Skarga wniesiona w dniu 14 października 2010 r. - Gas Natural Fenosa SDG przeciwko Komisji(Sprawa T-484/10)
(2010/C 328/79)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Gas Natural Fenosa SDG, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: F. González Díaz i F. Salerno, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– unieważnienie zgodnie z art. 263 TFUE decyzji Komisji Europejskiej z dnia 29 września 2010 r. oraz
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja dopuszcza przyjęcie hiszpańskich przepisów zmierzających do zrekompensowania dodatkowych kosztów ponoszonych przez producentów energii elektrycznej, którzy zgodnie ze zobowiązaniem do świadczenia usługi publicznej, muszą wykonywać część produkcji używając krajowego węgla.
Gas Natural Fenosa uważa, iż decyzja jest sprzeczna z prawem wspólnotowym, dlatego też wnosi o stwierdzenie jej nieważności z następujących przyczyn:
1) Po pierwsze, decyzja narusza art. 108 ust. 2 TFUE i art. 4 ust. 4, rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE(1) w zakresie, w jakim sporna pomoc budzi wątpliwości co do jej zgodności ze wspólnym rynkiem.
2) Po drugie, decyzja narusza różne przepisy prawa pierwotnego i wtórnego, tak że wymieniona pomoc nie może zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem, mianowicie:
– Przepisy wspólnotowe w zakresie ochrony środowiska, konkretnie art. 4 TUE i art. 191 TFUE oraz przepisy wykonawcze do porozumień w dziedzinie ochrony środowiska, a w szczególności dyrektywa 2003/87/WE ostatnio zmieniona dyrektywą 2009/29/WE(2), w zakresie, w jakim sporny środek promuje działanie urządzeń, które zwiększają poziom gazów emitowanych do powietrza, narusza zakaz przyznawania nieodpłatnie nowych przydziałów emisji oraz promuje działalność wydobywczą kopalni, która stanowi poważne zagrożenie dla siedliska przyrodniczego.
– Przepisy traktatu w dziedzinie rynku wewnętrznego, konkretnie art. 34 i 49 TFUE, w zakresie, w jakim zakłóca i utrudnia przywóz energii elektrycznej wytworzonej z węgla niebędącego węglem hiszpańskim lub z gazu, jak również plany zwiększenia mocy osiągalnej produkcji energii elektrycznej z gazu lub przywożonego węgla.
– Artykuły 101 i 102 TFEU w związku z art. 4 ust. 3 TUE, ze względu na popieranie antykonkurencyjnego zachowania wytwórców hiszpańskiego węgla.
– Artykuł 126 ust. 1 TFUE, ponieważ sporny środek zwiększa niepotrzebnie i nieproporcjonalnie wydatki publiczne.
– Rozporządzenie nr 1407/2002(3), ze względu na zezwolenie na podwyższenie wielkości pomocy przyznanej przez poprzednie środki i ze względu na spowodowanie zakłóceń na rynku wytwarzania energii elektrycznej.
3) Po trzecie, decyzja narusza art. 3 ust. 2 i art. 11 ust. 4 Drugiej dyrektywy w zakresie rynku energii elektrycznej (Dyrektywa 2003/54/WE)(4), art. 106 ust. 2 TFUE, jak również wspólnotowe wytyczne dotyczące pomocy państwa, mającej postać rekompensat za świadczenie usług publicznych i zasady proporcjonalności przez niespełnienie ustanowionych przez omawiane przepisy warunków istnienia usług leżących w ogólnym interesie gospodarczym ze względu bezpieczeństwo dostaw, a w każdym razie ze względu na to, iż istnieją mniej uciążliwe alternatywne środki dla realizacji celów, do których zmierza zaskarżony środek.
______
(1) Dz.U. L 83, s. 1.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140, s. 63).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz.U. L 205, s. 1).
(4) Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 96/92/WE (Dz.U. L 176, s. 37/56).
