Język postępowania: angielski(2022/C 51/50)
(Dz.U.UE C z dnia 31 stycznia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: DCM Film Distribution (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Huttenlauch, M. Klasse i P. Hesse)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2021) 7095 final z dnia 28 września 2021 r. w sprawie kontroli legalności aktu Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 1 , zgodnie z art. 264 ust. 1 TFUE; oraz
- obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. Zarzut pierwszy, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że interpretacja przez Komisję pojęcia "spółki europejskiej" jest niezgodna z wytycznymi i programem pracy.
- Strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła prawo, interpretując kryterium narodowości w ten sposób, że odnosi się ono tylko do osób fizycznych będących właścicielami spółki-wnioskodawcy. Komisja błędnie przyjęła zatem, że termin "własność" oznacza "własność ostateczną". Przedstawione sformułowanie nie pozwala uznać, że dla zakwalifikowania skarżącej jako spółki europejskiej decydujące znaczenie ma narodowość "ostatecznych wspólników" a nie tylko narodowość bezpośrednich wspólników. Zawężająca wykładnia Komisji nie tylko nie znajduje potwierdzenia w sformułowaniu, ale także jest niespójna i sprzeczna ze zwykłym znaczeniem określonych w prawie Unii terminów "narodowość", "przedsiębiorstwo unijne" i "utwór europejski".
2. Zarzut drugi, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że przedstawiona przez Komisję wykładnia pojęcia "spółki europejskiej" jest niezgodna z prawem Unii mającym wyższą rangę.
- Według strony skarżącej zaskarżona decyzja stoi na przeszkodzie realizacji celów obowiązującego prawa Unii, ponieważ opiera się ona na błędnej wykładni i nie uwzględnia we właściwym stopniu okoliczności faktycznych sprawy.
3. Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że decyzja Komisji stoi w sprzeczności z rozporządzeniem (UE) nr 1295/2013 2 leżącym u podstaw programu finansowania mediów "Kreatywna Europa".
- Strona skarżąca podnosi, że uznanie narodowości ostatecznych właścicieli spółki-wnioskodawcy za kryterium kwalifikujące do objęcia finansowaniem nie ma żadnych podstaw w rozporządzeniu nr 1295/2013 i że w rzeczywistości sprzeciwia się ono koncepcji spójnego wdrażania ogólnych i szczegółowych celów podprogramu MEDIA realizowanego w ramach programu "Kreatywna Europa".
4. Zarzut czwarty, w myśl którego decyzja Komisji narusza także wymogi rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 3 .
- Strona skarżąca podnosi, że dokonana przez Komisję wykładnia kryteriów kwalifikowalności nie jest zgodna z zasadami równego traktowania i niedyskryminacji, których Komisja powinna przestrzegać w swych decyzjach dotyczących finansowania w drodze dotacji.
5. Zarzut piąty, według którego decyzja Komisji narusza art. 20 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
- Strona skarżąca podnosi, że decyzja Komisji prowadzi do odmiennego traktowania podobnych sytuacji ze szkodą dla określonych podmiotów, co nie jest obiektywnie uzasadnione.
6. Zarzut szósty, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że Komisja wykroczyła poza granice swych uprawnień dyskrecjonalnych.
- Strona skarżąca podnosi, że wybierając wykładnię pomijającą prawo Unii i stojącą z nim w sprzeczności, pomimo tego, że możliwe było przyjęcie kilku alternatywnych, spójnych z prawem Unii wykładni, Komisja nadużyła przysługujących jej uprawnień dyskrecjonalnych.
7. Zarzut siódmy, według którego decyzja Komisji narusza zasadę proporcjonalności.
- Strona skarżąca twierdzi, że przyznanie finansowania pod warunkiem uniemożliwienia przekazywania zysków do państw trzecich byłoby równie skutecznym lecz mniej dotkliwym środkiem.
1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz.U. 2003, L 11, s. 1).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program "Kreatywna Europa" (2014-2020) i uchylające decyzje nr 1718/2006/WE, nr 1855/2006/WE i nr 1041/2009/WE (Dz.U. 2013, L 347, s. 221).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).
