Wniosek o wydanie przez Trybunał EFTA opinii doradczej złożony przez Norges Hoyesterett w dniu 30 czerwca 2020 r. w ramach postępowania karnego przeciwko N (Sprawa E-8/20).

Wniosek o wydanie przez Trybunał EFTA opinii doradczej złożony przez Norges Høyesterett w dniu 30 czerwca 2020 r. w ramach postępowania karnego przeciwko N

(Sprawa E-8/20)

(2020/C 374/08)

(Dz.U.UE C z dnia 5 listopada 2020 r.)

W dniu 2 lipca 2020 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek z dnia 30 czerwca 2020 r., w którym Norges Høyesterett (Sąd Najwyższy Norwegii) zwraca się o wydanie opinii doradczej w ramach postępowania karnego przeciwko N w odniesieniu do następujących kwestii:

Pytania dotyczące stanu prawnego przed dniem 1 czerwca 2012 r.

Pytanie 1: Czy termin "świadczenia w razie choroby" zastosowany w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 1408/71 należy interpretować jako obejmujący świadczenia takie jak zasiłek chorobowy (arbeidsavklaringspenger)?

Pytanie 2: Czy art. 22 rozporządzenia nr 1408/71 lub ewentualnie art. 19 należy interpretować w ten sposób, że prawo do otrzymywania świadczeń pieniężnych przysługuje tylko zamieszkującym (bosetting) w państwie EOG innym niż państwo właściwe, czy też uwzględnia się również krótsze pobyty (opphold), takie jak w przedmiotowej sprawie?

Pytanie 3: Jeśli uwzględnia się krótsze pobyty (takie jak w przedmiotowej sprawie), to czy art. 22 rozporządzenia nr 1408/71, a także jego odniesienie do zgody wydawanej przez instytucję właściwą, lub ewentualnie art. 19, należy interpretować w ten sposób, że państwo właściwe może uzależnić przyznanie danej osobie prawa do pobierania zasiłku chorobowego od uzyskania przez nią poprzedzonej wnioskiem zgody na pobyt (oppholde seg) w innym państwie EOG?

Pytanie 4: Jeśli należy rozumieć, że rozporządzenie nr 1408/71 nie uprawnia do pobierania zasiłku chorobowego podczas pobytu w innym państwie EOG bądź pobierania go bez zgody instytucji właściwej na podstawie przepisów krajowych, czy należy również ustalić, czy przepisy krajowe wchodzą w zakres innych przepisów EOG?

Pytanie 5: Czy art. 28 lub 36 Porozumienia EOG ma zastosowanie w sytuacji, gdy obywatel państwa EOG krótko przebywa w innym państwie EOG w celach wypoczynkowych?

Pytanie 6: W przypadku odpowiedzi twierdzącej: czy ograniczeniem swobody przemieszczania się na podstawie art. 28 lub art. 36 Porozumienia EOG jest ustanowienie przez prawo krajowe następujących warunków:

- (i) że świadczenie można przyznać jedynie na ograniczony okres, który - zgodnie z okólnikami administracyjnymi - nie może zazwyczaj przekraczać czterech tygodni rocznie; oraz

- (ii) że pobyt za granicą nie może uniemożliwiać wykonywania określonych obowiązków wynikających z prowadzenia działalności ani utrudniać działań następczych i kontroli ze strony instytucji właściwej; oraz

- (iii) że osoba zainteresowana musi wystąpić do instytucji właściwej o zgodę i uzyskać ją (przy czym powiadomienie należy złożyć za pomocą specjalnego formularza)?

Pytanie 7: Jeżeli warunek określony w ppkt (i) stanowi ograniczenie, czy można uzasadnić go ogólnym zabezpieczeniem przesłanek leżących u podstaw warunku (ii), tzn. zapewnienia wykonania określonych obowiązków wynikających z prowadzenia działalności, a także działań następczych i kontroli?

