Poprawki do wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów (COM(2008)0614 - C6-0349/2008 - 2008/0196(COD)).

Prawa konsumentów ***I

P7_TA(2011)0116

Poprawki Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 24 marca 2011 r. do wniosku dotycz¹cego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów (COM(2008)0614 - C6-0349/2008 - 2008/0196(COD))

(2012/C 247 E/16)

(Dz.U.UE C z dnia 17 sierpnia 2012 r.)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Do wniosku wprowadzono następujące poprawki⁽¹⁾:

TEKST ZAPROPONOWANY PRZEZ KOMISJĘ	POPRAWKA
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów przy równoczesnej rezygnacji z zasady minimalnej harmonizacji przyjętej we wcześniejszych dyrektywach, która zakładała możliwość utrzymania w mocy lub przyjęcia przez państwa członkowskie bardziej surowych przepisów krajowych.	(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów, umożliwiając jednocześnie utrzymanie w mocy lub przyjęcie przez państwa członkowskie w odniesieniu do niektórych innych aspektów przepisów krajowych przewidujących wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany przez konsumentów. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja w zakresie informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przyczyni się do lepszego funkcjonowania wewnętrznego rynku konsumenckiego.	(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja pewnych aspektów w zakresie informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przyczyni się do wysokiego poziomu ochrony konsumentów i do lepszego funkcjonowania rynku wewnętrznego w transakcjach między przedsiębiorstwami a konsumentami.
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
(6) Przepisy prawne państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich zawierają istotne różnice, które mogą powodować znaczne zakłócenia konkurencji oraz tworzyć przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie umów konsumenckich zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, towarów konsumenckich i gwarancji oraz nieuczciwych postanowień umownych określają minimalne standardy harmonizacji prawa, dające państwom członkowskim możliwość utrzymania lub wprowadzenia bardziej surowych środków, zapewniających wyższy poziom ochrony konsumentów na ich terytorium. Ponadto w poszczególnych dyrektywach wiele zagadnień zostało uregulowanych niejednolicie, a pewnych nie uregulowano wcale. W poszczególnych państwach członkowskich przewidziano różne rozwiązania tych zagadnień. W związku z tym przepisy krajowe wdrażające dyrektywy z zakresu prawa umów konsumenckich znacznie się od siebie różnią.	skreślony
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
(7) Rozbieżności te przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Różnice takie podważają również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego. Negatywny wpływ na zaufanie konsumentów ma również nierówny poziom ochrony konsumentów we Wspólnocie. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w kontekście obserwowanego rozwoju rynków.	(7) Niektóre rozbieżności w przepisach państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich, zwłaszcza umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Nieproporcjonalna segmentacja podważa również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego.
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
(8) Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów znacznie poprawi pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców. Konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Wspólnocie. Dzięki temu zlikwidowane zostaną bariery wynikające z różnic w przepisach oraz możliwe będzie urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie. Bariery takie można zlikwidować tylko przez stworzenie jednolitych norm prawnych dla całej Wspólnoty. Dzięki nim konsumenci będą mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Wspólnocie.	(8) Z zastrzeżeniem przepisów stanowiących inaczej oraz zgodnie z art. 169 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej postanowienia niniejszej dyrektywy nie powinny stać na przeszkodzie temu, by państwa członkowskie utrzymywały w mocy lub przyjmowały surowsze przepisy prawa krajowego służące lepszej ochronie konsumentów. Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów jest jednak uzasadniona w celu ochrony jednolitych ram regulacyjnych dotyczących ochrony konsumentów oraz w celu znacznej poprawy pewności prawnej zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców prowadzących działalność transgraniczną. W takim przypadku konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Unii. Konsumenci będą zatem mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Unii. Ponadto stworzenie jednolitych przepisów na szczeblu Unii powinno zlikwidować bariery wynikające z nieproporcjonalnych różnic w przepisach oraz powinno umożliwić urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie.
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywyPunkt 10 a preambuły (nowy)
	(10a) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do opieki zdrowotnej, tzn. usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia.
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 b preambuły (nowy)
	(10b) Z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy wyłączyć działalność hazardową, w tym loterie i zakłady, ze względu na bardzo specyficzny charakter takiej działalności, w związku z którym państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjmowania innych, w tym również surowszych, środków w zakresie ochrony konsumentów odnoszących się do tego rodzaju działalności.
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
(11) Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do umów dotyczących usług finansowych tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia luk w prawie.	(11) Istniejące przepisy Unii dotyczące między innymi usług finansowych dla konsumentów lub zorganizowanych podróży zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym art. 5-19 i art. 23a niniejszej dyrektywy nie powinny mieć zastosowania do umów dotyczących świadczenia usług finansowych, a art. 9-19 nie powinny mieć zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących zorganizowanych podróży, bez uszczerbku dla innych przepisów określonych w już istniejących aktach prawnych Unii. W odniesieniu do usług finansowych należy zachęcać państwa członkowskie, aby w trakcie tworzenia prawa w obszarach nieuregulowanych na szczeblu Unii wzorowały się na istniejących przepisach Unii w tym zakresie, w taki sposób by zapewnić równe reguły gry wszystkim konsumentom i wszystkim umowom dotyczącym usług finansowych. Komisja powinna dążyć do uzupełnienia prawa Unii w zakresie usług finansowych w celu usunięcia występujących luk i zapewnienia konsumentom ochrony w odniesieniu do wszystkich rodzajów umów.
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 a preambuły (nowy)
	(11a) Artykuły 9-19 niniejszej dyrektywy powinny pozostawać bez uszczerbku dla stosowania przepisów państw członkowskich odnoszących się do nabycia nieruchomości i gwarancji związanych z nieruchomością bądź formułowaniem lub przeniesieniem praw rzeczowych na nieruchomościach. Obejmuje to umowy związane z takimi aktami prawnymi, jak umowa sprzedaży nieruchomości do wykończenia oraz umowa dzierżawy z opcją zakupu.
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 b preambuły (nowy)
	(11b) Ponieważ w odniesieniu do umów sporządzanych zgodnie z przepisami państw członkowskich przez urzędnika państwowego nie występują żadne wyjątkowe sytuacje psychologiczne, umowy takie powinny zostać wyłączone z zakresu art. 9-19 niniejszej dyrektywy.
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 c preambuły (nowy)
	(11c) Do celów niniejszej dyrektywy umowy leasingowe dotyczące pojazdów silnikowych powinny być uznawane za usługi wynajmu pojazdów silnikowych, jeżeli pojazd silnikowy jest zwracany w momencie zakończenia umowy.
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 d preambuły (nowy)
	(11d) Wiele państw członkowskich postanowiło stosować krajowe przepisy ochrony konsumentów w odniesieniu do innych podmiotów, na przykład organizacji pozarządowych, przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz małych i średnich przedsiębiorstw, a inne państwa członkowskie mogą zechcieć to zrobić. Należy przypomnieć, że państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres stosowania przepisów krajowych przyjętych w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy na osoby fizyczne lub prawne niebędące konsumentami w rozumieniu niniejszej dyrektywy.
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 e preambuły (nowy)
	(11e) Treści cyfrowe przekazywane konsumentowi w formie cyfrowej, jeżeli konsument ma możliwość trwałego korzystania lub w pewien sposób podobnego do fizycznego posiadania towaru, powinno się traktować jako towary na potrzeby stosowania postanowień niniejszej dyrektywy mających zastosowanie do umów sprzedaży. Prawo odstąpienia powinno jednak mieć zastosowanie jedynie do momentu, w którym konsument postanawia pobrać treści cyfrowe.
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług są zawierane z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorców sprzedających na odległość. Powinno to również poprawić pewność prawną w porównaniu ze stanem obecnym, ponieważ obecna definicja wymaga stosowania przez przedsiębiorcę zorganizowanego systemu sprzedaży na odległość, aż do momentu zawarcia umowy.	(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy dotyczące dostawy towaru lub świadczenia usług są zawierane między przedsiębiorcą a konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość bez jednoczesnej, osobistej obecności stron, z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Strony internetowe oferujące wyłącznie informacje o przedsiębiorcy, jego towarach lub usługach nie powinny być objęte definicją takiego zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, nawet jeżeli strony te wskazują co najmniej jeden sposób komunikacji na odległość. Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorców sprzedających na odległość.
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
(13) W definicji umowy zawieranej na odległość nie należy brać pod uwagę szczególnych okoliczności, w których złożono ofertę lub negocjowano umowę. Fakt, że przedsiębiorca nie prowadzi regularnej sprzedaży na odległość lub korzysta ze zorganizowanego systemu prowadzonego przez osobę trzecią, na przykład platformy internetowej, nie powinien wiązać się z pozbawieniem konsumentów ochrony. Również transakcja między przedsiębiorcą a konsumentem negocjowana osobiście poza lokalem przedsiębiorcy powinna być uznana za umowę na odległość, jeżeli umowa została później zawarta wyłącznie z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, takich jak Internet lub telefon. Prostsza definicja umowy na odległość powinna poprawić pewność prawną wśród przedsiębiorców i przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji.	(13) W definicji umowy zawieranej na odległość nie należy brać pod uwagę szczególnych okoliczności, w których złożono ofertę lub negocjowano umowę. Fakt, że przedsiębiorca korzysta ze zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość prowadzonego przez osobę trzecią, na przykład platformy internetowej, nie powinien wiązać się z pozbawieniem konsumentów ochrony. Również transakcja między przedsiębiorcą a konsumentem negocjowana osobiście poza lokalem przedsiębiorcy powinna być uznana za umowę na odległość, jeżeli umowa została później zawarta wyłącznie z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, takich jak Internet lub telefon. Prostsza definicja umowy na odległość powinna poprawić pewność prawną wśród przedsiębiorców i przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji.
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorcy, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci narażeni są na presję psychologiczną, niezależnie od tego, czy wizyta przedsiębiorcy była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa.	(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorcy, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci znajdują się tymczasowo w wyjątkowej sytuacji, która różni się od sytuacji w sklepie, na przykład pod względem psychologicznym i w odniesieniu do możliwości porównywania towarów lub cen; nie ma przy tym znaczenia, czy wizyta przedsiębiorcy była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa, jedynie wtedy gdy główne elementy umowy zostały ustalone w trakcie wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu handlowego. Jednakże umowy, na mocy których płatność, której ma dokonać konsument nie przekracza 40 EUR, nie powinny być objęte wymogami informacyjnymi ustanowionymi w niniejszej Dyrektywie, tak aby między innymi sprzedawcy uliczni, których towary dostarczane są bezpośrednio, nie byli nadmiernie obciążeni wymogami dotyczącymi informowania. Tego typu transakcje nie wymagają również zastosowania prawa odstąpienia, ponieważ skutki takich umów są łatwo zrozumiałe. Państwa członkowskie powinny jednak zachować możliwość ustalenia niższych wartości, i powinny być do tego zachęcane.
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
(15) Lokal przedsiębiorcy powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorcy za stałe miejsce prowadzenia działalności. Stoiska handlowe i wystawiennicze powinny zostać uznane za lokal przedsiębiorcy, nawet jeśli przedsiębiorcy korzystają z nich tylko czasowo. Inne obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorca nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorców nieprowadzących działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorcy. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.	(15) Lokal przedsiębiorcy powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep, taksówka czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorcy za stałe miejsce prowadzenia działalności. Stoiska handlowe powinny zostać uznane za lokal przedsiębiorcy, nawet jeśli przedsiębiorcy korzystają z nich tylko czasowo lub stale. Inne obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorca nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorców nieprowadzących działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorcy. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 preambuły
(16) Definicja trwałego nośnika powinna obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CD-ROM, DVD, karty pamięci i dysk twardy komputera, na którym przechowywana jest poczta elektroniczna i pliki PDF.	(16) Trwałe nośniki powinny obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CDROM, DVD, karty pamięci lub dyski twarde komputerów. Aby zakwalifikować pocztę elektroniczną lub stronę internetową jako trwały nośnik, konsument musi najpierw zyskać możliwość przechowania informacji przez okres, jaki jest niezbędny do ochrony jego interesów wynikających ze stosunku pomiędzy nim a przedsiębiorcą. Po drugie, poczta elektroniczna lub strona internetowa musi pozwalać na przechowywanie informacji w sposób uniemożliwiający ich zmianę jednostronnie przez przedsiębiorcę.
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 preambuły
(17) Konsumenci powinni mieć prawo do otrzymania informacji przed zawarciem umowy. Jednak przedsiębiorcy nie powinni być zobowiązani do udzielania informacji, jeżeli wynika ona wyraźnie z okoliczności. Przykładowo w przypadku transakcji zawieranej w lokalu przedsiębiorstwa, główne cechy produktu, tożsamość przedsiębiorcy lub warunki dostawy mogą wynikać z ogólnych okoliczności. W przypadku transakcji zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca powinien zawsze podać informacje o warunkach płatności, dostawy, wykonania oraz procedurze rozpatrywania reklamacji, ponieważ mogą one nie wynikać z okoliczności.	(17) Konsument powinien otrzymać wyczerpujące informacje, zanim zostanie związany umową zawartą w lokalu przedsiębiorstwa, umową zawartą na odległość, umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa lub odpowiednią ofertą umowy. Udzielając takich informacji, przedsiębiorca powinien uwzględniać szczególne potrzeby najbardziej bezradnych konsumentów z uwagi na ich umysłową, psychiczną lub fizyczną niemoc, wiek lub łatwowierność, w sposób, który - jak można by racjonalnie oczekiwać - przedsiębiorca mógłby przewidzieć. Uwzględnienie tego rodzaju szczególnych potrzeb nie powinno jednak prowadzić do zróżnicowania poziomów ochrony konsumentów.
Poprawka 228 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
	(17a) Niezależnie od zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku udzielenia na trwałym nośniku informacji, o których mowa w art. 9, w odniesieniu do umów mieszanych zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadku których przedsiębiorca i konsument natychmiast wywiązują się ze swoich zobowiązań umownych, a płatność, której ma dokonać konsument, nie przekracza 200 EUR, konsument - zanim zostanie związany warunkami tej umowy - powinien jednak otrzymać od przedsiębiorcy wyczerpujące informacje dotyczące istotnych elementów umowy, zwłaszcza ceny.
