Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 28 czerwca 2005 r. w sprawie T-158/03 Industrias Químicas del Vallés, S.A. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Industrias Químicas del Vallés, S.A. w dniu 26 sierpnia 2005 r.(Sprawa C-326/05 P)
(2005/C 271/29)
(Język postępowania: hiszpański)
(Dz.U.UE C z dnia 29 października 2005 r.)
W dniu 26 sierpnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Industrias Químicas del Vallés, S.A., reprezentowanej przez adwokatów C. Fernández Vicién, I. Moreno-Tapię Rivas i J. Sabatera Marotiasa, od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 28 czerwca 2005 r. w sprawie T-158/03 Industrias Químicas del Vallés, S.A. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:
1. uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną,
2. uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 28 czerwca 2005 r.,
3. uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji, mających na celu stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/308/WE(1) z dnia 2 maja 2003 r. dotyczącej niewłączania metalaksylu do załącznika I do dyrektywy Rady nr 91/414/EWG(2),
4. lub ewentualnie przekazanie sprawy Sądowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpatrzenia,
5. w każdym razie obciążenie Komisji całością kosztów niniejszego postępowania oraz całością kosztów postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji, a także odpowiednio kosztami postępowania w sprawie środków tymczasowych.
Zarzuty i główne argumenty
1. Po pierwsze, Industrias Químicas del Vallés, S.A. (dalej zwana IQV) uznaje, że Sąd Pierwszej Instancji wypaczył dowody przedstawione w sprawie badając opinię prawną Komisji w przedmiocie konsekwencji wycofania się z procedury oceny metalaxylu jedynego powiadamiającego, który przedstawił kompletną dokumentację.
2. Po drugie, IQV uznaje, że Sąd naruszył prawo oddalając zarzut IQV jedynie na podstawie wyciągu z dokumentu, do którego, jak sam Sąd przyznał, IQV nie miała wcale dostępu w toku postępowania administracyjnego.
3. Po trzecie, IQV uważa, że Sąd popełnił naruszył prawo dokonując niewłaściwej wykładni i niewłaściwego zastosowania do tej sprawy zasad ostrożności i proporcjonalności oraz przyjmując za podstawę uzasadnienia pierwotnie zaskarżonej decyzji Komisji względy zdrowia publicznego.
4. Po czwarte, IQV uważa, że Sąd naruszył prawo dokonując wykładni odpowiednich przepisów i stosując je do tej sprawy, w szczególności w odniesieniu do przepisów dyrektywy 91/414/EWG oraz rozporządzenia 3600/92 w sprawie procedury oceny substancji czynnych zawartych w środkach ochrony roślin. W szczególności IQV uznaje, że Sąd (i) pomylił pojęcia "dokumentacja kompletna" i "informacje dodatkowe"; (ii) błędnie ocenił, że w przypadku większej ilości powiadamiających dla tej samej substancji każdy z nich musi dysponować kompletną dokumentacją; (iii) błędnie ocenił rolę Państwa Członkowskiego sprawozdawcy na dalszych etapach opracowania monografii.
5. Po piąte, IQV przypisuje Sądowi naruszenie prawa przy uznaniu, że Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie odmawiając przedłużenia terminu w celu kontynuacji procedury oceny metalaksylu: w tej kwestii Sąd oparł się na błędnych przesłankach, a uzasadnienie w odniesieniu do przedłużeń terminów udzielanych przez Komisję w omawianej dziedzinie jest wewnętrznie sprzeczne.
6. Po szóste, IQV uważa, że Sąd w sposób wewnętrznie sprzeczny i przesadny uzasadnił oddalenie zarzutu IQV powołując się na takie podstawy decyzji, które w zaskarżonej decyzji nie figurują.
7. Wreszcie, IQV uznaje, że Sąd naruszył przepisy postępowania nie uwzględniając części przedstawionych przez IQV na piśmie uwag do sprawozdania na rozprawę sporządzonego przez sędziego sprawozdawcę, a w dodatku nie uzasadniając tego w żaden sposób w wyroku.
______
(1) Dz.U. L 113, z 7.5.2003, str. 8
(2) Dz.U. L 230, z 19.8.1991, str. 1
