Sprawozdanie z wdrażania ram regulacyjnych dotyczących łączności elektronicznej (2013/2080(INI)).

Łączność elektroniczna

P7_TA(2013)0454

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2013 r. w sprawie sprawozdania z wdrażania ram regulacyjnych dotyczących łączności elektronicznej (2013/2080(INI))

(2016/C 208/16)

(Dz.U.UE C z dnia 10 czerwca 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając dyrektywę 2009/140/WE (dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa),

- uwzględniając dyrektywę 2009/136/WE (dyrektywa o prawach obywateli),

- uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1211/2009 (rozporządzenie ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC)),

- uwzględniając dyrektywę 2002/21/WE (dyrektywa ramowa),

- uwzględniając dyrektywę 2002/20/WE (dyrektywa o zezwoleniach),

- uwzględniając dyrektywę 2002/19/WE (dyrektywa o dostępie),

- uwzględniając dyrektywę 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej),

- uwzględniając dyrektywę 2002/58/WE (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej),

- uwzględniając rozporządzenie (EU) nr 531/2012 (rozporządzenie w sprawie roamingu wersja przekształcona),

- uwzględniając zalecenie 2010/572/UE (zalecenie w sprawie regulowanego dostępu do sieci dostępu nowej generacji),

- uwzględniając zalecenie 2007/879/WE (zalecenie w sprawie właściwych rynków),

- uwzględniając zalecenie 2009/396/WE (w sprawie stawek za zakańczanie połączeń),

- uwzględniając wytyczne Komisji COM 2002/C 165/03 (wytyczne w sprawie znaczącej pozycji rynkowej),

- uwzględniając zalecenie 2008/850/WE (w sprawie procedur przewidzianych w art. 7 dyrektywy ramowej),

- uwzględniając decyzję nr 243/2012/UE w sprawie ustanowienia wieloletniego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego,

- uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 października 2011 r. ustanawiającego instrument "Łącząc Europę" (COM(2011)0665),

- uwzględniając wniosek z dnia 7 lutego 2013 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków mających na celu zapewnienie wspólnego wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci i informacji (COM(2013) 0048),

- uwzględniając ostatnie opracowania Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) w sprawie neutralności sieci,

- uwzględniając wniosek z dnia 26 marca 2013 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów wdrażania szybkich sieci łączności elektronicznej (COM(2013)0147),

- uwzględniając art.48 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0313/2013),

A. mając na uwadze, że ramy regulacyjne dotyczące łączności elektronicznej po raz ostatni zostały zmienione w 2009 r. na podstawie wniosków przedstawionych w 2007 r., po latach przygotowań;

B. mając na uwadze, że termin transpozycji poprawek z 2009 r. przez państwa członkowskie minął w dniu 25 maja 2011 r., a ostatnie państwo członkowskie zakończyło ją w styczniu 2013 r.;

C. mając na uwadze, że każdy z krajowych organów regulacyjnych (NRA) dysponuje pewnym marginesem swobody interpretacyjnej w zakresie wdrażania ram, dlatego ocena skuteczności tych ram może również uwzględniać warunki, w jakich są one wdrażane w państwach członkowskich;

D. mając na uwadze, że różnice w egzekwowaniu i wdrażaniu ram regulacyjnych doprowadziły do podwyższenia kosztów dla operatorów działających w więcej niż jednym państwie, utrudniając tym samym inwestycje oraz rozwój jednolitego rynku usług telekomunikacyjnych;

E. mając na uwadze, że Komisja nie skorzystała z możliwości przyjęcia decyzji określającej rynki międzynarodowe, o której mowa w art. 15 ust. 4 dyrektywy ramowej;

F. mając na uwadze, że ogólnoeuropejscy użytkownicy biznesowi nie zostali uznani za oddzielny segment rynku, co spowodowało brak ujednoliconych ofert sprzedaży hurtowej, niepotrzebne koszty i fragmentaryzację rynku wewnętrznego;

G. mając na uwadze, że ramy mają na celu promowanie ekosystemu konkurencji, inwestycji i innowacji, prowadzącego do rozwoju wewnętrznego rynku łączności elektronicznej na korzyść konsumentów oraz przedsiębiorstw, głównie europejskich, tego sektora;

H. mając na uwadze, że należy utrzymać spójność ram regulacyjnych;

I. mając na uwadze, że zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa Komisja zobowiązana jest do dokonywania okresowego przeglądu ram w celu dostosowania ich do zmian technologicznych i rynkowych;

