(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Urzędnik krajowy oddelegowany do EUPM w Bośni i Hercegowinie - Decyzja o przeniesieniu - Uprawnienie szefa EUPM do podjęcia decyzji o przeniesieniu oddelegowanego urzędnika krajowego - Obowiązek uzasadnienia - Nadużycie władzy - Oczywisty błąd w ocenie - Mobbing)Język postępowania: angielski
(2018/C 182/22)
(Dz.U.UE C z dnia 28 maja 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: H (przedstawiciel: M. Velardo, avocat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i F. Naert, pełnomocnicy)
Przedmiot
W pierwszej kolejności żądanie oparte na art. 263 TFUE i mające na celu stwierdzenie nieważności, po pierwsze, decyzji z dnia 7 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa personelu Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie, na mocy której skarżąca została przeniesiona na stanowisko Criminal Justice Adviser - Prosecutor przy biurze regionalnym w Banja Luce (Bośnia i Hercegowina), a po drugie, decyzji z dnia 30 kwietnia 2010 r., podpisanej przez szefa EUMP, o którym mowa w art. 6 decyzji Rady 2009/906/WPZiB z dnia 8 grudnia 2009 r. w sprawie EUPM w Bośni i Hercegowinie (Dz.U. 2009, L 322, s. 22), utrzymującej w mocy decyzję z dnia 7 kwietnia 2010 r., a w drugiej kolejności - żądanie oparte na art. 268 TFUE i mające na celu uzyskanie naprawienia szkody, jaką skarżąca miała ponieść.
Sentencja
