Język postępowania: angielski(2022/C 37/71)
(Dz.U.UE C z dnia 24 stycznia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Illumina, Inc. (Wilmington, Delaware, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: D. Beard, Barrister-at-law i adwokat P. Chappatte)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 29 października 2021 r. w sprawie COMP/M.10493, wydanej na podstawie art. 8 ust. 5 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) [zwanego dalej "rozporządzeniem nr 139/2004"] 1 , (i) stwierdzającej, że spółka Illumina dokonała nabycia spółki GRAIL z naruszeniem art. 7 rozporządzenia nr 139/2004; (ii) nakładającej na spółki Illumina i GRAIL środki tymczasowe określone w części 4.7 decyzji; oraz (iii) zobowiązującej spółki Illumina i GRAIL do wdrożenia lub zapewnienia wdrożenia takich środków bezzwłocznie pod rygorem okresowych kar pieniężnych (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją"); oraz
- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja wykracza poza zakres kompetencji Komisji, ponieważ art. 7 rozporządzenia nr 139/2004 nie miał zastosowania. W szczególności:
- Przysługująca Komisji na podstawie art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 139/2004 kompetencja do wydania zaskarżonej decyzji była uzależniona od tego, że koncentracji dokonano z naruszeniem art. 7.
- Jeżeli skarga spółki Illumina w sprawie T-227/21 na decyzję o odesłaniu sprawy zostanie uwzględniona i zostanie stwierdzona nieważność decyzji o odesłaniu sprawy, to w takim wypadku spółka Illumina nigdy nie podlegała wynikającemu z art. 7 rozporządzenia nr 139/2004 obowiązkowi zawieszenia dokonania koncentracji, a zatem Komisja nie miała kompetencji do wydania zaskarżonej decyzji lub jakiejkolwiek jej części.
2. Zarzut drugi dotyczący nieproporcjonalnego charakteru przepisów dotyczących finansowania w zaskarżonej decyzji. W szczególności:
- Zawarty w zaskarżonej decyzji wymóg, by spółka zapewniła finansowanie spółce GRAIL na warunkach uniemożliwiających spółce Illumina poznanie celu, na jaki wykorzystywane są środki pieniężne, jest nieproporcjonalny, ponieważ spółka Illumina w niezwłoczny sposób potrzebuje takich informacji w celu spełnienia innych zobowiązań prawnych.
- Obawy Komisji można by z łatwością uwzględnić za pomocą znacznie mniej inwazyjnych środków.
3. Zarzut trzeci dotyczący nieproporcjonalnego charakteru zaskarżonej decyzji w traktowaniu wcześniejszych zobowiązań umownych spółki lub nieprzedstawienia przez Komisję wystarczającego uzasadnienia na podstawie art. 296 TFUE i art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności:
- Rozumowanie Komisji jest zawiłe, a zatem uchybia obowiązkowi dostatecznego uzasadnienia jej decyzji.
- Z zaskarżonej decyzji w nieproporcjonalny sposób wynika zobowiązanie spółki Illumina do naruszenia wcześniejszych zobowiązań umownych do przedstawienia informacji poszczególnym posiadaczom instrumentów finansowych.