J. mając na uwadze, że, zamiast rozwijać ramy regulacyjne, Komisja zaangażowała się w szereg równoległych inicjatyw indywidualnych, których najnowszym przykładem jest jednolity rynek cyfrowy;

K. mając na uwadze, że Komisja zadeklarowała zamiar dokonania przeglądu dyrektywy o prywatności i łączności elektronicznej oraz zalecenia w sprawie właściwych rynków, ale nie innych części ram regulacyjnych;

L. mając na uwadze, że Komisja od 1998 r. nie dokonała aktualizacji obowiązków świadczenia usługi powszechnej pomimo wezwania zawartego w dyrektywie o prawach obywateli z 2009 r.;

M. mając na uwadze, że właściwe, stabilne i spójne ramy są niezbędne dla promowania inwestycji, innowacji i konkurencji, a co za tym idzie lepszej jakości usług;

N. mając na uwadze, że wspólne oddolne podejście oparte na NRA okazało się skuteczne w promowaniu wspólnego orzecznictwa regulacyjnego;

O. mając na uwadze, że podział funkcjonalny, tj. obowiązek spoczywający na pionowo zintegrowanym przedsiębiorstwie operatora do umiejscowienia działalności związanej z hurtowym oferowaniem istotnych produktów dostępu w funkcjonującej niezależnie wewnętrznej jednostce biznesowej, pozostaje środkiem naprawczym stosowanym w ostateczności;

P. mając na uwadze, że skuteczna i zrównoważona konkurencja jest ważnym motorem wydajnych inwestycji w dłuższym okresie;

Q. mając na uwadze, że ramy regulacyjne promują konkurencję w udostępnianiu sieci i usług łączności elektronicznej z korzyścią dla konsumentów;

R. mając na uwadze, że promowanie konkurencji w udostępnianiu sieci i usług łączności elektronicznej jest, obok wspierania inwestycji, kluczowym celem polityki określonym w art. 8 dyrektywy ramowej;

S. podziela zdanie, że pomimo postępów UE czyni zaledwie niewielkie kroki na drodze do realizacji celów agendy cyfrowej w zakresie dostępu do sieci szerokopasmowych w przewidzianych ramach czasowych;

T. mając na uwadze, że mimo stopniowego zwiększania dostępu do internetu szerokopasmowego (54 % europejskich gospodarstw domowych ma dostęp do połączeń o przepustowości większej niż 30 Mb/s), europejscy konsumenci nie spieszą się z wyborem tego typu dostępu (4,2 % gospodarstw domowych); mając na uwadze, że wprowadzanie ultraszybkiego dostępu do internetu (ponad 100 Mb/s) postępuje powoli, a w chwili obecnej taki dostęp obejmuje zaledwie 3,4 % wszystkich stałych połączeń, zaś zapotrzebowanie wśród użytkowników jest niewielkie - tylko ok. 2 % gospodarstw domowych zamawia taką usługę ¹ ;

U. mając na uwadze, że sama przejrzystość zarządzania ruchu w sieciach nie jest gwarantem neutralności internetu;

V. mając na uwadze, że kwestie związane z konkurencją pomiędzy dostawcami usług łączności elektronicznej, i pomiędzy nimi a dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego wymagają uwagi, w szczególności zagrożenia dla otwartego charakteru internetu;

W. mając na uwadze, że przeszkody dla konkurencji są nadal obecne w wielu sieciach; mając na uwadze, że nie udało się zdefiniować i wdrożyć zasady neutralności sieci w celu zapewnienia niedyskryminacji w zakresie usług dla użytkowników końcowych;

X. mając na uwadze, że rozmieszczenie sieci 4G w Europie utrudnił brak dostatecznej koordynacji w przydziale widma radiowego, w szczególności opóźnienia państw członkowskich w realizacji procesu autoryzacji w celu umożliwienia wykorzystania pasma 800 MHz dla usług łączności elektronicznej do dnia 1 stycznia 2013 r., jak ustalono w programie dotyczącym polityki w zakresie widma radiowego (RSPP);

Y. mając na uwadze, że w programie dotyczącym polityki w zakresie widma radiowego wezwano Komisję do zbadania wykorzystania widma o częstotliwości między 400 MHz a 6 GHz i ocenienia, czy dodatkowe widmo może zostać uwolnione i udostępnione dla nowych aplikacji, takich jak na przykład pasmo 700 MHz;

