(C/2024/1241)Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2024 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid
Druga strona postępowania odwoławczego: X
Pytania prejudycjalne
1) a) Czy w przypadku dużej liczby składanych jednocześnie wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej w rozumieniu art. 31 ust. 3 zdanie trzecie lit. b) dyrektywy w sprawie procedur 2 organ rozstrzygający może skorzystać z przysługującego mu uprawnienia do przedłużenia sześciomiesięcznego terminu na podjęcie decyzji, jeżeli do wzrostu dużej liczby wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej dochodzi stopniowo na przestrzeni określonego czasu i wskutek tego praktycznie bardzo utrudnione jest zakończenie procedury w terminie sześciu miesięcy? Jak w tym kontekście należy interpretować słowo "jednocześnie"??
b) Według jakich kryteriów należy dokonać oceny tego, czy mamy do czynienia z "dużą liczbą" wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, o której mowa w art. 31 ust. 3 zdanie trzecie lit. b) dyrektywy w sprawie procedur?
2) Czy obowiązuje jakieś ograniczenie czasowe, jeżeli chodzi o okres, w którym musi nastąpić wzrost liczby wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, tak aby zastosowanie mógł mieć art. 31 ust. 3 zdanie trzecie lit. b) dyrektywy w sprawie procedur? Jeżeli tak, to jak długo może trwać taki okres?
3) Czy dokonując oceny tego, czy praktycznie bardzo utrudnione jest zakończenie procedury w terminie sześciu miesięcy, o czym mowa w art. 31 ust. 3 zdanie trzecie lit. b) dyrektywy w sprawie procedur - również w świetle art. 4 ust. 1 dyrektywy w sprawie procedur - można wziąć pod uwagę okoliczności, które nie wynikają z wzrostu liczby wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, takich jak okoliczność, że organ rozstrzygający mierzy się z zaległościami, które wystąpiły jeszcze przed wzrostem liczby wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej lub z brakiem zasobów kadrowych?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.
2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. 2013, L 180, s. 60).
