(C/2024/1837)Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: D.E.
Strona przeciwna: Banco Santander
Pytania prejudycjalne
Czy przepisy art. 34 ust. 1 lit. a) i b) w związku z art. 53 ust. 1 i 3 oraz art. 60 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) i c) dyrektywy 2014/59/UE 1 należy interpretować w ten sposób, że ewentualna wierzytelność lub należność wynikająca z wyroku nakazującego naprawienie szkody wydanego wobec podmiotu, który wstąpił w prawa Banco Popular, w wyniku powództwa o stwierdzenie odpowiedzialności wynikającego z wprowadzenia do obrotu produktu finansowego (obligacji podporządkowanych podlegających obowiązkowej zamianie na akcje tego samego banku), niezaliczanego do dodatkowych instrumentów kapitałowych, o których mowa w działaniach w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji Banco Popular, który to produkt finansowy został zamieniony na akcje banku przed przyjęciem działań w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku (7 czerwca 2017 r.), mogłaby zostać uznana za zobowiązanie, którego dotyczą przepisy o umorzeniu lub wygaśnięciu zawarte w art. 53 ust. 3 dyrektywy 2014/59, a zatem za zobowiązanie lub roszczenie "nienależne", w związku z czym zostałaby uznana za spłaconą i nie byłoby możliwe jej dochodzenie wobec Banco Santander jako następcy prawnego Banco Popular, jeśli powództwo, którego skutkiem byłby ten wyrok nakazujący naprawienie szkody, zostałoby wniesione przed zakończeniem postępowania w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku?
Czy też przeciwnie, przepisy te należy interpretować w ten sposób, że wspomniana wierzytelność lub należność stanowiłaby zobowiązanie lub roszczenie "należne" (art. 53 ust. 3 dyrektywy) lub "narosłe już zobowiązanie" w chwili restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku [art. 60 ust. 2 lit. b)] i jako takie wyłączone ze skutków uznania za spłacone lub anulowania tych zobowiązań lub roszczeń, a zatem jej dochodzenie wobec Banco Santander jako następcy prawnego Banco Popular byłoby możliwe, nawet jeśli powództwo, którego skutkiem byłby ten wyrok nakazujący naprawienie szkody, zostałoby wniesione przed zakończeniem postępowania w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku?
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012, Dz.U. 2014, L 173, s. 190
