Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Grondwettelijk Hof - Belgia) - Base NV, Euphony Benelux NV, Mobistar SA, Uninet International NV, T2 Belgium NV i KPN Belgium NV przeciwko Ministerraad(Sprawa C-389/08)(1)
(Łączność elektroniczna - Dyrektywa 2002/21/WE (dyrektywa ramowa) - Artykuł 2 lit. g), art. 3 i 4 - Krajowy organ regulacyjny - Ustawodawca krajowy działający jako krajowy organ regulacyjny - Dyrektywa 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej) - Sieci i usługi - Artykuł 12 - Obliczanie kosztu wykonania zobowiązań do świadczenia usługi powszechnej - Składnik socjalny usługi powszechnej - Artykuł 13 - Finansowanie zobowiązań do świadczenia usługi powszechnej - Określenie niesprawiedliwego obciążenia)
(2010/C 328/03)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2010 r.)
Sąd krajowy
Grondwettelijk Hof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Base NV, Euphony Benelux NV, Mobistar SA, Uninet International NV, T2 Belgium NV, KPN Belgium NV
Strona pozwana: Ministerraad
Przy udziale: Belgacom NV
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Grondwettelijk Hof - Belgia - Wykładnia art. 12 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108, s. 51) - Obliczanie kosztu wykonania zobowiązań do świadczenia usługi powszechnej - Brak indywidualnej oceny
Sentencja
1) Sama dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) nie stoi zasadniczo na przeszkodzie temu, by ustawodawca krajowy działał jako krajowy organ regulacyjny w rozumieniu dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej), o ile spełnia on przy wykonywaniu tej funkcji przewidziane w rzeczonych dyrektywach przesłanki dotyczące właściwości, niezależności, bezstronności i jawności, a decyzje, które wydaje w ramach tej funkcji, mogą być przedmiotem skutecznych środków odwoławczych wnoszonych do organu niezależnego od zainteresowanych stron, co Grondwettelijk Hof winien ustalić.
2) Artykuł 12 dyrektywy 2002/22 nie stoi na przeszkodzie temu, by krajowy organ regulacyjny stwierdził w sposób ogólny i na podstawie obliczenia kosztów netto ponoszonych przez dostawcę usługi powszechnej, który był uprzednio jedynym dostawcą tej usługi, że świadczenie rzeczonej usługi może stanowić niesprawiedliwe obciążenie dla przedsiębiorstw wyznaczonych obecnie do świadczenia usługi powszechnej.
3) Artykuł 13 dyrektywy 2002/22 stoi na przeszkodzie temu, by wspomniany krajowy organ regulacyjny stwierdził w ten sam sposób i na podstawie tego samego obliczenia, nie dokonawszy wcześniej dokładnego badania sytuacji każdego z tych przedsiębiorstw, że podlegają one faktycznie niesprawiedliwemu obciążeniu wynikającemu ze świadczenia tej usługi.
______
(1) Dz.U. C 285 z 8.11.2008.
