Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus (Finlandia) w dniu 24 lutego 2011 r. - Marja-Liisa Susisalo, Olli Tuomaala, Merja Ritala(Sprawa C-84/11)
(2011/C 145/13)
Język postępowania: fiński
(Dz.U.UE C z dnia 14 maja 2011 r.)
Sąd krajowy
Korkein hallinto-oikeus
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strony skarżące: Marja-Liisa Susisalo, Olli Tuomaala, Merja Ritala
Inni uczestnicy postępowania: Helsingin yliopiston apteekki, Lääkealan turvallisuus- ja kehittämiskeskus FIMEA
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 49 TFUE, dotyczący swobody przedsiębiorczości w rozumieniu prawa Unii, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on stosowaniu przepisów lääkelaki (fińskiej ustawy o lekach) w sprawie systemu zezwoleń na prowadzenie apteki na tej podstawie, że warunki utworzenia oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach różnią się od warunków mających zastosowanie do aptek prywatnych w następującym zakresie:
a) Na podstawie zezwolenia wydanego przez Lääkealan turvallisuus- ja kehittämiskeskus (centralny urząd ds. rozwoju i bezpieczeństwa sektora farmaceutycznego, zwany dalej "FIMEA") zgodnie z § 52 akapit pierwszy fińskiej ustawy o lekach może być utworzony oddział apteki prywatnej na obszarze, który ze względu na nieznaczną liczbę ludności nie spełnia minimalnych warunków ramowych wymaganych dla samodzielnej apteki, lecz w którym konieczne jest istnienie apteki ze względu na zaopatrzenie w leki; prywatny farmaceuta może prowadzić najwyżej trzy oddziały na podstawie zezwolenia wydanego oddzielnie dla każdego z nich. Oddział apteki uniwersytetu w Helsinkach może natomiast zostać utworzony na podstawie zezwolenia wydanego oddzielnie przez FIMEA na podstawie § 52 akapit trzeci fińskiej ustawy o lekach, przy czym ustawa lub inne przepisy krajowe nie ograniczają oceny w odniesieniu do wydania tego zezwolenia w inny sposób niż poprzez ustanowienie limitu 16 oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach.
b) W celu określenia lokalizacji oddziału apteki prywatnej FIMEA uwzględnia lokalizację apteki. Nie istnieje analogiczna zasada dla lokalizacji oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach, które zostały utworzone w różnych miejscach w Finlandii.
2) Jeżeli w świetle odpowiedzi na powyższe pytania Trybunał uzna, że art. 49 TFUE sprzeciwia się systemowi zezwoleń na prowadzenie oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach, sąd krajowy zadaje jeszcze następujące pytania prejudycjalne:
a) Czy ograniczenie swobody przedsiębiorczości dokonywane przez system zezwoleń na prowadzenie oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach może być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego, które są niezbędne i proporcjonalne oraz wynikają ze szczególnych zadań apteki uniwersytetu w Helsinkach w zakresie kształcenia farmaceutycznego i zaopatrzenia w leki, biorąc pod uwagę okoliczność, że żadne odpowiednie szczególne zadania nie są przypisane oddziałom tej apteki?
b) Czy ze wskazanych powyżej szczególnych zadań, nałożonych ustawą na aptekę uniwersytetu w Helsinkach wynika, że apteka ta może być uważana za przedsiębiorstwo, któremu powierzono usługi w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu art. 106 ust. 2 TFUE, a jeśli tak, to czy rzeczone postanowienie TFUE pozwala na odstępstwo, w odniesieniu do oddziałów apteki uniwersytetu w Helsinkach, od wymogów w zakresie uprzednich zezwoleń administracyjnych wynikających z orzecznictwa Trybunału oraz z art. 49 TFUE, biorąc pod uwagę okoliczność, że żadne odpowiednie szczególne zadania nie są przypisane oddziałom apteki uniwersytetu w Helsinkach?
