Strategiczne cele UE na 16. sesji konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Bangkoku (Tajlandia) od 3 do 14 marca 2013 r. (2012/2838(RSP)).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lutego 2013 r. w sprawie strategicznych celów UE na 16. sesję konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Bangkoku (Tajlandia) od 3 do 14 marca 2013 r. (2012/2838(RSP))

(2016/C 024/04)

(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając zbliżającą się 16. sesję konferencji stron (CoP16) Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Bangkoku (Tajlandia) od 3 do 14 marca 2013 r.,

- uwzględniając pytania do Rady i Komisji dotyczące strategicznych celów UE na 16. sesję konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Bangkoku (Tajlandia) od 3 do 14 marca 2013 r. (O-000201/2012 - B7-0109/2013 i O-000202/2012 - B7-0110/2013),

- uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że konwencja CITES, którą podpisało 177 stron, w tym 27 państw członkowskich Unii Europejskiej, jest najszerszym istniejącym w skali świata porozumieniem w sprawie ochrony dzikiej przyrody, którego celem jest zapobieganie nadmiernej eksploatacji dzikich zwierząt i roślin w wyniku handlu międzynarodowego;

B. mając na uwadze, że celem konwencji CITES jest zagwarantowanie, by międzynarodowy handel dzikimi zwierzętami i roślinami nie zagrażał przetrwaniu gatunków w stanie dzikim;

C. mając na uwadze, że należy przedkładać trwały dobrobyt nad krótkoterminowe interesy gospodarcze;

D. mając na uwadze, że eksploatacja dzikich gatunków, nielegalny handel dzikimi zwierzętami i roślinami, niszczenie siedlisk, zmiany klimatu oraz zużywanie zasobów naturalnych przez człowieka to główne przyczyny ubożenia różnorodności biologicznej;

E. mając na uwadze, że wytyczanie obszarów leśnych wolnych od ingerencji człowieka oraz obszarów pozbawionych dróg to oszczędne rozwiązania służące ochronie różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych;

F. mając na uwadze, że w załączniku 4 do rezolucji konferencji stron konwencji CITES nr 9.24 (Rev. CoP15) wymieniono środki ostrożnościowe, jakie należy uwzględnić lub zastosować, zmieniając załączniki do konwencji;

G. mając na uwadze, że decyzje podejmowane przez organy konwencji CITES powinny opierać się na przesłankach naukowych;

H. mając na uwadze, że gatunki objęte konwencją CITES są wymienione w załącznikach w zależności od stanu ich zachowania oraz stopnia, w jakim są one przedmiotem handlu międzynarodowego, przy czym załącznik I obejmuje gatunki zagrożone wyginięciem, w przypadku których obrót handlowy jest zakazany, natomiast załącznik II zawiera gatunki, w przypadku których handel musi podlegać kontroli, by uniknąć wykorzystywania uniemożliwiającego ich przetrwanie;

I. mając na uwadze, że gatunki wyliczone w załączniku I do konwencji CITES są objęte wzmożoną ochroną, a jakikolwiek obrót handlowy nimi jest zakazany; mając na uwadze, że jakiekolwiek zezwolenie na sprzedaż skonfiskowanych egzemplarzy lub produktów (np. kości słoniowej, kości tygrysich czy rogu nosorożca) zaszkodziłoby osiągnięciu celu konwencji CITES;

J. mając na uwadze, że w procesie przeglądu okresowego wykazano, iż konwencja CITES przyniosła pozytywne rezultaty w odniesieniu do niektórych gatunków figurujących w załączniku I, które można teraz przenieść do załącznika II;

K. mając na uwadze, że cel 12. z Aichi, zapisany w strategicznym planie na rzecz różnorodności biologicznej na lata 2011-2020 na mocy Konwencji o różnorodności biologicznej, zakłada, że do 2020 r. powstrzymane zostanie wymieranie gatunków, o których wiadomo, że są zagrożone, a stan ich zachowania zostanie poprawiony i utrzymany, zwłaszcza w przypadku gatunków o najpoważniejszym spadku liczebności;

