Odwołanie wniesione w dniu 14 czerwca 2011 r. przez Ioannisa Vakalisa od wyroku wydanego w dniu 13 kwietnia 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-38/10 Vakalis przeciwko Komisji(Sprawa T-317/11 P)
(2011/C 282/52)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 24 września 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Ioannis Vakalis (Luvinate, Włochy) (przedstawiciel: adwokat S.A. Pappas)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania
Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji z wyjątkiem tego, które słusznie zostało uznane za niedopuszczalne;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie ma na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 13 kwietnia 2011 r. w sprawie F-38/10 Vakalis przeciwko Komisji.
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi cztery zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczący braku logiki w rozumowaniu Sądu do spraw Służby Publicznej, który nie wyciągnął wniosków ze swoich ustaleń w zakresie w jakim ustalił on, iż Komisja powinna uwzględnić zmiany kursu wymiany walut. Tymczasem Komisja nie uwzględniła tej kwestii, w związku z czym uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest nielogiczne.
2) Zarzut drugi dotyczący okoliczności, że Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie zinterpretował przedstawioną mu kwestię. Z zaskarżonego wyroku wynika, iż sąd ten doszedł do wniosku, że wnoszący odwołanie zwrócił się do niego z pytaniem czy różnica w traktowaniu urzędników podlegających ogólnym przepisom wykonawczym dla art. 11 i 12 załącznika VIII regulaminu pracowniczego z 1969 r. i urzędników podlegających ogólnym przepisom wykonawczym z 2004 r. jest niezgodna z prawem, podczas gdy pytanie przedstawione SSP dotyczyło tego czy "nowe ogólne przepisy wykonawcze są dyskryminujące z tego względu, że traktują w ten sam sposób sytuacje, które są faktycznie różne". W związku z tym wnoszący odwołanie podnosi, iż SSP niesłusznie oddalił zarzut dotyczący naruszenia zasady równego traktowania.
3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że SSP dokonał zamiany względów uzasadniających. Wnoszący odwołanie podnosi, iż po pierwsze względy budżetowe uzasadniające ogólne przepisy wykonawcze pojawiły się dopiero podczas rozprawy i po drugie uzasadnienie to różni się od uzasadnienia, o które zostało oparte oddalenie jego zażalenia (ponadto uzasadnienie to zostało uznane przez SSP za nieodpowiednie). Zgodnie z orzecznictwem nie jest zadaniem SSP przedstawienie uzasadnienia w razie jego ewentualnego braku tudzież uzupełnienie uzasadnienia przedstawionego przez Komisję poprzez dodanie elementów, które nie wynikają z zaskarżonej decyzji.
4) Zarzut czwarty dotyczący oczywistego błędu w ocenie polegającego na tym, że Sąd do spraw Służby Publicznej oddalił zarzut odnoszący się do zasady równego traktowania z tego względu, iż wnoszący odwołanie nie wykazał, że miała miejsce nieuzasadniona różnica w traktowaniu. Tymczasem wnoszący odwołanie wykazał, że rozpatrywana różnica w traktowaniu nie była uzasadniona wprowadzeniem EURO, co było pierwotnym uzasadnieniem, w oparciu o które zażalenie zostało oddalone.
