Sprawa C-388/09: Joao Filipe da Silva Martins v. Bank Betriebskrankenkasse - Pflegekasse (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 30 czerwca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundessozialgericht Kassel - Niemcy) - Joao Filipe da Silva Martins przeciwko Bank Betriebskrankenkasse - Pflegekasse

(Sprawa C-388/09)⁽¹⁾

(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuły 15, 27 i 28 - Artykuły 39 WE i 42 WE - Były pracownik migrujący - Działalność zawodowa wykonywana w państwie członkowskim pochodzenia oraz w innym państwie członkowskim - Emerytura w państwie członkowskim pochodzenia - Emerytura wypłacana przez oba państwa członkowskie - Odrębny system zabezpieczenia społecznego pokrywający ryzyko niesamodzielności - Istnienie w innym, dawnym państwie członkowskim zatrudnienia - Możliwość fakultatywnego zachowania przynależności do tego systemu - Zachowanie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego po powrocie do państwa członkowskiego pochodzenia)

(2011/C 252/05)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 27 sierpnia 2011 r.)

Sąd krajowy

Bundessozialgericht Kassel

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Joao Filipe da Silva Martins

Strona pozwana: Bank Betriebskrankenkasse - Pflegekasse

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundessozialgericht - Wykładnia przepisów prawa wspólnotowego dotyczących swobodnego przemieszczania się i zabezpieczenia społecznego pracowników migrujących, a w szczególności art. 39 WE i art. 42 WE oraz art. 27 i 28 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego dla pracowników najemnych i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, s. 2) - Były pracownik migrujący otrzymujący emeryturę w swym państwa pochodzenia i w swym byłym państwie miejsca zatrudnienia i uprawniony w tym ostatnim państwie do zasiłku pielęgnacyjnego ("Pflegegeld") niemającego odpowiednika w systemie zabezpieczenia społecznego państwa pochodzenia - Zachowanie prawa do tego zasiłku po powrocie do państwa pochodzenia

Sentencja

Wykładni art. 15 i 27 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i zaktualizowanym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1386/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r., należy dokonywać w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by osoba znajdująca się w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu przed sądem krajowym, pobierająca emeryturę z ubezpieczenia emerytalnego zarówno w państwie członkowskim swego pochodzenia, jak i w państwie, w którym przebiegała większa część jej życia zawodowego, po przeniesieniu swego miejsca stałego zamieszkania z tego ostatniego państwa do państwa członkowskiego swego pochodzenia, mogła, na podstawie ubezpieczenia fakultatywnego kontynuowanego w ramach autonomicznego systemu ubezpieczenia pielęgnacyjnego w państwie członkowskim, w którym przebiegała większa część jej kariery zawodowej, w dalszym ciągu pobierać świadczenie pieniężne z tego ubezpieczenia, w szczególności przy założeniu, że w państwie członkowskim miejsca zamieszkania nie istnieją świadczenia pieniężne mające na celu pokrycie konkretnie ryzyka niesamodzielności, czego zbadanie leży w gestii sądu krajowego.

Jeśli - w odróżnieniu od takiego założenia - świadczenia pieniężne dotyczące ryzyka niesamodzielności są przewidziane w przepisach państwa członkowskiego miejsca zamieszkania, lecz w niższej wysokości niż świadczenia dotyczące tego ryzyka przewidziane w innym państwie członkowskim zobowiązanym do wypłaty emerytury, wykładni art. 27 rozporządzenia nr 1408/71 w brzmieniu zmienionym i zaktualizowanym rozporządzeniem Rady nr 118/97, zmienionym rozporządzeniem nr 1386/2001, należy dokonywać w ten sposób, że taka osoba ma prawo, na koszt właściwej instytucji tego ostatniego państwa, do dodatku do świadczeń, odpowiadającego różnicy pomiędzy obiema kwotami.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 312 z 19.12.2009.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2011.252.4/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-388/09: Joao Filipe da Silva Martins v. Bank Betriebskrankenkasse - Pflegekasse (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 30/06/2011
• Data ogłoszenia: 27/08/2011