Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2007 r. - ThyssenKrupp Aufzüge i ThyssenKrupp Fahrtreppen przeciwko Komisji(Sprawa T-147/07)
(2007/C 155/58)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 7 lipca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: ThyssenKrupp Aufzüge GmbH (Neuhausen auf den Fildern, Niemcy) i ThyssenKrupp Fahrtreppen GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: U. Itzen i K. Blau-Hansen, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie dotyczącym skarżących;
– tytułem żądania ewentualnego, odpowiednie obniżenie grzywien nałożonych na skarżące w zaskarżonej decyzji z tytułu odpowiedzialności solidarnej;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące kwestionują decyzję Komisji C(2007) 512 wersja ostateczna z dnia 21 lutego 2007 r. w sprawie COMP/E-1/38.823 - PO/Windy i schody ruchome. W zaskarżonej decyzji na skarżące oraz inne przedsiębiorstwa nałożono grzywny z powodu uczestniczenia przez nie w kartelu obejmującym instalację i obsługę wind i schodów ruchomych w Niemczech. W opinii Komisji, zainteresowane przedsiębiorstwa działały z naruszeniem art. 81 WE.
Na poparcie swej skargi skarżące podnoszą następujące zarzuty prawne:
– brak kompetencji po stronie Komisji w związku z tym, że lokalne naruszenie zarzucane skarżącym nie miało jakiegokolwiek oddźwięku na poziomie międzypaństwowym;
– brak przesłanek pozwalających na stwierdzenie solidarnej odpowiedzialności skarżących i spółek hierarchicznie znajdujących się ponad nimi, biorąc pod uwagę, że są one samodzielne pod względem prawnym i gospodarczym;
– nieproporcjonalny charakter kwoty podstawowej przyjętej dla obliczenia grzywny w porównaniu z rzeczywistym rozmiarem właściwego rynku;
– bezprawność zastosowanego przelicznika odstraszającego związana z tym, że obrót skarżących był jedynym istotnym czynnikiem przy obliczaniu grzywny, a obrót ten nie uzasadniał zastosowania wspomnianego przelicznika odstraszającego;
– brak uzasadnienia dla okoliczności obciążającej związanej z powrotem do naruszenia w kontekście obliczania grzywny z powodu błędów co do prawa w odniesieniu do uwzględnienia poprzednich grzywien oraz błędów w ocenie;
– naruszenie art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003(1) w zakresie, w jakim w związku z górnym limitem grzywien w wysokości 10 % obrotu przedsiębiorstwa, Komisja oparła się na obrocie całej grupy, a nie na obrocie skarżących;
– błędne pod względem prawnym zastosowanie komunikatu w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien(2) w zakresie, w jakim nie uwzględniono we właściwy sposób zwiększenia wartości dowodów poprzez współpracę ze strony skarżących.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003 L 1, str. 1).
(2) Obwieszczenie Komisji w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli (Dz.U. 2002, C 45, str. 3).