L. mając na uwadze, że cel 6. z Aichi, zapisany w strategicznym planie na rzecz różnorodności biologicznej na lata 2011-2020 na mocy Konwencji o różnorodności biologicznej, zakłada, że do 2020 r. wszystkie zasoby ryb i bezkręgowców oraz roślin wodnych będą zarządzane i pozyskiwane z sposób zgodny z zasadami trwałego rozwoju i z obowiązującymi przepisami, przy zastosowaniu podejścia ekosystemowego, aby zapobiec przełowieniu, wprowadzić plany i środki odtwarzania populacji wszystkich gatunków wyniszczonych, aby rybołówstwo nie miało znacznego negatywnego wpływu na gatunki zagrożone i ekosystemy podatne na zagrożenia oraz by jego wpływ na zasoby, gatunki i ekosystemy mieścił się w bezpiecznych granicach ekologicznych;

M. mając na uwadze, że przejrzystość procesów decyzyjnych w międzynarodowych instytucjach ochrony środowiska stanowi kluczowy element ich skutecznego funkcjonowania; mając na uwadze, że w dokumencie podsumowującym konferencję Rio+20, zatytułowanym "Przyszłość, jakiej chcemy", ponownie zauważono, że "aby osiągnąć nasze cele w zakresie trwałego rozwoju, potrzebujemy skutecznych, przejrzystych, odpowiedzialnych i demokratycznych instytucji na wszystkich szczeblach"; mając też na uwadze, że wspieranie przejrzystości należy również do strategicznej wizji konwencji CITES na lata 2008-2013 zapisanej w rezolucji konferencji stron konwencji CITES nr 14.2;

N. mając na uwadze, że obecny regulamin konwencji CITES stanowi, iż głosowania tajnego "zasadniczo nie należy stosować" w przypadkach innych niż wybór urzędników na wyższe stanowiska oraz wybór krajów goszczących konferencje; mając na uwadze, że pomimo tej zasady na ostatniej konferencji stron przeprowadzono wiele głosowań tajnych; mając na uwadze, że głosowania tajne są regularnie stosowane w przypadkach kontrowersyjnych i poważnych, np. związanych z gatunkami morskimi lub z handlem kością słoniową;

O. mając na uwadze, że żarłacze śledziowe są w wysokim stopniu narażone na przełowienie;

P. mając na uwadze, że rekiny głowomłoty są gatunkiem zagrożonym na całym świecie z powodu międzynarodowego handlu płetwami rekinów oraz z powodu przyłowów, które doprowadziły do najpoważniejszego w historii spadku liczebności tego gatunku;

Q. mając na uwadze, że znaczny wzrost liczby nielegalnych polowań na słonie ma obecnie negatywny wpływ na populacje słoni we wszystkich czterech podregionach Afryki oraz budzi poważne i rosnące zaniepokojenie; mając na uwadze, że w latach 2009-2011 przechwycono też bezprecedensowo duże ilości nielegalnie pozyskanej kości słoniowej;

R. mając na uwadze, że niezgodne z zasadami trwałego rozwoju i nieetyczne polowania prowadzone dla zdobycia trofeów spowodowały bardzo poważny spadek liczebności zagrożonych gatunków wymienionych w załącznikach I i II do konwencji CITES; mając na uwadze, że polowania prowadzone dla zdobycia trofeów poważnie zagrażają realizacji celu konwencji CITES;

S. mając na uwadze, że brak skutecznego egzekwowania oznacza, iż gatunki zagrożone wymienione w załącznikach I i II do konwencji CITES są nadal zabijane dla zysku;

T. mając na uwadze, że ok. 80 % populacji nosorożca w Afryce zamieszkuje Republikę Południowej Afryki; mając na uwadze, że gwałtownie nasilają się nielegalne polowania na te zwierzęta w krajach ich występowania;

U. mając na uwadze, że tygrysy i inne wielkie koty azjatyckie wymienione w załączniku I nadal w znacznym stopniu są przedmiotem nielegalnego handlu, jednak organy konwencji CITES nie otrzymują sprawozdań dotyczących środków egzekwowania, a szczególnie zgodności z decyzją CITES nr 14.69, którą UE poparła w 2007 r., a której celem jest stopniowa likwidacja hodowli tygrysów oraz zagwarantowanie, by tygrysy nie były hodowane z myślą o handlu (w tym o handlu krajowym) ich częściami ciała i produktami pochodnymi;

V. mając na uwadze, że zmiana klimatu poważnie zagraża niedźwiedziom polarnym (Ursus maritimus); mając na uwadze, że poważne zagrożenie stanowią również polowania oraz handel częściami ciała niedźwiedzi polarnych;

