(2021/C 53/38)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Armenia, P.-J. Loewenthal, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
W wyroku w sprawie C-503/17, Komisja/Zjednoczone Królestwo, EU:C:2018:831, Trybunał uznał, że nie cofnąwszy uprawnienia do stosowania banderolowanego paliwa do celów tankowania prywatnej rekreacyjnej jednostki pływającej, Zjednoczone Królestwo uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie dyrektywy Rady, 2 95/60/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie banderolowania olejów napędowych i nafty. Ponieważ Zjednoczone Królestwo nie podjęło działań koniecznych do wykonania tego wyroku, Komisja postanowiła wnieść sprawę do Trybunału.
W skardze Komisja proponuje, na podstawie art. 260 TFUE w związku z art. 127 i 131 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, aby Trybunał nałożył na Zjednoczone Królestwo karę w wysokości 268 878,50 EUR dziennie od dnia wydania wyroku w niniejszym postępowaniu do dnia, w którym Zjednoczone Królestwo wykona wyrok w sprawie C-503/17, oraz ryczałt w wysokości 35 873,20 EUR pomnożonego przez liczbę dni od daty wydania wyroku w sprawie C-503/17 do dnia, w którym Zjednoczone Królestwo wykona ten wyrok lub do dnia wydania wyroku w niniejszym postępowaniu, którakolwiek z tych dat okaże się wcześniejsza, przy czym minimalna wysokość ryczałtu to 8 901 000 EUR.