WYROK TRYBUNAŁUz dnia 1 lutego 2008 r.
w sprawie E-4/07 Jón Gunnar Þorkelsson przeciwko Gildi-lífeyrissjóður (funduszowi emerytalnorentowemu Gildi)
(Prawo do renty inwalidzkiej - Swobodny przepływ pracowników - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Rozporządzenie (EWG) nr 574/72)
(2009/C 23/10)
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2009 r.)
W dniu 1 lutego 2008 r. Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher - prezes, Henrik Bull - sędzia sprawozdawca oraz Thorgeir Örlygsson - sędzia, wydał w sprawie E-4/07 pomiędzy Jónem Gunnarem Þorkelssonem i Gildi-lífeyrissjóður (funduszem emerytalno-rentowym Gildi) - WNIOSEK skierowany do Trybunału przez Héraðsdómur Reykjavíkur (sąd rejonowy w Reykjavíku) dotyczący reguł swobodnego przepływu pracowników na terytorium EOG - wyrok zawierający sentencję następującej treści:
1) Termin "zabezpieczenie społeczne" w rozumieniu przyjętym w art. 29 EOG i rozporządzeniu (EWG) nr 1408/71 obejmuje uprawnienie do renty inwalidzkiej w ramach systemów funduszy emerytalnorentowych, takich jak ten będący przedmiotem głównego postępowania, w tym świadczeń wynikających z prognozowanych uprawnień.
2) Niezgodne z art. 45 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 jest uzależnianie nabycia prawa do świadczeń inwalidzkich wynikających z praw prognozowanych, takich jak te będące przedmiotem postępowania głównego, od spełnienia warunku dotyczącego opłacania przez osobę należącą do funduszu emerytalno-rentowego składek na rzecz funduszu należącego do określonej grupy funduszy przez oznaczony okres poprzedzający datę wypadku, a tym samym nieuwzględnianie składek wniesionych do systemów zabezpieczenia społecznego w innych państwach EOG w związku ze świadczeniem tam pracy.
3) Zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 574/72 osoby składają wnioski o świadczenia w państwie, w którym zamieszkiwali i w którym byli uprawnieni do świadczeń z zabezpieczenia społecznego w momencie, w którym ulegli wypadkowi. Złożenie wniosku we właściwej instytucji innego państwa EOG nie stanowi jednakże przeszkody do nabycia praw do świadczeń przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 1408/71. We wszystkich przypadkach każda zainteresowana instytucja musi podjąćż prawomocną decyzję, w której stwierdza, czy wnioskodawcy należy przyznać świadczenie, o które wystąpił do tej instytucji.
