Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 28 lipca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal administratif - Luksemburg) - Brahim Samba Diouf przeciwko Ministre du Travail, de l'Emploi et de l'Immigration(Sprawa C-69/10)(1)
(Dyrektywa 2005/85/WE - Minimalne normy dotyczące procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich - Pojęcie decyzji podjętej w sprawie wniosku o udzielenie azylu w rozumieniu art. 39 tej dyrektywy - Wniosek obywatela państwa trzeciego mający na celu uzyskanie statusu uchodźcy - Brak podstaw uzasadniających udzielenie ochrony międzynarodowej - Oddalenie wniosku w ramach procedury przyspieszonej - Brak środka odwoławczego od decyzji o zastosowaniu do wniosku procedury przyspieszonej - Prawo do skutecznej kontroli sądowej)
(2011/C 298/08)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 8 października 2011 r.)
Sąd krajowy
Tribunal administratif
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Brahim Samba Diouf
Strona pozwana: Ministre du Travail, de l'Emploi et de l'Immigration
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal administratif - (Luksemburg) - Wykładnia art. 39 dyrektywy Rady 2005/85/WE z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich (Dz.U. L 326, s. 13) - Wniosek obywatela państwa trzeciego, przebywającego nielegalnie na terytorium krajowym, o przyznanie mu statusu uchodźcy - Oddalenie tego wniosku w ramach krajowej procedury przyspieszonej w sytuacji braku względów uzasadniających przyznanie ochrony międzynarodowej - Zgodność z prawem wspólnotowym uregulowania krajowego wykluczającego wszelkie środki odwoławcze od decyzji o rozpatrzeniu wniosku w ramach procedury przyspieszonej - Prawo do skutecznej kontroli sądowej
Sentencja
Artykuł 39 dyrektywy Rady 2005/85/WE z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich i zasadę skutecznej ochrony sądowej należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, na mocy którego nie może zostać wniesiony żaden samodzielny środek odwoławczy od decyzji właściwego organu krajowego o rozpatrzeniu wniosku o udzielenie azylu w ramach procedury przyspieszonej, o ile powody, które skłoniły organ ten do rozpatrzenia zasadności wspomnianego wniosku w ramach takiej procedury, mogą być skutecznie poddane kontroli sądowej w ramach skargi, której przedmiotem może być ostateczna decyzja oddalająca, czego ocena należy do sądu krajowego.
______
(1) Dz.U. C 100 z 17.4.2010.
