Internet przedmiotówP7_TA(2010)0207
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie Internetu przedmiotów (2009/2224(INI))
(2011/C 236 E/04)
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie Internetu przedmiotów - planu działań dla Europy (COM(2009)0278),
– uwzględniając program prac przestawiony przez prezydencję hiszpańską UE dnia 27 listopada 2009 r., a w szczególności cel dotyczący rozwoju Internetu w przyszłości,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 stycznia 2009 r. zatytułowany "Inwestowanie w przyszłość Europy" (COM(2009)0036),
– uwzględniając zalecenie Komisji w sprawie wdrażania zasad ochrony prywatności i ochrony danych w zastosowaniach wspieranych identyfikacją radiową (C(2009)3200),
– uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych,
– uwzględniając dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej,
– uwzględniając europejski plan naprawy gospodarczej na rzecz szybszego przywrócenia wzrostu gospodarczego (COM(2008)0800),
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii w sprawie nowej agendy cyfrowej dla Europy: 2015.eu(1),
– uwzględniając art. 48 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz Komisji Prawnej (A7-0154/2010),
A. mając na uwadze szybki rozwój Internetu w ostatnich dwudziestu pięciu latach oraz przewidywania na przyszłość zarówno na poziomie rozpowszechniania wraz z rozszerzeniem szerokiego pasma, jak i na poziomie nowych zastosowań,
B. mając na uwadze to, że Internet przedmiotów jest w stanie sprostać oczekiwaniom społeczeństwa i obywateli oraz mając na uwadze, że konieczne jest przeprowadzenie badań naukowych w celu określenia, jakie te oczekiwania są oraz w jakich przypadkach wrażliwość i obawy dotyczące ochrony prywatności osób i informacji mogą ograniczać zastosowania,
C. mając na uwadze znaczenie technologii informacyjnych i komunikacyjnych w sprzyjaniu rozwojowi społecznemu i gospodarczemu oraz stymulowaniu badań naukowych, innowacji i kreatywności publicznych i prywatnych organów europejskich,
D. mając na uwadze konieczność wyposażenia Unii we wspólne ramy odniesienia, by mogła osadzić w ramach lub umocnić zasady zarządzanie systemem, poufność, bezpieczeństwo informacji, etyczne administrowanie, ochronę prywatności, gromadzenie i przechowywanie danych osobowych, a także informacji o konsumentach,
E. mając na uwadze, że termin "Internet przedmiotów" odnosi się do ogólnej koncepcji obiektów (zarówno elektronicznych artefaktów, jak i przedmiotów codziennego użytku), które można odczytywać, rozpoznawać, z którymi można się łączyć, jak również lokalizować i/lub kontrolować je zdalnie za pośrednictwem Internetu,
F. mając na uwadze oczekiwany w najbliższych latach szybki rozwój Internetu przedmiotów oraz konieczność wprowadzenia bezpiecznego, przejrzystego i wielostronnego zarządzania Internetem przedmiotów,
G. mając na uwadze, że Internet przyszłości będzie daleko wykraczał poza obecne tradycyjne granice wirtualnego świata, ponieważ będzie powiązany ze światem przedmiotów fizycznych,
H. mając na uwadze korzyści technologii RFID (identyfikacji radiowej) i innych technologii związanych z Internetem przedmiotów w odniesieniu do kodów kreskowych i paska magnetycznego i ich niezliczone zastosowania poprzez współpracę z innymi sieciami, takimi jak m.in. sieci telefonii komórkowej, oraz dalszy rozwój w połączeniu z czujnikami mierzącymi takie parametry, jak położenie geograficzne (np. system satelitarny Galileo), temperatura, światło, ciśnienie, przeciążenia itd.; mając na uwadze, że rozpowszechnianie "chipów" na szeroką skalę powinno znacznie obniżyć ich koszty jednostkowe, jak i koszty odpowiednich czytników,
I. mając na uwadze, że technologia RFID powinna być postrzegana jako katalizator i akcelerator dla rozwoju gospodarczego przemysłu informacyjnego i komunikacyjnego,
J. mając na uwadze już istniejące zastosowania technologii RFID i innych technologii powiązanych z Internetem przedmiotów w sektorach produkcji, logistyki i łańcuchów dostaw, korzyści w odniesieniu do identyfikacji i identyfikowalności produktów oraz interesujący rozwój, którego należy spodziewać się w wielu sektorach w związku ze stosowaniem omawianej technologii (szczególnie w sektorze opieki zdrowotnej, transportu czy wydajności energetycznej, środowiska naturalnego, handlu detalicznego i przeciwdziałania podrabianiu produktów),
