Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 17 lutego 2011 r. w sprawie T-10/09 Formula One Licensing BV przeciwko Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Global Sports Media Ltd, wniesione w dniu 27 kwietnia 2011 r. przez Formula One Licensing BV(Sprawa C-196/11 P)
(2011/C 179/25)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 18 czerwca 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Formula One Licensing BV (przedstawiciele: K. Sandberg, B. Klingberg, Rechtsanwältinen)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Global Sports Media Ltd
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– uwzględnienie podnoszonego przez wnoszącą odwołanie żądania stwierdzenia nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 16 października 2008 r. w sprawie R 7/2008-1 lub ewentualnie przekazanie sprawy do Sądu celem ponownego rozparzenia; oraz
– nakazanie OHIM i interwenienta pokrycia własnych kosztów oraz kosztów poniesionych przez wnoszącego odwołanie zarówno w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu odwoławczym.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi naruszenie prawa Unii w wyniku błędnego zastosowania art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94(1) (obecnie rozporządzenia nr 207/09) oraz art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 40/94, przywołując na poparcie tego twierdzenia następujące argumenty:
1) Sąd naruszył art. 8 ust. b) rozporządzenia nr 40/94 w następującym zakresie
1.1. Sąd błędnie pod względem prawnym ocenił kwestię odróżniającego charakteru oznaczenia "F 1". Po pierwsze, Sąd naruszył uznaną w utrwalonym orzecznictwie zasadę, że charakter odróżniający znaku towarowego należy oceniać przez odniesienie do konkretnych towarów i usług, które dany znak oznacza. Po drugie, ustalenia dotyczące tego zagadnienia zostały oparte na przeinaczonym stanie faktycznym. Po trzecie, Sąd nie zastosował wynikającej z utrwalonego orzecznictwa zasady, zgodnie z którą znak towarowy może uzyskać charakter odróżniający także w następstwie używania go jako części innego zarejestrowanego znaku towarowego. Po czwarte, ustalenia dokonane przez Sąd w tym względzie doprowadziły do niedopuszczalnego unieważnienia de facto należących do wnoszącej odwołanie zarejestrowanych znaków towarowych "F 1" w standardowej postaci.
1.2. Sąd błędnie pod względem prawnym ocenił kwestię prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 zarówno w odniesieniu do przywołanych w sprzeciwie znaków "F 1" w standardowej postaci, jak i do logotypu "F 1 Formula 1". Po pierwsze, Sąd nie wziął pod uwagę istotnego czynnika identyczności lub wysokiego podobieństwa towarów i usług, pomimo że sam ustalił znaczący stopień podobieństwa oznaczeń. Po drugie, Sąd tak bardzo skupił się na aspekcie charakteru odróżniającego określenia "F 1", że pominął inne istotne czynniki, które należy brać pod uwagę zgodnie z utrwalonym orzecznictwem. Po trzecie, Sąd nie ocenił podobieństwa oznaczeń zgodnie z jego stopniem.
2) Sąd naruszył art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 40/94 w następującym zakresie:
2.1. Sąd błędnie wykluczył renomę należących do wnoszącej odwołanie znaków towarowych "F 1" w standardowej postaci.
2.2. Ponadto Sąd błędnie pod względem prawnym ocenił kwestię podobieństwa oznaczeń w odniesieniu do przywołanego w sprzeciwie znaku logotypu "F1 Formula 1", błędnie stwierdzając, że określenie "F 1" nie ma charakteru odróżniającego.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 11, s. 1)
