Streszczenie decyzji Komisjiz dnia 8 grudnia 2010 r.
dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 53 Porozumienia EOG
(Sprawa COMP/39.398 - VISA MIF)
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 8760 wersja ostateczna)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/C 79/05)
(Dz.U.UE C z dnia 12 marca 2011 r.)
Dnia 8 grudnia 2010 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1)Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej.
(1) Sprawa dotyczy wielostronnych opłat interchange nałożonych przez przedsiębiorstwo Visa Europe Limited (zwane dalej "Visa Europe"), Visa Inc. oraz Visa International Services Association w związku z transakcjami transgranicznymi oraz niektórymi transakcjami przeprowadzanymi w krajowych(2) punktach sprzedaży przy użyciu kart płatniczych VISA, VISA Electron oraz V PAY, przeznaczonych dla klientów indywidualnych, na obszarze EOG.
1. WSTĘPNE WĄTPLIWOŚCI DOTYCZĄCE KONKURENCJI
(2) Dnia 3 kwietnia 2009 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń przeciwko przedsiębiorstwu Visa Europe Limited ("Visa"), Visa Inc. oraz Visa International Services Association. Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń stanowi również wstępną ocenę w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.
(3) W odniesieniu do Visa Europe, w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja wstępnie ustaliła, że Visa Europe naruszyła art. 101 Traktatu oraz art. 53 Porozumienia EOG, ustalając wielostronne opłaty interchange, stosowane na terenie EOG w transakcjach transgranicznych i niektórych transakcjach przeprowadzanych w krajowych punktach sprzedaży przy użyciu kart płatniczych VISA, VISA Electron i V PAY, przeznaczonych dla klientów indywidualnych.
(4) Opłaty interchange są w rzeczywistości uiszczane przez bank akceptanta ("centrum autoryzacyjne") na rzecz banku posiadacza karty ("emitenta") za każdą transakcję dokonaną w punkcie handlowym przy użyciu karty płatniczej. Gdy posiadacz karty używa karty płatniczej, nabywając towary lub usługi od akceptanta, w rzeczywistości to akceptant uiszcza opłatę za obsługę akceptanta na rzecz swojego centrum autoryzacyjnego. Centrum autoryzacyjne zatrzymuje część tej opłaty (marżę centrum autoryzacyjnego), część przekazywana jest emitentowi (wielostronna opłata interchange), a niewielką część płaci się operatorowi systemu (w tym wypadku Visie). W praktyce istotną część opłaty za obsługę akceptanta określa wielostronna opłata interchange.
(5) W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń wyrażono obawę, że celem i skutkiem wielostronnych opłat interchange jest znaczące ograniczenie konkurencji na rynkach autoryzacyjnych, ze szkodą dla akceptantów oraz pośrednio, ich klientów. Wydaje się, że wielostronne opłaty interchange zawyżają podstawę, w oparciu o którą centra autoryzacyjne ustalają opłaty za obsługę akceptanta, gdyż wprowadzają istotny czynnik kosztów wspólny dla wszystkich centrów autoryzacyjnych. Według wstępnej oceny Komisji wielostronne opłaty interchange nałożone przez Visę Europe nie są w sposób obiektywny konieczne. Ograniczający skutek na rynkach autoryzacyjnych potęguje się w efekcie wpływu, jaki wielostronne opłaty interchange wywierają na sieć i rynki emisyjne, jak również na inne zasady i praktyki sieci (zasada honorowania wszystkich kart, "HACR", ang. Honour All Cards Rule, zasada niedyskryminacji, "NDR" ang. No Discrimination Rule, łączenie oraz stosowanie różnych wielostronnych opłat interchange wobec transgranicznych i wobec krajowych centrów autoryzacyjnych). Ponadto według pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń wielostronne opłaty interchange wydają się nie spełniać wymogów dla przyznania wyjątku na podstawie art. 101 ust. 3 TFUE, ze względu na przyczynianie się do większej skuteczności, przy zastrzeżeniu dla użytkowników słusznej części zysku, który z tego wynika.
2. DECYZJA W SPRAWIE ZOBOWIĄZAŃ
(6) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Visa Europe zaproponowała zobowiązania, które może podjąć, aby uwzględnić zastrzeżenia Komisji dotyczące konkurencji w segmencie kart debetowych natychmiastowego obciążenia.
(7) W dniu 28 maja 2010 r., zgodnie z art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano zawiadomienie, w którym streszczono sprawę i podsumowano zaproponowane zobowiązania oraz wezwano zainteresowane strony trzecie do przedstawienia uwag na temat zobowiązań w terminie jednego miesiąca od daty publikacji zawiadomienia. W dniu 23 lipca 2010 r. Komisja przekazała przedsiębiorstwu Visa Europe uwagi zainteresowanych osób trzecich otrzymane po opublikowaniu zawiadomienia. W dniu 10 września 2010 r. przedsiębiorstwo Visa Europe przedstawiło zmienione zobowiązania.