K. mając na uwadze, że jak w przypadku wszystkich systemów e-zdrowia, projektowanie, rozwijanie i wdrażanie systemów wykorzystujących technologię RFID wymaga bezpośredniego zaangażowania pracowników służby zdrowia, pacjentów i odnośnych komisji (np. w związku z ochroną danych, etyką),
L. mając na uwadze, że technologia RFID może pomóc w zwiększaniu efektywności energetycznej i ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych oraz może umożliwić wykorzystywanie systemów ewidencji i rozliczania emisji na poziomie produktu,
M. mając na uwadze korzyści dla obywateli, jakie może przynieść technologia RFID i inne technologie powiązane z Internetem przedmiotów, jeżeli będzie się odpowiednio zarządzało aspektami związanymi z ochroną prywatności i danych osobowych w odniesieniu do jakości życia, bezpieczeństwa, ochrony i dobrobytu,
N. mając na uwadze konieczność opracowania zrównoważonych i efektywnych energetycznie standardów komunikacyjnych ukierunkowanych na bezpieczeństwo i prywatność oraz wykorzystujących kompatybilne lub identyczne protokoły na różnych częstotliwościach,
0. mając na uwadze, że wszystkie przedmioty codziennego użytku (bilet komunikacyjny, odzież, telefon komórkowy, samochód etc.) mogłyby być w przyszłości wyposażone w czip RFID, stając się bardzo szybko poważnym wyzwaniem gospodarczym, z uwagi na wielość zastosowań,
P. mając na uwadze, że Internet przedmiotów umożliwi połączenie w sieci miliardów urządzeń mogących komunikować i działać między sobą dzięki technologiom bezprzewodowym w połączeniu z logicznymi i fizycznymi protokołami adresowania, mając na uwadze, że Internet przedmiotów ma umożliwić, za pomocą systemów identyfikacji elektronicznej i bezprzewodowych urządzeń przenośnych, bezpośrednią i jednoznaczną identyfikację podmiotów cyfrowych i przedmiotów fizycznych, aby możliwe było uzyskiwanie, przechowywanie, przekazywanie i przetwarzanie danych z nimi związanych w sposób ciągły,
Q. mając na uwadze wyzwania technologiczne, które niesie ze sobą miniaturyzacja produktów wykorzystywanych w ramach Internetu przedmiotów, jakim jest zintegrowanie w jednym kilkumilimetrowym "chipie" elementów elektronicznych, sensorów oraz systemu zasilania i przekazywania RFDI,
R. mając na uwadze, że o ile w przyszłości można się spodziewać jeszcze bardziej zróżnicowanych zastosowań chipów RFID, to technologia ta rodzi nowe zagadnienia, przede wszystkim z zakresu ochrony danych osobowych, z których najistotniejsze jest związane z niewidzialnym lub prawie niewidzialnym charakterem tych czipów,
S. mając na uwadze, że standardy przemysłowe są bardzo ważne i mając na uwadze, że normalizacja w zakresie technologii RFID musi się rozwinąć, a także mając na uwadze, że w związku z tym mandat w zakresie stworzenia norm w zakresie technologii RFID, powierzony wspólnie CEN i ETSI (europejskie organizacje normalizacyjne) w 2009 r., przyczyni się do tworzenia większej liczby innowacyjnych produktów i usług wykorzystujących technologię RFID,
T. mając na uwadze znaczenie, którego nabiera kwestia uświadomienia europejskich obywateli w zakresie nowych technologii i ich zastosowania, w tym ich skutków społecznych i środowiskowych, a także wspierania alfabetyzacji cyfrowej i e-umiejętności konsumentów,
U. mając na uwadze, że rozwój Internetu przedmiotów powinien mieć charakter integracyjny i powinien on być dostępny dla wszystkich obywateli UE, a także wspierany przez skuteczne strategie ukierunkowane na zlikwidowanie przepaści cyfrowej w UE, a także rozwinięcie e-umiejętności u większej liczby obywateli oraz zapewnienie im wiedzy o ich otoczeniu cyfrowym,
V. mając na uwadze, że korzyści płynące z technologii związanych z Internetem przedmiotów muszą być wzmacniane poprzez zapewniane bezpieczeństwa, które jest podstawowym elementem wszelkiego rozwoju, a jego brak grozi naruszeniem bezpieczeństwa danych osobowych i zaufania społeczeństwa do podmiotów, które gromadzą informacje na jego temat,