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 20 preambuły
(20) Konsument powinien być świadomy, czy zawiera umowę z przedsiębiorcą, czy z pośrednikiem występującym w imieniu innego konsumenta, ponieważ w tym drugim przypadku konsument nie może korzystać z ochrony na mocy niniejszej dyrektywy. W związku z powyższym pośrednik powinien poinformować konsumenta o tym fakcie i o wynikających z niego konsekwencjach. Pojęcie pośrednika nie powinno obejmować platformy internetowej, która nie zawiera umowy w imieniu ani na rzecz podmiotu trzeciego.	skreślony
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 22 preambuły
(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, które pozwala mu ocenić charakter i sposób działania towarów.	(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, tak aby do upływu terminu odstąpienia mógł ocenić charakter, jakość i sposób działania towarów. Takie prawo odstąpienia powinno przysługiwać również w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 24 preambuły
(24) Aby zapewnić pewność prawną, do obliczenia okresów przewidzianych w niniejszej dyrektywie właściwe jest stosowanie rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów. Wszystkie okresy przewidziane w niniejszej dyrektywie należy zatem rozumieć jako wyrażone w dniach kalendarzowych.	skreślony
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 26 preambuły
(26) W przypadku gdy konsument zamawia więcej niż jeden towar od jednego przedsiębiorcy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia w odniesieniu do każdego z tych towarów. Jeżeli towary są dostarczane oddzielnie, bieg okresu odstąpienia powinien każdorazowo rozpoczynać się w momencie wejścia konsumenta w faktyczne posiadanie każdego z towarów. Jeżeli towar jest dostarczany w partiach lub częściach, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się w momencie, gdy konsument lub osoba trzecia wskazana przez konsumenta faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniej partii lub części.	(26) W przypadku dostarczenia towarów w więcej niż jednej dostawie bieg okresu odstąpienia powinien każdorazowo rozpoczynać się w dniu, w którym konsument lub osoba trzecia wskazana przez konsumenta, inna niż przewoźnik, faktycznie wejdzie w posiadanie pierwszej części dostawy. Jeżeli towar jest dostarczany w partiach lub częściach, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się w dniu, w którym konsument faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniej partii lub części. Jeżeli konsumenta zamawia w jednym zamówieniu wiele towarów, ale ich dostawa następuje osobno, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się, gdy konsument faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniego towaru.
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 27 preambuły
(27) Należy przedłużyć okres odstąpienia, przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej, należy wprowadzić trzymiesięczny okres przedawnienia, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania umowne. Uznaje się, że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania, jeżeli dostarczył towary lub w pełni wyświadczył usługi zamówione przez konsumenta.	(27) Jeżeli przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej należy wprowadzić roczny okres przedawnienia. Państwa członkowskie powinny mieć jednak możliwość utrzymania istniejących przepisów krajowych w celu przedłużenia okresu przedawnienia.
Poprawka 229 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 28 preambuły
(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego standardowego formularza odstąpienia, który będzie używany przez konsumenta, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do wspólnotowego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki.	(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego standardowego formularza odstąpienia, z którego mógłby skorzystać konsument, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do unijnego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki. Konsument powinien mieć jednak nadal swobodę sformułowania oświadczenia o odstąpienia od umowy własnymi słowami, o ile oświadczenie to skierowane do przedsiębiorcy jest jednoznaczne. Wymóg ten mógłby również zostać spełniony poprzez odesłanie towarów, wysłanie pisma lub kontakt drogą telefoniczną, lecz ciężar udowodnienia, że odstąpienia dokonano w terminie wyznaczonym w niniejszej dyrektywie, spoczywałby wówczas na konsumencie. Dlatego w interesie konsumenta leży, by informując przedsiębiorcę o odstąpieniu, skorzystać z trwałego nośnika.
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 30 preambuły
(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorca powinien zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorcę.	(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorca powinien zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorcę, z wyjątkiem opłat za dostawę ekspresową zrealizowaną na wyraźne żądanie konsumenta. Zwrot może być dokonywany przy użyciu każdego środka płatności, pod warunkiem że jest on prawnym środkiem płatniczym w państwie członkowskim, w którym konsument go otrzymuje. Dlatego też zwrotu nie dokonuje się w formie bonów lub not kredytowych.
Poprawka 230 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 32 preambuły
(32) Aby uniknąć przypadków, gdy przedsiębiorca zwraca koszty konsumentowi, który nie zwrócił towarów, konsument powinien być zobowiązany do odesłania towarów nie później niż w ciągu czternastu dni od poinformowania przedsiębiorcy o swojej decyzji o odstąpieniu.	(32) Aby uniknąć przypadków, gdy przedsiębiorca zwraca koszty konsumentowi, który nie zwrócił towarów, konsument powinien być zobowiązany do odesłania towarów nie później niż w ciągu czternastu dni od poinformowania przedsiębiorcy o swojej decyzji o odstąpieniu. Z tego samego powodu przedsiębiorca powinien również mieć możliwość zastrzeżenia, że zwrot kosztów będzie dokonany pod warunkiem dostarczenia przez konsumenta dowodu odesłania towarów.
Poprawka 231 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 33 preambuły
(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu. Dotyczy to przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym, którego wartość zależy od wahań rynku (vin en primeur).	(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu, a wykonanie prawa odstąpienia skutkowałoby dla przedsiębiorcy niesprawiedliwą szkodą. Dotyczy to w szczególności środków spożywczych i innych towarów wymagających należytych warunków higienicznych czy towarów nietrwałych, przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym, którego wartość zależy od wahań rynku (vin en primeur). Również niektóre inne towary lub usługi, których cena zależy od wahań na rynku, np. surowce, takie jak olej napędowy, powinny zostać wyłączone ze stosowania prawa odstąpienia.
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 34 preambuły
(34) Ponadto w przypadku umów o świadczenie usług zawieranych na odległość, których wykonanie rozpoczyna się w trakcie okresu odstąpienia (np. pliki danych pobrane przez konsumenta w tym okresie), nieuczciwe byłoby zezwolenie konsumentowi na odstąpienie, po tym jak konsument w pełni lub w części skorzystał już z usługi. Konsument powinien zatem utracić prawo odstąpienia, jeżeli wykonanie takiej usługi rozpoczyna się za jego wcześniejszą wyraźną zgodą.	(34) Ponadto w przypadku umów o świadczenie usług zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, których wykonanie rozpoczyna się w trakcie okresu odstąpienia (na przykład pliki danych pobrane przez konsumenta w tym okresie), nieuczciwe byłoby zezwolenie konsumentowi na odstąpienie, po tym jak konsument w pełni lub w części skorzystał już z usługi. Konsument powinien zatem utracić prawo odstąpienia, jeżeli wykonanie takiej usługi rozpoczyna się za jego wcześniejszą wyraźną zgodą, pod warunkiem, że zgoda ta ma charakter świadomy, to znaczy, konsument został poinformowany o konsekwencjach swojej decyzji w odniesieniu do utraty prawa odstąpienia.
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 preambuły
(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okoliczności, których istnienie można łatwo stwierdzić. Prawo odstąpienia nie powinno mieć zatem zastosowania do napraw wymagających natychmiastowej interwencji w domu konsumenta, w przypadku których prawo odstąpienia byłoby nieodpowiednie wobec nagłej sytuacji, jak również do dostawy z supermarketu do domu żywności, napojów i innych towarów przeznaczonych do bieżącej konsumpcji w domu, uprzednio wybranych przez konsumenta za pośrednictwem strony internetowej supermarketu. Są to towary niedrogie i kupowane przez konsumentów do codziennej konsumpcji lub codziennego wykorzystania w gospodarstwie domowym i jako takie nie powinny być przedmiotem prawa odstąpienia. Trudności, jakie napotykają konsumenci, oraz spory z przedsiębiorcami dotyczą głównie dostawy towarów, w tym zgubienia i uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz spóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem sprecyzowanie i zharmonizowanie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.	(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okolicznościach, których istnienie można łatwo stwierdzić.
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 a preambuły (nowy)
	(37a) Trudności, jakie napotykają konsumenci, oraz spory z przedsiębiorcami dotyczą głównie dostawy towarów, w tym zgubienia lub uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz opóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem zharmonizowanie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 b preambuły (nowy)
	(37b) W przypadku gdy przedsiębiorca nie wywiązuje się z obowiązku dostawy towarów, konsument, korzystając z trwałego nośnika, powinien wezwać go do dokonania dostawy w terminie nie krótszym niż siedem dni oraz powiadomić go o swoim zamiarze odstąpienia od umowy, jeżeli dostawa nie nastąpi. Uznaje się, że konsument odstąpił od umowy, jeżeli do momentu upływu terminu nie podjęto żadnych działań. Bez uszczerbku dla prawa do dochodzenia odszkodowania, w przypadku już dokonanej płatności konsument jest uprawniony do otrzymania zwrotu zapłaconych sum w ciągu siedmiu dni od daty odstąpienia. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów prawa krajowego, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 preambuły
(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób. Tylko norma prawna, od której można łatwo odstąpić, pozwoli na niezbędną elastyczność, umożliwiającą uwzględnienie tych różnic. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorcę. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorcą.	(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób: natychmiast lub w późniejszym terminie. Jeżeli strony nie uzgodniły określonej daty dostawy, przedsiębiorca powinien dokonać dostawy towarów możliwie najszybciej, a w każdym przypadku nie później niż trzydzieści dni od dnia zawarcia umowy. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorcę. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorcą.
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 a preambuły (nowy)
	(38a) W przypadku wielu transakcji konsumentom oferuje się niewystarczający wybór środków płatności lub są od nich pobierane opłaty, jeśli odmówią wykorzystania określonego środka. Sytuację tę należy rozwiązać za pomocą przepisu, który zapewni, że przedsiębiorca będzie oferował konsumentowi różne sposoby dokonania płatności, a w przypadku umów zawieranych na odległość powinny one obejmować zarówno elektroniczne, jak i nieelektroniczne sposoby dokonywania płatności. Przykładowo nieelektronicznym systemem dokonywania płatności byłoby wydrukowanie formularza zamówienia ze strony internetowej przedsiębiorcy i dokonanie płatności gotówką w banku lub w jakimkolwiek innym punkcie kontaktowym przedsiębiorcy.
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 39 preambuły
(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności.	(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości i ilości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności. Domniemanie niezgodności towaru z umową występuje w przypadku dostawy innego towaru niż zamówiony lub dostawy niekompletnej.
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 40 preambuły
(40) Jeżeli towar jest niezgodny z umową, konsument powinien po pierwsze mieć możliwość żądania od przedsiębiorcy naprawy towarów lub ich wymiany, zależnie od decyzji przedsiębiorcy, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że takie sposoby usunięcia niezgodności są sprzeczne z prawem, niemożliwe lub wiązałyby się z nieproporcjonalnym nakładem dla przedsiębiorcy. Nakład przedsiębiorcy należy określić obiektywnie, biorąc pod uwagę koszty poniesione przez przedsiębiorcę w związku z usunięciem niezgodności, wartość towarów oraz waga niezgodności. Brak części zamiennych nie powinien być ważnym powodem, uzasadniającym nieusunięcie przez przedsiębiorcę niezgodności w rozsądnym czasie lub bez nieproporcjonalnego nakładu.	(40) Konsument powinien mieć w pierwszej kolejności możliwość zażądania od przedsiębiorcy naprawy towaru lub jego wymiany, chyba że te sposoby naprawienia szkody są niemożliwe lub nieproporcjonalne. To, czy sposób naprawienia szkody jest nieproporcjonalny, powinno być ustalone obiektywnie. Sposób naprawienia szkody uznaje się za nieproporcjonalny, jeżeli jego zastosowanie, w porównaniu z innym środkiem, wiąże się z nadmiernymi kosztami. Przy ustalaniu, czy koszty są nadmierne, decydujące jest, czy koszty jednego ze sposobów naprawienia szkody są znacząco wyższe niż koszty innego naprawienia szkody.
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 41 preambuły
(41) Konsument nie powinien ponosić kosztów usunięcia niezgodności, zwłaszcza kosztów wysyłki, robocizny i materiałów. Ponadto konsument nie powinien płacić przedsiębiorcy za używanie i pobieranie jakichkolwiek korzyści z wadliwych towarów.	(41) Konsument nie powinien ponosić kosztów usunięcia niezgodności, zwłaszcza kosztów wysyłki, robocizny i materiałów. Ponadto konsument nie powinien płacić przedsiębiorcy za używanie i pobieranie jakichkolwiek korzyści z wadliwych towarów. Konsument powinien mieć prawo domagać się odszkodowania - zgodnie ze postanowieniami obowiązującego prawa krajowego - za każdą szkodę niepokrytą przez przedsiębiorcę, wynikającą z niezgodności z umową sprzedaży. Powinna istnieć możliwość objęcia takim odszkodowaniem szkód niepieniężnych, jeżeli przewidują to obowiązujące przepisy krajowe.
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 preambuły
(42) Jeżeli przedsiębiorca odmówił lub więcej niż jeden raz nie zdołał usunąć niezgodności, konsument powinien mieć możliwość wolnego wyboru jednego z dostępnych sposobów usunięcia niezgodności. Odmowa przedsiębiorcy może być wyraźna lub dorozumiana, co w tym drugim przypadku oznacza, że przedsiębiorca nie odpowiedział na złożone przez konsumenta żądanie usunięcia niezgodności.	(42) Konsument powinien mieć możliwość wolnego wyboru jednego z dostępnych sposobów usunięcia niezgodności, jeżeli nie przysługuje mu prawo do naprawy lub wymiany. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy krajowych przepisów w sprawie wolnego wyboru środków zaradczych w przypadku niezgodności z umową, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 a preambuły (nowy)
	(42a) Należy przewidzieć, że przedsiębiorca może w niektórych przypadkach ponosić odpowiedzialność w razie niezgodności istniejącej w momencie przejścia ryzyka na konsumenta, nawet jeśli niezgodność ta uwidacznia się dopiero w późniejszym czasie.
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 b preambuły (nowy)
	(42b) W przypadku gdy przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy odpowiada przed konsumentem za działania lub zaniechania producenta, należy upewnić się, że przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy ma prawo dochodzić naprawienia szkód od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu umownym. W tym celu krajowe przepisy państw członkowskich powinny określać osobę odpowiedzialną lub osoby odpowiedzialne oraz działania i sposoby tego dochodzenia.
