Język postępowania: bułgarski(2023/C 127/19)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Administratiwen syd - Warna
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Solvay Sodi" AD
Strona przeciwna: Zamestnik-predsedateł na Dyrżawna agencija "Dyrżawen rezerw i woennowremenni zapasi"
Pytania prejudycjalne
1) W wypadku takim jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, gdy przy uwzględnieniu konieczności wykonania swoich zobowiązań określonych w art. 3 dyrektywy [Rady 2009/119/WE 1 z dnia 14 września 2009 r. nakładającej na państwa członkowskie obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych] państwo członkowskie wybrało nałożenie obowiązków dotyczących zapasów podmiotów gospodarczych, czy pojęcie "podmiotu gospodarczego" zawarte w art. 8 dyrektywy 2009/119 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono krajową spółkę, która w poprzednim roku kalendarzowym realizowała przywóz na terytorium państwa członkowskiego jednego z nośników energii określonych w załączniku A rozdział 3.4 do rozporządzenia [Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 2 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii] (w niniejszym wypadku koksu naftowego), lecz który to nośnik energii spółka ta wykorzystuje wyłącznie jako paliwo, a nie wykorzystuje go jako surowca do wytwarzania produktów ropopochodnych, ani do sprzedaży na rynku ropy naftowej lub produktów ropopochodnych?
2) Jakie okoliczności powinno uwzględnić państwo członkowskie w swoich przepisach przy określaniu statusu danej osoby jako "podmiotu gospodarczego", na który to podmiot nałożono obowiązki dotyczące zapasów? W szczególności czy przy określaniu statusu "podmiotu gospodarczego" w rozumieniu art. 8 dyrektywy 2009/119 państwo członkowskie powinno uwzględnić działalność gospodarczą spółki, w tym obejmowanie przez tę działalność przywozu, obrotu lub wykorzystywania konkretnego produktu ropopochodnego, aby nałożyć na tę spółkę obowiązek utrzymywania zapasów interwencyjnych tego produktu?
3) Jeśli w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, gdy państwo członkowskie w wyraźnym przepisie ustawy (art. 2 ust. 1 ZZNN) wybrało ograniczenie rodzajów produktów ropopochodnych, z których można utworzyć, utrzymywać, odnowić, wykorzystywać, przywracać i kontrolować zapasy interwencyjne, jedynie do następujących czterech kategorii:
1. benzyny silnikowej,
2. olejów napędowych, materiałów pędnych do silników lotniczych na bazie nafty i oleju napędowego do silników wysokoprężnych (Diesla),
3. ciężkiego oleju opałowego,
4. gazu ciekłego propan-butan, dopuszczalne jest - przy określaniu kręgu zobowiązanych podmiotów, na które nakłada się obowiązki w zakresie utrzymywania zapasów, będących podmiotami gospodarczymi, a także przy określaniu wysokości zapasów, które podmioty gospodarcze powinny utrzymywać - włączenie do tego kręgu przez państwo członkowskie podmiotów prowadzących działalność w zakresie przywozu innych (wszystkich pozostałych) produktów ropopochodnych, określonych w rozdziale 3.4 załącznika A do rozporządzenia nr 1099/2008?
4) Czy krajowe ustawodawstwo zobowiązujące podmiot gospodarczy, który nie przywozi, nie kupuje, nie sprzedaje, nie używa do wytwarzania i nie wykorzystuje w jakikolwiek inny sposób w ramach swojego wytwarzania określonego produktu ropopochodnego, w którym państwo członkowskie wybrało utrzymywanie zapasów interwencyjnych, poprzez które podmiot ten ma wykonać swój obowiązek określony w art. 3 dyrektywy 2009/119 (w niniejszym wypadku w odniesieniu do ciężkiego oleju opałowego) utworzenia zapasów właśnie tego produktu ropopochodnego (ciężkiego oleju opałowego), przy czym, aby wykonać swój obowiązek, podmiot gospodarczy jest zmuszony do uczestniczenia w nowym dla jego działalności gospodarczej rynku produktów ropopochodnych (w niniejszym wypadku na rynku ciężkiego oleju opałowego) i do utworzenia zapasów tych produktów, które nie są mu potrzebne i których nie wykorzystuje on w swojej działalności, jest zgodne z celem dyrektywy 2009/119 przewidzianym w art. 1, motywach 3, 17 i 33 oraz w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2009/119 (nakładającym obowiązek państw członkowskich stworzenia warunków umożliwiających, by część lub wszystkie ich zapasy interwencyjne można było wprowadzić do obrotu szybko, skutecznie i w przejrzysty sposób), a także z art. 16 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ("Wolność prowadzenia działalności gospodarczej")?
