Wspólny system podatku od wartości dodanej *P7_TA(2009)0075
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie projektu dyrektywy Rady zmieniającej niektóre przepisy dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (10893/2009 - C7- 0002/2009 - 2007/0238(CNS))
(2010/C 285 E/24)
(Dz.U.UE C z dnia 21 października 2010 r.)
(Procedura konsultacji - ponowna konsultacja)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt Rady (10893/2009),
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0677),
– uwzględniając swoje stanowisko z dnia 8 lipca 2008(1),
– uwzględniając art. 93 Traktatu WE, na mocy którego Rada ponownie skonsultowała się z Parlamentem (C7-0002/2009),
– uwzględniając art. 55 i art. 59 ust. 3 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7-0055/2009),
1. zatwierdza projekt Rady po poprawkach;
2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;
3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;
4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do projektu lub zastąpienia go innym tekstem;
5. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.
| PROJEKT RADY |
POPRAWKA |
| Poprawka 1 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Punkt 8 preambuły
|
| (8) W kontekście przystąpienia do UE Bułgaria i Rumunia zostały upoważnione do przyznania zwolnienia podatkowego małym przedsiębiorstwom i utrzymania zwolnienia z VAT w odniesieniu do międzynarodowego przewozu osób. Dla jasności i spójności odstępstwa te powinny zostać włączone do samej dyrektywy. |
(8) W kontekście przystąpienia do UE Bułgaria i Rumunia zostały upoważnione do przyznania zwolnienia podatkowego małym przedsiębiorstwom i utrzymania zwolnienia z VAT w odniesieniu do międzynarodowego przewozu osób. Dla jasności i spójności odstępstwa te powinny zostać włączone do samej dyrektywy. Zgodność z prawem i konieczność stosowania tych odstępstw należy poddawać przeglądowi przynajmniej co dwa lata. |
| Poprawka 2 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Punkt 9 preambuły
|
| (9) W odniesieniu do prawa do odliczenia podstawowa zasada stanowi, że prawo to powstaje tylko w przypadku, gdy towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do celów jego działalności zawodowej. Zasadę tę należy doprecyzować i wzmocnić w odniesieniu do dostawy nieruchomości i związanych z tym wydatków, tak aby zapewnić identyczne traktowanie podatników zawsze, gdy nieruchomości, które wykorzystują oni do celów działalności zawodowej, nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z tą działalnością. |
(9) W odniesieniu do prawa do odliczenia podstawowa zasada stanowi, że prawo to powstaje tylko w przypadku, gdy towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do celów dokonywanych przez niego transakcji przyznających prawo do odliczenia. Zasadę tę należy doprecyzować i wzmocnić w odniesieniu do dostawy nieruchomości, tak aby zapewnić identyczne traktowanie podatników zawsze, gdy nieruchomości, które wykorzystują oni do celów działalności zawodowej, nie są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z tą działalnością. Dlatego też należy ograniczyć wstępne wykonywanie prawa do odliczenia do takiego wykorzystania, które jest związane z transakcjami przyznającymi prawo do odliczenia w momencie, w którym podatek staje się wymagalny. |
| Poprawka 3 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Punkt 10 preambuły
|
| (10) Chociaż nieruchomości i związane z nimi wydatki stanowią najistotniejsze przypadki, w których doprecyzowanie i wzmocnienie przedmiotowej zasady jest właściwe, z uwagi na wartość i czas gospodarczego wykorzystania tych nieruchomości oraz fakt, że wykorzystanie tego typu nieruchomości do różnych celów jest szeroko rozpowszechnione, to jednak, zgodnie z zasadą pomocniczości, należy upoważnić państwa członkowskie do stosowania takiej samej zasady do majątku ruchomego o charakterze trwałym i stanowiącego część majątku przedsiębiorstwa. |