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 c preambuły (nowy)
	(42c) W przypadku niezgodności z umową konsumentowi powinien przysługiwać dwuletni okres gwarancji. Należy domniemywać nieodwołalnie na korzyść konsumenta, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu sześciu miesięcy od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała już w momencie przejścia ryzyka. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy krajowych przepisów w sprawie okresów gwarancji, długości okresu odwrócenia ciężaru dowodu lub szczegółowych przepisów dotyczących istotnych niezgodności z umową, które uwidoczniły się po upływie okresu gwarancji, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 43 preambuły
(43) Dyrektywa 1999/44/WE umożliwiała państwom członkowskim wyznaczenie okresu przynajmniej dwóch miesięcy, w czasie których konsument miał obowiązek poinformować przedsiębiorcę o wykryciu niezgodności. Różne sposoby transpozycji tego przepisu stworzyły bariery w handlu. Konieczna jest zatem rezygnacja z takiej możliwości regulacyjnej i poprawa pewności prawnej przez wprowadzenie obowiązku dla konsumentów do informowania przedsiębiorcy o niezgodności w ciągu dwóch miesięcy od daty jest wykrycia.	skreślony
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 44 preambuły
(44) Niektórzy przedsiębiorcy lub producenci oferują konsumentom gwarancje handlowe. Aby konsumenci nie byli wprowadzani w błąd, gwarancje handlowe powinny zawierać określone informacje, w tym czas trwania gwarancji, zakres terytorialny oraz oświadczenie, że gwarancja handlowa nie ma wpływu na prawa konsumenta wynikające z bezwzględnie obowiązujących norm prawnych.	(44) Niektórzy przedsiębiorcy lub producenci oferują konsumentom gwarancje handlowe. Aby konsumenci nie byli wprowadzani w błąd, gwarancje handlowe powinny zawierać określone informacje, w tym czas trwania gwarancji, zakres terytorialny oraz oświadczenie, że gwarancja handlowa nie ma wpływu na prawa konsumenta wynikające z obowiązujących przepisów prawa krajowego i przepisów niniejszej dyrektywy.
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 45 a preambuły (nowy)
	(45a) Ujednolicone aspekty regulacyjne odnoszą się jedynie do umów zawieranych między przedsiębiorcami a konsumentami. Dlatego też przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć wpływu na prawo krajowe w dziedzinie umów dotyczących zatrudnienia, praw do dziedziczenia, prawa rodzinnego oraz umów dotyczących zakładania i organizacji spółek lub umów o partnerstwie i warunków emisji obligacji.
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 46 preambuły
(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem wspólnotowym. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Wspólnota lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.	(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają przepisy ustawowe, wykonawcze i dotyczące porządku publicznego w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem Unii. Podobnie postanowienia umowne powinny odzwierciedlać zasady i postanowienia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Unia lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 preambuły
(47) Umowy konsumenckie powinny być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem oraz być czytelne. Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorcy w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorca powinien uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.	(47) Wszystkie postanowienia umowne powinny być wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej powinny zawsze być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem. Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorcy w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorca powinien uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 a preambuły (nowy)
	(47a) Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru sposobu komunikowania postanowień umownych, np. rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania jakichkolwiek wymogów w zakresie prezentacji, za wyjątkiem wymogów odnoszących się do osób niepełnosprawnych lub w przypadkach, gdy towary lub usługi mogą przedstawiać szczególne ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osoby trzeciej. Państwa członkowskie mogą również dążyć do wprowadzenia dodatkowych wymogów, w przypadkach gdy z uwagi na złożoność umów na takie towary lub usługi, istnieje ryzyko szkody dla konsumenta obejmujące kwestie związane z konkurencją w tym sektorze. Może mieć to przykładowo zastosowanie do umów odnoszących się do usług finansowych, dostaw gazu, energii elektrycznej i wody, usług telekomunikacyjnych lub nieruchomości. Jednak nie powinno się tego stosować do formalnych wymogów krajowych dotyczących zawarcia umowy lub innych formalnych wymogów, takich jak np. język postanowień, wymogi dotyczące treści postanowień lub brzmienie niektórych postanowień umownych w odniesieniu do określonych sektorów. Niniejsza dyrektywa nie powinna harmonizować wymogów językowych stosowanych do umów konsumenckich. Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość utrzymania lub wprowadzenia w swoim prawie krajowym wymogów językowych dotyczących postanowień umownych.
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 49 preambuły
(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta.	(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta. Nie stosuje się tego wyłączenia do wynagrodzenia przewidzianego dla przedsiębiorcy za określone w umowie koszty dodatkowe lub nieprzewidziane, w tym opłaty lub koszty za naruszenie jakichkolwiek postanowień umowy, co powinno w pełni podlegać ocenie uczciwości.
Poprawka 48 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 50 preambuły
(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru. Te same wykazy powinny mieć zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.	(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa niewyczerpujące wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.
Poprawka 49 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 51 preambuły
(51) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji.	skreślony
Poprawka 50 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 52 preambuły
(52) W szczególności Komisja powinna mieć uprawnienia do zmiany załączników II i III w zakresie postanowień umownych, które są uznawane za nieuczciwe oraz co do których istnieje domniemanie nieuczciwości. Z uwagi na fakt, że środki te są środkami o ogólnym zasięgu i mają na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, powinny być one przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/ 468/WE.	skreślony
Poprawka 51 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 53 preambuły
(53) Uprawnienia Komisji do zmiany załączników II i III powinny służyć zapewnieniu spójnego wdrożenia zasad dotyczących nieuczciwych postanowień przez uzupełnienie załączników o postanowienia umowne, które powinny zostać uznane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach lub które powinny zostać uznane za nieuczciwe, o ile przedsiębiorca nie dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.	skreślony
Poprawka 52 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 55 a preambuły (nowy)
	(55a) Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby ich organy krajowe utrzymywały niezbędny poziom współpracy z siecią Europejskich Centrów Konsumenckich w celu reagowania w sprawach transgranicznych, szczególnie w odniesieniu do wniosków oczekujących na rozpatrzenie w Europejskich Centrach Konsumenckich.
Poprawka 53 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 60 preambuły
(60) Komisja Europejska przeanalizuje najbardziej właściwe sposoby uświadamiania konsumentów o ich prawach w punkcie sprzedaży.	(60) Komisja po skonsultowaniu się z państwami członkowskimi i zainteresowanymi podmiotami przeanalizuje najbardziej właściwe sposoby uświadamiania konsumentów i przedsiębiorców o ich prawach w punkcie sprzedaży. Komisja powinna w szczególności skorzystać ze środków dostępnych dzięki narzędziom technologii informacji i komunikacji oraz mediom publicznym.
Poprawka 54 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 61 a preambuły (nowy)
	(61a) Należy przewidzieć proces wzajemnej oceny, w ramach którego w okresie przeznaczonym na transpozycję niniejszej dyrektywy państwa członkowskie muszą najpierw przeanalizować swoje przepisy, aby określić, które z bardziej restrykcyjnych przepisów zgodnych z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy utrzymać w mocy lub wprowadzić do swego prawa krajowego w celu zapewnienia konsumentom wyższego poziomu ochrony. Do końca okresu transpozycji niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny sporządzić sprawozdanie dotyczące wyników takiego przeglądu. Komisja powinna przekazywać wszystkie sprawozdania wszystkim pozostałym państwom członkowskim oraz zainteresowanym podmiotom. Państwa członkowskie i Parlament Europejski mają sześć miesięcy na przedstawienie swoich uwag do tych sprawozdań. Najpóźniej rok po zakończeniu okresu transpozycji niniejszej dyrektywy, a następnie co trzy lata Komisja powinna sporządzić sprawozdanie, dołączając do niego, w stosownych przypadkach, wnioski ustawodawcze. W razie konieczności Komisja może pomóc państwom członkowskim w opracowaniu wspólnej metodologii.
Poprawka 55 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 61 b preambuły (nowy)
	(61b) Aby zapewnić we wszystkich państwach członkowskich wysoki poziom ochrony konsumentów, należy zachęcać osoby i organizacje, które mają uzasadniony interes w ochronie konsumentów, do informowania państw członkowskich i Komisji o ich ocenach oraz do zgłaszania niewiążących zaleceń, które mogą zostać uwzględnione w ramach przeglądu niniejszej dyrektywy.
Poprawka 56 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 63 preambuły
(63) Właściwe jest dokonanie przeglądu niniejszej dyrektywy, jeśli stwierdzone zostanie istnienie barier dla rynku wewnętrznego. W wyniku takiego przeglądu Komisja może przedstawić wniosek w sprawie zmiany niniejszej dyrektywy, który może zawierać zmiany innych przepisów prawnych dotyczących ochrony konsumentów w myśl podjętego przez Komisję, w ramach strategii polityki ochrony konsumentów, zobowiązania do dokonywania przeglądu istniejącego dorobku w celu osiągnięcia wysokiego wspólnego poziomu ochrony konsumentów.	skreślony
Poprawka 57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1
Niniejsza dyrektywa ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.	Niniejsza dyrektywa ma na celu osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.
Poprawka 59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 1
(1) "konsument" oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą ani wykonywaniem wolnego zawodu;	(1) "konsument" oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa przede wszystkim w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą ani wykonywaniem wolnego zawodu.
	Państwa członkowskie mogą utrzymać lub rozszerzyć zakres stosowania niniejszej dyrektywy na osoby prawne lub fizyczne niebędące "konsumentami" w rozumieniu niniejszej dyrektywy;
Poprawka 60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 2
(2) "przedsiębiorca" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy;	(2) "przedsiębiorca" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, zarówno podmiot publiczny, jak i prywatny, która działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą na rzecz przedsiębiorcy w odniesieniu do umów objętych niniejszą dyrektywą;
Poprawka 61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 2 a (nowy)
	(2a) "towary" oznaczają wszystkie materialne rzeczy ruchome i wszystkie rzeczy niematerialne użytkowane w sposób, który można porównać do fizycznego posiadania danego towaru, z wyjątkiem towarów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organ władzy publicznej. W rozumieniu niniejszej dyrektywy za towar uznaje się również wodę, gaz i energię elektryczną, gdy są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości;
Poprawka 62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 2 b (nowy)
	(2b) "towar wyprodukowany według specyfikacji określonych przez konsumenta" oznacza wszelki towar nieprefabrykowany, który wykonano na podstawie indywidualnego wyboru lub wskazania konsumenta;
Poprawka 63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 3
(3) "umowa sprzedaży" oznacza każdą umowę sprzedaży towarów, zawartą między przedsiębiorcą a konsumentem, w tym również umowę mieszaną, której przedmiotem są zarówno towary, jak i usługi;	skreślony
Poprawka 64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 4
(4) "towar" oznacza wszelką materialną rzecz ruchomą, z wyjątkiem: a) towarów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organ władzy publicznej, b) wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości, c) energii elektrycznej;	skreślony (Zob. poprawka do art. 2 pkt 2a)
Poprawka 65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 5
(5) "umowa o świadczenie usług" oznacza każdą umowę, inną niż umowa sprzedaży, na podstawie której przedsiębiorca świadczy usługę na rzecz konsumenta;	(5) "usługa" oznacza odpłatne wykonywanie prac lub świadczenie innych usług różnego rodzaju przez przedsiębiorcę na rzecz konsumenta;
Poprawka 66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 5 a (nowy)
	(5a) "umowa sprzedaży" oznacza każdą umowę, na mocy której zgodnie z obowiązującym prawem krajowym przedsiębiorca zapewnia konsumentowi własność towaru lub zobowiązuje się do zapewnienia konsumentowi własności towaru oraz na mocy której konsument zobowiązuje się do zapłaty uzgodnionej ceny. W rozumieniu niniejszej dyrektywy umową sprzedaży jest także umowa dostawy towarów, które dopiero mają zostać wytworzone lub wyprodukowane;
Poprawka 67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 5 b (nowy)
	(5b) "umowa mieszana" oznacza każdą umowę, która obejmuje zarówno aspekty związane ze świadczeniem usług, jak i aspekty związane z dostawą towarów;
Poprawka 68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 6
(6) "umowa zawierana na odległość" oznacza każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, do zawarcia której przedsiębiorca korzysta wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;	(6) "umowa zawierana na odległość" oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą i konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, przy czym przedsiębiorca i konsument nie są osobiście jednocześnie obecni przy zawarciu umowy, lecz korzystają wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;
Poprawka 69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 7
(7) "środki porozumiewania się na odległość" oznaczają wszelkie środki, które bez jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta mogą być użyte do zawarcia pomiędzy nimi umowy;	skreślony
Poprawka 70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 8
(8) "umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa" oznacza:	(8) "umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa" oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą a konsumentem:
a) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, oraz każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, w przypadku której konsument złożył ofertę w takich okolicznościach, lub	a) która zostaje zawarta poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, lub
	aa) w przypadku której konsument złożył ofertę przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta poza lokalem przedsiębiorstwa, lub
b) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną w lokalu przedsiębiorcy, lecz negocjowaną poza tym lokalem, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta.	b) której główne elementy zostały ustalone w trakcie wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu handlowego zorganizowanych przez przedsiębiorcę poza lokalem przedsiębiorstwa, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, przy czym celem takiej wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu jest późniejsze zawarcie umowy w lokalu przedsiębiorstwa;
Poprawka 71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 9 - litera b)
b) stoiska handlowe i wystawiennicze, gdzie przedsiębiorca prowadzi swoją działalność na stałe lub czasowo;	b) stoiska handlowe, gdzie przedsiębiorca prowadzi swoją działalność na stałe lub czasowo;
Poprawka 72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 12
(12) "produkt" oznacza każdy towar lub usługę, w tym nieruchomości oraz prawa i zobowiązania;	skreślony
Poprawka 73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 14
(14) "staranność zawodowa" oznacza standard dotyczący szczególnej wiedzy i staranności, których można w racjonalny sposób oczekiwać od przedsiębiorcy w jego relacjach z konsumentami, zgodnie z uczciwymi praktykami rynkowymi lub ogólną zasadą dobrej wiary w zakresie jego działalności;	skreślony
Poprawka 74 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 15
(15) "aukcja" oznacza metodę sprzedaży, w której towary lub usługi są oferowane przez przedsiębiorcę w procedurze składania konkurencyjnych ofert, również z użyciem środków porozumiewania się na odległość, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów lub usług. Transakcja zawarta na podstawie oferty o ustalonej cenie, pomimo danej konsumentowi możliwości zawarcia transakcji w procedurze składania konkurencyjnych ofert, nie jest aukcją;		skreślony
Poprawka 75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 16
(16) "aukcja publiczna" oznacza metodę sprzedaży, w której towary są oferowane przez przedsiębiorcę konsumentom, którzy osobiście uczestniczą lub mają możliwość osobistego uczestnictwa w aukcji, w procedurze składania konkurencyjnych ofert prowadzonej przez organizatora aukcji, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów;		(16) "aukcja publiczna" oznacza metodę sprzedaży, w której towar lub usługa są oferowane przez przedsiębiorcę konsumentom na zgromadzeniu fizycznie dostępnym dla publiczności, w procedurze składania przejrzystych, konkurencyjnych ofert prowadzonej odpłatnie przez osobę trzecią (organizatora aukcji), która działa w charakterze pośrednika przedsiębiorcy; W aukcji rosnącej sprzedaje się towar lub usługę konsumentowi - lub osobie działającej w jego imieniu - który zaoferuje najwyższą cenę. W aukcji malejącej sprzedaje się towar lub usługę konsumentowi - lub osobie działającej w jego imieniu - który natychmiast oświadczy jako pierwszy, że kupuje towar lub usługę w podanej cenie;
Poprawka 76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 17
(17) "producent" oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Wspólnoty lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;	(17) "producent" oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Unii lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;
Poprawka 77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 18
(18) "gwarancja handlowa" oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorcy lub producenta ("gwarant") wobec konsumenta do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji określonej w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;	(18) "gwarancja handlowa" oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorcy lub producenta ("gwarant") wobec konsumenta, poza jego zobowiązaniami prawnymi dotyczącymi gwarancji zgodności, do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji lub każdego innego warunku niezwiązanego ze zgodnością określonych w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;
Poprawka 78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 19
(19) "pośrednik" oznacza przedsiębiorcę, który zawiera umowę w imieniu lub na rzecz konsumenta;	skreślony
Poprawka 79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 - punkt 20
(20) "umowa dodatkowa" oznacza umowę, na mocy której konsument nabywa towary lub usługi powiązane z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym towary te lub usługi są dostarczane przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorcą.	(20) "umowa powiązana" oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi: a) która tworzy z obiektywnego punktu widzenia jedną transakcję handlową z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa; oraz b) jeżeli towary są dostarczane lub usługi są świadczone przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorcą.
