Skarga wniesiona dnia 24 września 2004 r przez Salvatore Gagliardiego przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory użytkowe)(Sprawa T-392/04)
(2004/C 284/57)
(Język sporządzenia skargi: włoski)
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2004 r.)
Dnia 24 września 2004, Salvatore Gagliardi, właściciel jednoosobowego przedsiębiorstwa prowadzonego pod własnym nazwiskiem, reprezentowany przez Alexa Schmitta, prof. Paola Biavatiego oraz Sandra Coronę, adwokatów, wniósł do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich skargę przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego.
Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była spółka Norma Lebensmittelfilialbetrieb GmbH Co. KG.
Skarżący wnosi do Sądu o:
– uchylenie decyzji inter partes Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 15 czerwca 2004 r. (postępowanie R 0154/2002-4);
– wraz z obciążeniem stron przegrywających obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania na podstawie art. 87 Regulaminu (OHIM) w części, w jakiej stwierdzona zostanie jego odpowiedzialność, na przykład z powodu błędu polegającego na orzeczeniu ponad żądanie)
Zarzuty i główne argumenty
Podmiot wnioskujący o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego: |
Skarżący. |
Wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem niniejszego postępowania: |
Graficzny znak towarowy "MANU" - Wniosek o rejestrację nr 1.021.690, wniosek dotyczący wielu produktów należących do klas 18, 24 i 25. |
Uprawniony do znaku towarowego lub oznaczenia odróżniającego wskazanego w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: |
Spółka Norma Lebensmittelfilialbetrieb GmbH & Co. KG. |
Znak towarowy lub oznaczenie odróżniającego wskazane w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: |
Niemiecki słowny znak towarowy "MANOU", dla produktów należących do klasy 25 (artykuły odzieżowe, obuwnicze, nakrycia głowy). |
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: |
Odrzucenie sprzeciwu. |
Decyzja Izby Odwoławczej: |
Uwzględnienie sprzeciwu i odrzucenie zgłoszenia rejestracyjnego. |
Zarzuty podnoszone w treści sprzeciwu: |
Błędne zastosowanie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 (WE) w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Skarżący podnosi także, zaskarżona decyzja dotknięta jest błędem polegającym na orzeczeniu ponad żądanie, gdyż oddalono nią wniosek o rejestrację znaku towarowego w odniesieniu do klas 18 i 24, które w sposób oczywisty nigdy nie były przedmiotem sprzeciwu, oraz w stosunku do innych produktów należących do klasy 25 nie będących artykułami odzieżowymi pomimo, że sprzeciw dotyczył tylko tych ostatnich. |