Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Greckiej(Sprawa C-293/11)
(2011/C 232/33)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Triantafyllou i C. Soulay)
Strona pozwana: Republika Grecka
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że stosując szczególną procedurę VAT dla biur podróży w przypadkach sprzedaży usług turystycznych osobom nie będącym turystami, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 306-310 dyrektywy 2006/112/WE(1).
– obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Procedura dla biur podróży znajduje zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych bezpośrednio na rzecz turystów, zgodnie z postanowieniem dyrektywy w większości języków. Także angielska wersja językowa, która w jednym punkcie stosuje termin "nabywca" (customer), byłaby pozbawiona znaczenia, gdyby nie dotyczyła wyłącznie turystów. Ten sam wniosek nasuwa się w wyniku łącznej analizy wszystkich powiązanych przepisów (wykładnia systemowa). Wykładnia historyczna prowadzi do takiego samego wniosku, ponieważ dyrektywa VAT wyłącznie ujednoliciła "szóstą dyrektywę, nie zmieniając jej treści". W odniesieniu do wykładni celowościowej istotne jest, że podwójne opodatkowanie biur określonych państw członkowskich nie jest dopuszczone (z wyjątkiem przypadku rozszerzającego zastosowania procedury dla biur podróży). Poszczególne państwa członkowskie nie mogą złagodzić takiego ograniczenia ustanowionego w dyrektywie bez urzędowej zmiany tekstu dyrektywy.
______
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006.