	Uznaje się, że jedna transakcja handlowa ma miejsce wtedy, gdy towary lub usługi dostarczane na mocy umowy powiązanej są związane z wykonaniem umowy zawieranej na odległość lub umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa, zależnie od przypadku, lub gdy związane są z korzystaniem z towarów dostarczanych lub usług świadczonych na mocy takiej umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawki 80 i 232 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3
1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów sprzedaży i umów o świadczenie usług zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej przepisach.	1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów dostawy towaru lub o świadczenie usługi oraz do umów mieszanych zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej przepisach.
2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do usług finansowych tylko w zakresie niektórych umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, jak przewidziano w art. 8-20, nieuczciwych postanowień umownych, jak przewidziano w art. 30-39 oraz przepisów ogólnych, jak przewidziano w art. 40-46, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	2. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dotyczących określonych sektorów w prawodawstwie Unii, regulujących umowy zawierane między przedsiębiorcą a konsumentem.
	2a. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do umów dotyczących: a) usług społecznych; b) opieki zdrowotnej, tzn. usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia; c) hazardu ze stawkami pieniężnymi w grach losowych, łącznie z loteriami, grami hazardowymi w kasynach i zakładami. 2b. Artykuły 5-19 i art. 23 nie mają zastosowania do umów: a) dotyczących usług finansowych; b) objętych zakresem dyrektywy 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącej sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość(1).
3. Do umów objętych zakresem dyrektywy 94/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz dyrektywy Rady 90/ 314/EWG zastosowanie mają tylko art. 30-39 dotyczące praw konsumenta w zakresie nieuczciwych postanowień umownych, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	3. Z zastrzeżeniem ust. 4-4c niniejszego artykułu, art. 9-19 stosuje się do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
4. Artykuły 5, 7, 9 i 11 pozostają bez uszczerbku dla przepisów dotyczących wymogów w zakresie informacji zawartych w dyrektywie 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w dyrektywie 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	4. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa:
	a) odnoszących się do tworzenia, nabywania lub przenoszenia praw na nieruchomościach lub gwarancji na nieruchomościach, lub dotyczących wybudowania lub istotnego przebudowania budynku lub wynajmu budynku lub mieszkania; b) objętych zakresem dyrektywy Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek(2) lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany(3); c) sporządzanych zgodnie z przepisami państw członkowskich przez urzędnika państwowego ustawowo zobowiązanego do niezależności i bezstronności, który musi przedstawić wyczerpujące wyjaśnienie prawne, tak aby konsument zawierał umowę wyłącznie po głębokim namyśle i ze znajomością jej zakresu prawnego. 4a. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadku których przedsiębiorca i konsument natychmiast wywiązują się ze swoich zobowiązań umownych i płatność, której ma dokonać konsument nie przekracza 40 EUR, jeżeli umowy te z uwagi na swój charakter zwykle zawierane są poza lokalem przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie mogą określić niższą wartość w przepisach krajowych. 4b. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość: a) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych; b) zawieranych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych w celu korzystania z takich automatów lub dotyczących pojedynczych, nawiązywanych przez konsumenta połączeń telefonicznych, internetowych lub telefaksowych. 4c. Artykuł 11 ust. 1b oraz art. 12-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość dotyczących świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu pojazdów silnikowych, gastronomii oraz wypoczynku, jeżeli umowy te dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie. 4d. Z zastrzeżeniem ust. 4e, 4f i 4g niniejszego artykułu, art. 22-29 stosuje się do umów sprzedaży. Bez uszczerbku dla art. 24 ust. 5, jeżeli umowa jest umową mieszaną, art. 22-29 stosuje się tylko do towarów. 4e. Artykuły 22a i 23a stosuje się również do umów o świadczenie usług oraz umów mieszanych. 4f. Artykuły 22-29 nie mają zastosowania do: a) energii elektrycznej; b) wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości. 4g. Artykułów 22-29 nie stosuje się do towarów używa- nych, sprzedawanych na aukcji publicznej. ______ (1) Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16. (2) Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59. (3) Dz.U. L 33 z 3.2.2009, s. 10.
Poprawka 81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 - tytuł
Pełna harmonizacja	Stopień harmonizacji
Poprawka 82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4
Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.	1. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 1a i 1b, państwa członkowskie mogą utrzymywać w mocy lub wprowadzać do ich prawa krajowego surowsze przepisy zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów, na warunkach i w zakresie określonych w art. 5, art. 9 ust. 5 i 6, art. 22-29, art. 31 ust. 4 oraz art. 34 i 35. 2. Państwa członkowskie mogą utrzymywać w mocy w prawie krajowym surowsze przepisy zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów, zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 4 i art. 13 ust. 2. 3. Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od przepisów, które zostały ustanowione w art. 2, art. 9 ust. 1-4 i art. 9 ust. 8, art. 10 i 11, art. 12 ust. 1-3, art. 13 ust. 1, art. 14-19, art. 30-33 oraz art. 36, w tym przepisów surowszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 a (nowy)
	Artykuł 4a Okresy, daty i terminy W celu wyznaczenia okresów, dat i terminów określonych w niniejszej dyrektywie stosuje się rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów(1). ______ (1) Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1.
Poprawka 84 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział II - tytuł
Informacje dla konsumentów	Informacje dla konsumentów dotyczące umów zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa
Poprawka 85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - tytuł
Ogólne wymogi w zakresie informacji	Wymogi w zakresie informacji dotyczące umów zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa
Poprawka 86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - wprowadzenie
1. Przed zawarciem każdej umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług przedsiębiorca udziela konsumentowi następujących informacji, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:	1. Zawierając umowę w lokalu przedsiębiorstwa, przedsiębiorca udziela konsumentowi w jasny i zrozumiały sposób następujących informacji, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:
Poprawka 87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera a)
a) główne cechy produktu, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego środka przekazu i produktu;	a) główne cechy towaru lub usługi, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego towaru lub usługi;
Poprawka 88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera b)
b) adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy i, w stosownych przypadkach, adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, na którego rzecz działa;	b) tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy;
Poprawka 89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera b a) (nowa)
	(ba) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności, numer telefonu i faksu przedsiębiorcy oraz jego adres e-mail, o ile jest dostępny, aby umożliwić konsumentowi szybkie skontaktowanie się i skuteczne komunikowanie się z przedsiębiorcą;
Poprawka 90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera c)
c) cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter produktu nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów;	c) łączna cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter towaru lub usługi nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe bądź jakiekolwiek inne koszty albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów. W przypadku umów na czas nieoznaczony łączna cena oznacza łączne koszty miesięczne;
Poprawka 91 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera d)
d) warunki płatności, dostawy lub wykonania oraz procedury rozpatrywania reklamacji, jeżeli odbiegają one od wymogów staranności zawodowej;	d) w stosownych przypadkach warunki płatności, dostawy lub wykonania, termin dostawy towaru lub wykonania usługi przez przedsiębiorcę oraz procedury rozpatrywania przez przedsiębiorcę reklamacji;
Poprawka 92 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera f)
f) dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach;	f) oprócz przypomnienia o istnieniu prawnej gwarancji zgodności na towary dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach; fa) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;
Poprawka 93 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera g)
g) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, warunki jej rozwiązania;	g) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub jeśli ulega automatycznemu przedłużeniu, warunki jej rozwiązania;
Poprawka 94 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litera i)
i) istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy.	i) w stosownych przypadkach istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy;
Poprawka 95 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 1 - litery i a), i b) oraz i c) (nowe)
	ia) zastosowanie technologicznych środków ochrony dla treści cyfrowych, w stosownych przypadkach; ib) wszelka interoperacyjność treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o której wie przedsiębiorca lub można racjonalnie przypuszczać, że wie o niej, w tym wszelkie przykłady braku interoperacyjności, w stosownych przypadkach; ic) możliwość dostępu do pozasądowych procedur rozpatrywania reklamacji i środków zaskarżenia, którym podlega przedsiębiorca, oraz wymogi w zakresie dostępu do tych procedur, w stosownych przypadkach.
Poprawka 96 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 2
2. W przypadku aukcji publicznej informacje określone w ust. 1 lit. b) mogą być zastąpione przez podanie adresu pocztowego i tożsamości organizatora aukcji.	2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku umów dostawy towaru lub umów o świadczenie usług, które dotyczą transakcji jednodniowych i w przypadku których przedsiębiorca jest zobowiązany do dostawy towaru lub wykonania usługi natychmiast po zawarciu umowy.
Poprawka 97 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 - ustęp 3
3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług.	3. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy.
Poprawka 98 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 - ustęp 2
2. Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie umów skuteczne środki ochrony prawnej w przypadku naruszenia art. 5.	2. Bez uszczerbku dla art. 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie skuteczne i proporcjonalne środki ochrony prawnej w przypadku naruszenia art. 5.
Poprawka 99 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7
Artykuł 7	skreślony
Szczegółowe wymogi w zakresie informacji dotyczące pośredników1. Przed zawarciem umowy pośrednik informuje konsumenta, że działa w imieniu lub na rzecz innego konsumenta oraz że zawarta umowa nie jest uważana za umowę pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą, lecz za umowę pomiędzy dwoma konsumentami i jako taka nie jest objęta zakresem niniejszej dyrektywy. 2. W przypadku niewypełnienia przez pośrednika obowiązku z ust. 1 uważa się, że zawarł on umowę we własnym imieniu. 3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do aukcji publicznych.
Poprawka 100 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8
Artykuł 8 Zakres stosowania Niniejszy rozdział dotyczy umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.	skreślony
Poprawka 101 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9
Artykuł 9	Artykuł 9
Wymogi w zakresie informacji dotyczące umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	Wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa
W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca udziela następujących informacji, które stają się integralną częścią umowy:	1. W stosownym czasie, zanim konsument zostanie związany umową zawieraną na odległość, umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa lub odpowiednią ofertą, przedsiębiorca udziela konsumentowi w jasny i zrozumiały sposób następujących informacji:
a) informacje, o których mowa w art. 5 i 7 oraz, w drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 lit. d), warunki płatności, dostawy i wykonania, we wszystkich przypadkach;	a) główne cechy towaru lub usługi, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego nośnika i towaru lub usługi;
b) jeżeli przewidziane jest prawo odstąpienia, warunki oraz procedury korzystania z niego, zgodnie z załącznikiem I;	b) tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy;
	ba) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności, numer telefonu i faxu przedsiębiorcy oraz jego adres e-mail, o ile jest dostępny, aby umożliwić konsumentowi szybkie skontaktowanie się z przedsiębiorcą i skuteczne komunikowanie się z nim;
c) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności przedsiębiorcy, jeżeli różni się od jego adresu pocztowego (a w stosownych przypadkach adres przedsiębiorcy, na rzecz którego działa), pod który konsument może kierować skargi;	c) łączna cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter towaru lub usługi nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w stosownych przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe bądź jakiekolwiek inne koszty albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów; w przypadku umów na czas nieoznaczony łączna cena oznacza łączne koszty miesięczne;
d) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;	d) warunki płatności, dostawy lub wykonania, termin dostawy towaru lub wykonania usługi przez przedsiębiorcę oraz procedury rozpatrywania przez przedsiębiorcę reklamacji;
e) możliwość pozasądowego rozwiązywania sporów, w stosownych przypadkach;	e) jeżeli przewidziane jest prawo odstąpienia, warunki, termin i procedura korzystania z tego prawa, w tym ostateczne koszty zwrotu towarów ponoszone przez konsumenta; w tym celu przedsiębiorca może wykorzystać wzór pouczenia o odstąpieniu określony w załączniku I (A) oraz wzór formularza odstąpienia określony w załączniku I (B) lub skorzystać z innego jednoznacznego oświadczenia; jeżeli przedsiębiorca udzielił konsumentowi informacji, korzystając z wzoru pouczenia o odstąpieniu określonego w załączniku I (A), uznaje się, że spełnił on wymóg w zakresie informacji dotyczących prawa odstąpienia określony w niniejszym artykule;
	ea) jeżeli prawo odstąpienia nie ma zastosowania zgodnie z art. 19 ust. 1, informacja o tym, że konsument nie może skorzystać z prawa odstąpienia;
f) informacja, że umowa zostanie zawarta z przedsiębiorcą, w konsekwencji czego konsument będzie mógł korzystać z ochrony gwarantowanej w niniejszej dyrektywie.	f) oprócz przypomnienia o istnieniu prawnej gwarancji zgodności na towary, dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach;
	fa) istnienie kodeksów postępowania oraz, w stosownych przypadkach, informacje na temat możliwości zapoznania się z ich treścią;
	fb) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub jeśli ulega automatycznemu przedłużeniu, warunki jej rozwiązania;
	fc) minimalny czas trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy, w stosownych przypadkach;
	fd) istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają. być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy; fe) zastosowanie technologicznych środków ochrony dla treści cyfrowych, w stosownych przypadkach; ff) wszelka interoperacyjność treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o której wie przedsiębiorca lub można racjonalnie przypuszczać, że wie o niej, w tym wszelkie przykłady braku interoperacyjności, w stosownych przypadkach; fg) możliwość dostępu do pozasądowych procedur rozpatrywania reklamacji i środków zaskarżenia, którym podlega przedsiębiorca, oraz wymogi w zakresie dostępu do tych procedur, w stosownych przypadkach. 2. W przypadku aukcji publicznej informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), ba) i c), mogą być zastąpione odpowiednimi danymi organizatora aukcji. 3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy zawieranej na odległość lub umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa. 4. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów dotyczących treści wzoru pouczenia o odstąpieniu określonego w załączniku I (A). 5. W przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących usług transportoxvych lub wymogów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy w prawie krajo\yym postanowienia określające dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy, pod warunkiem że są one zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz że takie wymogi są właściwe dla udzielenia konsumentowi odpowiednich informacji. 6. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy w przypadku wszystkich umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących świadczenia usług, dla których zgodnie z ort. 22 ust. 5 dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym(1) przewidują wobec usługodawców, mających siedzibę na ich terytorium, dodatkowe wymogi w zakresie informowania. 7. Artykuł 5 pozostaje bez uszczerbku dla dyrektywy 2000/ 31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspefaów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego(2). 8. Ciężar dowodu w odniesieniu do wykazania faktu spełnienia wymogów w zakresie informacji określonych w niniejszym rozdziale spoczywa na przedsiębiorcy. ______ (1) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36. (2) Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1.