W. mając na uwadze, że społeczne skutki rozwoju Internetu przedmiotów nie są znane i mogą poszerzyć istniejącą lub stworzyć nową przepaść cyfrową,
1. z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji Europejskiej i w zasadzie zgadza się z wytycznymi zawartymi w planie działania mającym na celu promowanie Internetu przedmiotów;
2. jest zdania, że rozpowszechnianie Internetu przedmiotów będzie sprzyjać lepszej interakcji między osobami i przedmiotami oraz między samymi przedmiotami, co może przynieść ogromne korzyści obywatelom UE, pod warunkiem przestrzegania bezpieczeństwa, ochrony danych i prywatności;
3. podziela uwagę, z jaką Komisja Europejska traktuje kwestie bezpieczeństwa, ochrony danych osobowych i prywatności obywateli, a także zarządzania Internetem przedmiotów, ponieważ poszanowanie prywatności i ochrony danych osobowych, a także otwartość i interoperacyjność są jedynymi sposobami uzyskania przez Internet przedmiotów większej akceptacji społecznej; wzywa Komisję do zachęcania wszystkich europejskich i międzynarodowych zainteresowanych stron do usuwania zagrożeń związanych z cyberbezpieczeństwem; wzywa w związku z tym Komisję do zachęcania państw członkowskich do wdrażania wszystkich istniejących międzynarodowych przepisów dotyczących cyberbezpieczeństwa, w tym konwencji Rady Europy w sprawie cyberprzestępczości;
4. jest głęboko przekonany, że ochrona prywatności stanowi podstawową wartość oraz że wszyscy użytkownicy powinni mieć kontrolę nad swoimi danymi osobowymi; wzywa zatem do dostosowania dyrektywy o ochronie danych do obecnego otoczenia cyfrowego;
5. docenia szybką reakcję Komisji na nowe zjawiska w tym sektorze w celu umożliwienia systemowi politycznemu uchwalenia przepisów na odpowiednio wczesnym etapie;
6. podkreśla, że wstępnym warunkiem promowania technologii jest określenie norm prawnych służących większemu przestrzeganiu podstawowych wartości oraz poprawie ochrony danych osobowych i prywatności;
7. podkreśla, że kwestie związane z bezpieczeństwem i prywatnością powinny zostać uwzględnione w przyszłych standardach, które muszą określać różne mechanizmy bezpieczeństwa w celu zapewnienia poufności, integralności lub dostępności usług;
8. wzywa Komisję do skoordynowania jej prac dotyczących Internetu przedmiotów z ogólnymi pracami nad agendą cyfrową;
9. wzywa Komisję do przeprowadzenia oceny skutków dotyczącej wykorzystania istniejącej internetowej infrastruktury sieciowej przez aplikacje i sprzęt Internetu przedmiotów pod względem przeciążenia sieci i bezpieczeństwa danych, aby określić, czy aplikacje i sprzęt Internetu przedmiotów są kompatybilne i odpowiednie;
10. jest zdania, że rozwój Internetu przedmiotów i związanych z nim aplikacji będzie miał w najbliższych latach istotny wpływ na życie codzienne obywateli europejskich i na ich przyzwyczajenia, prowadząc do różnorodnych zmian gospodarczych i społecznych;
11. jest przekonany, że konieczne jest stworzenie integracyjnego Internetu przedmiotów, unikając od początku - na szczeblach państw członkowskich i lokalnym - ryzyka nierównego rozwoju, nierównego rozpowszechniania i nierównego wykorzystywania technologii z zakresu Internetu przedmiotów; zauważa, że w komunikacie Komisji w niewystarczającym stopniu uwzględnia się te kwestie, którymi należałoby się zająć przed dalszym rozwojem Internetu przedmiotów;
12. wzywa Komisję do uwzględnienia mniej rozwiniętych regionów w planach z zakresu technologii informacyjnych i komunikacyjnych i Internetu przedmiotów; wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania współfinansowania wdrażania tych technologii i innych projektów z zakresu technologii informacyjnych i komunikacyjnych w takich regionach, aby zapewnić ich udział oraz aby zapobiec ich wykluczeniu ze wspólnych europejskich przedsięwzięć;
13. podkreśla, że choć używanie czipów RFID może być skuteczne w walce z fałszowaniem, w zapobieganiu porwaniom noworodków w szpitalach położniczych, do identyfikacji zwierząt, a także w szeregu innych dziedzin, to może się również okazać niebezpieczne i rodzić wątpliwości obywateli i społeczeństwa co do etyczności tych działań, czemu trzeba będzie zaradzić;
