Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2011 r. - Pangyrus przeciwko OHIM - RSVP Design (COLOURBLIND)(Sprawa T-257/11)
(2011/C 211/62)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Pangyrus Ltd (York, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: S. Clubb, solicitor)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: RSVP Design Ltd (Renfrewshire, Zjednoczone Królestwo)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 23 marca 2011 r. w sprawie R 751/2009-4;
– przywrócenie ważności decyzji Wydziału Unieważnień Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 12 maja 2009 r.; i
– zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: słowny znak towarowy "COLOURBLIND" dla towarów i usług z klas 9, 16, 28, 35 i 41 - wspólnotowa rejestracja znaku towarowego nr 3337979
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: RSVP Design Ltd
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: strona skarżąca
Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku: strona wnosząca o unieważnienie prawa do znaku oparła swój wniosek na dwóch podstawach, mianowicie na art. 53 ust. 1 lit. c) w związku z art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009, powołując się na wcześniejsze niezarejestrowane uprawnienie chronione prawem regulującym powództwo oparte na bezprawnym używaniu nazwy w Zjednoczonym Królestwie, oraz na istnieniu złej wiary zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009.
Decyzja Wydziału Unieważnień: unieważnienie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w całości
Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Unieważnień i oddalenie wniosku o unieważnienie
Podniesione zarzuty: strona skarżąca uważa, że Izba Odwoławcza naruszyła prawo, stwierdzając, że: i) właściciel wspólnotowego znaku towarowego nie działał w złej wierze, gdy zgłaszał wspólnotowy znak towarowy; a ii) strona skarżąca nie udowodniła, iż używała wcześniejszego oznaczenia w obrocie handlowym przed datą zgłoszenia spornego wspólnotowego znaku towarowego.