Poprawka 102 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 - tytuł
Wymogi formalne dotyczące umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	Wymogi formalne w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa
Poprawka 233 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 - ustęp 1
1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 9 udzielane są na formularzu zamówienia, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne. Formularz zamówienia zawiera standardowy formularz odstąpienia, określony w załączniku I (B).	1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 9 udzielane są konsumentowi na formularzu zamówienia w formie papierowej lub, jeśli konsument wyrazi zgodę, na innym trwałym nośniku, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne.
Poprawka 104 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 - ustęp 2
2. Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa jest ważna tylko w przypadku, gdy konsument podpisał formularz zamówienia, a w przypadkach, w których brak jest formularza zamówienia na papierze, gdy otrzymał jego kopię na innym trwałym nośniku.	2. Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa staje się ważna tylko w przypadku, gdy konsument podpisał formularz zamówienia.
Poprawka 234 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 - ustęp 2 a (nowy)
	2a. Niezależnie od ust. 1 i 2, w odniesieniu do umów mieszanych zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadku których przedsiębiorca i konsument natychmiast wywiązują się ze swoich zobowiązań umownych, a płatność, której ma dokonać konsument, nie przekracza 200 EUR: a) przedsiębiorca nie ma obowiązku udzielenia informacji, o których mowa w art. 9, na papierze ani innym trwałym nośniku oraz b) podpisanie formularza zamówienia przez konsumenta nie jest warunkiem ważności umowy, o ile umowy takie z uwagi na swój charakter zwykle zawierane są poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka 105 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 - ustęp 3
3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1 i 2.	3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych w zakresie informacji przed zawarciem umowy, dotyczących wypełnienia określonych w art. 9 ust. 1 zobowiązań w zakresie udzielania informacji.
Poprawka 106 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - tytuł
Wymogi formalne dotyczące umów zawieranych na odległość	Wymogi formalne w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych na odległość
Poprawki 107, 235 i 236 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - ustęp 1
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 9 lit. a) są udzielane lub udostępnianie konsumentowi przed zawarciem umowy, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość.	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 9 są udzielane lub udostępniane konsumentowi na trwałym nośniku, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość. 1a. Jeżeli umowa o dostawę towarów lub świadczenie usług, której warunki nie zostały indywidualnie wynegocjowane, zawierana na odległość drogą elektroniczną, zobowiązuje konsumenta do płatności, umowa ta jest dla konsumenta wiążąca jedynie, gdy: a) przedsiębiorca wyraźnie i w wyróżnionej formie zwrócił uwagę konsumenta na cenę łączną zawierającą wszystkie odnośne składniki ceny oraz b) konsument potwierdził, że przeczytał i zrozumiał informacje wymagane na mocy lit. a). W odniesieniu do umów zawieranych za pośrednictwem stron internetowych wymóg ten uważa się za spełniony, jeśli strona internetowa jest zaprojektowana w taki sposób, że nie jest możliwe złożenie wiążącego zamówienia, jeśli konsument nie zarejestrował się wcześniej na stronie internetowej przedsiębiorcy w celu skorzystania z oferty przedsiębiorcy. 1b. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1a lit. b), w przypadku umów zawieranych na odległość, o których mowa w tym ustępie i które są zawierane telefonicznie, konsument jest związany umową dopiero po wysłaniu mu przez przedsiębiorcę na trwałym nośniku potwierdzenia oferty przedsiębiorcy, w tym informacji wymaganych na mocy ust. 1a lit. a).
Poprawka 108 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - ustęp 2
2. Jeżeli przedsiębiorca kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoje dane tożsamości oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy.	2. Jeżeli przedsiębiorca lub pośrednik działający w jego imieniu kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoje dane tożsamości oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy. 2a. W przypadku stron internetowych, na których prowadzony jest handel elektroniczny, na stronie głównej zaznacza się w jasny i wyraźny sposób, czy istnieją jakiekolwiek ograniczenia w dostawach do niektórych państw członkowskich, w tym związane ze środkami płatności.
Poprawka 109 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - ustęp 3
3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i łącznej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i c). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5 i 7, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.	3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, wstępne informacje dotyczące przynajmniej głównych cech towaru lub usługi, ceny łącznej, czasu trwania umowy, a w przypadku umów na czas nieokreślony informacje dotyczące sposobów ich rozwiązania, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a), b), c), e) i g). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 9, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.
Poprawka 110 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - ustęp 4
4. Konsument otrzymuje potwierdzenie wszystkich informacji, o których mowa w art. 9 lit. a)-f) na trwałym nośniku, w rozsądnym czasie po zawarciu każdej umowy na odległość, a najpóźniej w momencie dostarczenia towarów albo rozpoczęcia wykonywania usługi, chyba że informacja została udzielona konsumentowi na trwałym nośniku przed zawarciem każdej umowy na odległość.	skreślony
Poprawka 237 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - ustęp 5
5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1-4.	5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych w zakresie informacji przed zawarciem umowy, dotyczących wypełnienia określonych w art. 9 ust. 1 zobowiązań w zakresie udzielania informacji. Niezależnie od postanowień akapitu pierwszego, w odniesieniu do umów, o których mowa w ust. 1b niniejszego artykułu, państwa członkowskie mogą wprowadzić lub utrzymać w mocy przepisy prawa krajowego stanowiące, że konsument jest związany umową dopiero po przekazaniu przedsiębiorcy na trwałym nośniku potwierdzenia zawarcia umowy. Państwa członkowskie informują o tych przepisach Komisję, która podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka 112 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 a (nowy)
	1a. W przypadku umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa okres odstąpienia, o którym mowa w ust. 1, rozpoczyna się w dniu zawarcia umowy lub w dniu otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy.
Poprawka 113 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 2
2. W przypadku umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu podpisania przez konsumenta formularza zamówienia, a w przypadkach, gdy formularz zamówienia nie ma formy papierowej, w dniu otrzymania przez konsumenta kopii formularza zamówienia na innym trwałym nośniku.	2. Niezależnie od postanowień ust. 1 w przypadku umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczącej dostawy towarów okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie zamówionych towarów lub:
W przypadku umowy sprzedaży towarów zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie każdego z zamówionych towarów. W przypadku umowy o świadczenie usług zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się od dnia zawarcia umowy.
	a) ostatniego dostarczonego towaru, jeżeli konsument zamawia w jednym zamówieniu wiele towarów, a ich dostawa następuje osobno; b) ostatniego elementu lub części, jeżeli towar składa się z wielu elementów lub części; c) pierwszego dostarczonego towaru w przypadku powtarzalnej dostawy towarów tego samego rodzaju w określonym okresie czasu.
Poprawka 115 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 4
4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich obowiązków wynikających z umowy w czasie okresu odstąpienia.	4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich zobowiązań umownych w czasie okresu odstąpienia. Jednakże w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa państwa członkowskie mogą utrzymać obowiązujące przepisy krajowe zabraniające przedsiębiorcy pobierania zapłaty przez określony okres po zawarciu umowy.
Poprawka 116 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13
Jeżeli przedsiębiorca nie udzielił konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 9 lit. b), 10 ust. 1 i 11 ust. 4), okres odstąpienia kończy się trzy miesiące po całkowitym wypełnieniu przez przedsiębiorcę jego pozostałych zobowiązań umownych.	1. Jeżeli przedsiębiorca nie udzielił konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 9 ust. 1 lit. e), okres odstąpienia kończy się rok po upływie początkowego okresu odstąpienia, określonego zgodnie z art. 12 ust. 1a i 2. 2. Państwa członkowskie mogą jednak utrzymać w mocy istniejące krajowe przepisy przewidujące dłuższy okres upływu okresu odstąpienia.
Poprawki 238 i 239 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 - ustęp 1
Konsument informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji odstąpienia od umowy na trwałym nośniku poprzez oświadczenie skierowane do przedsiębiorcy, sformułowane własnymi słowami, albo przy wykorzystaniu standardowego formularza odstąpienia, określonego w załączniku I (B).	Przed upływem okresu odstąpienia konsument informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji odstąpienia od umowy. W tym celu konsument może:
	a) wykorzystać wzór formularza odstąpienia, podany w załączniku I (B), lub sformułować inne jednoznaczne oświadczenie, lub b) zwrócić towary przedsiębiorcy, załączając jednoznaczne oświadczenie informujące o decyzji odstąpienia od umowy przez konsumenta.
Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów formalnych stosowanych do standardowego formularza odstąpienia.	Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych wymogów formalnych stosowanych do wzoru formularza odstąpienia innych niż te przedstawione w załączniku I (B).
Poprawka 240 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 - ustęp 2
2. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet przedsiębiorca może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi elektroniczne wypełnienie i przesłanie standardowego formularza odstąpienia na stronie internetowej przedsiębiorcy. W takim przypadku przedsiębiorca przesyła niezwłocznie konsumentowi potwierdzenie odbioru takiego formularza drogą elektroniczną.	2. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet przedsiębiorca może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi elektroniczne wypełnienie i przesłanie wzoru formularza odstąpienia podanego w załączniku I (B) albo innego jednoznacznego oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy. W takich przypadkach przedsiębiorca przesyła niezwłocznie konsumentowi potwierdzenie odbioru takiego odstąpienia drogą elektroniczną na trwałym nośniku.
Poprawka 119 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 - litery a) i b)
a) wykonania umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, lub	a) wykonania umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, lub
b) zawarcia umowy poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.	b) zawarcia umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.
Poprawka 120 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 - ustęp 1
1. Przedsiębiorca zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta w terminie 30 dni od dnia, w którym otrzymał informację o skorzystaniu z prawa odstąpienia	1. Przedsiębiorca zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta, w tym w stosownych przypadkach koszt przesyłki, bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż w terminie czternastu dni od dnia, w którym został poinformowany o decyzji konsumenta o odstąpieniu od umowy zgodnie z art. 14. Przedsiębiorca może dokonać zwrotu przy użyciu każdego środka płatności będącego prawnym środkiem płatniczym w państwie, w którym konsument go otrzymuje, i pod warunkiem że konsument nie ponosi żadnych opłat z tytułu zwrotu.
Poprawka 241 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 - ustęp 2
2. W przypadku umów sprzedaży przedsiębiorca może wstrzymać się ze zwrotem sumy do czasu otrzymania lub odebrania przez niego towarów albo dostarczenia przez konsumenta dowodu ich wysłania, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi najwcześniej.	2. Niezależnie od postanowień ust. 1, w przypadku gdy konsument wyraźnie wybrał inny sposób dostawy niż dostawa standardowa, przedsiębiorca nie jest zobowiązany do zwrotu dodatkowych kosztów wynikłych z tego tytułu. W przypadku umów sprzedaży przedsiębiorca może uzależnić zwrot sumy od dostarczenia przez konsumenta dowodu wysłania towarów.
Poprawka 122 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 - ustęp 1
1. Jeżeli w przypadku umów sprzedaży konsument lub, na jego życzenie, osoba trzecia weszła w posiadanie towarów przed wygaśnięciem okresu odstąpienia, konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorcy albo osobie upoważnionej przez niego do ich odbioru, w terminie 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorcę o zamiarze odstąpienia, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towary.	1. W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących dostawy towarów konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorcy albo osobie upoważnionej przez niego do ich odbioru, bez zbędnej zwłoki, a każdym razie nie później niż 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorcę o decyzji odstąpienia zgodnie z art. 14, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towary.
Konsument pokrywa tylko koszty bezpośrednie zwrotu towarów, chyba że przedsiębiorca zgodził się na ich pokrycie.	Konsument pokrywa tylko koszty bezpośrednie zwrotu towarów. Konsument nie pokrywa tych kosztów, jeżeli przedsiębiorca zgodził się w umowie na ich pokrycie lub jeżeli cena odsyłanych towarów przekracza wartość 40 EUR.
Poprawka 123 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 - ustęp 2
2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument nie odpowiada za zmniejszenie wartości, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 lit. b). W odniesieniu do umów o świadczenie usług, których dotyczy prawo odstąpienia, konsument nie ponosi żadnych kosztów całkowitych ani częściowych za usługi świadczone w okresie odstąpienia.	2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do stwierdzenia charakteru, właściwości, i sposobu działania towarów. Konsument w żadnym przypadku nie odpowiada za jakiekolwiek zmniejszenie wartości towarów, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. e).
