(2018/C 080/03)(Dz.U.UE C z dnia 2 marca 2018 r.)
Pismem z dnia 15 stycznia 2018 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Polskę o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Competition Directorate-General
State Aid Greffe
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks: + 32 22961242
Stateaidgreffe@ec.europa.eu
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom polskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
PROCEDURA
W dniu 8 grudnia 2016 r. Polska zgłosiła pomoc państwa w formie zryczałtowanego podatku od wartości sprzedanej produkcji w przemyśle stoczniowym. Zdaniem polskich władz pomoc wynosi 161,59 mln PLN (około 40 mln EUR), co stanowi równowartość szacowanych dochodów podatkowych, z których zrezygnowano ze względu na nałożony podatek.
OPIS ŚRODKÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE
Zgłoszony środek daje przedsiębiorstwom stoczniowym w Polsce możliwość wyboru między (i) zryczałtowanym podatkiem w wysokości 1 % od wartości sprzedanej produkcji oraz (ii) ogólnie obowiązującymi podatkami dochodowymi, tzn. podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT, 19 % dochodu podlegającego opodatkowaniu) lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych, (PIT, 18 % i 32 % dochodu podlegającego opodatkowaniu w przypadku osób fizycznych lub 19 % w przypadku przedsiębiorców).
Zryczałtowana stawka podatku ma zastosowanie do przychodów ze sprzedaży z (i) budowy nowego, kompletnego i zdatnego do żeglugi statku albo (ii) przebudowy statku, której całkowita wartość wynosi co najmniej 5 mln EUR lub której celem jest zmiana przeznaczenia statku lub jego napędu. Dochody z innych działalności przedsiębiorstwa stoczniowego (o ile takie są) powinny podlegać standardowej stawce CIT lub PIT.
OCENA POMOCY
Ponieważ środek, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna formalne postępowanie wyjaśniające, pochodzi z zasobów państwowych (ze względu na rezygnację z dochodów podatkowych) i można go przypisać państwu, zapewnia on beneficjentom selektywną korzyść gospodarczą, zakłóca konkurencję lub grozi jej zakłóceniem i wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi, Komisja wstępnie uznaje, że stanowi on pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.
W odniesieniu do zgodności Komisja uważa, że pomoc nie wydaje się wchodzić w zakres obowiązujących wytycznych ani wyłączenia grupowego. W przeszłości pomoc dla sektora stoczniowego była objęta szczególnymi przepisami unijnymi zawartymi w Zasadach ramowych dotyczących pomocy państwa dla przemysłu stoczniowego. Niemniej jednak zasady te wygasły w dniu 30 czerwca 2014 r. Z tego względu Komisja musi ocenić zgodność pomocy bezpośrednio na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE w oparciu o ogólne zasady oceny, takie jak cele leżące we wspólnym interesie, adekwatność, potrzeba interwencji państwa, proporcjonalność, efekt zachęty, wpływ na konkurencję i wymianę handlową. Na obecnym etapie Komisja ma wątpliwości, czy pomoc jest zgodna z tymi zasadami.
W szczególności pomoc nie wydaje się dotyczyć żadnego jasno sprecyzowanego celu leżącego we wspólnym interesie UE; nie wydaje się ona właściwa, aby zapewnić trwałą konkurencyjność stoczni; nie wydaje się ona konieczna, ponieważ stocznie prywatne są w stanie konkurować bez pomocy państwa; nie wydaje się być ograniczona do niezbędnego minimum i mieć należycie uzasadnionego efektu zachęty. Wydaje się ponadto, że pomoc mogłaby zaszkodzić konkurencji i wymianie handlowej między państwami członkowskimi w zakresie, w jakim jej negatywne skutki przeważą nad wszelkimi pozytywnymi skutkami.
Z powodów określonych powyżej Komisja ma wątpliwości dotyczące zgodności pomocy z rynkiem wewnętrznym; podjęła w związku z tym decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego.