Pytanie 8: Jeżeli nie można uzasadnić warunku (i), a warunki (ii) oraz (iii) stanowią ograniczenia, czy można uzasadnić je na podstawie tych samych przesłanek?

Pytanie 9: Jeżeli można uzasadnić warunki (ii) i (iii), czy jest zgodne z art. 28 i 36 Porozumienia EOG, aby osoba, która nie wystąpiła o zgodę na pobieranie zasiłku chorobowego w innym państwie EOG i nie uzyskała go i która dostarcza instytucji właściwej nieprawdziwych informacji o miejscu pobytu (oppholdsbest), została zobowiązana do zwrotu świadczeń, nabytych w sposób niezgodny z prawem krajowym?

Pytanie 10: W przypadku odpowiedzi twierdzącej: czy jest zgodne z art. 28 i 36 Porozumienia EOG, aby wobec osoby tej zastosowano sankcje karne za dostarczenie nieprawdziwych informacji, a tym samym wprowadzenie w błąd instytucji właściwej, dokonującej nienależnych płatności?

Pytanie 11: W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie 5.: czy art. 4 lub 6 dyrektywy 2004/38 ma zastosowanie w sytuacji, gdy obywatel państwa EOG krótko przebywa w innym państwie EOG w celach wypoczynkowych? O tyle, o ile zastosowanie ma art. 6, czy nakłada on obowiązki na państwo macierzyste? Jeżeli zastosowanie ma art. 4 lub 6 i można się nań powoływać wobec państwa macierzystego, zadaje się te same pytania, co pytania 6-10, o ile jest to właściwe.

Pytania dotyczące stanu prawnego po dniu 1 czerwca 2012 r.

Pytanie 12: Czy termin "świadczenia w razie choroby" zastosowany w art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 883/2004 należy interpretować jako obejmujący świadczenia takie jak zasiłek chorobowy?

Pytanie 13: Czy termin "pobyt" zastosowany w art. 21 ust. 1 rozporządzenia nr 883/2004, w art. 1 lit. k) definiowany jako "pobyt czasowy", należy interpretować jako obejmujący każdy pobyt krótkoterminowy (w tym pobyty takie, jak w przedmiotowej sprawie) w innym państwie EOG, niebędącym miejscem zamieszkania?

Pytanie 14: W przypadku odpowiedzi twierdzącej: czy art. 21 rozporządzenia nr 883/2004 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje on jedynie sytuacje, w których diagnozę wydano podczas pobytu w innym państwie EOG, czy również sytuacje, w których - jak w przedmiotowej sprawie - diagnoza została uznana przez instytucję właściwą przed wyjazdem?

Pytanie 15: Jeżeli art. 21 ma zastosowanie w sytuacji takiej jak w przedmiotowej sprawie: czy przepis ten, w tym warunek "zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem", należy interpretować w ten sposób, że państwo właściwe EOG może utrzymać następujące warunki:

- (i) że świadczenie można przyznać jedynie na ograniczony okres, który - zgodnie z okólnikami administracyjnymi - nie może zazwyczaj przekraczać czterech tygodni rocznie; oraz

- (ii) że pobyt za granicą nie może uniemożliwiać wykonywania określonych obowiązków wynikających z prowadzenia działalności ani utrudniać działań następczych i kontroli ze strony instytucji właściwej; oraz

- (iii) że osoba zainteresowana musi wystąpić do instytucji właściwej o zgodę i uzyskać ją (przy czym powiadomienie należy złożyć za pomocą specjalnego formularza)?

Pytanie 16: Jeżeli art. 21 wyklucza warunek (i), lecz nie warunki (ii) i (iii), czy wchodzą one w zakres stosowania innych przepisów EOG (zob. pytanie 4. i nast.)?

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.374.45
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Wniosek o wydanie przez Trybunał EFTA opinii doradczej złożony przez Norges Hoyesterett w dniu 30 czerwca 2020 r. w ramach postępowania karnego przeciwko N (Sprawa E-8/20).
• Data aktu: 05/11/2020
• Data ogłoszenia: 05/11/2020