(8) Decyzją z dnia 8 grudnia 2010 r. Komisja nadała, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, zmienionym zobowiązaniom charakter wiążący dla Visa Europe przez okres czterech lat. Zasadnicza treść zobowiązań jest przedstawiona poniżej:
a) Visa Europe zobowiązuje się do nałożenia pułapu na swoje średnie ważone roczne, transgraniczne, wielostronne opłaty interchange stosowane w transakcjach dokonywanych przy użyciu wydanych przez nią kart debetowych natychmiastowego obciążenia dla klientów indywidualnych na poziomie 20 punktów bazowych (0,2 %) w dwa miesiące po powiadomieniu Visy Europe o decyzji w sprawie zobowiązań. Pułap ten będzie także stosowany oddzielnie w każdym z krajów EOG, w odniesieniu do którego Visa Europe bezpośrednio określa poszczególne krajowe stawki wielostronnych opłat interchange przy transakcjach z użyciem kart debetowych natychmiastowego obciążenia dla klientów indywidualnych oraz w tych krajach EOG, gdzie z braku innych wielostronnych opłat interchange stosuje się transgraniczne stawki tych opłat.
b) Wysokość średniego ważonego pułapu może być zmieniona przez Komisję w porozumieniu z Visa Europe, jeśli udostępnione zostaną bardziej wiarygodne dane pozwalające na obliczenie wysokości średnich ważonych wielostronnych opłat interchange dla kart debetowych natychmiastowego obciążenia w oparciu o tzw. test obojętności dla handlowca (ang. Merchant Indifference Test), np. w momencie zakończenia przez Komisję badania dotyczącego kosztów i korzyści dla handlowców z tytułu uznawania różnych metod dokonywania płatności.
c) Ponadto Visa Europe zobowiązuje się stosować i rozwijać środki służące przejrzystości, które zostały wprowadzone przez zarząd Visy Europe w marcu 2009 r. Zobowiązania dotyczą w szczególności: rozdzielenia opłat za obsługę akceptanta, rejestrację i publikację wszystkich stawek wielostronnych opłat interchange, zapewnienie pełnej identyfikowalności kart i identyfikację elektroniczną kart dla przedsiębiorstw, rozdzielenie centrów autoryzacji, umożliwienie akceptantom dokonywania wyboru w zakresie uznawania kart debetowych VISA, VISA Electron lub VPAY (odrębne zasady honorowania kart ("HACR") dla kart VISA, VISA Electron i V PAY).
d) Visa Europe wyznaczy pełnomocnika ds. monitorowania, który będzie kontrolował wywiązywanie się ze zobowiązań przez Visę Europe. Komisja jest upoważniona do przyjęcia lub odrzucenia kandydatury pełnomocnika ds. monitorowania, zanim zostanie on mianowany.
(9) Poziom średniego ważonego pułapu dla wielostronnych opłat interchange przy transakcjach z użyciem kart debetowych natychmiastowego obciążenia, przedstawiony w zobowiązaniach, został poddany ocenie w ramach "testu obojętności dla handlowca". W decyzji uznano, że zobowiązania są odpowiednie, niezbędne i proporcjonalne dla usunięcia zastrzeżeń określonych w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń.
(10) Dnia 26 listopada 2010 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię dotyczącą projektu decyzji. W tym samym dniu urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające sporządził raport końcowy.
(11) Postępowanie w sprawie wielostronnych opłat interchange stosowanych przez Visę Europe w przypadku transakcji przy użyciu kart debetowych natychmiastowego obciążenia dla klientów indywidualnych zostaje niniejszym zakończone w drodze decyzji. Przedmiotowa decyzja nie dotyczy jednak wielostronnych opłat interchange stosowanych przez Visę Europe w odniesieniu do transakcji przy użyciu karty kredytowej dla konsumentów indywidualnych oraz kart obciążeniowych, które są przedmiotem odrębnego postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Komisję. Przedmiotowa decyzja nie narusza również prawa Komisji do wszczynania lub kontynuowania postępowań przeciwko innym zasadom stosowanym przez sieć Visa, takim jak HACR, wielostronne opłaty interchange nakładane przez Visę Europe w przypadku transakcji z użyciem kart dla przedsiębiorstw lub międzyregionalne wielostronne opłaty interchange.
______
(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.
(2) Obecnie krajowe stawki wielostronnych opłat interchange ustalane są przez Visa Europe w dziewięciu krajach. W pozostałych krajach EOG krajowe stawki wielostronnych opłat interchange ustalane są przez członków Visa Europe.
