Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 września 2010 r. w sprawie T-319/05 Konfederacja Szwajcarska przeciwko Komisji Europejskiej, inni uczestnicy postępowania: Republika Federalna Niemiec i Landkreis Waldshut, wniesione w dniu 23 listopada 2010 r. przez Konfederację Szwajcarską(Sprawa C-547/10 P)
(2011/C 30/43)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2011 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Konfederacja Szwajcarska (przedstawiciel: S. Hirsbrunner, adwokat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Republika Federalna Niemiec, Landkreis Waldshut
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi o:
– uchylenie wyroku z dnia 9 września 2010 r. w sprawie T-319/05 zgodnie z art. 61 Statutu Trybunału Sprawiedliwości;
– na wypadek, gdyby Trybunał uznał, że stan postępowania pozwala na wydanie orzeczenia, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej 2004/12/WE z dnia 5 grudnia 2003 r. oraz obciążenie Komisji Europejskiej zgodnie z art. 122 § 1 regulaminu postępowania przed Trybunałem kosztami całego postępowania, w tym kosztami postępowania w pierwszej instancji;
– na wypadek, gdyby zdaniem Trybunału stan postępowania nie pozwalał na wydanie orzeczenia, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd zgodnie z oceną prawną wyrażoną przez Trybunał oraz pozostawienie decyzji w sprawie kosztów odwołania Sądowi.
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie jest skierowane przeciwko wyrokowi Sądu z dnia 9 września 2010 r. w sprawie T-319/05 (zwanemu dalej "zaskarżonym wyrokiem"). Na mocy zaskarżonego wyroku została oddalona skarga wnoszącej odwołanie na decyzję Komisji 2004/12/WE z dnia 5 grudnia 2003 r. (zwaną dalej "zaskarżoną decyzją") dotyczącą 213. rozporządzenia wykonawczego z dnia 15 stycznia 2003 r. w sprawie niemieckich przepisów odnoszących się do ruchu powietrznego, ustanawiającego procedury lądowań i startów przy użyciu urządzeń naprowadzających w porcie lotniczym w Zurychu (zwanego dalej "213. rozporządzeniem wykonawczym") w brzmieniu nadanym pierwszym rozporządzeniem z dnia 1 kwietnia 2003 r. nowelizującym 213. rozporządzenie wykonawcze (dalej "sporne niemieckie środki").
Wnosząca odwołanie podnosi następujące zarzuty:
1) Sąd naruszył prawo przy wykładni i zastosowaniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych, jako że sprowadził jego zakres stosowania do zakazu wykonywania praw przewozowych. Ponadto Sąd pominął fakt, że na tego rodzaju wykładnię art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 2408/92, nawet jeśli okazałaby się ona możliwa w kontekście Unii Europejskiej, nie można powoływać się wobec wnoszącej odwołanie zgodnie z art. 1 ust. 2 Umowy(1).
2) Sąd błędnie zinterpretował i zastosował obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 TFUE (dawny art. 253 WE), ponieważ nie zakwestionował tego, iż Komisja wykluczyła bez żadnego uzasadnienia możliwość zastosowania art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 2408/92. Co więcej, Sąd niesłusznie wychodzi z założenia, że okoliczność, iż Komisja zastąpiła w trakcie postępowania sądowego uzasadnienie podane w zaskarżonej decyzji całkiem nowym "wyjaśnieniem", nie stanowi zmiany uzasadnienia w toku postępowania sądowego.
3) Sąd naruszył prawo przy wykładni i zastosowaniu art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 2408/92, jako że nie uwzględnił praw podmiotu zarządzającego portem lotniczym i osób zamieszkałych w jego pobliżu.
4) Sąd błędnie zinterpretował i zastosował zasadę niedyskryminacji. Naruszył on prawo, wykluczając ze swojej analizy prawa podmiotu zarządzającego portem lotniczym i osób zamieszkałych w jego pobliżu będących obywatelami Szwajcarii. Wbrew żądaniom przedstawionym w skardze odmówił on zbadania koniecznego charakteru środków. Sąd zastosował zbyt łagodnie wymóg uzasadnienia opartego na obiektywnych względach. W opinii Sądu interes polegający na faworyzowaniu strefy o turystycznym charakterze nie zasługuje na ochronę, gdyż gospodarcze interesy nie mogą stanowić obiektywnych względów uzasadniających.
5) Badanie proporcjonalności przeprowadzone przez Sąd jest dotknięte poważnymi błędami prawnymi. Sąd przeinacza dowody. Nie wyjaśnia w pełni stanu faktycznego. Niezgodnie z przysługującym mu uprawnieniem kontrolnym zastępuje ustalenia faktyczne dokonane przez Komisję swoimi własnymi ustaleniami. Z naruszeniem prawo do bycia wysłuchanym opiera się na założeniach faktycznych, w których przedmiocie wnosząca odwołanie nie została wysłuchana.
6) Przy badaniu mniej istotnych ograniczeń Sąd narusza reguły dotyczące rozkładu ciężaru dowodu oraz inne zasady.
7) W ramach wywodów odnoszących się do alternatywnego środka w postaci kontyngentu hałasu Sąd przedstawia ewidentnie sprzeczne ze sobą argumenty.
______
(1) Przypis tłumacza: chodzi o Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego podpisaną w dniu 21 czerwca 1999 r. w Luksemburgu (Dz.U. L 114, s. 73).
