Język postępowania: angielski(2020/C 45/27)
(Dz.U.UE C z dnia 10 lutego 2020 r.)
Strony
Wnoszące odwołanie: HSBC Holdings plc, HSBC Bank plc, HSBC France (przedstawiciele: K. Bacon QC, D. Bailey, Barristers, M. Simpson, Solicitor, C. Angeli, avocate, M. Giner, advocate)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy: Sąd naruszył prawo w odniesieniu do skutków naruszenia przez Komisję istotnych wymogów proceduralnych, a mianowicie prawa HSBC do przestrzegania zasad domniemania niewinności, dobrej administracji i prawa do obrony.
Zarzut drugi: Sąd naruszył prawo poprzez błędne zastosowanie art. 101 ust. 1 TFUE przy charakteryzowaniu celu manipulacji z dnia 19 marca 2007 r. lub poprzez przeinaczenie odnośnych dowodów.
Zarzut trzeci: Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że obie rozmowy stanowiły naruszenie art. 101 ust. 1 TFUE ze względu na cel. W szczególności Sąd błędnie stwierdził, że można było uwzględnić prokonkurencyjny charakter tych rozmów na podstawie art. 101 ust. 1 TFUE jedynie w kontekście ograniczeń akcesoryjnych względem operacji głównej lub oceny na podstawie art. 101 ust. 3 TFUE.
Zarzut czwarty: wnioski Sądu dotyczące dwóch rozmów w dniach 12 i 16 lutego 2007 r. w oczywisty sposób przeinaczają dowody przedstawione w postępowaniu przed Sądem.
Zarzut piąty: wniosek Sądu, że stwierdzone przez niego w wyroku jednolite i ciągłe naruszenie miało jeden cel, jest obarczony dwoma naruszeniami prawa: (i) oczywistym przeinaczeniem okoliczności faktycznych i dowodów w odniesieniu do rozmowy z dnia 27 marca 2007 r.; oraz (ii) naruszeniem prawa w związku z wnioskiem, że dwie rozmowy na temat uśrednionych cen zmierzały do osiągnięcia jednego celu wskazanego przez Sąd.
Zarzut szósty: Sąd naruszył prawo, gdy stwierdził, że HSBC uczestniczyła w jednolitym i ciągłym naruszeniu obejmującym zachowania, których nie uznano w decyzji za zachowania HSBC o znamionach naruszenia.