	2a. Za wyjątkiem przypadków przewidzianych w niniejszym artykule skorzystanie z prawa odstąpienia nie nakłada na konsumenta jakiejkolwiek odpowiedzialności.
Poprawka 125 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 - ustęp 1
1. Bez uszczerbku dla art. 15 dyrektywy 2008/48/WE, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa zgodnie z art. 12-17, automatycznie wygasają wszelkie umowy dodatkowe, bez żadnych kosztów dla konsumenta.	1. Bez uszczerbku dla art. 15 dyrektywy 2008/48/WE, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa zgodnie z art. 12-17, automatycznie wygasają wszelkie umowy powiązane, bez żadnych kosztów dla konsumenta, które nie zostały przewidziane w niniejszej dyrektywie.
Poprawka 126 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - wprowadzenie
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:
Poprawka 127 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera a)
a) usługi, których świadczenie już rozpoczęto, za wyraźną zgodą konsumenta, przed końcem 14-dniowego okresu, o którym mowa w art. 12;	a) usługi, których świadczenie już rozpoczęto, za wyraźną zgodą konsumenta wyrażoną na trwałym nośniku, przed końcem 14-dniowego okresu, o którym mowa w art. 12; w takich przypadkach zgoda ta powinna również obejmować rezygnację konsumenta z prawa odstąpienia;
Poprawka 128 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera b)
b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć wpływu;	b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku, na które przedsiębiorca nie może mieć wpływu oraz które mogą wystąpić w okresie odstąpienia;
Poprawka 129 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera c)
c) dostawa towarów wyprodukowanych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia lub takich, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;	c) dostawa towarów wyprodukowanych lub usług wykonanych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia, wymagających od przedsiębiorcy indywidualnych przygotowań, których nie może on spożytkować w inny sposób, lub takich, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;
Poprawka 130 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera d)
d) dostawa wina, którego cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a dostawa którego może nastąpić dopiero po upływie terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 oraz którego faktyczna wartość zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć żadnego wpływu;	d) dostawa:
	- produktów spożywczych, - napojów, - produktów farmaceutycznych, lub - innych towarów wymagających należytych warunków higienicznych, których opakowanie lub zamknięcie zostało otwarte przez konsumenta po otrzymaniu informacji o wykluczeniu prawa odstąpienia;
	da) umowy, w odniesieniu do których konsument żądał ich natychmiastowego wykonania przez przedsiębiorcę, w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych towarów lub usług; db) umowy, w przypadku których konsument wyraźnie wezwał przedsiębiorcę do wykonania w miejscu jego zamieszkania naprawy lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca wykonuje usługi dodatkowe oprócz tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta lub dostarcza towary inne niż części zamienne konieczne do przeprowadzenia konserwacji lub naprawy, konsumentowi przysługuje prawo odstąpienia w odniesieniu do tych dodatkowych usług lub towarów;
Poprawka 132 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera f)
f) dostawa gazet, periodyków i czasopism;	f) dostawa gazet, periodyków i czasopism z wyjątkiem umów o prenumeratę dostawy takich publikacji;
Poprawka 133 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera g)
g) świadczenie usług w zakresie gier i loterii;	skreślona
Poprawka 134 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 1 - litera h)
h) umowy zawierane podczas aukcji.	h) umowy zawierane podczas aukcji publicznej. ha) dostawa treści cyfrowych, jeżeli konsument rozpoczął pobieranie tych treści cyfrowych.
Poprawka 135 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 2
2. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków: a) umowy na dostawy środków spożywczych, napojów lub innych towarów przeznaczonych do codziennego użytku w gospodarstwach domowych, wybranych wcześniej przez konsumenta za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość i dostarczanych do miejsca zamieszkania, pobytu lub pracy konsumenta przez przedsiębiorcę, który w normalnych warunkach sprzedaje towary we własnym lokalu przedsiębiorcy;	skreślony
b) umowy, co do których konsument żądał ich natychmiastowego wykonania przez przedsiębiorcę, w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów; c) umów, w przypadku których konsument wezwał przedsiębiorcę, za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość, do wykonania w miejscu jego zamieszkania napraw lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca zapewnia usługi dodatkowe do tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta albo towary inne niż części zamienne wykorzystywane w konserwacji lub naprawach, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów.
Poprawka 136 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 - ustęp 3
3. Strony mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1 i 2.	2. Przedsiębiorca i konsument mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1.
Poprawka 137 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20
Artykuł 20 Wyłączenie umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa1. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa: a) dotyczących sprzedaży nieruchomości lub odnoszących się do innych praw rzeczowych, z wyjątkiem najmu oraz usług budowlanych i remontowych związanych z nieruchomościami; b) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych; c) zawieranych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych; d) umów na dostawy przez przedsiębiorcę środków spożywczych lub napojów, jeżeli dostawy dokonywane są często i regularnie w pobliżu lokalu przedsiębiorcy. 2. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących: a) ubezpieczeń,	skreślony
b) usług finansowych, których cena zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie ma wpływu, a które mogą wystąpić w czasie okresu odstąpienia, jak przewidziano w art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE oraz c) kredytów objętych zakresem dyrektywy 2008/48/WE. 3. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość dotyczących świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu samochodów, gastronomii lub wypoczynku, jeżeli dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie.
Poprawka 138 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21
Artykuł 21 Zakres stosowania1. Niniejszy rozdział stosuje się do umów sprzedaży. Bez uszczerbku dla art. 24 ust. 5, jeżeli umowa jest umową mieszaną, mającą za przedmiot zarówno towary, jak i usługi, niniejszy rozdział stosuje się tylko do towarów. 2. Niniejszy rozdział stosuje się także do umów dostawy towarów, które mają być wytworzone lub wyprodukowane. 3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do części zamiennych zastąpionych przez przedsiębiorcę podczas usuwania niezgodności towarów w drodze naprawy zgodnie z art. 26. 4. Państwa członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu niniejszego rozdziału do towarów używanych, sprzedawanych na aukcjach publicznych.	skreślony
Poprawka 139 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 - ustęp 1
1. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przedsiębiorca dostarcza towary poprzez przeniesienie faktycznego posiadania towarów na konsumenta albo osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w maksymalnym terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy.	1. W przypadku gdy strony nie uzgodniły daty dostawy, przedsiębiorca dostarcza towary poprzez przeniesienie faktycznego posiadania towarów na konsumenta albo osobę trzecią, wskazaną przez konsumenta i inną niż przewoźnik, możliwie najszybciej i nie później niż 30 dni od dnia zawarcia umowy.
Poprawka 140 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 - ustęp 2
2. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy, konsument jest uprawniony do zwrotu wszelkich zapłaconych sum, w terminie 7 dni od daty dostawy, przewidzianym w ust. 1.	2. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy towarów w czasie uzgodnionym z konsumentem lub zgodnie z ust. 1, konsument jest uprawniony do rozwiązania umowy, chyba że towary zostaną dostarczone w nowym, ustalonym przez konsumenta terminie, nieprzekraczającym siedmiu dni. W tym celu konsument z wyprzedzeniem powiadamia przedsiębiorcę na piśmie, określając nowy termin dostawy i informując go o swoim zamiarze rozwiązania umowy, jeżeli dostawa nie nastąpi przed upływem nowego terminu dostawy. Jeżeli po upływie tego terminu nie podjęto żadnych działań, uznaje się, że konsument odstąpił od umowy. Niezależnie od postanowień akapitu pierwszego, konsument jest uprawniony do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli przedsiębiorca w sposób dorozumiany lub wyraźny odmówił dostawy towarów lub jeżeli dotrzymanie uzgodnionego terminu dostawy uznane jest za istotny element umowy, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności związane z zawarciem umowy. 2a. Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca niezwłocznie, a każdym przypadku nie później niż siedem dni po rozwiązaniu umowy, dokonuje zwrotu każdej kwoty wpłaconej zgodnie z warunkami umowy. 2b. Niniejszy artykuł nie narusza prawa konsumenta do dochodzenia odszkodowania.
Poprawka 141 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 a (nowy)
	Artykuł 22a Prawo do dostarczania towarów do innego państwa członkowskiego lub świadczenia usług w innym państwie członkowskim W przypadku umowy zawieranej na odległość konsument ma prawo wymagać, aby przedsiębiorca dostarczył towary do innego państwa członkowskiego lub aby świadczył usługę w innym państwie członkowskim. Przedsiębiorca spełnia żądanie konsumenta, jeśli jest to technicznie wykonalne i jeśli konsument zgadza się ponieść wszelkie związane z tym koszty. We wszystkich przypadkach przedsiębiorca określa wcześniej wysokość tych kosztów.
Poprawka 142 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 b (nowy)
	Artykuł 22b Środki płatności 1. Przedsiębiorca i konsument mogą z uzgodnić między sobą wpłatę zaliczki lub kaucji w momencie dostawy. 2. Zgodnie z art. 52 ust. 3 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego(1) państwa członkowskie mogą zabronić pobierania przez przedsiębiorców opłat od konsumentów lub ograniczyć to prawo, biorąc pod uwagę potrzebę pobudzania konkurencji i propagowania korzystania z wydajnych instrumentów płatniczych. 3. Państwa członkowskie zakazują przedsiębiorcom pobierania od konsumentów opłat - w związku ze stosowaniem danego środka płatności - które są wyższe od kosztów poniesionych przez przedsiębiorców w związku ze stosowaniem tego typu środków. ______ (1) Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1.
Poprawka 143 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 - ustęp 1
1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów.	1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią, wskazaną przez konsumenta i inną niż przewoźnik, w faktyczne posiadanie towarów. Ryzyko przechodzi na konsumenta wraz z przekazaniem towarów przewoźnikowi, jeżeli konsument zlecił temu przewoźnikowi ich transport i wybór przewoźnika nie został zaproponowany przez przedsiębiorcę, bez uszczerbku dla praw konsumenta wobec przewoźnika.
Poprawka 144 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 - ustęp 2
2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta w momencie dostawy, uzgodnionym przez strony, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie wypełniła obowiązku w zakresie podjęcia niezbędnych działań mających na celu wejście w faktyczne posiadanie towarów.	2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta w momencie dostawy, uzgodnionym przez strony, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie wypełniła w sposób oczywisty obowiązku w zakresie podjęcia niezbędnych działań mających na celu wejście w faktyczne posiadanie towarów.
Poprawka 145 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 a (nowy)
	Artykuł 23a Czas trwania umów1. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszej dyrektywy dotyczących nieuczciwych warunków umownych, umowy zawierane między konsumentami i przedsiębiorcami nie przewidują początkowego okresu zobowiązania przekraczającego 12 miesięcy. 2. Na koniec dwunastomiesięcznego początkowego okresu zobowiązania konsumenci mają prawo w każdej chwili rozwiązać umowę. W przypadku rozwiązania umowy obowiązuje okres wypowiedzenia nieprzekraczający dwóch miesięcy. Konsumenci są uprawnieni do złożenia wypowiedzenia przed upływem początkowego 12-miesięcznego okresu zobowiązania w celu rozwiązania umowy z końcem tego okresu.
Poprawka 146 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 1
1. Przedsiębiorca dostarcza towary zgodne z umową sprzedaży.	1. Przedsiębiorca dostarcza towary zgodne z umową, w szczególności w odniesieniu do jakości i ilości ustalonych przez strony za obopólną zgodą.
Poprawka 147 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 2 - litera a)
a) odpowiadają opisowi podanemu przez sprzedawcę i mają właściwości towarów, które sprzedawca przedstawił konsumentowi jako próbkę lub wzór;	a) odpowiadają opisowi podanemu przez sprzedawcę i mają właściwości towarów, które sprzedawca przedstawił konsumentowi jako próbkę lub wzór, oraz
Poprawka 148 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 2 - litera b)
b) nadają się do jakichkolwiek szczególnych celów, do których potrzebne są konsumentowi, o których zawiadomił on sprzedawcę w czasie zawierania umowy i które sprzedawca zaakceptował;	b) nadają się, w przypadku braku porozumienia w sprawie ich właściwości, do celów przyjętych przez strony w czasie zawierania umowy, oraz
Poprawka 149 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 2 - litery c) i d)
c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju są normalnie stosowane lub	c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju byłyby normalnie stosowane i wykazują jakość i wykonanie, które są normalne dla towarów tego samego rodzaju, biorąc pod uwagę między innymi cel, wygląd, trwałość i wykonanie, i których konsument może racjonalnie oczekiwać ze względu na charakter towarów i biorąc pod uwagę wszelkie oświadczenia publiczne na temat szczególnych cech towarów, jakie wygłosił na ich temat przedsiębiorca, producent lub jego przedstawiciel, w szczególności w reklamie lub na etykiecie.
d) wykazują jakość i wykonanie, które są normalne dla towarów tego samego rodzaju i których konsument może racjonalnie oczekiwać, ze względu na charakter towarów i biorąc pod uwagę wszelkie oświadczenia publiczne na temat szczególnych cech towarów, jakie wygłosił na ich temat sprzedawca, producent lub jego przedstawiciel, w szczególności w reklamie lub na etykiecie.
Poprawka 151 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 4 - litera b)
b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało skorygowane;	b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało w stosownym czasie skorygowane w akcie umowy w sposób równoważny sposobowi, w jaki zostało złożone lub co najmniej w formie wyróżnionej;
Poprawka 152 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 - ustęp 5
5. Wszelka niezgodność wynikająca z nieprawidłowego montażu towarów uznawana będzie za równoznaczną z niezgodnością towarów, jeżeli montaż stanowi część umowy sprzedaży towarów, a towary były montowane przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.	5. Przedsiębiorca odpowiada za wszelką niezgodność powstałą w wyniku zapakowania lub wynikającą z nieprawidłowego montażu, jeżeli montaż stanowi część umowy sprzedaży, a towary były montowane przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.
Poprawka 153 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 1
1. Jak przewidziano w ust. 2-5, jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony do:	1. Jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony albo do
a) usunięcia niezgodności przez naprawę lub wymianę,	a) usunięcia niezgodności przez naprawę lub wymianę zgodnie z ust. 2, 3 i 5, lub
b) obniżenia ceny,	b) stosownego obniżenia ceny, lub do rozwiązania umowy zgodnie z ust. 4, 5 i 5a.
c) rozwiązania umowy.
Poprawka 154 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 2
2. Przedsiębiorca usuwa niezgodność przez naprawę lub wymianę, zgodnie z własnym wyborem.	2. Konsument może najpierw zażądać od przedsiębiorcy naprawy lub wymiany towaru, o ile nie jest to niemożliwe lub nieproporcjonalne.
