Madagaskar.

Madagaskar

P7_TA(2011)0270

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie sytuacji na Madagaskarze

(2012/C 380 E/17)

(Dz.U.UE C z dnia 11 grudnia 2012 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 8 i 9 umowy z Kotonu dotyczących dialogu politycznego i poszanowania praw człowieka,

– uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Madagaskaru, a w szczególności rezolucje z dnia 7 maja 2009 r.⁽¹⁾ i z dnia 11 lutego 2010 r.⁽²⁾ oraz misję informacyjną Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, która udała się na Madagaskar w dniach 10-11 lipca 2010 r.,

– uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel UE Catherine Ashton z dnia 19 listopada 2010 r.,

– uwzględniając komunikat ze Swazilandii z dnia 30 marca 2009 r. oraz decyzję z Livingstone z dnia 31 marca 2011 r., w której stwierdza się, w ust. 6, że rozwiązanie dla Madagaskaru powinno być demokratyczne, konsensualne, globalne i transparentne,

– uwzględniając umowy z Maputo z dnia 8 i 9 sierpnia 2009 r. oraz akt dodatkowy z Addis Abeby z dnia 6 listopada 2009 r., podpisane przez czterech przywódców ruchów politycznych na Madagaskarze i posiadające wartość konstytucji, jak przyznały wyraźnie zainteresowane strony i społeczeństwo międzynarodowe,

– uwzględniając zawieszenie Madagaskaru w prawach członka Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC) i Unii Afrykańskiej,

– uwzględniając sankcję wobec Andry'ego Rajoelina i ponad setki jego sprzymierzeńców, jakie postanowiła zastosować Unia Afrykańska w dniu 17 marca 2010 r. i potwierdziła w dniu 31 stycznia 2011 r.,

– uwzględniając ostatnią mapę drogową zaproponowaną przez zespół mediacyjny Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC),

– uwzględniając nadzwyczajny szczyt SADC w sprawie Madagaskaru, który odbył się w dniu 20 maja 2011 r.,

– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A. mając na uwadze niestabilność polityczną, która panuje od zamachu stanu i która pogrążyła Madagaskar w sytuacji niepewności zarówno ze społeczno-gospodarczego, jaki i humanitarnego punktu widzenia,

B. uwzględniając zobowiązania zaciągnięte w Maputo i Addis Abebie dotyczące podziału władzy z innymi ruchami politycznymi na Madagaskarze; mając na uwadze, że umowy te zawierają również Kartę Wartości opartą na przestrzeganiu podstawowych zasad i działaniu w okresie przejściowym na rzecz niestosowania przemocy, pojednania i wzajemnego poszanowania,

C. mając na uwadze, że obecny reżim nie przestrzega praw konstytucyjnych, demokratycznych ani podstawowych zawartych w umowie z Kotonu i umowach międzynarodowych,

D. mając na uwadze, że należy rozpocząć otwarte i niezależne dochodzenie w sprawie ofiar śmiertelnych i nadmiernego stosowania siły podczas demonstracji w 2009 r.

E. mając na uwadze, że nielegalna władza w tym kraju monopolizuje uprawnienia wykonawcze, prawodawcze i sądowe, a także media,

F. mając na uwadze, że należy szeroko kontynuować trwający obecnie proces negocjacji podjęty w ramach mediacji międzynarodowej,

G. mając na uwadze, że w dniu 17 listopada 2010 r. faktyczne władze zorganizowały nieuczciwe referendum konstytucyjne, zbojkotowane przez opozycję i powszechnie zignorowane przez wspólnotę międzynarodową, w wyniku którego przyjęto tzw. nową konstytucję;

H. mając na uwadze, że w poniedziałek dnia 6 lipca 2009 r., Unia Europejska rozpoczęła proces konsultacji z Madagaskarem na mocy art. 96 umowy z Kotonu, rozpoczynając w ten sposób dialog zmierzający do znalezienia odpowiednich rozwiązań dla problemów politycznych tego kraju,

I. mając na uwadze, że w dniu 7 czerwca 2010 r. Unia Europejska postanowiła zakończyć konsultacje z Republiką Madagaskaru i podjąć odpowiednie środki na mocy art. 96 umowa z Kotonu - w tym przypadku zawieszenie pomocy,

J. mając na uwadze, że powyższe jawne ataki na demokrację doprowadziły również do zawieszenia pomocy z MFW i Banku Światowego, zablokowania korzyści wynikających z AGOA (African Growth and Opportunity Act), a także do ukierunkowanych sankcji ze strony Unii Afrykańskiej,

K. mając na uwadze, że w dniu 17 maja 2011 r. współprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE wezwali do powołania neutralnego, opartego na kompromisie i obejmującego szerokie spektrum rządu tymczasowego, którego zdaniem będzie wszczęcie przejrzystego i niezależnego procesu wyborczego, który doprowadzi do demokratycznych wyborów monitorowanych przez wspólnotę międzynarodową, co będzie pierwszym krokiem na drodze powrotu do porządku konstytucyjnego,

L. mając na uwadze, że mieszkańcy Madagaskaru żyją za mniej niż 1 dolara dziennie, a dochody ograniczają zdolność gospodarstw domowych do uzyskania dostępu do podstawowych produktów żywnościowych, wody, usług sanitarnych, opieki zdrowotnej i edukacji; mając na uwadze, że sytuacja ta znacznie się pogorszyła od początku kryzysu politycznego, a także w związku z suszą i licznymi katastrofami naturalnymi, które nawiedziły ten kraj w dwóch ostatnich latach,

