1. CEL I ZAKRES
2.2. Usługa faktycznie świadczona w ogólnym interesie gospodarczym, o której mowa w art. 106 Traktatu
2.3. Potrzeba aktu powierzenia określającego zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych oraz metody obliczania rekompensaty
2.5. Zgodność z dyrektywą 2006/111/WE
2.6. Zgodność z przepisami Unii dotyczącymi zamówień publicznych
2.7. Brak dyskryminacji
2.8. Kwota rekompensaty
2.9. Dodatkowe wymogi, które mogą być niezbędne, aby nie nastąpił wpływ na rozwój wymiany handlowej w stopniu sprzecznym z interesem Unii
2.10. Przejrzystość
3. SPRAWOZDAWCZOŚĆ I OCENA
4. WARUNKI I OBOWIĄZKI ZWIĄZANE Z DECYZJAMI KOMISJI
5. STOSOWANIE
6. STOSOWNE ŚRODKI
______(1) Wyrok w sprawie C-280/00 Altmark Trans GmbH i Regierungspräsidium Magdeburg przeciwko Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH ("Altmark"), [2003] Rec. I-7747 oraz sprawy połączone od C-34/01 do C-38/01 Enirisorse SpA przeciwko Ministerstwu Finansów, [2003] Rec. I-14243.
(2) W swoim wyroku w sprawie Altmark Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych nie stanowi pomocy państwa, jeśli spełnione są równocześnie cztery warunki. Po pierwsze, przedsiębiorstwo będące beneficjentem musi wywiązywać się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, a zobowiązania te muszą być jasno zdefiniowane. Po drugie, parametry, na podstawie których obliczana jest rekompensata, muszą zostać określone z wyprzedzeniem w obiektywny i przejrzysty sposób. Po trzecie, rekompensata nie może przekraczać kwoty niezbędnej do pokrycia całości lub części kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, przy uwzględnieniu odpowiednich wpływów i rozsądnego zysku. Wreszcie, w przypadku gdy wyboru przedsiębiorstwa mającego wywiązywać się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych nie dokonuje się zgodnie z procedurą udzielania zamówień publicznych, która pozwoliłaby na wybór oferenta świadczącego te usługi za cenę najkorzystniejszą dla danej społeczności, poziom rekompensaty należy określić na podstawie analizy kosztów, jakie poniosłoby typowe, dobrze zarządzane przedsiębiorstwo dysponujące odpowiednimi środkami.
(3) Zob. s. 23 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(4) Zob. s. 4 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(5) Dz.U L 7 z 11.1.2012, s. 3.
(6) Dz.U. L 7 z 11.1.2012.
(7) Dz.U. C 297 z 29.11.2005, s. 4.
(8) Dz.U. C 257 z 27.10.2009, s. 1.
(9) Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2.
(10) Dz.U. L 318 z 17.11.2006, s. 17.
(11) Dyrektywa Komisji 2006/111/WE w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi, a także w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw.
(12) W tym kontekście koszty netto oznaczają koszty netto określone w pkt 25 lub koszty pomniejszone o dochody, jeśli nie można zastosować metody nieponiesionych kosztów netto.
(13) Publiczne źródła informacji, wysokość kosztów poniesionych przez podmiot wykonujący daną UOIG w przeszłości, wysokość kosztów konkurentów, biznes plany, sprawozdania branżowe itp.
(14) Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 51.
(15) Dz.U. L 15 z 21.1.1998, s. 14.
(16) W sprawach dotyczących Chronopost (sprawy połączone C-83/01 P, C-93/01 P i C-94/01 P Chronopost SA [2003] Rec. I-06993), Trybunał Sprawiedliwości odniósł się do "normalnych warunków rynkowych": "W tych okolicznościach, w braku jakiejkolwiek możliwości porównania sytuacji La Poste z sytuacją prywatnej grupy przedsiębiorstw, które nie wykonują działalności w zmonopolizowanym sektorze, »normalne warunki rynkowe«, z konieczności hipotetyczne, należy oceniać w odniesieniu do dostępnych obiektywnych i możliwych do sprawdzenia elementów".
(17) Rozsądny zysk będzie szacowany z wyprzedzeniem (ex ante, na podstawie spodziewanych, a nie osiągniętych zysków), aby nie eliminować bodźców motywujących przedsiębiorstwo do poprawy wydajności przy prowadzeniu działalności wykraczającej poza zakres UOIG.
(18) Stopę zwrotu z kapitału definiuje się w tym przypadku jako wewnętrzną stopę zwrotu (ang. IRR) osiąganą przez przedsiębiorstwo z zainwestowanego kapitału w całym okresie realizacji projektu, tj. stopę IRR z przepływów pieniężnych w ramach danego zamówienia.
(19) W każdym roku wskaźnik księgowy, jakim jest stopa zwrotu z kapitału własnego, definiuje się jako stosunek zysku przed spłatą odsetek i opodatkowaniem (EBIT) do kapitału własnego w tymże roku. Średnią roczną stopę zwrotu należy obliczyć dla okresu powierzenia, stosując, jako czynnik dyskontujący, koszt kapitału przedsiębiorstwa lub stopę określoną w komunikacie Komisji w sprawie stopy referencyjnej, w zależności od tego, który z tych wskaźników jest bardziej odpowiedni.
(20) Stopa swap jest stopą dla instrumentów o dłuższym terminie wymagalności odpowiadającą międzybankowej oferowanej stopie referencyjnej (stopie IBOR). Jest ona wykorzystywana na rynkach finansowych jako stopa odniesienia przy ustalaniu stopy finansowania.
(21) Premia równa 100 punktów bazowych służy między innymi do zrekompensowania ryzyka utraty płynności związanego z faktem, że podmiot wykonujący określoną UOIG, który inwestuje kapitał w zamówienie dotyczące określonej UOIG, angażuje ten kapitał na okres powierzenia i nie będzie w stanie odsprzedać swojego udziału tak szybko i po tak niskim koszcie, jak w przypadku powszechnych i płynnych aktywów pozbawionych ryzyka.
(22) Na przykład poprzez porównanie zwrotu ze średnim ważonym kosztem kapitału (WACC) przedsiębiorstwa w odniesieniu do danej działalności lub ze średnią stopą zwrotu z kapitału w danym sektorze w ostatnich latach, uwzględniając fakt, czy dane historyczne można wykorzystać do celów prognozowania.
(23) Podobnie deficyt wynikający ze wzrostu wydajności niższego niż przewidywano powinien częściowo obciążać przedsiębiorstwo, jeśli postanowienie takie zawarto w akcie powierzenia.
(24) Takiej jak pomoc przyznana w odniesieniu do zamówień wykonywanych wewnętrznie, koncesji udzielanych nie na zasadzie konkurencyjnej, procedur udzielania zamówień publicznych bez uprzedniego ogłoszenia.
(25) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1.
(26) Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1.