5) Czy krajowe uregulowanie prawne takie jak rozpatrywane - na mocy którego na podmioty wprowadzające na bułgarski rynek nośniki energii inne niż paliwa ciekłe (konkretnie w niniejszym wypadku koks naftowy) nakłada się obowiązki utworzenia i utrzymywania zapasów interwencyjnych produktów ropopochodnych (paliw ciekłych takich jak olej opałowy/ciężki olej opałowy, benzyna, olej napędowy), za pomocą których podmioty te nie realizują działalności gospodarczej (nie dokonują przywozu, nie przetwarzają i nie wprowadzają do obrotu), nie mają zdolności utrzymywania zapasów interwencyjnych i wykonywania obowiązków związanych z tymi zapasami, są zmuszone do włączenia się i uczestniczenia na rynku produktów ropopochodnych, wypożyczając lub kupując takie produkty od innych podmiotów prawa prywatnego będących przedsiębiorstwami przemysłu naftowego - jest zgodne z podstawową zasadą swobodnego przepływu towarów w Unii Europejskiej, konkretnie z art. 30 i art. 34 TFUE[?]
6) Czy zapewniono przestrzeganie zasady proporcjonalności, a w szczególności wymogu zapewnienia równowagi między interesem ogólnym i interesem indywidualnym, w sytuacji gdy podmiot gospodarczy, który nie przywozi, nie kupuje, nie sprzedaje, nie używa do wytwarzania i nie wykorzystuje w jakikolwiek inny sposób w ramach swojego wytwarzania określonego produktu ropopochodnego (w niniejszym wypadku ciężkiego oleju opałowego), jest zobowiązany do utworzenia i utrzymywania zapasów interwencyjnych tego produktu ropopochodnego w znacznych ilościach, które przekraczają całe średnie roczne zużycie tego produktu (ciężkiego oleju opałowego) w państwie członkowskim w jednym roku kalendarzowym, i aby wykonać ten obowiązek, nakłada się na ten podmiot gospodarczy obowiązek poniesienia znacznych wydatków, które zagrażają jego gospodarczej oraz finansowej stabilności i skutkowałyby powstaniem poważnego ryzyka egzekucji z jego majątku?
7) Czy krajowe uregulowanie prawne takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym - zgodnie z którym zapasy interwencyjne tworzy się wyłącznie z niektórych rodzajów ciekłych produktów ropopochodnych (benzyny, nafty, oleju napędowego, oleju opałowego i gazu ciekłego propan-butan), lecz obowiązki utworzenia i utrzymywania zapasów nakłada się również na podmioty gospodarcze, które poprzez przywóz lub wewnątrzwspólnotowe nabycie wykorzystują inne rodzaje nośników energii w rozumieniu załącznika A rozdział 3.4 do rozporządzenia (WE) nr 1099/2008 (w niniejszym wypadku koks naftowy), i w ten sposób owe podmioty gospodarcze są zobowiązane utworzyć zapasy interwencyjne wskazanych w ustawie rodzajów produktów, lecz nie będą miały możliwości wykorzystywania w przyszłości tych zapasów interwencyjnych, ponieważ zapasy te nie zaliczają się do wykorzystywanych przez te podmioty nośników energii - jest zgodne z art. 1 w związku z art. 2 lit. i) i j), art. 3 ust. 1 i art. 20 ust. 1, 3 i 5 dyrektywy 2009/119?
8) Czy system kar mający zastosowanie przy naruszeniu krajowych przepisów ustanawiających obowiązki dotyczące zapasów interwencyjnych - zgodnie z którym przy naruszeniu obowiązków dotyczących zapasów podmiotów gospodarczych nakłada się karę majątkową w wysokości znacznej kwoty pieniężnej, naliczaną na podstawie liczby ton zapasów stanowiących przedmiot naruszenia, i to przed wydaniem przez sąd orzeczenia w przedmiocie zgodności z prawem danego aktu administracyjnego, w którym określono obowiązek zapewnienia zapasów interwencyjnych - jest zgodny z zasadą skuteczności, proporcjonalności i odstraszającego skutku przewidzianą w preambule, w motywie 11, i w art. 21 dyrektywy 2009/119?
Czy państwo członkowskie powinno określić w krajowym systemie kar obowiązek właściwego organu związany z dokonaniem indywidualnej oceny każdego odrębnego wypadku naruszenia i przy określeniu wysokości konkretnej kary uwzględnić również wszystkie fakty i okoliczności mające znaczenie przy popełnieniu danego naruszenia, a także potencjalne skutki naruszenia przy uwzględnieniu celu ustawy, w tym okoliczność, że niewykonanie obowiązku utworzenia i magazynowania zapasów interwencyjnych wynika z braku zdolności magazynowania w państwie członkowskim określonych ilości danego produktu (ciężkiego oleju opałowego) i że, aby wykonać nałożony na niego obowiązek, podmiot gospodarczy jest zmuszony ponieść znaczne wydatki, zagrażające jego finansowej stabilności i stwarzające ryzyko egzekucji z jego majątku?