W. mając na uwadze, że Unia Europejska jest dużym rynkiem przywozu gadów jako zwierząt domowych, w tym gatunków wymienionych w konwencji CITES;

X. mając na uwadze, że liczne gatunki żółwi są masowo eksploatowane na potrzeby rynków żywności i międzynarodowego handlu zwierzętami domowymi;

Y. mając na uwadze, że intensyfikacja połowów, którą napędza międzynarodowy handel płetwami skrzelowymi płaszczek, doprowadziła do poważnego spadku liczebności populacji gatunków z rodzaju manta (Manta spp.) i innych gatunków płaszczek;

Z. mając na uwadze, że międzynarodowe instrumenty w zakresie rybołówstwa oraz konwencja CITES powinny zmierzać do tego samego celu, jakim jest zagwarantowanie długoterminowej ochrony zasobów rybnych na pełnym morzu, w tym przy uwzględnieniu wpływu przyłowów na gatunki niebędące celem połowu;

AA. mając na uwadze, że konwencja CITES zawiera obecnie niejasne postanowienia dotyczące sprowadzania z morza, a szczególnie państwa sprowadzania, gdy gatunki są poławiane na pełnym morzu;

AB. mając na uwadze, że grupa robocza CITES ds. sprowadzania z morza zaproponowała rozwiązanie zapewniające poszanowanie jurysdykcji państwa bandery, które byłoby odpowiedzialne za wydawanie dokumentów CITES, z pewnymi niewielkimi wyjątkami w odniesieniu do czarterowanych statków rybackich;

AC. mając na uwadze, że prawidłowe funkcjonowanie konwencji CITES będzie prawdopodobnie wymagało od stron znacznego zwiększenia poziomu finansowania w najbliższych latach;

AD. mając na uwadze, że Unia Europejska nie wnosi bezpośredniego wkładu finansowego w funkcjonowanie konwencji CITES; mając na uwadze, że Unia Europejska jest jednak jednym z głównych darczyńców ze względu na przyznawaną pomoc na rzecz rozwoju;

1. wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie do stosowania zasady ostrożności jako podstawy wszystkich podejmowanych przez nie decyzji w sprawie dokumentów roboczych oraz propozycji ujęcia danych gatunków w jednym z załączników, w szczególności przy uwzględnieniu zasady "użytkownik płaci", podejścia ekosystemowego i tradycyjnych zasad ochrony przyrody;

2. apeluje, by Unia Europejska i państwa członkowskie zajęły wspólne stanowisko oraz poprawiły tempo i efektywność swoich wewnętrznych procedur decyzyjnych, aby mogły szybko porozumieć się w sprawie wewnętrznego stanowiska UE w sprawie CITES CoP16 oraz w pełni wykorzystać atut, jakim jest fakt, że UE liczy 27 stron konwencji CITER, by ukierunkować decyzje CoP16 zgodnie z zasadą ostrożności;

3. apeluje do Unii Europejskiej o odegranie pierwszoplanowej roli w ochronie zagrożonych gatunków przez aktywny udział w negocjacjach dotyczących konwencji CITES i przez wspieranie usuwania luk prawnych pogarszających sytuację; z ubolewaniem przyjmuje doniesienia, zgodnie z którymi obywatele państw członkowskich i Unii Europejskiej są wykorzystywani jako pośrednicy w transferze rogu nosorożca do Wietnamu lub innych krajów, gdzie ma on wysoką wartość handlową, co w rezultacie napędza popyt i dalsze kłusownictwo;

4. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich, by zarówno przed rozpoczęciem konferencji, jak i w jej trakcie zwracały się do krajów trzecich w celu stworzenia sojuszów;

5. zachęca strony konwencji CITES do rozważenia dalszych możliwości zacieśnienia współpracy oraz poprawy koordynacji i synergii między konwencjami dotyczącymi różnorodności biologicznej na wszystkich stosownych szczeblach;

Przejrzystość procesu podejmowania decyzji

6. jest zdecydowanie przeciwny upowszechnianiu się tajnych głosowań w organach konwencji CITES, gdyż jej regulamin stanowi, iż tajne głosowania należy stosować tylko w wyjątkowych okolicznościach; w tym kontekście popiera odnośny wniosek złożony przez Danię w imieniu państw członkowskich UE;