Poprawka 155 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 3
3. Jeżeli przedsiębiorca udowodnił, że usunięcie niezgodności przez naprawę lub wymianę jest niezgodne z prawem, niemożliwe lub wiązałoby się z jego nieproporcjonalnym nakładem, konsument ma prawo wyboru pomiędzy obniżeniem ceny a rozwiązaniem umowy. Nakład przedsiębiorcy jest nieproporcjonalny, jeżeli wiąże się z nałożeniem na niego kosztów, które w porównaniu z obniżeniem ceny lub rozwiązaniem umowy są nadmierne, biorąc pod uwagę wartość towarów w przypadku braku niezgodności oraz wagę niezgodności.	3. Każdy ze sposobów usunięcia niezgodności wymienionych w ust. 2 uznaje się za nieproporcjonalny, jeżeli wiązałby się on z nałożeniem na przedsiębiorcę kosztów, które byłyby nadmierne w porównaniu z alternatywnym rozwiązaniem (naprawą lub wymianą):
Konsument nie ma jednak prawa do rozwiązania umowy, jeżeli brak zgodności jest nieznaczny.	a) w stosunku do wartości, jaką miałby towar, gdyby nie występował brak zgodności, b) przy uwzględnieniu wagi niezgodności, c) biorąc pod uwagę, czy można bez znacznych niedogodności dla konsumenta zastosować inny sposób usunięcia niezgodności (naprawę lub wymianę). Naprawy lub wymiany dokonuje się w rozsądnym czasie i bez narażania konsumenta na znaczne niedogodności.
Poprawka 156 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 4
4. Konsument może wybrać jakikolwiek środek usunięcia niezgodności z ust. 1, jeżeli zaistniała jedna z następujących okoliczności:	4. Bez uszczerbku dla ust. 5b konsument może żądać stosownego obniżenia ceny lub rozwiązania umowy, jeżeli zaistniała jedna z następujących okoliczności:
a) przedsiębiorca w sposób dorozumiany lub wyraźny odmówił usunięcia niezgodności;	a) konsument nie jest uprawniony ani do naprawy, ani do wymiany; aa) przedsiębiorca wyraźnie odmówił usunięcia niezgodności lub wynika to z jego zachowania;
b) przedsiębiorca nie zdołał usunąć niezgodności w rozsądnym terminie;	b) przedsiębiorca nie zdołał usunąć niezgodności w rozsądnym terminie;
c) przedsiębiorca starał się usunąć niezgodność, stwarzając konsumentowi znaczne niedogodności;	c) przedsiębiorca usunął niezgodność, stwarzając konsumentowi znaczne niedogodności.
d) ta sama wada wystąpiła więcej niż raz w krótkim czasie.
Poprawka 158 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 5 a (nowy)
	5a. Konsument nie ma prawa do rozwiązania umowy, jeżeli niezgodność jest nieznaczna.
Poprawka 159 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 - ustęp 5 b (nowy)
	5b. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy krajowe przepisy umożliwiające konsumentowi w przypadku niezgodności z umową skorzystanie w krótkim czasie z prawa do rozwiązania umowy i otrzymania zwrotu pełnej kwoty lub wolny wybór sposobów usunięcia niezgodności wymienionych w ust. 1, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 160 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 - ustęp 2
2. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.	2. Zgodnie ze postanowieniami obowiązującego prawa krajowego i bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.
Poprawka 161 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 a (nowy)
	Artykuł 27a Prawo do roszczeń zwrotnych W przypadku gdy przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy odpowiada przed konsumentem z powodu niezgodności wynikającej z działania bądź zaniechania producenta, poprzedniego sprzedawcy w tym samym łańcuchu umów lub każdego innego pośrednika, przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy może dochodzić naprawienia szkód od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu umownym. Osobę lub osoby odpowiedzialne, od których przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy może dochodzić naprawienia szkód wraz z istotnymi działaniami i warunkami ich egzekucji ustala prawo krajowe w sposób zapewniający skuteczność tego prawa.
	Osoba wskazana jako odpowiedzialna w rozumieniu akapitu pierwszego ponosi ciężar dowiedzenia braku odpowiedzialności za niezgodność lub udowodnienia, że usunięcie niezgodności przez sprzedawcę końcowego przeprowadzone na rzecz konsumenta nie było w istocie wymagane.
Poprawka 162 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 - ustęp 2
2. W przypadku usunięcia niezgodności przez wymianę, przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, jeżeli niezgodność uwidoczni się w ciągu dwóch lat od momentu wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią przez niego wskazaną w faktyczne posiadanie zastąpionych towarów.	skreślony
Poprawka 163 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 - ustęp 4
4. W celu skorzystania z praw na mocy art. 25 konsument informuje przedsiębiorcę o niezgodności w terminie dwóch miesięcy od daty jej wykrycia.	skreślony
Poprawka 164 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 - ustęp 5 a (nowy)
	5a. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy krajowe przepisy przewidujące dłuższe okresy gwarancji, dłuższe okresy odwrócenia ciężaru dowodu na korzyść konsumenta lub szczegółowe przepisy dotyczące istotnych niezgodności z umową, które ujawniły się po upływie okresu gwarancji, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 165 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 a (nowy)
	Artykuł 28a Komunikacja i dostępność Przedsiębiorca zapewnia, że można się z nim skontaktować, przy zachowaniu rozsądnych warunków, w okresie obowiązywania umowy o świadczenie usług lub po zawarciu umowy sprzedaży aż do upływu określonego w art. 28 ust. 1 terminu składania oświadczeń, przekazywania informacji i zgłaszania pytań przez konsumenta, które związane są z prawami i obowiązkami wynikającymi z umowy o świadczenie usług lub umowy sprzedaży. Przedsiębiorca w szczególności gwarantuje, że będzie bez zwłoki otrzymywać oświadczenia konsumenta odnośnie do umowy oraz że konsument zostanie niezwłocznie poinformowany o ich odbiorze. Konsument nie ponosi żadnych kosztów za telefoniczne przyjmowanie oświadczeń, przekazywanie informacji i zadawanie pytań związanych z umową o świadczenie usług lub umową sprzedaży oraz za odpowiadanie na nie; prawo dostawcy usług telekomunikacyjnych do pobierania opłat za połączenia pozostaje nienaruszone.
Poprawka 166 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 - ustęp 2 - wprowadzenie
2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz jest czytelne. Oświadczenie gwarancyjne zawiera:	2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem, jest czytelne oraz sporządzane w takim samym rozmiarze czcionki. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane w tym samym języku co umowa. Oświadczenie gwarancyjne zawiera:
Poprawka 167 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 - ustęp 2 - litery a), b) i c)
a) określenie praw konsumenta, przewidzianych w art. 26, oraz wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej,	a) określenie praw konsumenta na mocy art. 26 i 28 oraz obowiązujących przepisów krajowych, a także wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej,
b) treść gwarancji handlowej oraz warunki reklamacji, w szczególności czas trwania, zakres terytorialny oraz nazwę i adres gwaranta,	b) treść gwarancji handlowej oraz warunki reklamacji, w szczególności czas trwania, zakres terytorialny oraz nazwę i adres gwaranta,
c) bez uszczerbku dla art. 32 i 35 oraz załącznika III ust. 1) lit. j), w stosownych przypadkach, stwierdzenie, że gwarancja handlowa nie może być przeniesiona na późniejszego nabywcę.	c) informację, że gwarancja handlowa może być przeniesiona na późniejszego nabywcę.
Poprawka 168 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 - ustęp 3
3. Na żądanie konsumenta przedsiębiorca udostępnia oświadczenie gwarancyjne na trwałym nośniku.	3. Przedsiębiorca udostępnia oświadczenie gwarancyjne na trwałym nośniku oraz na żądanie konsumenta - również na papierze.
Poprawka 169 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 - ustęp 1
1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorcę albo osobę trzecią, na które konsument zgodził się nie mając wpływu na ich treść, w szczególności jeżeli takie postanowienia umowne są częścią uprzednio ustalonego wzorca umowy.	1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią, które nie zostały wynegocjowane indywidualnie. Postanowienie umowne w każdym przypadku uznaje się za niewynegocjowane indywidualnie, jeżeli zostało sporządzone wcześniej, w związku z czym konsument nie miał możliwości wpływu na jego treść, w szczególności jeżeli takie postanowienie umowne jest elementem uprzednio ustalonego wzorca umowy.
Poprawka 170 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 - ustęp 2
2. Fakt, że konsument miał możliwość wpływu na treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub na treść jednego szczególnego postanowienia umownego, nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.	2. Fakt, że treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub że jedno szczególne postanowienie umowne zostało wynegocjowane indywidualnie, nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.
Poprawka 171 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 - ustęp 3
3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających obowiązujące przepisy ustawowe lub wykonawcze, zgodne z prawem wspólnotowym oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Wspólnota lub państwo członkowskie.	3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających przepisy ustawowe, wykonawcze lub dotyczące porządku publicznego, zgodne z prawem Unii oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Unia lub państwo członkowskie.
Poprawka 172 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 a (nowy)
	Artykuł 30a Stopień harmonizacji W przypadku braku odmiennych postanowień państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do swego prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały określone w niniejszym rozdziale; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka 173 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 - ustęp 1
1. Postanowienia umowne są sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.	1. Wszystkie postanowienia umowne są wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej są zawsze sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.
Poprawka 174 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 - ustęp 4
4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzenia wszelkich wymogów w zakresie formy wyrażania postanowień umownych lub udostępnienia ich konsumentowi.	4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzania wszelkich wymogów w zakresie prezentacji postanowień umownych, z wyjątkiem wymogów graficznych odnoszących się do osób niepełnosprawnych, towarów lub usług, które mogą przedstawiać szczególne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osób trzecich, oraz szczególnych towarów lub usług, co do których dowiedziono, że przynoszą one szkodę konsumentom.
Poprawka 175 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 - ustęp 2
2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna. Przy ocenie uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorcę i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31.	2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna.
Poprawka 176 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 - ustęp 2 a (nowy)
	2a. Dokonując oceny uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze również pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorcę i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2. Określony przez przedsiębiorcę warunek naruszający obowiązek przejrzystości przewidziany w art. 31 ust. 1 i 2 może z tego tylko powodu zostać uznany za nieuczciwy.
Poprawka 177 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 - ustęp 3
3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni przestrzega art. 31.	3. Ustępy 1, 2 i 2a niniejszego artykułu nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni przestrzega art. 31 ust. 1, 2 i 3.
Poprawka 178 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 33
Jeśli sprzedawca twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.	Jeśli przedsiębiorca twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie lub że postanowienie umowne jest zgodne z wymogami przejrzystości określonymi w art. 31 ust 1 i ust. 2, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.
Poprawka 179 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 34
Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o postanowieniach umownych, o których mowa w ust. 1. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka 180 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 35
Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za postanowienia, co do których istnieje domniemanie nieuczciwości. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o postanowieniach umownych, o których mowa w ust. 1. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka 181 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 37
Nieuczciwe postanowienia umowne nie są wiążące dla konsumenta. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.	Nieuczciwe postanowienia umowne w rozumieniu niniejszej dyrektywy nie są wiążące dla konsumenta zgodnie z prawem krajowym. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.
Poprawka 182 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 - ustęp 1
1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stałemu stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami.	1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami.
Poprawka 184 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39
Artykuł 39 Przegląd postanowień z załączników 2 i 3 1. Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję o postanowieniach, które zostały uznane za nieuczciwe przez właściwe organy krajowe, a które uważają one za istotne z punktu widzenia dokonania zmiany niniejszej dyrektywy, jak przewidziano w ust. 2. 2. Na podstawie zawiadomień otrzymanych na mocy ust. 1 Komisja zmienia załączniki II i III. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.	skreślony
Poprawka 185 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 40
Artykuł 40 Komitet 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Nieuczciwych Postanowień w Umowach Konsumenckich (zwany dalej "Komitetem").	skreślony
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.
Poprawka 186 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 41 - ustęp 1
1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby istniały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie niniejszej dyrektywy.	1. Państwa członkowskie i Komisja dopilnowują, aby istniały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie praw konsumentów przewidzianych w niniejszej dyrektywie.
Poprawka 187 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 44
Państwa członkowskie podejmują właściwe środki w celu poinformowania konsumentów o przepisach krajowych transponujących niniejszą dyrektywę oraz, w stosownych przypadkach, zachęcają przedsiębiorców i twórców kodeksów do informowania konsumentów o swoich kodeksach postępowania.	Państwa członkowskie i Komisja podejmują właściwe środki w celu poinformowania konsumentów i przedsiębiorców, zwłaszcza za pośrednictwem narzędzi technologii informacji i komunikacji oraz mediów publicznych, o przepisach krajowych transponujących niniejszą dyrektywę oraz, w stosownych przypadkach, zachęcają przedsiębiorców i twórców kodeksów do informowania konsumentów o swoich kodeksach postępowania.
Poprawka 188 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 45
Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw produktu, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/ 29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.	Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw towarów lub usług zakazanych na mocy art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. W takich przypadkach brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.
Poprawka 189 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 - ustęp 2
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.	skreślony
Poprawka 190 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 a (nowy)
	Artykuł 46a Zgłaszanie i wzajemna ocena przez państwa członkowskie 1. Państwa członkowskie sporządzają do [koniec okresu transpozycji], a następnie co trzy lata sprawozdanie zawierające następujące informacje: a) treść wszelkich dodatkowych wymogów w zakresie informacji przed zawarciem umowy, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 9 ust. 5 i 6; b) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 12 ust. 4 i art. 13 ust. 2; c) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 22 ust. 2a; d) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 26 ust. 5b i art. 28 ust. 5a; e) treść wszelkich dodatkowych postanowień umownych, które państwa członkowskie uznają za nieuczciwe w każdych okolicznościach zgodnie z art. 34 ust. 1a; f) treść wszelkich dodatkowych postanowień umownych, które państwa członkowskie uznają za postanowienia, co do których istnieje domniemanie nieuczciwości, zgodnie z art. 35 ust. 1a; g) treść wszelkich decyzji o podstawowym znaczeniu - wraz z odpowiednim uzasadnieniem - przyjętych przez sądy, organy rozstrzygania sporów lub właściwe organy administracyjne państw członkowskich w zakresie objętym niniejszą dyrektywą. 2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, przedkładane jest Komisji. W przypadku informacji, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e), państwa członkowskie wyjaśniają, dlaczego odmienne przepisy krajowe są właściwe i proporcjonalne w kontekście osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy. 3. Komisja dba o to, aby informacje, o których mowa w ust. 1 lit. d) i e), były łatwo dostępne dla konsumentów i przedsiębiorców, między innymi na specjalnej stronie internetowej stworzonej i utrzymywanej przez Komisję. 4. Komisja przesyła sprawozdania określone w ust. 1 pozostałym państwom członkowskim i Parlamentowi Europejskiemu, którzy przedkładają uwagi na temat każdego sprawozdania w ciągu sześciu miesięcy od jego otrzymania. W tym samym terminie Komisja przeprowadza konsultacje w sprawie sprawozdań z zainteresowanymi podmiotami.
