Język postępowania: niemiecki(2016/C 251/19)
(Dz.U.UE C z dnia 11 lipca 2016 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Kühne + Nagel International AG, Kühne + Nagel Management AG, Kühne + Nagel Ltd, Kühne + Nagel Ltd, Kühne + Nagel Ltd (przedstawiciele: U. Denzel, C. von Köckritz i C. Klöppner, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie występują do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszące odwołanie podnoszą pięć zarzutów na poparcie swojego odwołania.
Po pierwsze, Sąd niesłusznie wyszedł z zasady, że zachowania odnośnie do NES i AMS były sprzeczne z art. 101 TFUE. Tymczasem, art. 101 TFUE nie podlega zastosowaniu względem takich działań, ponieważ nie mogły one mieć wpływu na handel miedzy państwami członkowskimi.
Po drugie, obliczenie kwoty grzywny nałożonej na wnoszące odwołanie jest błędne. Za niezgodne z prawem konkurencji zostały stwierdzone niektóre zachowania odnośnie do pewnych opłat ("wynagrodzenia" lub "dodatkowych opłatach"). Sąd zatem powinien był na tej podstawie ustalić kwotę grzywny wyłącznie na podstawie obrotu uzyskanego dzięki tym opłatom. Tymczasem, Sąd nie uwzględnił faktu, że Komisja włączając inne obroty (w szczególności stawki przewozowe) przy okazji ustalania wysokości grzywny naruszyła pkt 13 wytycznych w sprawie ustalania wysokości grzywien. Sąd, poprzez zastosowanie tej metody w sposób dorozumiany, po dokonaniu kontroli w ramach przysługującego jemu prawa do nieograniczonego orzekania sam dopuścił się błędu w ocenie w ramach tej kontroli.
Po trzecie, Sąd naruszył zasadę równego traktowania. K+N nie pracowała - w odróżnieniu innych spedytorów - według modelu konsolidacyjnego, lecz występowała z punktu widzenia gospodarczego w ponad 90 % transakcji w charakterze klasycznego pośrednika. Z powodu tych istotnych różnic odnośnie do modelu działania Sąd powinien był dokonać rozróżnienia i traktować w identyczny sposób odmiennych sytuacji faktycznych. Sąd w szczególności powinien był stwierdzić nieważność dokonanego przez Komisje obliczenia grzywny nałożyć na wnoszące odwołanie wyłącznie grzywnę opartą na obrotach uzyskanych za pośrednictwem przedmiotowych "wynagrodzeń" lub "dodatkowych opłat".
Po czwarte, grzywna nałożona przez Sąd jest całkowicie nieproporcjonalna. Grzywna utrzymana w mocy przez Sąd jest oczywiście nadmierna i nie może być uzasadniona względami służącymi celowi odstraszenia.
Po piąte, Sąd nie uwzględnił wyłączenia przewidzianego względem transportu lotniczego a więc niesłusznie wyszedł założenia co do stosowania art. 101 TFUE w odniesieniu do NES i AMS
