(2017/C 180/07)(Dz.U.UE C z dnia 8 czerwca 2017 r.)
Na podstawie art. 9 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 1 w Notach wyjaśniających do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej 2 wprowadza się następujące zmiany:
Na s. 106 nota wyjaśniająca do pozycji "2309 Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt" otrzymuje brzmienie:
"2309 Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt
Zob. uwaga 1 do niniejszego działu.
Zawartość produktów mlecznych, zawartość skrobi i zawartość produktów degradacji skrobi (syrop glukozowy, maltodekstryna i syrop z maltodekstryny, włącznie z glukozą) obliczane są w produkcie takim, jakim go dostarczono.
Jeżeli chodzi o produkty mleczne, zob. uwaga dodatkowa 4 do niniejszego działu.
Odnośnie do skrobi i produktów jej degradacji zastosowanie ma, co następuje:
- Do oznaczenia zawartości skrobi należy stosować metodę polarymetryczną (zwaną również zmodyfikowaną metodą Ewersa), ustanowioną w załączniku III, część L do rozporządzenia Komisji (WE) nr 152/2009 (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
W sytuacji gdy metoda polarymetryczna nie ma zastosowania, np. z uwagi na obecność znacznej ilości materiałów takich, jak te wymienione poniżej, należy stosować enzymatyczną metodę analityczną w celu oznaczenia zawartości skrobi, ustanowioną w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 121/2008 (Dz.U. L 37 z 12.2.2008, s. 3).
Wiadomo, że wymienione poniżej specyficzne materiały powodują zakłócenia przy stosowaniu metody polarymetrycznej:
a) produkty z buraków (cukrowych), takie jak wysłodki buraczane (z buraków cukrowych), melasa z buraków (cukrowych), wysłodki buraczane melasowane (z buraków cukrowych), wywar melasowy (z buraków cukrowych), cukier (z buraków cukrowych);
b) pulpa cytrusowa;
c) nasiona lnu; makuch lniany; śruta poekstrakcyjna lniana;
d) nasiona rzepaku; makuch rzepakowy; śruta poekstrakcyjna rzepakowa; łuski nasion rzepaku;
e) nasiona słonecznika; śruta poekstrakcyjna słonecznikowa; śruta poekstrakcyjna słonecznikowa z częściowo obłuszczonych nasion słonecznika;
f) makuch z kopry; śruta poekstrakcyjna z kopry;
g) pulpa ziemniaczana;
h) drożdże odwodnione;
i) produkty bogate w inulinę (np. chipsy i mączka z topinamburu);
j) skwarki,
k) produkty sojowe.
W sytuacji gdy nie jest oczywiste, czy w preparacie obecna jest skrobia, można zastosować jakościową metodę mikroskopową lub jakościowy test barwnikowy przy użyciu roztworu jodu, w celu zweryfikowania obecności skrobi.
- W celu ilościowego ustalenia zawartości skrobi i produktów jej degradacji (glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, objętych podpozycjami 1702 30 50, 1702 30 90, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55) należy zastosować metodę ustanowioną w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 118/2010 (Dz.U. L 37 z 9.2.2010, s. 21).
- Do celów podpozycji 2309 10 11 do 2309 10 90 i 2309 90 31 do 2309 90 96, produktów zawierających mniej niż 5 % masy skrobi (oznaczonej przy użyciu metody polarymetrycznej ustanowionej w załączniku III, część L do rozporządzenia (WE) nr 152/2009 lub metody enzymatycznej ustanowionej w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 121/2008) nie należy uznawać za »zawierające skrobię«. Produktów zawierających mniej niż 5 % masy skrobi i produktów jej degradacji (oznaczonych przy użyciu metody określonej w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 118/2010) nie należy uznawać za »zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny«.
- Do oznaczania glukozy można stosować wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC) (rozporządzenie Komisji (WE) nr 904/2008 (Dz.U. L 249 z 18.9.2008, s. 9)).".
