(Sprawa C-570/20) 1 [Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Zatajenie należnego podatku w sposób stanowiący oszustwo - Sankcje - Ustawodawstwo krajowe przewidujące sankcję administracyjną i sankcję karną za ten sam czyn - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 49 - Artykuł 50 - Zasada ne bis in idem - Artykuł 52 ust. 1 - Ograniczenia w stosowaniu zasady ne bis in idem - Wymóg ustanowienia jasnych i precyzyjnych reguł - Możliwość uwzględnienia wykładni ustawodawstwa krajowego dokonanej przez sądy krajowe - Konieczność ustanowienia reguł zapewniających proporcjonalność wszystkich wymierzonych sankcji - Sankcje innego rodzaju]
Język postępowania: francuski
(2022/C 257/10)
(Dz.U.UE C z dnia 4 lipca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Cour de cassation
Strony w postępowaniu głównym w sprawie karnej
BV
przy udziale: Direction départementale des finances publiques de la Haute-Savoie
Sentencja
Prawo podstawowe zagwarantowane w art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z jej art. 52 ust. 1 należy interpretować w ten sposób, że
- nie stoi ono na przeszkodzie temu, by ograniczenie kumulacji postępowań i sankcji o charakterze karnym w przypadku stanowiącego oszustwo zatajenia lub niezłożenia deklaracji w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT) przewidziane w przepisach krajowych względem najpoważniejszych przypadków wynikało wyłącznie z utrwalonego orzecznictwa interpretującego w sposób zawężający przepisy ustawowe określające przesłanki stosowania tej kumulacji, pod warunkiem że w chwili popełnienia przestępstwa można racjonalnie przewidzieć, że może ono podlegać kumulacji postępowań i sankcji o charakterze karnym, ale
- stoi ono na przeszkodzie przepisom krajowym, które nie zapewniają, w przypadku kumulacji kary pieniężnej i kary pozbawienia wolności, jasnych i precyzyjnych reguł, w razie potrzeby w wykładni dokonanej przez sądy krajowe, aby całość wymierzonych kar nie przewyższała wagi stwierdzonego przestępstwa.