7. z zadowoleniem przyjmuje wniosek złożony przez Danię w imieniu państw członkowskich UE, by do rezolucji konferencji stron nr 11.1 (Rev. CoP15) włączono nowy ustęp, dotyczący konfliktu interesów;

Finansowanie

8. apeluje do Komisji o zapewnienie ciągłości finansowania w formie pomocy na rzecz rozwoju z myślą o osiągnięciu celów konwencji CITES; w tym kontekście odnosi się szczególnie do realizowanego obecnie programu MIKE (monitorowanie nielegalnego zabijania słoni), w który Unia Europejska mogłaby się ponownie zaangażować po przeprowadzeniu niezależnego przeglądu i oceny skuteczności programu;

9. zachęca Komisję i państwa członkowskie UE, aby rozważyły możliwości udzielenia długoterminowego wsparcia finansowego na rzecz konwencji CITES poprzez Europejski Funduszu Rozwoju;

10. popiera wniosek, by organy konwencji CITES zwróciły się do Funduszu na rzecz Globalnego Środowiska (GEF), by posłużył za mechanizm finansowania konwencji CITES, a także by w swojej szóstej strategii na rzecz różnorodności biologicznej zapisał element dotyczący ochrony gatunków ¹ ;

Sprowadzanie z morza

11. z zadowoleniem przyjmuje dyskusje oraz postępy poczynione w grupie roboczej CITES ds. sprowadzania z morza; popiera dokument nr 32 przygotowany na CoP16, mający na celu poprawę egzekwowania postanowień konwencji CITES w przypadku objętych nią gatunków morskich poławianych na morzach poza jurysdykcją jakiegokolwiek państwa, i apeluje do stron, by na CoP16 zakończyły prace nad tym zagadnieniem;

Rekiny

12. z zadowoleniem przyjmuje wniosek złożony przez Brazylię, Komory, Chorwację, Egipt i Danię występującą w imieniu państw członkowskich Unii Europejskiej, by umieścić żarłacza śledziowego (Lamna nasus) w załączniku II; apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie tego wniosku;

13. z zadowoleniem przyjmuje wniosek złożony przez Brazylię, Kolumbię, Kostarykę, Ekwador, Honduras, Meksyk i Danię występującą w imieniu Unii Europejskiej, by umieścić trzy gatunki rekina głowomłota (Sphyrna spp.) w załączniku II; apeluje do Komisji i państw członkowskich o poparcie tego wniosku;

14. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie włączenia żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) do załącznika II do konwencji CITES, o co wnoszą Brazylia, Kolumbia i Stany Zjednoczone;

Kość słoniowa i rogi nosorożców

15. z zadowoleniem przyjmuje wycofanie przez Tanzanię wniosku o obniżenie poziomu ochrony populacji słonia afrykańskiego (Loxodonta africana) zamieszkującego ten kraj przez przeniesienie go z załącznika I do załącznika II, a także o jednorazową sprzedaż tanzańskich zasobów kości słoniowej;

16. apeluje, by Unia Europejska i państwa członkowskie odrzuciły wszelkie wnioski w sprawie obniżenia stopnia ochrony słonia afrykańskiego lub w sprawie handlu ciosami tego gatunku do momentu, gdy możliwe będzie dokonanie oceny wpływu jednorazowej sprzedaży przeprowadzonej w listopadzie 2008 r. przed Botswanę, Namibię, Republikę Południowej Afryki i Zimbabwe i gdy zostanie ustalone, że ta jednorazowa sprzedaż nie miała negatywnych skutków dla populacji słoni w danych krajach i krajach z nimi sąsiadujących;

17. świadomy obecnej krytycznej sytuacji pod względem nielegalnych polowań na słonie, zachęca strony konwencji CITES, by rozpatrując mechanizm podejmowania decyzji w odniesieniu do przyszłego handlu kością słoniową - po zakończeniu dziewięcioletniego okresu przerwy liczonego od jednorazowej sprzedaży przeprowadzonej w listopadzie 2008 r. przez Botswanę, Namibię, Republikę Południowej Afryki i Zimbabwe - przyjęły podejście ostrożnościowe i by w swoich decyzjach uwzględniały potencjalny wpływ na zachowanie stanu słoni i wdrażanie planu działań na rzecz słoni afrykańskich; w związku z tym wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie do poparcia propozycji zmiany decyzji nr 14.77 w sprawie mechanizmu podejmowania decyzji w odniesieniu do przyszłego handlu kością słoniową, którą to propozycję przedstawiły Benin, Burkina Faso, Kenia, Liberia, Nigeria, Republika Środkowoafrykańska, Togo i Wybrzeże Kości Słoniowej;