(10) Ponieważ nieruchomości i związane z nimi wydatki stanowią najistotniejsze przypadki, w których doprecyzowanie i wzmocnienie przedmiotowej zasady jest właściwe, z uwagi na wartość i czas gospodarczego wykorzystania tych nieruchomości oraz fakt, że wykorzystanie tego typu nieruchomości do różnych celów jest szeroko rozpowszechnione, wstępne prawo do odliczenia należy stosować do nabywanych przez podatnika nieruchomości i istotnych związanych z nimi usług, które ze względu na ich wartość gospodarczą można przyrównać do nabycia nieruchomości. Natomiast drobne naprawy lub ulepszenia mające ograniczone znaczenie gospodarcze należy wyłączyć z zakresu stosowania tej zasady. |
| Poprawka 4 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Punkt 11 preambuły
|
| (11) Z myślą o zapewnieniu sprawiedliwego systemu odliczeń dla podatników w kontekście nowych zasad należy przewidzieć system dostosowawczy zgodnie z innymi zasadami dotyczącymi dostosowania odliczeń; system ten musi uwzględniać zmiany w wykorzystaniu danej nieruchomości do celów działalności zawodowej i do celów innych niż działalność zawodowa. |
(11) Z myślą o zapewnieniu sprawiedliwego systemu odliczeń dla podatników w kontekście nowych zasad należy przewidzieć system dostosowawczy zgodnie z zasadami dotyczącymi dostosowania odliczeń; system ten musi uwzględniać zmiany w wykorzystaniu danej nieruchomości do celów działalności zawodowej i do celów innych niż działalność zawodowa w okresie, który odpowiada obecnemu okresowi korekty dla nieruchomości traktowanych jako dobra inwestycyjne. |
| Poprawka 5 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Artykuł 1 - punkt 12
Dyrektywa 2006/112/WE
Artykuł 168 a - ustęp 1
|
| 1. W przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika. |
1. W przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, wstępne wykonywanie prawa do odliczenia, powstającego w momencie, w którym podatek staje się wymagalny, jest ograniczone do wielkości rzeczywistego związanego z działalnością zawodową wykorzystania do celów transakcji przyznających prawo do odliczenia. |
| W drodze odstępstwa od art. 26 zmiany w udziale procentowym wykorzystania nieruchomości, o której mowa w akapicie pierwszym, są uwzględniane zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 184-192 zgodnie z ich zastosowaniem w odnośnym państwie członkowskim. |
W drodze odstępstwa od art. 26 zmiany w udziale procentowym wykorzystania nieruchomości, o którym mowa w akapicie pierwszym, są uwzględniane zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 187, 188, 190 i 192 w celu sprostowania wstępnego wykonywania prawa do odliczenia. |
|
Zmiany, o których mowa w akapicie drugim, są uwzględniane w okresie wskazanym przez państwa członkowskie na podstawie art. 187 ust. 1 dla nieruchomości nabywanych jako dobra inwestycyjne. |
| Poprawka 6 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Artykuł 1 - punkt 12
Dyrektywa 2006/112/WE
Artykuł 168 a - ustęp 2
|
| 2. Państwa członkowskie mogą również stosować ust. 1 w odniesieniu do VAT od wydatków związanych z innymi określonymi rzeczami stanowiącymi część majątku przedsiębiorstwa. |
skreślony |
| Poprawka 7 |
|
Projekt dyrektywy - akt zmieniający Artykuł 1 a (nowy)
|
|
Artykuł 1a |
| Ocena |
| Komisja ocenia, w jakim zakresie można upoważnić państwa członkowskie do stosowania art. 168a ust. 1 dyrektywy 2006/ 112/WE oraz ogólnych przepisów dotyczących korekty zgodnie z art. 184-192 tejże dyrektywy do majątku ruchomego o charakterze trwałym i stanowiącego część majątku przedsiębiorstwa. Wszelkie odnośne wnioski legislacyjne mają na celu harmonizację stosowanych przepisów w celu jak najskuteczniejszego wyeliminowania czynników mogących zakłócać konkurencję i z myślą o należytym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. Takim wnioskom legislacyjnym towarzyszy niezależna ocena oddziaływania, uwzględniająca negatywne i pozytywne aspekty. |
______
(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0319.