14. podkreśla znaczenie analizowania społecznych, etycznych i kulturalnych skutków Internetu przedmiotów w świetle potencjalnie daleko sięgającej transformacji cywilizacyjnej, do której doprowadzą te technologie; uważa zatem za ważne, aby badania społeczno-ekonomiczne i debata polityczna w sprawie Internetu przedmiotów szły w parze z badaniami technologicznymi i ich postępami oraz wzywa Komisję do stworzenia panelu ekspertów w celu przeprowadzania dogłębnych ocen tych aspektów, a także do zaproponowania ram etycznych dla rozwoju powiązanych technologii i aplikacji;
15. zauważa, że technologia RFID i inne technologie powiązane z Internetem przedmiotów odnoszące się do inteligentnego etykietowania produktów i dóbr konsumpcyjnych oraz systemów komunikacji przedmiotów z osobami mogą być wykorzystywane wszędzie oraz że w praktyce są one niewidoczne i bezgłośne; wnioskuje w związku z tym, aby Komisja Europejska przeprowadziła kolejne i głębsze oceny omawianej technologii, obejmujące zwłaszcza:
– wpływ fal radiowych i innych środków umożliwiających wykorzystywanie technologii identyfikacji na zdrowie;
– wpływ "chipów" i ich recyklingu na środowisko naturalne;
– prywatność i zaufanie użytkowników;
– zwiększone ryzyko w dziedzinie cyberbezpieczeństwa;
– obecność inteligentnych "chipów" w danym produkcie;
– prawo do wyłączenia "chipów", które zapewnia użytkownikom prawo kontroli;
– gwarancje dla obywateli w odniesieniu do ochrony podczas zbierania i przetwarzania danych osobowych;
– stworzenie dodatkowej struktury i infrastruktury sieciowej dla aplikacji i sprzętu Internetu przedmiotów;
– zapewnienie unijnym obywatelom i przedsiębiorstwom najlepszej możliwej ochrony przed wszystkimi rodzajami cyberataków w Internecie;
– wpływ pól elektromagnetycznych na zwierzęta, a zwłaszcza na ptaki w miastach;
– harmonizację regionalnych standardów;
– opracowanie otwartych standardów technologicznych i zapewnienie interoperacyjności między różnymi systemami;
oraz wprowadzenie - jeżeli zajdzie taka konieczność - szczegółowych przepisów o zasięgu europejskim odnośnie tej technologii;
16. podkreśla, że konsumenci mają prawo do ochrony prywatności opartej na zasadzie wyrażania zgody i/lub do prywatności od samego początku, zwłaszcza dzięki automatycznemu wyłączaniu tagów w punkcie sprzedaży, chyba że konsument wyraźnie zgodzi się, aby było inaczej; odnotowuje w związku z tym opinię Europejskiego Inspektora Ochrony Danych; wskazuje, że przy rozwijaniu i stosowaniu technologii Internetu przedmiotów należy rozpatrywać kwestie prywatności i bezpieczeństwa na jak najwcześniejszym etapie; podkreśla, że zastosowania technologii RFID muszą być obsługiwane zgodnie z zasadami ochrony prywatności i danych określonymi w art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; wzywa Komisję do odzwierciedlenia prawa obywateli do wybrania produktów nie wyposażonych w technologie Internetu przedmiotów lub odłączenia się w dowolnym momencie od ich otoczenia sieciowego;
17. zauważa, że o ile pasywne tagi RFID mają ograniczony zasięg, o tyle aktywne tagi RFID mogą przesyłać dane na o wiele większe odległości; podkreśla w związku z tym, że należy określić jasne wytyczne dla poszczególnych rodzajów układów RFID;
18. wzywa Komisję do wyjaśnienia kwestii, do kogo należą zebrane automatycznie i zinterpretowane maszynowo dane i kto jest uprawniony do rozporządzania nimi;
19. wzywa wytwórców do zagwarantowania prawa do wyłączania "chipów" poprzez umożliwienie konsumentom usuwania tagów RFID lub wyłączania ich w inny sposób po dokonaniu zakupu; podkreśla, że konsumenci muszą być informowani o obecności tagów RFID, zakresie odczytu, rodzaju przekazywanych przez urządzenia danych - czy to otrzymywanych, czy przesyłanych - i wykorzystaniu tych danych, oraz że informacje te muszą być wyraźnie zaznaczone na opakowaniu i wyszczególnione w dokumentacji;
20. wzywa operatorów zastosowań RFID do podjęcia wszelkich rozsądnych działań mających na celu zagwarantowanie, że dane nie będą łączone ze zidentyfikowaną lub możliwą do zidentyfikowania osobą fizyczną w jakikolwiek sposób, który może być wykorzystany przez operatorów zastosowań RFID lub inne osoby, chyba że takie dane będą przetwarzane zgodnie z obowiązującymi zasadami i przepisami prawnymi dotyczącymi ochrony danych;
