P8_TA(2019)0112Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie politycznych wyzwań i strategii na rzecz walki z rakiem u kobiet i z chorobami współistniejącymi (2018/2782(RSP))
(2020/C 449/12)
(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2020 r.)
Parlament Europejski,
AA. mając na uwadze, że w niektórych branżach kobiety stanowią większość siły roboczej i często są bardziej zagrożone zachorowaniem na raka związanego z miejscem pracy z powodu narażenia na działanie materiałów rakotwórczych;
1. z zadowoleniem przyjmuje postępy we wczesnym wykrywaniu, które zwiększyły wskaźnik przeżywalności wśród pacjentów chorych na raka piersi, i zwraca uwagę, że wszystkie państwa członkowskie powinny dążyć do poprawy leczenia innych rodzajów raka, takich jak rak jajnika lub rak szyjki macicy, oraz chorób współistniejących;
2. zwraca uwagę, że śmiertelnym rakiem najczęściej występującym wśród kobiet w UE jest rak piersi, a następnie rak płuc, rak jelita grubego i rak trzustki, natomiast wśród mężczyzn najczęstszym rakiem jest nadal rak prostaty i rak płuc;
3. zachęca Komisję i państwa członkowskie, by nadal priorytetowo traktowały w polityce zdrowotnej walkę z rakiem przez opracowanie i wdrożenie kompleksowej strategii unijnej oraz opartej na danych naukowych i opłacalnej polityki walki z rakiem i chorobami współistniejącymi; podkreśla, że polityka taka uwzględniałaby szczególne potrzeby kobiet i mężczyzn dzięki gromadzeniu dokładnych i kompleksowych danych na temat zachorowalności na raka i przeżywalności z podziałem według kryterium płci, by zapewnić skierowanie konkretnych działań do pacjentów chorych na raka, a jednocześnie prowadzić badania naukowe, inicjować profilaktykę poszczególnych rodzajów raka oraz zapewniać dostęp do dokładnych informacji, badań przesiewowych, diagnozowania, monitorowania, leczenia i wsparcia po zakończeniu terapii w celu zagwarantowania opieki medycznej;
4. podkreśla, że chociaż odpowiedzialność za organizację służby zdrowia i za świadczenie usług opieki długoterminowej spoczywa na poszczególnych państwach członkowskich, to współpraca na szczeblu europejskim wraz ze skutecznym wykorzystaniem funduszy UE może przyczynić się do opracowania skutecznej strategii UE w zakresie walki z rakiem; i chorobami współistniejącymi dzięki wspieraniu i uzupełnianiu działań podejmowanych na szczeblu regionalnym i krajowym, a także dzięki pomaganiu państwom członkowskim w stawianiu czoła wspólnym wyzwaniom zachęca zatem Komisję, by służyła jako platforma wymiany najlepszych praktyk między państwami członkowskimi w odniesieniu do modeli opieki nad chorymi na raka i norm dotyczących programów walki z rakiem, dostosowanych do indywidualnych okoliczności i możliwości finansowych, w celu stworzenia synergii w podejmowaniu wspólnych wyzwań;
5. wzywa Komisję do większych starań o poprawę koordynacji w całej UE w dziedzinie badań nad rakiem u kobiet, która jest bardzo rozdrobniona i zróżnicowana w całej UE; wzywa Komisję, by lepiej wykorzystała innowacyjne partnerstwo na rzecz walki z rakiem w celu osiągnięcia lepszej koordynacji, zwłaszcza w odniesieniu do raka jajników;
6. zachęca Komisję i państwa członkowskie do przeprowadzenia kampanii uświadamiających na temat nowotworów uwarunkowanych płcią, które w nieproporcjonalny sposób dotykają kobiety, oraz na temat sposobów zapobiegania nowotworom, oraz do zapewnienia informacji na temat profilaktycznego znaczenia dających się zmodyfikować czynników związanych ze stylem życia w profilaktyce, takich jak zmiana diety, spożywanie alkoholu i ćwiczenia fizyczne; podkreśla, że należy również zachęcać kobiety do udziału w programach badań przesiewowych w kierunku raka piersi lub raka szyjki macicy;