Z. mając na uwadze, że podczas oceny wpływu ram prawnych dotyczących opcji oferowanych użytkownikom i konsumentom należy rozważyć innowacje i rozwój nowych technologii oraz infrastruktur;

AA. mając na uwadze, że ramy powinny zachować neutralny charakter, a te same zasady powinny mieć zastosowanie do równoważnych usług;

1. ubolewa nad opóźnieniem w transponowaniu przez państwa członkowskie zmian ram regulacyjnych z 2009 r. i zwraca uwagę na fragmentaryzację wewnętrznego rynku łączności wynikającą z różnic we wdrażaniu ram regulacyjnych w 28 państwach członkowskich;

2. podkreśla, że chociaż ramy w znaczący sposób zbliżyły się do zamierzonych celów, rynek telekomunikacyjny UE jest nadal rozdrobniony według granic państwowych, co utrudnia przedsiębiorstwom i obywatelom czerpanie pełni korzyści z istnienia jednego rynku;

3. uważa, że jedynie europejski konkurencyjny rynek usług szybkiego internetu szerokopasmowego może stymulować rozwój innowacyjności, wzrost gospodarczy, tworzenie nowych miejsc pracy i może zaoferować konkurencyjne ceny dla użytkowników końcowych;

4. jest zdania, że następny przegląd powinien mieć na celu dalszy rozwój ram, przy jednoczesnym odniesieniu się do słabych punktów i uwzględnieniu postępu rynkowego, społecznego i technologicznego oraz tendencji na przyszłość;

5. uważa, że podczas przeglądu całości ram regulacyjnych należy uwzględnić następujące zagadnienia:

(i) zaległy przegląd obowiązku świadczenia usługi powszechnej, w tym obowiązku zapewnienia dostępu do szerokopasmowego połączenia internetowego za rozsądną cenę, aby uwzględnić pilną potrzebę zmniejszenia przepaści cyfrowej, oraz aby podejmując te działania, zmniejszyć ograniczenia nakładane przez wytyczne dotyczące pomocy państwa;

(ii) kompetencje NRA we wszystkich kwestiach objętych ramami, łącznie z kwestią widma; uprawnienia przyznane NRA w państwach członkowskich oraz, odpowiednio, zakres wymogu niezależności NRA;

(iii) współpracę NRA z krajowymi organami ds. konkurencji;

(iv) obowiązki symetryczne związane z dostępem do sieci (art. 12 dyrektywy ramowej), ponieważ w niektórych państwach członkowskich NRA nie otrzymały uprawnień regulacyjnych;

(v) przepisy dotyczące efektu dźwigni (art. 14 dyrektywy ramowej) i zbiorowej pozycji dominującej (załącznik II do dyrektywy ramowej), ponieważ pomimo zmian z 2009 r. narzędzia te nadal są postrzegane przez NRA jako trudne do wykorzystania;

(vi) proces przeglądu rynku;

(vii) wpływ usług w pełni wymiennych na usługi oferowane przez tradycyjnych dostawców; w niektórych przypadkach mogą być potrzebne wyjaśnienia dotyczące zasięgu neutralności technologicznej ram oraz dychotomii pomiędzy usługami związanymi z systemem społeczeństwa informacyjnego a tymi związanymi z łącznością elektroniczną;

(viii) konieczność zniesienia zbędnych regulacji;

(ix) zniesienie regulacji, pod warunkiem że analiza rynku wykaże, iż ów rynek jest rzeczywiście konkurencyjny, oraz sposobów i środków dalszego monitoringu;

(x) umożliwienie NRA informowania o ich doświadczeniach związanych z obowiązkami i środkami naprawczymi w zakresie niedyskryminacji;

(xi) skuteczność i działanie procedur określonych w art. 7 i 7a ("koregulacja"): zarówno Komisja, jak i BEREC pozytywnie oceniają działanie tych procedur jako umożliwiających odpowiednie ich zbilansowanie, jednak Komisja jest zdania, że w niektórych przypadkach NRA nie dostosowały wszystkich środków regulacyjnych lub przystosowywały je powoli, zaś BEREC ubolewa nad dużą presją czasu;

(xii) sytuacje, w których drugi etap procedury nie zostaje zainicjowany ze względu na wycofanie przez NRA projektu środka lub ze względu na nieprzedstawienie przez NRA propozycji rozwiązania problemu rozpoznanego na danym rynku, w których jedynym rozwiązaniem jest postępowanie o naruszenie przepisów: w obu takich przypadkach powinien istnieć sposób wszczęcia odpowiedniej procedury z art. 7 i 7a;