Poprawka 191 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 b (nowy)
	Artykuł 46b Sprawozdania podmiotów ochrony konsumentów Osoby lub organizacje, które zgodnie z przepisami krajowymi mają uzasadniony interes w ochronie konsumentów w rozumieniu art. 38 ust. 2, powiadamiają Komisję o wynikach swojej oceny stosowania niniejszej dyrektywy w sprawie praw konsumentów i jej skutkach oraz funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Poprawka 192 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 c (nowy)
	Artykuł 46c Sprawozdanie Komisji i przegląd Uwzględniając informacje uzyskane zgodnie z art. 46a ust. 4 i art. 46b, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie najpóźniej do dnia [rok po upływie okresu transpozycji], a następnie co trzy lata, sprawozdanie na temat stosowania niniejszej dyrektywy. W stosownych przypadkach do sprawozdania załącza się wnioski ustawodawcze w sprawie dostosowania niniejszej dyrektywy do zmian zachodzących w dziedzinie praw konsumenta.
Poprawka 193 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł -47 (nowy) Dyrektywa 2002/65/WE
	Artykuł -47 Zmiana dyrektywy 2002/65/WE Artykuł 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE otrzymuje brzmienie: "a) »umowa zawierana na odległość« oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą i konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, przy czym przedsiębiorca i konsument nie są osobiście jednocześnie obecni przy zawarciu umowy, lecz korzystają wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;".
Poprawka 194 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 47 - ustęp 1
Tracą moc dyrektywy 85/577/EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.	Z dniem [data transpozycji] tracą moc dyrektywy 85/577/ EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.
Poprawka 195 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 48
Artykuł 48 Przegląd Komisja dokonuje przeglądu dyrektywy i składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż [wprowadzić tę samą datę jak w art. 46 ust. 1 akapit drugi + pięć lat]. Jeśli będzie to konieczne, Komisja będzie przedkładać wnioski legislacyjne w celu dostosowania dyrektywy do zmian zachodzących w tej dziedzinie. Komisja może zwrócić się do państw członkowskich z prośbą o udzielenie informacji.	skreślony
	(Zob. poprawka do art. 46 c)
Poprawka 196 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 48 a (nowy)
	Artykuł 48aKomisja przeanalizuje możliwość przyjęcia wniosku w sprawie rozporządzenia dotyczącego umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, z którego wyłączone byłyby usługi transportowe i zdrowotne.
Poprawka 197 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I - część A
A. Informacje, które należy przekazać wraz z formularzem odstąpienia	A. Wzór pouczenia o odstąpieniu
1. Nazwa, adres pocztowy i adres e-mail przedsiębiorcy, któremu należy przesłać formularz odstąpienia.	Prawo odstąpienia od umowy
2. Informacja o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy oraz o tym, że z prawa tego można skorzystać, przesyłając poniższy formularz odstąpienia na trwałym nośniku do przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1:	Konsument ma prawo odstąpienia od umowy w ciągu czternastu dni kalendarzowych bez podania powodów w formie zapisanej na trwałym nośniku [lub - jeżeli towar zostanie przekazany konsumentowi przed upływem tego terminu - przez odesłanie towaru].
a) w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa w ciągu czternastu dni od podpisania formularza zamówienia;	Okres odstąpienia rozpoczyna się [w momencie otrzymania zamówionych towarów] (1). Przy obliczaniu okresu odstąpienia nie uwzględnia się dnia [otrzymania towarów](2). Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
	Do zachowania terminu odstąpienia wystarczające jest terminowe wysłanie oświadczenia o odstąpieniu lub odesłanie towaru. Musi istnieć możliwość udowodnienia (na przykład w formie potwierdzenia odbioru), że oświadczenie o odstąpieniu zostało wysłane lub towary odesłane przed upływem okresu odstąpienia.
b) w przypadku umów sprzedaży zawieranych na odległość w ciągu czternastu dni od wejścia konsumenta lub osoby trzeciej, innej niż przewoźnik i wskazanej przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów;	Oświadczenie o odstąpieniu na trwałym nośniku (np. w formie listu przesłanego pocztą)(3) należy przekazać:(4). Można w tym celu wykorzystać załączony formularz; nie jest to jednak wymagane.
c) w przypadku umów o świadczenie usług, zawieranych na odległość:	Skutki odstąpienia
- w ciągu czternastu dni od zawarcia umowy, w przypadku gdy konsument nie udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego;	Aby odstąpienie od umowy było skuteczne, konsument jest zobowiązany do odesłania otrzymanych towarów na [koszt przedsiębiorcy](5) w terminie czternastu dni od wysłania oświadczenia o odstąpieniu. Bieg terminu zwrotu rozpoczyna się w momencie otrzymania przez przedsiębiorcę oświadczenia konsumenta o odstąpieniu lub otrzymania towarów. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
- w ciągu okresu kończącego się w momencie rozpoczęcia wykonania umowy, w przypadku gdy konsument udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego.	Jeżeli konsument nie może odesłać otrzymanych towarów w ich pierwotnym stanie, odpowiada on za zmniejszenie wartości towarów. Powyższe ma zastosowanie jedynie wtedy, gdy zmniejszenie wartości towarów wynika z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument może uniknąć pogorszenia stanu towarów, jeżeli nie zacznie ich używać jak swojej własności i zaniecha wszelkich działań mających wpływ na ich wartość.
3. W przypadku umów sprzedaży, informacja dla konsumenta o terminach i sposobach odesłania towarów przedsiębiorcy oraz o warunkach zwrotu kosztów zgodnie z art. 16 i 17 ust. 2.	W przypadku skutecznego odstąpienia od umowy przedsiębiorca jest zobowiązany do zwrotu w ciągu czternastu dni każdej sumy otrzymanej od konsumenta. Bieg terminu zwrotu rozpoczyna się w momencie otrzymania przez przedsiębiorcę oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
4. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet, informacja o tym, że konsument może wypełnić i przesłać standardowy formularz odstąpienia za pośrednictwem strony internetowej przedsiębiorcy i że otrzyma niezwłocznie od przedsiębiorcy potwierdzenie otrzymania informacji o odstąpieniu za pośrednictwem poczty elektronicznej.	Przedsiębiorca może uzależnić zwrot sumy od otrzymania towarów.
5. Informacja o tym, że konsument może skorzystać z formularza odstąpienia zawartego w części B.	Wskazówki: (1) W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco: w przypadku umów zawieranych na odległość lub umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących świadczenia usług: "od dnia zawarcia umowy lub w dniu otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy". (2) W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco: w przypadku umów zawieranych na odległość lub umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących świadczenia usług: "zawarcia umowy lub dnia otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy". (3) W przypadku umów zawieranych na odległość wpisuje się dodatkowo następujący tekst:
	a) jeżeli przedsiębiorca zezwala konsumentowi na odstąpienie od umowy drogą elektroniczną: "lub emailem"; b) jeżeli przedsiębiorca zezwala konsumentowi na elektroniczne wypełnienie wzoru formularza odstąpienia na stronie internetowej: "lub wypełnić na stronie internetowej przedsiębiorcy". 4) Należy wpisać: tożsamość i adres siedziby przedsiębiorcy. W przypadku umów zawieranych na odległość należy dodatkowo podać: adres e-mail i/lub adres internetowy przedsiębiorcy, które konsument może wykorzystać do powiadomienia o odstąpieniu od umowy. (5) Jeżeli cena odsyłanych towarów nie przekracza 40 EUR, tekst w nawiasach brzmi następująco: "na koszt konsumenta".
Poprawka 198 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I - część B
(formularz ten należy wypełnić i odesłać tylko w przypadku chęci odstąpienia od umowy)
Adresat:	Adresat: (tożsamość, adres siedziby i ewentualnie adres e-mail przedsiębiorcy)(*)
Ja/My* niniejszym informuję/informujemy* o moim/naszym* odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów*/o świadczenie następującej usługi*	Ja/My** niniejszym informuję/informujemy** o moim/naszym** odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów**/o świadczenie następującej usługi**
Data zamówienia*/odbioru*	Data zamówienia(***):
Imię i nazwisko/Nazwa konsumenta(-ów)	Imię(imiona) i nazwisko(-a)/Nazwa(-y) konsumenta(-ów)(***):
Adres konsumenta(-ów)	Adres(-y) konsumenta(-ów)(***):
Podpis konsumenta(-ów) (tylko jeżeli formularz jest przesyłany na piśmie)	Podpis(-y) konsumenta(-ów) (tylko jeżeli formularz jest przesyłany w formie papierowej)(***):
Data	Data(***):
* Niepotrzebne skreślić.	______ (*) Wypełnia przedsiębiorca przed przekazaniem formularza konsumentowi. (**) Niepotrzebne skreślić. (***) Wypełnia(-ją) konsument(-ci).
Poprawka 199 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I - ustęp 1 - litera a a) (nowa)
	aa) wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności przedsiębiorcy za zniszczenie własności konsumenta, spowodowane celowo lub w wyniku poważnego zaniedbania poprzez działanie lub zaniechanie ze strony przedsiębiorcy;
Poprawka 201 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II - ustęp 1 - litera c a) (nowa)
	ca) nadanie jurysdykcji wyłącznej dla rozstrzygania wszystkich sporów prawnych wynikających z umowy sądowi właściwemu dla miejsca siedziby przedsiębiorcy, chyba że wybrany sąd jest również sądem miejsca zamieszkania konsumenta;
Poprawka 202 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera a a) (nowa)
	aa) związanie konsumenta obowiązkiem podlegającym warunkowi, którego spełnienie zależy wyłącznie od zamiaru przedsiębiorcy;
Poprawka 203 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera c a) (nowa)
	ca) wymaganie od konsumenta nabycia dodatkowych towarów lub usług, których nie wykazano w cenie umowy głównej;
Poprawka 204 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera c b) (nowa)
	cb) stosowanie kosztów nieprzewidzianych, jak kary za naruszenie postanowień umownych, jeżeli są wyraźnie niewspółmierne do kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę w wyniku naruszenia postanowień;
Poprawka 205 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera d a) (nowa)
	da) wyłączanie lub ograniczanie prawa konsumenta do zalecania osobie trzeciej zawarcia umowy między nim lub przedsiębiorcą albo zezwalania na jej zawarcie i/lub podjęcia kroków, które mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy między konsumentem a przedsiębiorcą lub ułatwienie takiego zawarcia umowy;
Poprawka 206 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera e)
e) uprawnienie przedsiębiorcy do rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony bez rozsądnego terminu wypowiedzenia, z wyjątkiem przypadków poważnego naruszenia umowy przez konsumenta;	e) uprawnienie przedsiębiorcy do rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony bez rozsądnego terminu wypowiedzenia, chyba że istnieją ku temu poważne podstawy; nie ma to wpływu na warunki zawarte w umowach o świadczenie usług finansowych, w odniesieniu do których istnieje uzasadniona przyczyna, pod warunkiem że usługodawca zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia o tym drugiej strony umowy;
Poprawka 207 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera g)
g) umożliwienie przedsiębiorcy podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy;	g) zakładanie, że cena towarów lub innych dóbr ma zostać określona w momencie dostawy lub dostarczenia lub umożliwianie przedsiębiorcy podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy, w przypadku gdy podwyższona cena w porównaniu do ceny ustalonej w momencie zawarcia umowy jest zbyt wysoka; nie ma to wpływu na warunki indeksacji cen, o ile są one zgodne z prawem, pod warunkiem że zostanie jasno przedstawiona metoda, według której następują zmiany cen;
Poprawka 208 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera k)
k) umożliwienie przedsiębiorcy jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi;	k) umożliwienie przedsiębiorcy jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi, bez uzasadnionego powodu wymienionego w umowie; nie ma to wpływu na warunki, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług jest zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym konsumenta, który uzyska prawo do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym; podobnie nie ma to wpływu na postanowienia, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieokreślony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania stosunku umownego;
Poprawka 209 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 1 - litera l a) (nowa)
	la) umożliwienie przedsiębiorcy- w przypadku niedostępności tego, co zostało zamówione - dostarczenia odpowiednika bez wyraźnego poinformowania konsumenta o takiej możliwości oraz o fakcie, że przedsiębiorca musi ponieść koszty zwrócenia tego, co otrzymał konsument na mocy zawartej umowy, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy.
Poprawka 210 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 2
2. Pkt 1 lit. e) nie stosuje się do postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do jednostronnego rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez okresu wypowiedzenia, pod warunkiem że dostawca zobowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia o tym drugiej strony lub stron umowy.	skreślony
Poprawka 211 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 3 - litera c a) (nowa)
	ca) umów w sprawie zorganizowanych podróży, regulowanych dyrektywą 90/314/EWG.
Poprawka 212 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 4 - wprowadzenie
4. Pkt 1 lit. k) nie stosuje się do	4. Pkt 1 lit. e), g) i k) nie stosuje się do
Poprawka 213 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 4 - litera a)
a) postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług jest zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym drugiej strony umowy, która uzyska prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy;	skreślona
Poprawka 214 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 4 - litera b)
b) transakcji w obrocie papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi lub innymi produktami lub usługami, jeżeli cena związana jest ze zmianami notowań giełdowych, indeksu lub kursu rynku finansowego, nad którymi przedsiębiorca nie ma kontroli;	skreślona
Poprawka 215 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III - ustęp 4 - litera d)
d) postanowień, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieoznaczony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania umowy.	skreślona

______

⁽¹⁾ Sprawa została następnie odesłana do komisji zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi Regulaminu (A7-0038/2011).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.247E.55
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Poprawki do wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów (COM(2008)0614 - C6-0349/2008 - 2008/0196(COD)).
• Data aktu: 24/03/2011
• Data ogłoszenia: 17/08/2012