7. zachęca państwa członkowskie do zapewnienia programów i kampanii dotyczących edukacji zdrowotnej i kompetencji zdrowotnych, by poprawić pozycję kobiet i dziewcząt oraz dać im narzędzia służące samoopiece w całym obszarze zdrowia, jako uzupełnienie publicznych, kompleksowych i bezpłatnych usług zdrowotnych;
8. zachęca państwa członkowskie do współpracy w zakresie profilaktyki raka przez pełne wdrożenie Europejskiego kodeksu walki z rakiem 15 ;
9. wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia zdecydowanych działań mających zminimalizować narażenie kobiet i mężczyzn na substancje rakotwórcze, substancje działające szkodliwie na rozrodczość i substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego;
10. podkreśla szczególną sytuację mężczyzn, w szczególności mężczyzn transpłciowych, dotkniętych rakiem piersi lub macicy; zachęca państwa członkowskie do zapewnienia usług w zakresie zdrowia psychicznego dostosowanych do potrzeb osób cierpiących z powodu stresu, z jakim te osoby mogą się borykać; podkreśla znaczenie informowania personelu medycznego i paramedycznego o tego typu sytuacjach za pośrednictwem odpowiednich szkoleń;
11. ponownie podkreśla potrzebę rozpowszechniania konkretnych i dokładnych materiałów oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do prowadzenia kampanii informacyjnych dostosowanych do różnych rodzajów raka i różnych grup pacjentów, niezależnie od tego, czy są to kobiety, czy mężczyźni, z uwzględnieniem wszystkich istotnych czynników, takich jak historia chorób w rodzinie, wiek, status społeczno-gospodarczy czy miejsce zamieszkania;
12. zauważa, że jedna trzecia ludności nadal nie ma dostępu do wysokiej jakości zgłaszania nowotworów, głównie w regionach o najmniejszych zasobach i najgorszym poziomie służby opieki zdrowotnej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wzmożenia wysiłków na rzecz opracowania rejestrów nowotworów;
13. powtarza, że gromadzenie danych dotyczących badań przesiewowych w kierunku raka powinno być powiązane z Europejskim Ankietowym Badaniem Zdrowia Eurostatu (EHIS) i krajowymi badaniami ankietowymi dotyczącymi zdrowia w celu uzyskania dokładniejszych informacji na temat uczestnictwa w badaniach przesiewowych w spontanicznych i zorganizowanych warunkach oraz ich częstotliwości;
14. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o zainicjowanie kampanii informacyjnych i uświadamiających w szkołach średnich na temat wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) w celu zwiększania wiedzy dziewcząt i młodych kobiet o zakażeniu tym wirusem;
15. zachęca państwa członkowskie do wspierania tworzenia nowoczesnych ośrodków, w których wykwalifikowani technicy opieki pośredniej, psychologowie i inni odpowiedni pracownicy medyczni będą oferować pacjentom onkologicznym specjalistyczną pomoc psychologiczną, by zaspokoić szczególne potrzeby pacjentów chorych na raka w trakcie leczenia przez zapewnienie różnych form wsparcia psychologicznego; zauważa, że stały rozwój technologiczny w dziedzinie medycyny powoduje, że personel medyczny musi stale zdobywać wiedzę niezbędną do wczesnego wykrywania i wysokiej jakości leczenia;
16. zachęca państwa członkowskie do wzmocnienia rozwoju opieki środowiskowej w celu uwzględnienia szerokiego zakresu usług potrzebnych osobom, u których wyleczono raka, oraz osobom, które cierpią na choroby przewlekłe; podkreśla, że należy rozwijać opiekę środowiskową w sposób uwzględniający kwestię płci, aby zaspokoić szczególne potrzeby kobiet, u których wyleczono raka, w momencie powrotu do kształcenia i szkolenia, zatrudnienia i życia rodzinnego, z uwzględnieniem ich potrzeb psychospołecznych;
