DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJIz dnia 12 lutego 2014 r.
w sprawie przedłużenia finansowania specjalnych środków stosowanych w stanach zagrożenia w celu ochrony Unii przed wścieklizną
(2014/C 43/09)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lutego 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii 1 , w szczególności jej art. 8 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja Rady 2009/470/WE stanowi, że w przypadku gdy państwo członkowskie jest bezpośrednio zagrożone wystąpieniem lub rozwojem na terytorium państwa trzeciego choroby wymienionej w załączniku do tej decyzji, mogą zostać wprowadzone wszelkie odpowiednie do sytuacji środki, łącznie z udzieleniem przez Unię finansowego wsparcia dla środków uznanych za szczególnie konieczne dla powodzenia podjętych działań.
(2) Decyzją Komisji 2009/582/WE z dnia 29 lipca 2009 r. w sprawie finansowania specjalnych środków stosowanych w stanach zagrożenia w celu ochrony Wspólnoty przed wścieklizną 2 oraz decyzją Komisji 2011/C 64/05 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie przedłużenia finansowania specjalnych środków stosowanych w stanach zagrożenia w celu ochrony Unii przed wścieklizną 3 zatwierdzono finansowanie planu zwalczania wścieklizny w obwodzie kaliningradzkim Rosji.
(3) Wścieklizna jest chorobą zwierząt, która atakuje głównie dzikie i domowe zwierzęta mięsożerne, ma poważne konsekwencje dla zdrowia publicznego i jest objęta wykazem w załączniku do decyzji 2009/470/WE.
(4) Terytorium obwodu kaliningradzkiego, eksklawy Rosji otoczonej przez terytorium UE, sąsiaduje z państwami członkowskimi, które zdołały już zwalczyć wściekliznę na większości swojego terytorium. Konieczny był specjalny środek mający na celu zapobieganie powtarzającym się ponownym zakażeniom w państwach członkowskich sąsiadujących z obwodem kaliningradzkim i zwalczenie tej choroby także na jego terytorium.
(5) Biorąc pod uwagę wielkość terytorium obwodu kaliningradzkiego, pomoc w zwalczaniu wścieklizny na jego terytorium jest środkiem bardziej odpowiednim i opłacalnym niż ustanowienie buforowych stref szczepień na terytoriach sąsiednich państw członkowskich, które należałoby utrzymywać bezterminowo.
(6) W 2013 r., w wyniku wdrożenia wyżej wymienionego planu, nie wykryto żadnych przypadków wścieklizny w obwodzie kaliningradzkim ani na obszarach Litwy i Polski, które z nim graniczą.
(7) Aby zapewnić zwalczenie wścieklizny na danym terytorium, należy nieprzerwanie kontynuować szczepienia doustne dwa razy w ciągu roku przez co najmniej dwa lata następujące po wykryciu ostatniego przypadku choroby.
(8) Finansowany przez Unię obowiązujący obecnie plan 36-miesięczny kończy się z dniem 31 maja 2014 r.
(9) Aby utrzymać wyniki osiągnięte dzięki współfinansowaniu Unii na przestrzeni ostatnich lat i zapewnić osiągnięcie celu, jakim jest zwalczenie wścieklizny w obwodzie kaliningradzkim i zapobieżenie ryzyku jej ponownego wprowadzenia na sąsiednie terytorium Unii, należy przedłużyć wsparcie finansowe na działania w zakresie zwalczania wścieklizny w obwodzie kaliningradzkim o kolejne 24 miesiące.
(10) Dnia 13 stycznia 2013 r. Rosja przedłożyła Komisji plan zwalczania wścieklizny w obwodzie kaliningradzkim na okres między czerwcem 2014 r. a majem 2016 r., a plan ten został uznany za możliwy do zaakceptowania w odniesieniu do celu, jakim jest ochrona Unii przed wścieklizną. Działania przewidziane w tym planie są niezbędne dla ochrony interesów Unii, właściwe jest zatem współfinansowanie przez Unię niektórych środków. W związku z powyższym na wdrożenie tego planu należy w 2014 r. przyznać wkład finansowy Unii.
(11) Zgodnie z art. 84 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 i z art. 94 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 zaciąganie zobowiązań na wydatki z budżetu Unii powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne składniki działania powodującego wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia.
(12) W związku z powyższym decyzja Komisji 2011/C 64/05 stanie się nieaktualna i należy ją uchylić.
(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
STANOWI, CO NASTĘPUJE