(xiii) skuteczność i działanie procedury określonej w art. 19: Komisja dwukrotnie korzystała z uprawnień z art. 19 (zalecenie w sprawie sieci dostępu nowej generacji we wrześniu 2010 r. oraz zalecenie w sprawie niedyskryminacji i metod kalkulacji kosztów); w odróżnieniu od art. 7 i 7a, dla procedury opisanej w art. 19 nie określono ram czasowych, dlatego dialog regulacyjny między BEREC i Komisją przebiegał mniej sprawnie, co było powodem skarg ze strony BEREC dotyczących bardzo krótkiego czasu, jakim dysponował na przygotowanie opinii, zaś Komisja ubolewała, że niektóre NRA niechętnie współpracowały w okresie planowania i wdrażania;

(xiv) usługi i operatorzy o zasięgu ogólnoeuropejskim, z uwzględnieniem (niewykorzystanych) postanowień art. 15 ust. 4 dyrektywy ramowej umożliwiających Komisji identyfikację rynków międzynarodowych; większy nacisk należy położyć na konkurencyjne świadczenie usług łączności przedsiębiorstwom UE oraz skuteczne i konsekwentne stosowanie środków naprawczych dla przedsiębiorstw w całej UE;

(xv) identyfikację rynków międzynarodowych jako pierwszy krok przynajmniej w odniesieniu do usług biznesowych; umożliwienie dostawcom informowania BEREC o zamiarze obsługiwania takich rynków oraz sprawowanie nadzoru nad dostawcami obsługującymi takie rynki przez BEREC;

(xvi) BEREC, jego działanie oraz rozszerzenie zakresu uprawnień;

(xvii) wolność dostępu do treści dla wszystkich, zgodnie z art. 1 ust. 3a dyrektywy ramowej oraz neutralność sieci w oparciu o art. 8 ust. 4 lit. g) dyrektywy ramowej;

(xviii) zalecenie w sprawie właściwych rynków;

(xix) uregulowania dotyczące sprzętu, w tym łączenia sprzętu i systemów operacyjnych;

(xx) najnowsze światowe osiągnięcia w zakresie cyberbezpieczeństwa i szpiegostwa internetowego oraz oczekiwania europejskich obywateli w kwestii poszanowania prywatności podczas korzystania z usług łączności elektronicznej i społeczeństwa informacyjnego; oraz

(xxi) fakt, że internet stał się kluczową infrastrukturą do prowadzenia szerokiej gamy działań gospodarczych i społecznych;

6. jest zdania, że istotne cele przeglądu powinny obejmować:

(i) zapewnienie, że usługi wymienne podlegają tym samym zasadom; w tym celu należy wziąć pod uwagę definicję usług łączności elektronicznej zawartą w art. 2 lit. c) dyrektywy ramowej;

(ii) zapewnienie tego, aby konsumenci mogli mieć dostęp do pełnych i zrozumiałych informacji dotyczących szybkości połączenia internetowego, aby umożliwić im porównanie ofert różnych operatorów;

(iii) dalsze promowanie skutecznej i zrównoważonej konkurencji, która jest głównym motorem wydajnych inwestycji w dłuższym okresie;

(iv) zwiększenie konkurencyjności na europejskim rynku usług szybkiego internetu szerokopasmowego;

(v) zagwarantowanie stabilnych i zrównoważonych ram dla inwestycji;

(vi) zapewnienie ujednoliconego, spójnego i skutecznego ich stosowania;

(vii) ułatwienie rozwoju dostawców o zasięgu ogólnoeuropejskim oraz świadczenie transgranicznych usług biznesowych;

(viii) zagwarantowanie, że ramy są odpowiednie dla epoki cyfrowej i zapewniają ekosystem internetowy wspierający całą gospodarkę; oraz

(ix) zwiększanie zaufania użytkowników na wewnętrznym rynku łączności, w tym za pomocą środków dotyczących wdrażania przyszłych ram prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, a także środków dotyczących zwiększania bezpieczeństwa łączności elektronicznej na rynku wewnętrznym;

7. wyraża przekonanie, że nadrzędnym celem ram prawnych nadal powinno być promowanie korzystnego dla konsumentów i użytkowników sektorowego ekosystemu konkurencji i inwestycji oraz zachęcanie do utworzenia prawdziwego wewnętrznego rynku łączności elektronicznej i promowanie światowej konkurencyjności Unii;

8. podkreśla, że ramy regulacyjne muszą pozostać spójne, odpowiednie i skuteczne;

