(C/2024/3181)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 maja 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Feras Al Akhras (obywatel Syrii, który na potrzeby niniejszego postępowania obrał jako miejsce zamieszkania biura swoich przedstawicieli prawnych w Brukseli, Belgia) (przedstawiciele: J. Grayston, D. Rovetta, P. Gj0rtler i V. Vil- lante, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2024/380 z dnia 22 stycznia 2024 r. dotyczącej wykonania decyzji 2013/255/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii 1 oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2024/362 z dnia 22 stycznia 2024 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii 2 , zwanych dalej łącznie "zaskarżonymi aktami", w zakresie, w jakim zaskarżone akty utrzymują nazwisko skarżącego w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi;
- obciążenie Rady kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty:
1. zarzut pierwszy, dotyczący niedopełnienia obowiązku powiadomienia - naruszenia art. 32 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r., który wdraża art. 30 ust. 2 i 3 decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r.;
2. zarzut drugi, dotyczący niedopełnienia obowiązku uzasadnienia - naruszenia art. 296 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; naruszenia prawa do skutecznej ochrony sądowej - naruszenia art. 47 Karty;
3. zarzut trzeci, dotyczący oczywistego błędu w ocenie, braku przestrzegania ciężaru dowodu, naruszenia kryteriów umieszczenia w wykazie wymienionym w art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. i w art. 15 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011;
4. zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i praw podstawowych, naruszenia prawa podstawowego skarżącego do własności i swobody przedsiębiorczości - naruszenia art. 16 i 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