21. podkreśla, że o ile zastosowania czipów, w które są wyposażone sprzedawane produkty, nie wykraczają poza miejsca sprzedaży, czipy te powinny być wyposażone w fabrycznie wbudowane urządzenia techniczne zapewniające ich neutralizację i ograniczające tym samych zachowywanie danych;
22. jest przekonany, że konsumentom należy dać możliwość wyrażenia zgody na korzystanie z Internetu przedmiotów, w tym możliwość niewyrażenia zgody na poszczególne technologie Internetu przedmiotów bez konieczności wyłączania innych całych zastosowań lub urządzeń;
23. podkreśla konieczność zapewnienia najwyższego możliwego poziomu bezpieczeństwa urządzeń i bezpiecznych systemów transmisyjnych, które mają zostać włączone w dowolne technologie Internetu przedmiotów, w celu zapobiegania oszustwom i umożliwienia właściwego potwierdzenia autentyczności i autoryzacji urządzeń; zauważa możliwość dokonywania oszustw związanych z identyfikacją i produktami za pośrednictwem klonowania tagów Internetu przedmiotów lub przechwytywania przesyłanych danych; wzywa zatem Komisję do zagwarantowania rozwoju przejrzystego systemu Internetu przedmiotów, uwzględniającego w szczególności następujące aspekty:
– wyraźne zaznaczenie obecności środków umożliwiających identyfikację i identyfikowalność;
– środki bezpieczeństwa gwarantujące dostęp do danych wyłącznie autoryzowanym użytkownikom;
– umożliwienie konsumentom i właściwym organom sprawdzenia wiarygodności danych i funkcjonowania systemu;
24. za kwestię priorytetową uznaje zapewnienie ogólnych ram regulacyjnych i ustalenie konkretnych terminów na szczeblu europejskim dla zachęcania do inwestycji publicznych i prywatnych i ułatwiania ich w sektorze Internetu przedmiotów i inteligentnych sieci, koniecznych do rozwoju nowych technologii;
25. zauważa, że chociaż technologie RFID są ważne, to inne technologie również wchodzą w skład Internetu przedmiotów; podkreśla, że kwestie związane z badaniami naukowymi, finansowaniem i zarządzaniem powinny również odnosić się do tych technologii;
26. wzywa Komisję do rozważenia wykorzystania zastosowań Internetu przedmiotów do osiągnięcia postępów w ramach kilku prowadzonych unijnych inicjatyw, takich jak "TIK na rzecz efektywności energetycznej", "inteligentne systemy pomiarowe", "etykiety efektywności energetycznej", "charakterystyka energetyczna budynków", "ochrona przed podrobionymi produktami leczniczymi i innymi produktami" itp.;
27. wzywa Komisję do monitorowania potencjalnych nowych zagrożeń związanych z wrażliwością bardzo ze sobą powiązanych systemów;
28. wzywa Komisję do podejmowania dalszych wysiłków w celu dopilnowania, aby technologie powiązane z Internetem przedmiotów obejmowały wymogi użytkowników (np. opcję wyłączania identyfikowalności) oraz przestrzegały praw i wolności poszczególnych osób; przypomina w związku z tym o decyzyjnej funkcji Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) w zapewnianiu bezpieczeństwa sieci i informacji, a tym samym Internetu przedmiotów, ponieważ bezpieczeństwo to pozwoli na zapewnienie akceptacji i zaufania ze strony konsumentów;
29. jest zdania, że rozwojowi nowych aplikacji i samemu działaniu oraz potencjałowi gospodarczemu Internetu przedmiotów powinno towarzyszyć zaufanie, które konsumenci europejscy będą mieli do systemu, oraz wskazuje, że osiągnięcie zaufania jest możliwe, gdy wyjaśni się wątpliwości dotyczące ewentualnych zagrożeń dla ochrony prywatności i dla zdrowia;
30. podkreśla, że zaufanie to musi opierać się na jasnych ramach prawnych obejmujących zasady określające kontrolowanie, gromadzenie, przetwarzanie i wykorzystywanie danych gromadzonych i przesyłanych za pośrednictwem Internetu przedmiotów, a także rodzaje pozwoleń koniecznych ze strony konsumentów;
31. jest przekonany, że Internet przedmiotów wiąże się z wieloma korzyściami dla osób niepełnosprawnych i może stanowić sposób zaspokajania potrzeb starzejącego się społeczeństwa oraz zapewniania usług z zakresu opieki psychospołecznej nad osobami niesamodzielnymi; podkreśla w tym kontekście, że osoby niewidome i niedowidzące mogą dzięki tej technologii lepiej poznawać swoje otoczenie przy użyciu elektronicznych urządzeń wspomagających; podkreśla jednak, że należy przedsięwziąć środki w celu zapewnienia ochrony prywatności, łatwości instalacji i obsługi, jak i przekazywania konsumentom informacji o takich usługach;