9. jest zdania, że ramy te powinny służyć osiągnięciu celu, jakim jest zapewnienie spójności oraz pewności regulacyjnej dla sprawiedliwej i zrównoważonej konkurencji, w obrębie której podmioty europejskie korzystają ze wszystkich swoich możliwości; uważa, że wszystkie przepisy zaproponowane przez Komisję, takie jak jednolite europejskie zezwolenie, aspekty dotyczące konsumentów czy uzgodnienia techniczne na potrzeby aukcji praw do korzystania z widma, mogłyby odgrywać dużą rolę w tworzeniu jednolitego rynku komunikacji, lecz wymagają oceny w świetle powyższego celu; uważa, że procedurę przeglądu ram, o którą wniesiono w niniejszym dokumencie, należy postrzegać jako krok w kierunku cyfrowej gospodarki unijnej, w związku z czym wymaga ona spójnego i zaplanowanego podejścia;

10. podkreśla, że niedyskryminacja informacji na etapie ich wysyłania, nadawania i odbioru jest niezbędna do pobudzenia innowacji i wyeliminowania barier wejścia;

11. podkreśla, że w zakresie zarządzania połączeniami możliwe są zachowania szkodzące konkurencji i sprzyjające dyskryminacji; wzywa w związku z tym państwa członkowskie do zapobiegania wszelkim naruszeniom neutralności sieci;

12. zwraca uwagę, że przepisy umożliwiające NRA interwencję w celu zapewnienia jakości usługi w przypadku jej szkodliwego z punktu widzenia konkurencji zablokowania lub ograniczenia, wraz z większą przejrzystością umów, to potężne narzędzia gwarantujące konsumentom dostęp do wybranych przez siebie usług i możliwość korzystania z nich;

13. podkreśla, że nadanie priorytetowego znaczenia jakość usługi od początku do końca sieci (ang. end to end quality) wraz z dążeniem do zapewnienia usługi "best effort" (ang. best-effort delivery) mogłyby podważyć zasadę neutralności sieci; wzywa Komisję i organy regulacyjne do monitorowania tych trendów oraz w razie potrzeby do zastosowania instrumentów zapewniających wysoką jakość usługi, określonych w art. 22 dyrektywy w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników; apeluje o rozważenie, w razie konieczności, dodatkowych środków ustawodawczych na szczeblu UE;

14. podkreśla, że aby pobudzać innowacje, zwiększyć wybór konsumentów, obniżyć koszty i poprawić skuteczność rozmieszczania infrastruktury do szybkiej łączności elektronicznej, należy przeanalizować i zaoferować konsumentom zestaw różnych środków i wszystkich dostępnych technologii, aby zapobiec degradacji usługi, blokowania dostępu i spowolnienia ruchu w sieci;

15. podkreśla, że właściwe organy krajowe powinny dążyć do stosowania zasad regulacyjnych, procedur i warunków wykorzystania widma, które nie utrudniają europejskim dostawcom łączności elektronicznej dostarczania sieci i usług w kilku państwach członkowskich lub na terenie całej Unii;

16. wyraża przekonanie, że większa koordynacja widma w połączeniu z zastosowaniem wspólnych zasad prawidłowego korzystania z widma na terenie całej Unii byłaby kluczowym środkiem naprawczym w walce z brakiem przewidywalności w zakresie dostępności widma, zachęcając tym samym do inwestycji i korzyści skali;

17. podkreśla, że płatności motywujące i/lub cofnięcie prawa korzystania w przypadku niestosowania odpowiedniego widma radiowego mogą być ważnymi środkami służącymi uwolnieniu wystarczającego, zharmonizowanego widma radiowego w celu pobudzenia usług internetu szerokopasmowego o wysokiej przepustowości;

18. podkreśla, że ogólnoeuropejskie licytowanie usług bezprzewodowych sieci 4G i 5G z ograniczoną liczbą licencjobiorców, którzy wspólnie obsługują całe terytorium UE, umożliwiłoby świadczenie usług bezprzewodowych o zasięgu ogólnoeuropejskim, podważając fundamenty, na których opiera się roaming;

19. wzywa państwa członkowskie do nadania konsumenckim aspektom łączności elektronicznej o wiele bardziej priorytetowego charakteru; podkreśla, że dobrze funkcjonujące rynki, ze świadomymi i mającymi zaufanie konsumentami, stanowią trzon rynku UE;