Zgodnie z art. 16 rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 1 wszelka niezgodna z prawem pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
PISMO
|
WERSJA UPUBLICZNIONA |
|
Niniejszy dokument został udostępniony wyłącznie w celach informacyjnych. |
Szanowny Panie Ministrze,
Komisja pragnie poinformować Polskę, że po dokładnym zapoznaniu się z informacjami dotyczącymi wskazanego powyżej środka, przedłożonymi przez polskie władze, podjęła decyzję o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej "TFUE").
1 Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 9.
2 Dz. U. z 2016 r., poz. 1206.
3 Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy "przedsiębiorca okrętowy" oznacza a) osobę fizyczną, osobę prawną i spółkę komandytowo-akcyjną, mającą odpowiednio miejsce zamieszkania albo siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) wspólnika spółki cywilnej, spółki jawnej i spółki komandytowej, mającego siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub c) przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584 z późn. zm.) - prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność polegającą na budowie statku lub przebudowie statku. Wynika z tego, że w zakres przedsiębiorców okrętowych będących beneficjentami wchodzą również osoby fizyczne objęte podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT), prowadzące działalność polegającą na budowie statku lub przebudowie statku.
4 Zob. sprawa C-399/08 P, Komisja przeciwko Deutsche Post, EU:C:2010:481, pkt 38 i przytoczone tam orzecznictwo.
5 Zob. sprawa C-399/08 P, Komisja przeciwko Deutsche Post, EU:C:2010:481, pkt 39 i przytoczone tam orzecznictwo.
6 Zob. sprawy połączone C-106/09 P i C-107/09 P, Komisja Europejska przeciwko Rządowi Gibraltaru i Zjednoczonemu Królestwu, EU:C:2011:732, pkt 72 i przytoczone tam orzecznictwo.
7 Zob. sprawa C-169/08, Presidente del Consiglio dei Ministri, EU:C:2009:709, pkt 58.
8 Sprawa Adria-Wien Pipeline, C-143/99, ECLI:EU:C:2001:598, pkt 38.
9 Zob. sprawa Włochy przeciwko Komisji, C-66/02, ECLI:EU:C:2005:768, pkt 78; sprawa Cassa di Risparmio di Firenze i inni, C-222/ 04, ECLI:EU:C:2006:8, pkt 132; sprawa Ministerio de Defensa i Navantia, C-522/13, ECLI:EU:C:2014:2262, pkt 21-31.
10 Sprawy połączone Air Liquide Industries Belgium, C-393/04 oraz C-41/05, ECLI:EU:C:2006:403, pkt 30, a także sprawa Banco Exterior de España, C-387/92, ECLI:EU:C:1994:100, pkt 14.
11 Zob. na przykład sprawa Komisja przeciwko Niderlandom (NOx), C-279/08 P, [2011] Zb.Orz. I-7671; sprawa Adria-Wien Pipeline, C-143/99, [2001] ECR I-8365; sprawy połączone Paint Graphos i inni, od C-78/08 do C-80/08, [2011] Zb.Orz. I-7611; sprawa GIL Insurance, C-308/01, [2004] ECR I-4777.
12 Sprawy połączone C-106/09 P i C-107/09 P, Komisja Europejska i Hiszpania przeciwko Rządowi Gibraltaru i Zjednoczonemu Królestwu, EU:C:2011:732, pkt 92.
13 Sprawy połączone Komisja/World Duty Free Group, C-20/15 P i C-21/15 P, EU:C:2016:981, pkt 54.
14 Zob. np. sprawy połączone od C-78/08 do C-80/08, Paint Graphos i in., ECLI:EU:C:2011:550, pkt 69.
15 Zob. np. sprawy połączone Komisja Europejska przeciwko World Duty Free Group SA i in., C-20/15 P i C-21/15 P, ECLI:EU: C:2016:981, pkt 58.
16 Zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Phillip Morris Holland/Komisja, 730/79, EU:C:1980:209, pkt 11.
17 Dziennik Urzędowy UE C 364 z 14.12.2011, s. 9.
18 Sprawa Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji C-156/98, [2000] ECR s. I-6857, pkt 30.