[Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - Dyrektywa 2008/115/WE - Artykuł 11 - Zakaz wjazdu - Obywatel państwa trzeciego, wobec którego orzeczono taki zakaz, lecz który nigdy nie opuścił danego państwa członkowskiego - Uregulowanie krajowe przewidujące karę pozbawienia wolności za przebywanie tego obywatela w tym państwie członkowskim, gdy jest świadomy wydanego wobec niego zakazu wjazdu]Język postępowania: niderlandzki
(2020/C 390/06)
(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2020 r.)
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej
JZ
Sentencja
Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, a w szczególności jej art. 11, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które przewiduje, że karę pozbawienia wolności można orzec wobec nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego, względem którego zostało ukończone postępowanie w sprawie powrotu określone w tej dyrektywie, mimo że zainteresowany nie opuścił rzeczywiście terytorium państw członkowskich, jeżeli zarzucane zachowanie jest definiowane jako nielegalny pobyt ze świadomością zakazu wjazdu orzeczonego w szczególności z powodu uprzedniej karalności zainteresowanego lub zagrożenia, jakie stanowi on dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa narodowego, pod warunkiem że zarzucane zachowanie nie jest definiowane poprzez odniesienie do naruszenia tego zakazu wjazdu oraz że uregulowanie to jest wystarczająco dostępne, precyzyjne i przewidywalne w zakresie jego stosowania, tak aby uniknąć wszelkiego ryzyka arbitralności. Dokonanie stosownych ustaleń należy do sądu odsyłającego.
