Język postępowania: hiszpański(2016/C 118/04)
(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2016 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Panrico, S.A. (przedstawiciel: adwokat D. Pellisé Urquiza)
Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO); HDN Development Corp.
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty, oparte na naruszeniu art. 8 ust. 1 lit. b) oraz art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oraz orzecznictwa Unii, w którym dokonano interpretacji tych przepisów.
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia przez Sąd prawa poprzez wskazanie dominującego elementu rozpatrywanych oznaczeń oraz porównanie owych oznaczeń bez uwzględnienia kontekstu rynku właściwego ani punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców co do stopnia odróżniającego charakteru tych oznaczeń lub tworzących je elementów
Prawidłowa ocena - czyli ocena dokonana w zgodzie z logiką i prawem - podobieństwa porównywanych oznaczeń wymaga uwzględnienia kontekstu, w jakim owe oznaczenia są używane na rynku właściwym, tak aby przyjąć punkt widzenia przeciętnego konsumenta na konkretnym rynku właściwym. Jak wskazano w odwołaniu, w zaskarżonym wyroku Sąd nie tylko nie odwołał się do tego kontekstu, ale też należycie nie uwzględnił następujących elementów: i) wyjątkowo mocno odróżniającego charakteru elementu DONUT (lub DOUGHNUTS w wersji fonetycznej) na rynku właściwym oraz ii) dominującego charakteru, jaki przeciętny konsument naturalnie przypisuje na rynku właściwym elementowi DOUGHNUTS (lub DONUTS), stanowiącego element złożonego znaku towarowego, takiego jak znak towarowy "Krispy Kreme DOUGHNUTS".
Zarzut drugi, związany z zarzutem poprzednim, dotyczący nieuwzględnienia przez Sąd powszechnej znajomości (oraz renomy) wcześniejszych znaków towarowych PANRICO, S.A.
Sąd, oceniając w zaskarżonym wyroku prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd, w ogóle nie uwzględnił znaczenia powszechnej znajomości i renomy wcześniejszych znaków towarowych. Okoliczność ta jest szczególnie istotna w kontekście utrwalonego orzecznictwa, zgodnie z którym prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd jest tym wyższe, im silniejszy jest charakter odróżniający wcześniejszego znaku towarowego, w szczególności w przypadku znaków renomowanych.
Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia przez Sąd prawa poprzez niezastosowanie w zaskarżonym wyroku kryteriów orzeczniczych związanych z oceną prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, w tym prawdopodobieństwa skojarzenia.
W szczególności:
Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia przez Sąd prawa poprzez niestwierdzenie nienależytego korzystania z charakteru odróżniającego wcześniejszych znaków towarowych DONUT i DONUTS oraz że wskutek tego doszło do wyrządzenia szkody.
