Język postępowania: niemiecki(2019/C 72/08)
(Dz.U.UE C z dnia 25 lutego 2019 r.)
Sąd odsyłający
Amtsgericht Nürnberg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Geld-für-Flug GmbH
Strona pozwana: Ryanair DAC
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 1 należy interpretować w ten sposób, że postanowienie zawarte w ogólnych warunkach umów komercyjnego przewoźnika lotniczego, które nie było negocjowane indywidualnie, zgodnie z którym do umowy zawartej w drodze elektronicznej z podróżnym będącym konsumentem znajduje zastosowanie prawo państwa członkowskiego, w którym przewoźnik lotniczy ma swoją siedzibę, a nie jest ono tożsame z prawem stałego miejscu pobytu podróżnego będącego konsumentem uważa się za nieuczciwe w zakresie, w jakim wprowadza konsumenta w błąd w ten sposób, że nie informuje go o tym, iż zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/ 2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) 2 wybór innego prawa jest możliwy tylko w sposób ograniczony i nie może zostać wybrane każde dowolne prawo, lecz tylko takie wskazane w art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Rzym I.