32. podkreśla, że koszty towarzyszące - takie jak zużycie energii podczas użytkowania przedmiotów - muszą być przejrzyste dla konsumentów;
33. jest przekonany, że zasadniczo projekty z zakresu Internetu przedmiotów i technologii informacyjnych i komunikacyjnych wymagają przeprowadzania szerokich kampanii informacyjnych w celu wyjaśnienia obywatelom celu ich wdrażania; podkreśla, że informowanie społeczeństwa o potencjalnych zastosowaniach i wyraźnych korzyściach technologii, takich jak RFID i kształcenie w tym zakresie, ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia błędnej interpretacji tych projektów i nieudzielenia im poparcia przez obywateli; podkreśla, że w celu pełnego wykorzystania Internetu przedmiotów zarówno z korzyścią dla poszczególnych osób, jak i dla ogółu społeczeństwa, użytkownikom należy udostępniać możliwości rozwoju e-umiejętności koniecznych do zrozumienia tych nowych technologii, a także powinni oni być zmotywowani i zdolni do wykorzystywania ich we właściwy sposób;
34. zauważa, że Internet przedmiotów będzie prowadzić do gromadzenia naprawdę ogromnych ilości danych; wzywa w związku z tym Komisję do przedłożenia wniosku dotyczącego dostosowania europejskiej dyrektywy w sprawie ochrony danych, aby uwzględnić w niej dane gromadzone i przesyłane w ramach Internetu przedmiotów;
35. jest przekonany, że należy przyjąć ogólną zasadę, zgodnie z którą technologie powiązane z Internetem przedmiotów powinny być projektowane tak, aby gromadzić i wykorzystywać wyłącznie bezwzględnie konieczną ilość danych do realizacji jego funkcji oraz aby nie gromadzić jakichkolwiek danych uzupełniających;
36. wzywa do zapewnienia anonimowości znacznej ilości danych udostępnianych w ramach Internetu przedmiotów przed ich przesłaniem w celu zagwarantowania ochrony prywatności;
37. przypomina Komisji, że inne regiony na świecie, a zwłaszcza Azja, osiągają szybsze postępy w tym sektorze i że należy w związku z tym przyjąć dynamiczne podejście i zapewnić ścisłą współpracę z resztą świata przy opracowywaniu zasad obowiązujących system polityczny i przy wprowadzaniu norm regulujących technologie i Internet przedmiotów;
38. podkreśla, że dla naprawy gospodarki europejskiej należy inwestować w nowe technologie informacyjne i komunikacyjne, aby stymulować wzrost gospodarczy, umożliwiając dostęp do nowych systemów i nowych aplikacji coraz większej liczbie obywateli i przedsiębiorstw europejskich; podkreśla, że Europa powinna być liderem w zakresie rozwoju Internetu przedmiotów; proponuje, aby w kolejnej perspektywie finansowej unijny budżet na badania naukowe w zakresie technologii informacyjnych i komunikacyjnych został podwojony, a budżet na wdrażanie tych technologii został zwiększony czterokrotnie;
39. podkreśla, że badania będą miały kluczowe znaczenie dla wygrania rywalizacji o osiągnięcie takiej mocy obliczeniowej komputerów, która będzie w stanie sprostać aplikacjom Internetu przedmiotów pracującym w czasie rzeczywistym;
40. zwraca się do Komisji Europejskiej o dalsze i zwiększone finansowanie projektów badań naukowych w dziedzinie Internetu przedmiotów zapisanych w siódmym programie ramowym (PR) na rzecz umocnienia europejskiego sektora technologii informacyjnych i komunikacyjnych i popiera wykorzystywanie programu CIP (program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji) do promowania rozpowszechniania; wzywa przede wszystkim do opracowania projektów pilotażowych, które będą mogły mieć natychmiastowy korzystny wpływ na codzienne życie europejskich obywateli w obszarach e-zdrowia, e-kształcenia, e-handlu, e-dostępności oraz efektywności energetycznej; jest jednak zaniepokojony biurokracją związaną z programem ramowym i wzywa Komisję do jej zlikwidowania poprzez przeprojektowanie procesów PR oraz stworzenie rady użytkowników;
