pojęć korzyści pośredniej i skutków wtórnych w dziedzinie pomocy państwa.