1. ponownie zdecydowanie potępia proces przejęcia władzy na Madagaskarze przez A. Rajoelinę i utrzymywanie jego bezprawnego i pozbawionego legitymacji reżimu oraz nadal wyraża niepokój w odniesieniu do obecnej sytuacji na Madagaskarze;

2. potępia liczne naruszenia praw człowieka i nadużycia obecnych służb bezpieczeństwa Madagaskaru wobec mieszkańców tego kraju oraz wzywa do rozwiązania wszystkich milicji politycznych, do pełnego poszanowania praw obywatelskich, politycznych, społecznych i gospodarczych wszystkich obywateli oraz przywrócenia rządów prawa na Madagaskarze; wzywa do natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych; wzywa do umożliwienia bezpiecznego powrotu uchodźcom i przywódcom politycznym;

3. wzywa do niezależnego śledztwa w sprawie popełnionych nadużyć, którego celem powinno być postawienie sprawców naruszeń praw człowieka przed sądem;

4. wyraża coraz większe zaniepokojenie ciągłym rabunkiem i eksportem cennego drewna, minerałów i fauny z parków narodowych i obszarów chronionych oraz zwiększającym się zagrożeniem dla wspólnotowego zarządzania bioróżnorodnością, które wynika z załamania się porządku, a także popiera organizacje ochrony środowiska i społeczeństwo obywatelskie w ich nieprzerwanych wysiłkach, które mają na celu zapobieganie stoczeniu się ku katastrofie ekologicznej i społecznemu chaosowi;

5. wyraża ubolewanie z powodu fiaska negocjacji w Gaborone i domaga się zadowalającej strategii wyjścia z obecnej sytuacji impasu w celu wprowadzenia rzeczywiście neutralnego, opartego na konsensusie i obejmującego wszystkich rządu przejściowego; przyjmuje do wiadomości uwagi i zalecenia sformułowane w sprawozdaniu dotyczącym nadzwyczajnego szczytu Południowoafrykańskej Wspólnoty Rozwoju (SADC); nalega, aby kolejny szczyt SADC w dniu 11 czerwca 2011 r. zakończył ostatecznie impas polityczny i posłużył interesom narodu malgaskiego; wzywa wszystkie zaangażowane strony, aby na mocy podpisanych porozumień dotrzymywały swoich zobowiązań;

6. podkreśla pilną potrzebę przywrócenia porządku konstytucyjnego, który stanowi warunek powrotu do instytucjonalnej normalności na Madagaskarze, oraz wzywa do szybkich działań na rzecz wolnych, otwartych i przejrzystych wyborów pod kontrolą wspólnoty międzynarodowej, które będą zgodne ze standardami demokratycznymi;

7. podkreśla, że z uwagi na wiarygodność, w tym legalność procesu wyborczego zakłada się, że wszystkie ugrupowania i przywódcy polityczni mogą wziąć wolny i bezwarunkowy udział w tych wyborach i mieć łatwy dostęp do mediów;

8. nie zgadza się, aby władze, które przejęły władzę w sposób niekonstytucyjny, miały legitymację do organizowania wyborów;

9. przypomina decyzję ogłoszoną przez Andry'ego Nirinę Rajoelinę o niekandydowaniu w przyszłych wyborach prezydenckich;

10. podkreśla, że naród malgaski koniecznie i bezwarunkowo musi wybrać swoją przyszłość i decydować o swoim losie oraz że jest do tego zdolny;

11. podkreśla, że Unia Afrykańska na swoim szczycie w dniu 31 stycznia 2011 r. potwierdziła indywidualne i ukierunkowane sankcje uzgodnione na szczycie w dniu 17 marca 2010 r. wobec A. Rajoeliny i ponad stu osób popierających Wysoką Władzę Przejściową;

12. apeluje do Unii Europejskiej i Rady Bezpieczeństwa ONZ o dalsze nakładanie i rozszerzanie sankcji wobec reżimu do czasu rozwiązania kryzysu politycznego, stosownie do powyższych ustaleń, oraz w szczególności o rozszerzenie na wszystkie swoje kraje członkowskie zakazu wiz ustanowionych przez Unię Afrykańską;

13. podkreśla, że ani UE, ani żadne z państw członkowskich międzynarodowej grupy kontaktowej ds. Madagaskaru nie uznaje rządu A. Rajoeliny;

14. popiera obecne wysiłki Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC) i wzywa UA, SADC i międzynarodową grupę kontaktową, żeby pomyślnie przeprowadziły proces wychodzenia z kryzysu;

15. w pełni popiera właściwe środki, jakie UE przyjęła w dniu 7 czerwca 2010 r. po zakończeniu procedury konsultacji z art. 96 umowy z Kotonu;

16. wzywa wspólnotę międzynarodową oraz Unię Europejską do zwiększenia zakresu pomocy humanitarnej na rzecz narodu malgaskiego; przypomina, że stopniowe przywracanie programów współpracy z Madagaskarem jest uzależnione od pełnego poszanowania wszystkich zasad demokratycznych i podstawowych wolności;

17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazanie niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej/ Wysokiej Przedstawiciel Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Radzie Unii Europejskiej, Radzie AKP-UE, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Wspólnocie Rozwoju Afryki Południowej, prezydentowi Joaquimowi Chissano oraz Komisji Unii Afrykańskiej.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 212 E z 5.8.2010, s. 111.

⁽²⁾ Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 72.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.380E.129
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Madagaskar.
• Data aktu: 09/06/2011
• Data ogłoszenia: 11/12/2012