20. podkreśla, że w sytuacji, kiedy konsumenci coraz częściej wybierają umowy łączone obejmujące wiele usług, szczególnego znaczenia nabiera ścisłe przestrzeganie wymogów w zakresie informacji przedumownych i aktualizacji istniejących umów;

21. podkreśla znaczenie surowszych wymogów w zakresie informacji przekazywanych konsumentom w związku z ograniczeniami dotyczącymi usługi, subwencjonowaniem urządzeń i zarządzaniem połączeniami; wzywa państwa członkowskie i Komisję do zapewnienia spójnego wdrożenia zakazu reklamy wprowadzającej w błąd;

22. podkreśla, że łączenie treści może stanowić przeszkodę przy zmianie dostawcy usługi oraz zwraca się do Komisji i BEREC o zbadanie związanych z tym ewentualnych aspektów niekorzystnych z punktu widzenia konkurencji;

23. zwraca uwagę na przypadki ograniczania przez operatorów łączliwości telefonów komórkowych posiadanych przez konsumentów (co pozwala na wykorzystanie telefonu komórkowego jako routera lub hotspota), choć umowy zawarte z tymi konsumentami przewidują możliwość nieograniczonego przesyłu danych; wzywa w związku z tym Komisję i BEREC do przyjrzenia się kwestii reklamy wprowadzającej ewentualnie w błąd oraz potrzebie zapewnienia większej przejrzystości w tym zakresie;

24. zwraca uwagę na znaczenie, jakie na dynamicznym rynku ma możliwość zmiany dostawcy usługi i przeniesienia numeru, przejrzystość umowy i udzielanie konsumentom informacji o zmianach umowy; ubolewa z powodu nierealizowania celów w zakresie przenoszenia numerów oraz wzywa Komisję i BEREC do działania;

25. popiera państwa członkowskie, które wdrożyły surowsze wymogi dotyczące równego dostępu dla użytkowników niepełnosprawnych, oraz wzywa wszystkie państwa członkowskie do pójścia za tym przykładem; wzywa BEREC do większego wspierania przepisów dotyczących użytkowników niepełnosprawnych i dostępu dla tej grupy użytkowników;

26. wyraża uznanie dla wszystkich państw członkowskich w związku z uruchomieniem wspólnego telefonu alarmowego pod numerem 112; domaga się skrócenia czasu reakcji, kiedy konieczne jest ustalenie, gdzie znajduje się dzwoniący; podkreśla, że niektóre państwa członkowskie opracowały już technologie umożliwiające niemal natychmiastową lokalizację osoby wykonującej połączenie;

27. z zadowoleniem wyraża się o pracach Komisji mających na celu praktyczne wdrożenie numerów rozpoczynających się kombinacją cyfr 116, zwłaszcza gorącej linii do zgłaszania zaginięcia dzieci (116 000); wzywa Komisję do skuteczniejszego rozpowszechniania informacji o tych numerach;

28. zwraca uwagę, że Komisja porzuciła ambitny cel polegający na wprowadzeniu ogólnoeuropejskiego systemu przydzielania numerów telefonicznych;

29. podkreśla znaczne postępy osiągnięte w zakresie udostępniania połączeń umożliwiających powszechny dostęp do sieci szerokopasmowej, ale zauważa, że postępy te są bardzo zróżnicowane; zachęca państwa członkowskie do osiągnięcia celów agendy cyfrowej poprzez pobudzanie prywatnych oraz realizację publicznych inwestycji zwiększających przepustowość sieci;

30. podkreśla, że coraz większe ilości danych, ograniczony dostęp do zasobów widma, a także konwergencja technologii, sprzętu i treści wymagają inteligentnego zarządzania przepływem danych oraz różnych metod rozpowszechniania, takich jak współpraca między naziemnymi cyfrowymi sieciami transmisyjnymi i bezprzewodowymi sieciami szerokopasmowymi;

31. podkreśla, że przegląd taki musi opierać się na szeroko zakrojonych konsultacjach z zainteresowanymi stronami oraz na dogłębnej analizie wszystkich problemów;

32. dlatego wzywa Komisję do zapoczątkowania kolejnego przeglądu całości ram, aby umożliwić właściwą debatę podczas następnej kadencji parlamentarnej;

33. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

1 SWD(2013)0217 - Tabela wyników agendy cyfrowej, s. 43.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.208.170
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Sprawozdanie z wdrażania ram regulacyjnych dotyczących łączności elektronicznej (2013/2080(INI)).
• Data aktu: 24/10/2013
• Data ogłoszenia: 10/06/2016