18. zachęca strony konwencji CITES do poparcia przyjęcia rezolucji dotyczącej planu działań na rzecz słoni afrykańskich, złożonej przez Nigerię i Rwandę, oraz wdrożenia tego planu, gdyż jest to najwydajniejszy sposób osiągnięcia postępu w zakresie ochrony słoni w całej Afryce;

19. wzywa Unię Europejską, państwa członkowskie i wszystkie strony konwencji CITES do poparcia wniosku Kenii w sprawie tymczasowego zerowego kontyngentu eksportu rogów nosorożców z Republiki Południowej Afryki i Suazi, wzywa także strony konwencji CITES do analizy środków obniżania popytu na rogi nosorożców;

20. wzywa strony do obniżenia rocznych krajowych kontyngentów eksportowych w przypadku prowadzonych dla zdobycia trofeów polowań na gatunki zagrożone wymienione w załącznikach I i II do konwencji CITES;

21. wzywa wszystkie państwa-strony, w których używa się rogu nosorożca, w szczególności Wietnam, aby w trybie pilnym przyjęły środki zmierzające do powstrzymania nielegalnego importu rogu nosorożca i nakładały surowe kary na osoby łamiące prawo, a także by przyjęły środki edukacyjne mające informować konsumentów o wpływie ich konsumpcji na populacje dzikich nosorożców; wzywa Komisję i państwa członkowskie do poruszenia tych kwestii w negocjacjach handlowych z odpowiednimi stronami;

Wielkie koty

22. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich, aby wezwały do zawieszenia handlu ze stronami, które nie przestrzegają decyzji CITES nr 14.69 w sprawie tygrysów, oraz stronami, które sprzyjają hodowli tygrysów prowadzonej z myślą o handlu ich częściami ciała i produktami pochodnymi;

23. apeluje do stron konwencji CITES o położenie kresu polowaniom prowadzonym dla zdobycia trofeów, które są niezgodne z zasadami trwałego rozwoju i nieetyczne, a ponadto spowodowały poważny spadek liczebności populacji lwa afrykańskiego;

24. ubolewa, że nie zgłoszono żadnego wniosku w sprawie przeniesienia lwa (Panthera leo) z załącznika II do załącznika I konwencji CITES;

Gady

25. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie szeregu propozycji dotyczących umieszczenia niektórych gatunków żółwi wodnych i lądowych z Ameryki Północnej i Azji w załączniku II do konwencji CITES, a także przeniesienia siedmiu gatunków do załącznika I;

26. w kwestii propozycji alternatywnych dotyczących trzech gatunków słodkowodnych żółwi pudełkowych (Cuora galbinifrons, Mauremys annamensis i Geoemyda japonica) apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie bardziej rygorystycznych propozycji krajów, w których gatunki te występują (Wietnamu i Japonii), zgodnie z zaleceniami ekspertów ze spotkania studyjnego CITES w Singapurze;

27. wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie, by poparły umieszczenie zielonych gekonów nowozelandzkich z rodzaju Naultinus (Naultinus spp.) oraz grzechotnika z Mangshan (Protobothrops mangshanensis) w załączniku II do konwencji CITES, zgodnie z propozycjami jedynych krajów, w których gatunki te występują, czyli odpowiednio Nowej Zelandii i Chin;

28. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie przedstawionego przez Szwajcarię projektu decyzji dotyczącej handlu wężami i zarządzania ich ochroną;

Inne gatunki

29. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie złożonego przez Etiopię, Kenię i Ugandę projektu decyzji dotyczącego analizy legalnego i nielegalnego handlu gepardami;

30. z zadowoleniem przyjmuje prace podejmowane przez Międzynarodową Komisję Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) dzięki impulsowi danemu przez konferencję CITES CoP15 w 2010 r.;

31. ubolewa, że nie zgłoszono żadnego wniosku w sprawie umieszczenia tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) w załączniku I do konwencji CITES;

32. ubolewa, że nie wysunięto żadnego wniosku w sprawie umieszczenia w załączniku II do konwencji CITES koralowców z rodzaju Corallium spp. i Paracorallium spp.;

