(Sprawa T-89/06)
(2006/C 131/79)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 3 czerwca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Daniel Lebard (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel(- e): M. de Guillenchmidt, adwokat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji sformułowanej w piśmie z dnia 16 stycznia 2006 r. skierowanym do D. Lebarda w sprawie oddalenia w imieniu Komisji żądania odwołania decyzji IV/M.1517,
– w konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji Komisji o zamknięciu sprawy dotyczącej koncentracji Rhodia i Albright & Wilson oraz Hoechst i Rhône-Poulenc, ponieważ te operacje nie są ze sobą związane,
– w konsekwencji stwierdzenie i orzeczenie, że także decyzja IV/M.1378 z 2004 r. jest nieważna,
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W decyzji nroIV/M.1517 z dnia 13 lipca 1999 r. Komisja zezwoliła na koncentrację, wskutek której Rhodia SA miała przejąć całkowitą kontrolę nad spółką Albright & Wilson, której prezesem był skarżący w okresie od dnia 28 lipca 1999 r. do dnia 14 października 1999 r. W decyzji nr IV/M.1378 z dnia 9 sierpnia 1999 r. Komisja zezwoliła także na koncentrację przedsiębiorstw Hoechst i Rhône-Poulenc. To ostatnie przedsiębiorstwo kontrolowało spółkę Rhodia, posiadając w niej 67,35 % udziałów. Niektóre zobowiązania dotyczące Rhodia (sprzedaż udziałów Rhône-Poulenc w Rhodia, utrzymanie dyrekcji niezależnej od dwóch przedsiębiorstw) zostały podjęte przez spółkę Rhône-Poulenc i załączone do decyzji nr IV/ M.1378 w celu zapewnienia, aby te operacje nie miały szkodliwych skutków dla konkurencji. Skarżący skierował do Komisji kilka pism, w których poinformował ją o rzekomym niedotrzymaniu zobowiązań podjętych w ramach sprawy IV/M.1378 i zażądał wycofania decyzji nr IV/M.1517. Pismem z dnia 7 października 2005 r. Komisja odpowiedziała mu, wskazując, że nie planuje przedsięwziąć jakichkolwiek działań w związku z faktami, które zostały podane do jej wiadomości przez skarżącego i że postanowiła zamknąć sprawę. W odpowiedzi na pismo skarżącego gabinet przewodniczącego Komisji skierował do niego pismo opatrzone datą 16 stycznia 2006 r., potwierdzające poprzednie stanowisko Komisji przedstawione w piśmie z dnia 7 października 2005 r., tj. oddalenie żądania wycofania decyzji Komisji dotyczącej sprawy IV/M.1517. Niniejsza skarga o stwierdzenie nieważności jest skierowana przeciwko rzekomej decyzji zawartej w piśmie Komisji z dnia 16 stycznia 2006 r.
Na poparcie swojej skargi skarżąca wysuwa następujące zarzuty.
W pierwszej kolejności, w ramach dopuszczalności swojej skargi, skarżący podnosi, że ma bezpośredni interes prawny jako adresat zaskarżonego pisma, które bezpośrednio i indywidualnie narusza jego interesy. Podnosi także, że pismo z dnia 16 stycznia 2006 r., które jest przedmiotem niniejszej skargi, nie może zostać uznane za akt, który jedynie potwierdza pismo z dnia 7 października 2005 r., ponieważ w międzyczasie pojawiła się nowa informacja, która w rozumieniu orzecznictwa wspólnotowego może zasadniczo zmienić okoliczności i warunki wydania wcześniejszego aktu. Skarżący czyni tym samym aluzję do pisma pani Kroes z dnia 12 stycznia 2006 r., skierowanego do posłów do Parlamentu Europejskiego, dotyczącego spornej koncentracji.
W drugiej kolejności skarżący na poparcie swoich żądań powołuje zarzuty dotyczące istoty sprawy. W pierwszym z nich, opartym na naruszeniu przepisów materialnoprawnych i proceduralnych z dziedziny konkurencji, skarżący zarzuca Komisji, że nie zbadała ona ponownie sprawy i że nie wykorzystała swoich uprawnień do odwołania swojej późniejszej decyzji. W drugim z nich skarżąca zarzuca nadużycie władzy, ponieważ Komisja nie utrzymała ścisłej kontroli nad koncentracjami, na które wcześniej zezwoliła, w trakcie ich realizacji.
Wreszcie skarżący wysuwa zarzut oparty na ochronie sądowej, która, jego zdaniem, przysługuje stronom koncentracji, a w szczególności kierownictwu przedsiębiorstwa uczestniczącego koncentracji.
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2006.131.42 |
| Rodzaj: | Informacja |
| Tytuł: | Sprawa T-89/06: Skarga wniesiona w dniu 15 marca 2006 r. - Lebard przeciwko Komisji. |
| Data aktu: | 03/06/2006 |
| Data ogłoszenia: | 03/06/2006 |