17. z zadowoleniem przyjmuje wsparcie Komisji dla rozwoju europejskiego systemu zapewniania jakości usług w zakresie leczenia raka piersi; stwierdza, że system ten powinien zapewniać wytyczne dotyczące rehabilitacji, opieki nad osobami, u których wyleczono raka, i opieki paliatywnej, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb kobiet chorych na raka i osób, u których wyleczono raka, znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji;
18. zachęca państwa członkowskie do poprawy dostępu do podejmowanych w odpowiednim czasie badań przesiewowych przez skuteczniejsze finansowanie i zwiększenie zasobów oraz do zainicjowania kampanii uświadamiających zachęcających wszystkie zagrożone grupy do korzystania z wczesnych badań lekarskich;
19. wzywa państwa członkowskie do wykorzystania funduszy UE, takich jak m.in. między innymi europejskie fundusze strukturalne i Fundusz Spójności oraz instrumenty Europejskiego Banku Inwestycyjnego, w celu stworzenia ośrodków badań przesiewowych, profilaktyki i leczenia o gwarantowanej jakości, łatwo dostępnych dla wszystkich pacjentów;
20. zachęca państwa członkowskie, by przy wsparciu Komisji i przy wykorzystaniu różnych możliwości finansowania zapewnianych przez UE finansowały usługi zapewniające wsparcie rodzinom, w których jeden z członków jest pacjentem chorym na raka, w tym doradztwa rodzinnego i doradztwa w zakresie płodności dla pacjentów chorych na raka i ich rodzin;
21. wzywa Komisję do podjęcia działań w celu pełnego wparcia strategii WHO na rzecz eliminacji raka szyjki macicy;
22. wzywa Komisję i państwa członkowskie do pełnego wdrożenia istniejących ram prawnych, w szczególności w dziedzinie nadzoru, obserwacji i kontroli stosowania wyrobów medycznych wysokiego ryzyka i ich wpływu na zdrowie kobiet; wzywa również do dalszego rozwijania środków gwarantujących bezpieczeństwo implantów piersi; uważa, że pilnie potrzebna jest dogłębna ocena ryzyka związanego z takimi implantami, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków raka, a zwłaszcza chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek (ALCL) u kobiet;
23. wzywa do powołania komisji śledczej w celu zbadania wpływu implantów silikonowych na zdrowie kobiet, a w szczególności ewentualnego związku z różnymi postaciami raka i chorobami współistniejącymi;
24. domaga się poświęcenia większej uwagi i zasobów na wczesne wykrywanie i podstawowe badania raka jajnika;
25. wzywa Komisję, aby nadała priorytetowe znaczenie działaniom mającym na celu zlikwidowanie przepaści między Europą Środkową i Wschodnią a średnią europejską w zakresie zachorowalności na raka jajników i raka szyjki macicy oraz spowodowanej nimi umieralności, likwidując nierówności strukturalne między państwami przez organizowanie skutecznych i opłacalnych usług w zakresie badań przesiewowych w kierunku raka;
26. zachęca państwa członkowskie do skupienia się również na poprawie jakości życia kobiet i mężczyzn, którzy są pacjentami chorymi na raka i choroby współistniejące, a których nie można wyleczyć, na przykład przez wspieranie ruchu hospicyjnego;
27. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący dyrektywy w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym pracowników i opiekunów; podkreśla, że powinna ona obejmować szczególne środki mające zmniejszać ryzyko zachorowania na nowotwory wśród kobiet pracujących na nocną zmianę; w związku z tym podkreśla znaczenie prawa jednostki do urlopu i żądania elastycznych warunków pracy, które mogą pomóc podejmować szczególne wyzwania stające przed pracującymi rodzicami lub opiekunami zajmującymi się krewnymi chorymi na raka i choroby współistniejące;
28. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom państw członkowskich.