33. apeluje do Unii Europejskiej i państw członkowskich o poparcie następujących wniosków:

- o włączenie gatunków z rodzaju manta (Manta spp.) do załącznika II do konwencji CITES (złożony przez Brazylię, Kolumbię i Ekwador); w sprawie włączenia do załącznika II innych gatunków płaszczek (zgłoszony przez Kolumbię i Ekwador);

- o przeniesienie niedźwiedzia polarnego (Ursus maritimus) z załącznika II do załącznika I do konwencji CITES (zgłoszony przez USA i poparty przez Federację Rosyjską);

- o przeniesienie manata afrykańskiego (Trichesurus senegalensis) z załącznika II do załącznika I (złożony przez Benin, Senegal i Sierra Leone);

- o przeniesienie piły słodkowodnej (Pristis microdon) z załącznika II do załącznika I (złożony przez Australię);

- o umieszczenie niektórych gatunków drzewa różanego (Dalbergia spp.) i hebanu (Diospyros spp.) w załączniku II do konwencji CITES (złożony przez Madagaskar, Belize, Tajlandię i Wietnam);

- o umieszczenie niektórych gatunków, które są przedmiotem handlu międzynarodowego jako rośliny ozdobne (Adenia firingalavensis, Adenia subsessifolia, Cyphostemma laza, Operculicarya decaryi, Senna meridionalis, Uncarina stellulifera oraz Uncarina grandidieri), w załączniku II do konwencji CITES (złożony przez Madagaskar, jedyny kraj występowania tych gatunków);

34. wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie do sprzeciwienia się następującym wnioskom:

- o zmianę oświadczenia w sprawie wizji strategicznej konwencji CITES, wymagającą, aby strony konwencji CITES przyczyniały się do innych celów uzgodnionych na arenie światowej, zamiast obecnego celu, jakim jest "przyczynianie się do znacznego ograniczenia zaniku różnorodności biologicznej";

- o zbycie lub sprzedaż okazów gatunków z załącznika I, II i III skonfiskowanych jako będące przedmiotem nielegalnego handlu (złożony przez Indonezję);

- o przeniesienie trzech gatunków krokodyla (Crocodylus acutus, Crocodylus porosus i Crocodylus siamensis) z załącznika I do załącznika II do konwencji CITES (złożony przez Kolumbię i Tajlandię);

- o przeniesienie preriokura dwuczubego z Attwater (Tympanuchus cupido attwateri) z załącznika I do załącznika II, zgodnie z postulatem komitetu ds. zwierząt, ponieważ wprawdzie ostatnie przechwycenie nielegalnego transportu miało miejsce w 1998 r., jednak populacja tego podgatunku w naturze spadła w 2012 r. o 58 % i liczy obecnie tylko 46 ptaków żyjących w stanie dzikim;

- o skreślenie kura siwego (Gallus sonnerati) i kuropatnika (Ithaginis cruentus) z załącznika II, zgodnie z postulatem komitetu ds. zwierząt, gdyż liczebność dzikich populacji obu tych gatunków stopniowo spada, obserwuje się znaczny międzynarodowy handel kurem siwym na rynku zwierząt domowych, niektóre podgatunki kuropatnika występują w bardzo ograniczonej liczbie na niewielkim terytorium, a skreśleniu kuropatnika sprzeciwiają się Chiny, gdzie gatunek ten występuje;

- o skreślenie dzięcioła cesarskiego (Campephilus imperialis) z załącznika I, gdyż gatunek ten uważa się co prawda za "prawdopodobnie wymarły", jednak nadal regularnie pojawiają się niepotwierdzone doniesienia o jego zaobserwowaniu;

- o skreślenie żab gęborodnych (Rheobatrachus silus i Rheobatrachus vitellinus) z załącznika II do konwencji CITES (złożony przez Australię), gdyż gatunki te być może jeszcze nie wyginęły, a obecnie prowadzone są badania terenowe w celu odnalezienia zachowanych populacji;

o

o o

35. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, stronom konwencji CITES oraz sekretariatowi konwencji CITES.

1 http://www.cites.org/eng/cop/16/doc/E-CoP16-08-04.pdf

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.24.19
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Strategiczne cele UE na 16. sesji konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Bangkoku (Tajlandia) od 3 do 14 marca 2013 r. (2012/2838(RSP)).
• Data aktu: 06/02/2013
• Data ogłoszenia: 22/01/2016