41. uważa, że Internet przedmiotów posiada znaczny potencjał w zakresie rozwoju gospodarczego i produkcyjnego, lepszej jakości usług i optymalizacji łańcuchów logistycznych i dystrybucyjnych przedsiębiorstw, zarządzania inwentarzem, tworzenia nowych możliwości dla pracowników i przedsiębiorców;
42. wzywa Komisję do dokonania oceny wpływu, jaki proponowana strategia może mieć na produktywność i konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw na rynku międzynarodowym;
43. uważa, że Internet przedmiotów może przyczynić się do ułatwienia przepływu handlu między UE a państwami trzecimi poprzez rozszerzenie rynków i zabezpieczenie gwarancji jakości sprzedawanych produktów;
44. podkreśla, że technologia RFID umożliwi europejskim przedsiębiorstwom kontrolowanie ilości produktów wprowadzanych do obrotu (czyli produkowanie jedynie wtedy, gdy jest to konieczne, i jednoczesną ochronę środowiska naturalnego) oraz skuteczną walkę z piractwem i podróbkami, ponieważ zostanie zapewniona identyfikowalność produktów;
45. uważa, że wraz z zastosowaniem nowych technologii do procesów produkcyjnych zwiększy się wydajność zasobów, a towary konsumpcyjne staną się bardziej konkurencyjne na rynku;
46. podkreśla konieczność intensywnego międzynarodowego dialogu i wspólnych programów działania w sprawie Internetu przedmiotów; zwraca się do Komisji o zbadanie wpływu, jaki Internet przedmiotów może mieć na handel międzynarodowy;
47. podziela zamiar Komisji Europejskiej polegający na dalszym monitorowaniu i ocenianiu zapotrzebowania na dodatkową harmonizację częstotliwości na szczególne potrzeby Internetu przedmiotów, uwzględniając odmienną charakterystykę i możliwości różnych elektromagnetycznych pasm częstotliwości, oraz wzywa w związku z tym Komisję do uwzględniania potrzeb Internetu przedmiotów podczas określania unijnych celów z zakresu koordynacji i harmonizacji w ramach wieloletnich programów polityki dotyczącej widma radiowego; podkreśla, że częstotliwości te powinny być dobrem publicznym, a ich wykorzystywanie powinno zostać uregulowane w taki sposób, aby umożliwić wspieranie i finansowanie większej liczby badań technologicznych i rozwoju w tym obszarze; jest przekonany, że częstotliwości wykorzystywane bez konieczności uzyskania zezwolenia powinny umożliwiać pojawianie się nowych technologii i usług (bezprzewodowych technologii sieciowych) w celu pobudzania innowacyjności;
48. podkreśla niebezpieczeństwo niepewności prawnej w przypadku tzw. chmur obliczeniowych (ang. cloud computing);
49. jest zdania, że zaangażowanie na wszystkich szczeblach politycznych (UE, krajowym i regionalnym) jest podstawowym warunkiem wstępnym skutecznego rozwoju i wdrażania Internetu przedmiotów; podkreśla istotną rolę, jaką odegrają regionalne i lokalne władze oraz miasta w rozwoju Internetu przedmiotów, sprawiając, że wykroczy on poza aspekt czysto prywatny; przypomina ponadto, że władze lokalne mogą go w dużym stopniu wykorzystywać, na przykład przy organizacji transportu publicznego, wywożenia śmieci, obliczania poziomu zanieczyszczenia, zarządzania ruchem; wzywa Komisję do przeprowadzania konsultacji na wszystkich szczeblach politycznych podczas jej prac nad Internetem przedmiotów w duchu wielopoziomowego sprawowania rządów;
50. zauważa, że informacje przekazywane za pośrednictwem technologii powiązanych z Internetem przedmiotów muszą być identyfikowalne, sprawdzalne i podlegać zmianom w przypadku awarii systemu, który się na nich opiera; podkreśla, że z uwagi na to, iż technologie te wchodzą w skład systemów bezpieczeństwa, takich jak kontrola ruchu drogowego czy regulacja temperatury, błędne informacje mogłyby stanowić zagrożenie dla życia;
51. podkreśla, że nowe technologie mają podstawowe znaczenie dla uproszczenia łańcuchów transportowych, poprawy jakości i wydajności transportu, wspierania rozwoju inteligentnych systemów transportowych i ułatwiania tworzenia zielonych korytarzy, a technologia RFID może udostępniać innowacyjne sposoby prowadzenia działalności biznesowej, jednocześnie zwiększając satysfakcję klientów;
52. jest zdania, że wykorzystanie Internetu przedmiotów w odniesieniu do przyrody może przyczynić się do rozwoju ekologicznych technologii, dzięki lepszemu wykorzystaniu energii i tym samym ochronie środowiska naturalnego, a także do polepszenia stosunku między ICT a środowiskiem naturalnym;
