(2017/C 32/06)(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2017 r.)
W art. 60 i 61 każdego z trzech wymienionych rozporządzeń określono odnośne prawa do odwołania się od decyzji tych urzędów. W art. 58 i 59 każdego ze wspomnianych rozporządzeń przewidziano utworzenie wspólnej Komisji Odwoławczej dla wszystkich trzech urzędów. Komisja ta jest odpowiedzialna za rozpatrywanie odwołań od określonych indywidualnych decyzji wspomnianych urzędów. Od jej decyzji przysługuje z kolei odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W skład wspólnej Komisji Odwoławczej wchodzi sześciu członków i sześciu zastępców (dwóch członków i dwóch zastępców przypadających na każdy urząd i przez niego wyznaczonych), będących osobami cieszącymi się dużym uznaniem, posiadające udokumentowaną odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe, w tym doświadczenie z zakresu nadzoru, na wystarczająco wysokim poziomie w dziedzinie bankowości, ubezpieczeń, pracowniczych programów emerytalnych, rynków papierów wartościowych lub innych usług finansowych. W skład tej komisji nie mogą wchodzić obecni pracownicy właściwych organów lub innych instytucji krajowych lub unijnych zaangażowanych w działalność wspomnianych urzędów.
Komisja Odwoławcza musi dysponować odpowiednio rozległą fachową wiedzą prawniczą umożliwiającą wydawanie specjalistycznych porad prawnych dotyczących legalności wykonywania przez urzędy przysługujących im uprawnień. Członkowie Komisji Odwoławczej podejmują decyzje w sposób niezależny. Nie są oni związani żadnymi instrukcjami.
Komisja Odwoławcza wyznacza swojego przewodniczącego.
Kadencja członków Komisji Odwoławczej trwa pięć lat. Kadencja ta może zostać odnowiona jednokrotnie.
1 Opublikowane w Dz.U. L 331 z 15.12.2010.
2 Państwami członkowskimi Unii Europejskiej są: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy i Zjednoczone Królestwo.
3 Angielski, bułgarski, chorwacki, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, grecki, hiszpański, irlandzki, litewski, łotewski, maltański, niderlandzki, niemiecki, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski, włoski.
4 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.