53. zwraca się do Komisji Europejskiej o określenie wspólnych międzynarodowych standardów dotyczących normalizacji technologii RFID i innych technologii powiązanych z Internetem przedmiotów oraz wiążących się z nimi aplikacji, co będzie służyć ułatwieniu interoperacyjności i budowaniu otwartej, przejrzystej i neutralnej pod względem technologicznym infrastruktury; podkreśla, że bez jasnych i uznawanych standardów w świecie Internetu, takich jak TCP5/IP6, rozwój Internetu przedmiotów poza rozwiązania z zakresu technologii RFID nie będzie mógł osiągnąć skali światowej;
54. zgadza się z propozycją przyjęcia w najbliższym czasie protokołu internetowego w wersji 6 (IPv6), który będzie stanowił podstawę ekspansji i uproszczenia sieci w przyszłości;
55. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji Europejskiej dotyczący przedstawienia w 2010 r. komunikatu w sprawie bezpieczeństwa, poszanowania prywatności i zaufania do wszechstronnego społeczeństwa informacyjnego; podkreśla znaczenie tego komunikatu i proponowanych środków na rzecz umocnienia przepisów odnoszących się do aspektów związanych z bezpieczeństwem informacji, prywatnością i ochroną danych osobowych; wzywa Komisję do aktywnego angażowania wszystkich zainteresowanych stron, takich jak ENISA oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych;
56. jest przekonany o znaczeniu zapewniania w procesie rozwoju Internetu przedmiotów ochrony wszystkich praw podstawowych, a nie tylko prywatności;
57. uważa, że w związku z Internetem przedmiotów Komisja powinna przedstawić zalecenia w sprawie zadań i zakresu odpowiedzialności administracji publicznej, organów ustawodawczych i organów ścigania;
58. zwraca się do Komisji Europejskiej o uważne czuwanie nad poprawnym stosowaniem przepisów już przyjętych na szczeblu europejskim w omawianej dziedzinie oraz o przedstawienie do końca roku kalendarza wytycznych, który zamierza zaproponować na szczeblu UE dla wzmocnienia bezpieczeństwa Internetu przedmiotów i aplikacji RFID;
59. zwraca się do Komisji z prośbą, aby zainicjowała społeczny dialog dotyczący Internetu przedmiotów i informowała zarówno o pozytywnym, jak i negatywnym wpływie nowych technologii na życie codzienne; wzywa zatem Komisję do aktywnego zaangażowania się w konsultacje z europejskim sektorem przemysłu oraz do zachęcania go do odgrywania roli lidera w projektowaniu i proponowaniu wprowadzania innowacyjnych, znormalizowanych i interoperacyjnych technologii;
60. wzywa Komisję do wystarczającego włączenia małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) do planu działania na rzecz Internetu przedmiotów;
61. zwraca się ponadto do Komisji Europejskiej o regularne informowanie Parlamentu o rozwoju dialogu z podmiotami działającymi w sektorze i z zainteresowanymi stronami oraz o inicjatywach, jakie zamierza zatwierdzić;
62. uważa, że Komisja powinna zbadać możliwość dalszego obniżenia kosztów roamingu danych;
63. podkreśla, że zarządzanie Internetem przedmiotów musi ograniczać biurokrację do minimum i włączać wszystkie odnośne zainteresowane strony w proces podejmowania decyzji, i w związku z tym wzywa do zapewnienia odpowiednich uregulowań na szczeblu UE;
64. wzywa Komisję, aby aktywnie przyczyniała się do definiowania i ustanawiania zasad i przepisów dotyczących zarządzania Internetem przedmiotów wraz ze swoimi partnerami handlowymi na takich forach międzynarodowych jak Światowa Organizacja Handlu;
65. wzywa Komisję do uściślenia, jakie aspekty zarządzania Internetem należy jej zdaniem obecnie unormować w odniesieniu do Internetu przedmiotów oraz za pośrednictwem jakiego systemu można zapewnić wsparcie ogólnego interesu publicznego;
66. wzywa w związku z tym Komisję do zbadania problematyki związanej z zarządzaniem Internetem także we współpracy z właściwymi podmiotami; poza tym twierdzi, że niezbędna jest kontrola aspektów odnoszących się do systemów bezpieczeństwa Wi-Fi;
67. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
______
(1) 2009/2225(INI), sprawozdanie Del Castillo, A7-0066/2010.
